0112-KDIL2-1.4019.7.2018.1.AS - Zwrot osobom fizycznym części niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym części niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym części niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"W roku 2016 sprzedałam działkę budowlaną i podjęłam decyzję o budowie. Zaczęłam kupować materiały budowlane, które potrzebne były do rozliczenia PIT-39. W dniu 8 marca 2017 r. złożyłam wniosek o pozwolenie na budowę. Decyzję otrzymałam 6 kwietnia 2017 r. W dalszym ciągu kupowałam materiały budowlane.

Chciałam skorzystać z programu - "Mieszkanie dla młodych".

Mam 27 lat i buduję swój dom, wcześniej nie posiadałam nieruchomości, łączna powierzchnia mieszkaniowa do 100 m². Nie jestem w związku małżeńskim.

Proszę o interpretację, czy mogę we wniosku VZM-1 ujmować faktury za materiały z roku 2016, przed otrzymaniem decyzji o pozwoleniu na budowę. Czytając wymogi, znalazłam przepis o materiałach zakupionych po 1 stycznia 2014 r. i pozwolenie na budowę też zostało wydane po tej dacie".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

"W związku z opisaną sytuacją, czy ja, jako młoda osoba, mam możliwość uwzględnienia faktur z 2016 r. i 2017 r. przed wydaniem formalnym pozwolenia na budowę?

Czy mogą być one uwzględnione przy zwrocie części podatku VAT za materiały budowlane?"

Zdaniem Wnioskodawczyni, "uważam, że faktury wystawione w roku 2016 i 2017 powinny być uwzględnione do wniosku VZM-1.

Państwo powinno pomagać młodym ludziom takim, jak ja, którzy samodzielnie w sposób rzetelny i uczciwy starają się coś osiągnąć.

Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest mi niezbędne celem złożenia wniosku do Urzędu Skarbowego VZM-1".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2018 r. poz. 604, z późn. zm.) - z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. , poz. 1468, z późn. zm.), regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wynika, że - osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej "zwrotem wydatków".

Ponadto - w myśl art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

c. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny - z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 21 ww. ustawy - zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu wydatków, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Z art. 22 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - zwrot wydatków dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Przy czym wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Artykuł 23 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że do wniosku o zwrot wydatków należy załączyć kopie:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli osoba fizyczna od dnia 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu warunków dotyczących zwrotu przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę (pozwolenia wydanego po 1 stycznia 2014 r.), albo dokonania zgłoszenia budowy do dnia 30 września 2018 r. Zwrot dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Przy czym wniosek o zwrot osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu "nie później niż do" przy określaniu terminu składania wniosku o zwrot przez osobę fizyczną oznacza, że wniosek o zwrot może zostać złożony przed zakończeniem budowy domu jednorodzinnego i przed przystąpieniem do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego, jednak nie później niż do 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania. Przepis ten ma na celu zapobiegać takim sytuacjom, w których osoba fizyczna wniosek o zwrot będzie składała w bliżej nieokreślonym terminie po przystąpieniu zgodnie z prawem do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w roku 2016 sprzedała działkę budowlaną i podjęła decyzję o budowie. Zaczęła kupować materiały budowlane, które potrzebne były do rozliczenia PIT 39. W dniu 8 marca 2017 r. złożyła wniosek o pozwolenie na budowę. Decyzję otrzymała 6 kwietnia 2017 r. W dalszym ciągu kupowała materiały budowlane. Chciała skorzystać z programu - "Mieszkanie dla młodych", ma 27 lat i buduje swój dom, wcześniej nie posiadała nieruchomości, łączna powierzchnia mieszkaniowa do 100 m². Nie jest w związku małżeńskim.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia, czy może ubiegać się o zwrot części podatku VAT za materiały budowlane zakupione przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.

Z treści powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że ustawodawca przyznał prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych osobom fizycznym, które posiadają prawo do dysponowania nieruchomością i pozwolenie na budowę. Do korzystania z tej ustawy prawo mają zatem tylko te osoby fizyczne, które prowadziły określonego rodzaju inwestycję, tj. budowę domu. Dlatego też ważne jest, aby w czasie prowadzenia inwestycji, dysponować zarówno prawem do nieruchomości, jak i pozwoleniem na budowę wydanym na swoje imię i nazwisko. Zwrot wydatków jest bowiem pochodną prowadzonej inwestycji, tj. budowy domu.

Odnosząc powyższe rozważania do sytuacji Wnioskodawczyni należy wskazać, że przepisy ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wyraźnie wskazują, że aby ubiegać się o zwrot części podatku VAT za materiały budowlane, należy, poza posiadaniem prawa do dysponowania nieruchomością, posiadać również pozwolenie na budowę lub dokonać zgłoszenia budowy, a wydatki poniesione na zakup materiałów budowlanych muszą być udokumentowane fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania tegoż pozwolenia czy zgłoszenia budowy. W związku z powyższym, skoro Wnioskodawczyni nabywała materiały budowlane przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, jak wskazała w opisie sprawy, to nie ma możliwości ubiegania się o zwrot części podatku VAT za materiały budowlane nabyte przed uzyskaniem tego pozwolenia.

Zatem z uwagi na fakt, że zwrot nie dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej przed uzyskaniem/wydaniem pozwolenia na budowę, to materiały zakupione przed tą datą nie będą mogły zostać uwzględnione we wniosku o zwrot.

Podsumowując, Wnioskodawczyni nie może ubiegać się o zwrot części wydatków z faktur za materiały budowlane wystawione w latach 2016 i 2017, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawczyni występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu sprawy, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na powyższe, tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.