0112-KDIL2-2.4011.113.2019.4.IM - Określenie skutków podatkowych wycofania składników majątku spółki komandytowej na własne cele wspólnika bez wynagrodzenia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4011.113.2019.4.IM Określenie skutków podatkowych wycofania składników majątku spółki komandytowej na własne cele wspólnika bez wynagrodzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku spółki komandytowej na własne cele wspólnika bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismem z 23 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku spółki komandytowej na własne cele wspólnika bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 31 grudnia 1996 r. wspólnicy spółki cywilnej (mąż i żona pozostający w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej) nabyli od (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w (...) prawo użytkowania wieczystego działki numer 1/3 oraz udział w prawie użytkowania wieczystego wynoszący 1/2 działki 1/4, jako wyłączni wspólnicy spółki cywilnej. Transakcja ta podlegała opłacie skarbowej przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie opłaty skarbowej. Prawo użytkowania wieczystego zostało w 2000 r. przekształcone w prawo własności, przedmiotowa nieruchomość była w ewidencji środków trwałych.

Spółka cywilna w trybie art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037) z dniem 15 lutego 2002 r. uległa przekształceniu w spółkę jawną, w której wspólnikami zostali: mąż oraz żona. W późniejszym czasie wspólnikiem stała się również spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka jawna w trybie art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 t.j.) uległa przekształceniu w spółkę komandytową, w której wspólnikami zostali: dwóch komandytariuszy - mąż i żona oraz komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynymi udziałowcami są mąż i żona.

Pokrycie wkładów wspólników w spółce komandytowej (spółce przekształconej) nastąpiło poprzez wniesienie wkładów pieniężnych w kwocie łącznej 7.500,00 złotych do spółki jawnej (spółki przekształcanej), przy czym komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła do spółki wkład pieniężny w kwocie 2.500,00 złotych, zaś komandytariusze wnieśli do spółki wkłady pieniężne w kwocie po 2.500,00 złotych każdy z nich.

Udziały wspólników w zysku spółki komandytowej zostały określone następująco: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - 4%, mąż - 48%, żona - 48%. Komandytariusze zostali w całości zwolnieni od udziału w stracie. Udziały wspólników w majątku spółki komandytowej na wypadek rozwiązania i likwidacji spółki zostały określone następująco: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - 4%, mąż - 48%, żona - 48%.

Majątek spółki komandytowej składa się między innymi ze wskazanej powyżej nieruchomości, która obecnie jest oznaczona jako niezabudowana działka nr 1/15 oraz wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł, to jest o łącznej wartości 229.079,17 zł. Nieruchomość ta jest nadal w ewidencji środków trwałych spółki z wartością z dnia przyjęcia jej jako środka trwałego do używania.

Obecnie wspólnicy, w tym Wnioskodawca, planują wycofanie nieruchomości oraz wózka widłowego ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że:

* własność nieruchomości o wartości rynkowej 219.916 zł nabędą na wyłączność komandytariusze - mąż i żona, do majątku ich wspólnego, bowiem pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, co odpowiada 96% łącznej wartości ww. składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym im łącznie udziałom w zyskach spółki komandytowej,

* własność wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł na wyłączność - komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, co odpowiada 4% łącznej wartości ww. składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującemu jej udziałowi w zyskach spółki komandytowej.

Wycofanie składników majątku z majątku spółki komandytowej nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu.

Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego). Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

* spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu,

* przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników,

* spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych składników majątku,

* przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Wspólnicy nie przewidują likwidacji spółki komandytowej, będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek. Wolą wspólników spółki komandytowej jest uzyskanie składników majątku na wyłączną własność na potrzeby własne każdego z nich, w ten sposób, że wyłącznym właścicielem nieruchomości stanie się mąż i żona, zaś wyłącznym właścicielem wózka widłowego stanie się spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy wycofanie składników majątku stanowiących majątek spółki komandytowej na cele własne Wnioskodawców spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawców? Czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie nastąpi obniżenie wkładu do spółki, a przekazanie to nastąpi bez wynagrodzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników oraz wykonanie tej uchwały poprzez zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania składników majątku i przekazania ich na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników, nie powoduje powstania przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy, albowiem takie przekazanie będzie neutralne podatkowo.

Z brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. wynika, iż źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z art. 10 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. wynika, iż przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. Wnioskodawca rozumie w ten sposób, że za przychód z pozarolniczej działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Wnioskodawca odczytuje art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. w ten sposób, że ma on zastosowanie jedynie do odpłatnego zbycia majątku określonego w dalszej części tego przepisu - tj. składników wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca jest zdania, że nieodpłatne przekazanie składników majątku do majątku wspólników stanowić będzie nieodpłatne zbycie - albowiem spółka nie otrzyma w zamian za przekazanie składników majątku żadnej korzyści majątkowej.

Skoro zbycie określonych składników będzie miało nieodpłatny charakter, to nie powstanie obowiązek podatkowy po stronie wspólników z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, nieodpłatne przekazanie majątku spółki komandytowej na potrzeby wspólników będzie miało charakter neutralny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.): spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy: spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Na podstawie art. 28 Kodeksu spółek handlowych, mającego zastosowanie do spółki komandytowej na podstawie dyspozycji zawartej w art. 103 § 1 ww. Kodeksu, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c.

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności składników majątku w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości i innych rzeczy na cele osobiste wspólników spółki niebędącej osobą prawną mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składników majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości oraz innych rzeczy ze spółki na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składników majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednym ze wspólników spółki komandytowej (dalej: Spółka). Wspólnicy Spółki planują wycofanie nieruchomości oraz wózka widłowego ze Spółki i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do ich udziału w zysku Spółki. Wycofanie składników majątku z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w Spółce nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników. Wykonanie tej uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego), która nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współudziału w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Umowa ta będzie zawierała oświadczenie Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o ich przyjęciu; oświadczenie, że przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; oświadczenie, że Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych składników majątku oraz oświadczenie, że przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych. Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki, będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek. Wolą wspólników Spółki jest uzyskanie składników majątku na wyłączną własność na potrzeby własne każdego z nich.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że czynność wycofania nieruchomości oraz wózka widłowego z majątku Spółki i nieodpłatne przekazanie tych składników majątkowych na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników - na zasadach opisanych w złożonym wniosku - nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując - wycofanie składników majątku stanowiących majątek Spółki na cele własne wspólników - w sytuacji gdy nie nastąpi obniżenie wkładu do Spółki, a przekazanie to nastąpi bez wynagrodzenia - nie spowoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy i obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl