0112-KDIL2-2.4012.118.2019.1.GM - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie infrastruktury rekreacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę w związku z wydatkami dotyczącymi realizacji projektu pn.: "..." - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę w związku z wydatkami dotyczącymi realizacji projektu pn.: "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina X będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zrealizowała operację pod nazwą "...". Gmina zrealizowała ww. operację jako zadanie własne Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.). Wykonawcy zostali wyłonieni na podstawie prawa zamówień publicznych. Zgodnie z postępowaniem przetargowym i zapisami SIWZ została zawarta umowa na realizację ww. zadania. Faktury za zrealizowane zadanie zostały wystawione na Gminę.

Na ww. operację Gmina pozyskała środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zgodnie z wnioskiem złożonym przez Gminę do Stowarzyszenia Y o przyznanie pomocy na realizację ww. operacji w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. Umowa o przyznaniu pomocy zawarta pomiędzy Gminą a Województwem określa następujący montaż finansowy zadania:

* 63,63% kosztów kwalifikowanych z PROW,

* 36,37% kosztów kwalifikowanych stanowi wkład własny Gminy.

Zakres projektu obejmuje jedynie zakup usług związanych wyłącznie z projektem: wydatki na roboty budowlane fakturowane na Gminę.

Do wniosku o przyznanie pomocy został dołączony załącznik, oświadczenie o kwalifikowalności VAT, w którym Gmina oświadczyła, iż nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT z powodu nie spełnienia przesłanek art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Realizacja projektu nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Przedmiotem inwestycji jest budowa kortów tenisowych wraz z zagospodarowaniem terenu. Wnioskodawcą, Inwestorem, Beneficjentem i Operatorem przedmiotowej inwestycji jest Gmina działająca na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.). W ramach operacji wykonano dwa betonowe korty tenisowe, piłkochwyty przy korcie tenisowym, parkingi, trybuny, oświetlenie solarne.

Zakres robót związany z budową kortów tenisowych obejmuje:

* roboty przygotowawcze;

* korty tenisowe;

* piłkochwyty przy korcie tenisowym;

* parkingi i trybuny;

* oświetlenie solarne;

Budowa kortów tenisowych wraz z zagospodarowaniem terenu rekreacyjnego ma wartość dodaną - nastąpi poprawa dostępności do infrastruktury turystycznej mieszkańcom, w tym osobom z grupy defaworyzowanej, jak również nastąpi poprawa atrakcyjności oferty turystycznej na obszarze LGD. Obiekt będzie bezpłatny i ogólnodostępny.

Jako jeden z załączników do wniosku o dofinansowanie lub wniosku o płatność przy realizacji inwestycji należy przedstawić indywidualną interpretację podatkową w sprawie kwalifikowalności podatku VAT przy realizacji powyższej operacji.

Zakończona inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych i Gmina nie będzie czerpała opodatkowanych dochodów, a stanowisko zajęte w oświadczeniu o kwalifikowalności VAT podtrzymuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do powyższego istnieje możliwość odliczenia podatku VAT przez Gminę w odniesieniu do zrealizowanej inwestycji pn.: "...", na której realizację pozyskano środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczenia poniesionego kosztu podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z realizacją przedmiotowego projektu. Do wniosku o przyznanie pomocy złożonego przez Gminę został dołączony załącznik: "Oświadczenie o kwalifikowalności VAT", w którym oświadczono, że Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT z powodu niespełnienia przesłanek art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, ale realizacja przedmiotowego projektu nie jest związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zrealizowana inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych i Gmina nie będzie czerpała opodatkowanych dochodów. Gmina podtrzymuje stanowisko zajęte w oświadczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z powyższym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (Wnioskodawca) będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zrealizowała operację pod nazwą "...". Gmina zrealizowała ww. operację jako zadanie własne Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Faktury za zrealizowane zadanie zostały wystawione na Gminę. Na ww. operację Gmina pozyskała środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zgodnie z wnioskiem złożonym przez Gminę do Stowarzyszenia Y o przyznanie pomocy na realizację ww. operacji w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. Zakres projektu obejmuje jedynie zakup usług związanych wyłącznie z projektem: wydatki na roboty budowlane fakturowane na Gminę.

Realizacja projektu nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi VAT. Przedmiotem inwestycji jest budowa kortów tenisowych wraz z zagospodarowaniem terenu. Wnioskodawcą, Inwestorem, Beneficjentem i Operatorem przedmiotowej inwestycji jest Gmina. W ramach operacji wykonano dwa betonowe korty tenisowe, piłkochwyty przy korcie tenisowym, parkingi, trybuny, oświetlenie solarne.

Budowa kortów tenisowych wraz z zagospodarowaniem terenu rekreacyjnego ma wartość dodaną - nastąpi poprawa dostępności do infrastruktury turystycznej mieszkańcom, w tym osobom z grupy defaworyzowanej, jak również nastąpi poprawa atrakcyjności oferty turystycznej na obszarze LGD. Obiekt będzie bezpłatny i ogólnodostępny. Zakończona inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych i Gmina nie będzie czerpała opodatkowanych dochodów.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy ma on możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. inwestycji.

Z powołanych powyżej przepisów wynika że, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż wybudowany obiekt będzie bezpłatny i ogólnodostępny. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że: "zakończona inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych i Gmina nie będzie czerpała opodatkowanych dochodów". Zatem towary i usługi nabyte w celu realizacji przedmiotowej inwestycji nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "...".

Podsumowując, w związku z realizacją projektu pn.: "..." Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie jest spełniona - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. towary i usługi nabywane w celu realizacji inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy podkreślić, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.