0112-KDIL2-1.4012.564.2018.2.SS - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 4 grudnia 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2001, będąc wdową, Wnioskodawczyni zakupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych działkę rolną o nr 14/7 i pow. 11,3020 ha w miejscowości X - numer KW: Y.

Decyzją z dnia 21 sierpnia 2018 r., znak: A, Wójt Gminy B zatwierdził projekt podziału ww. nieruchomości rolnej.

We wrześniu i październiku 2018 r. trzy z działek wydzielonych z działki nr 14/7, o łącznej pow. 0,6744 ha, zostały przez Zainteresowaną sprzedane osobom prywatnym.

Z tytułu umów sprzedaży przez nabywców, uiszczony został na rzecz Skarbu Państwa podatek od czynności cywilnoprawnych.

Sprzedane działki są działkami rolnymi i niezabudowanymi.

W piśmie z dnia 3 grudnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawczyni - w odpowiedzi na pytania sformułowane przez tut. Organ - doprecyzowała opis sprawy o następujące informacje:

1. Czy Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to z jakiego tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, czy też z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego?

Odp.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Na czyj wniosek dokonano podziału działki nr 14/7?

Odp.

Podziału działki nr 14/7 dokonano na wniosek Wnioskodawczyni (decyzja Wójta Gminy B z dnia 21 sierpnia 2018 r., znak: A).

3. Czy przedmiotowe nieruchomości, wydzielone z działki nr 14/7, były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), w tym w działalności rolniczej?

Odp.

Nieruchomości wydzielone z działki nr 14/7 nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

4. Czy z nieruchomości, będących przedmiotem wniosku, dokonywane były dostawy (sprzedaż) produktów rolnych, w rozumieniu art. 2 pkt 20 ww. ustawy, czy też produkty rolne wykorzystywane były wyłącznie na cele osobiste Zainteresowanej?

Przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Odp.

Nie. Przedmiotowe nieruchomości służyły jako pastwiska dla bydła.

5. W jakim celu została nabyta przez Zainteresowaną opisana we wniosku działka nr 14/7?

Odp.

Działka nr 14/7 została nabyta przez Wnioskodawczynię w dniu 20 sierpnia 2001 r. od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w celu powiększenia gospodarstwa rolnego.

6. Czy Zainteresowana udostępniała przedmiotowe nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów (np. najem, dzierżawa, użyczenie)? Jeżeli tak, to czy są/były to umowy odpłatne czy nieodpłatne?

Odp.

Przedmiotowe nieruchomości nie były oddawane w użytkowanie/dzierżawę/najem/użyczenie osobom trzecim.

7. Czy dla nieruchomości, będących przedmiotem zapytania, sporządzono plan zagospodarowania przestrzennego lub wydano decyzję o warunkach zabudowy? Jeśli tak, to należy również wyjaśnić (odrębnie dla każdej nieruchomości):

Odp.

Dla miejscowości X nie został przyjęty miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawczyni w dniu 6 marca 2018 r. zwróciła się do Wójta Gminy B z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwudziestu trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na działce o numerze ewidencyjnym 14/7 wraz z podziałem terenu.

Decyzją z dnia 13 lipca 2018 r. (znak: A) Wójta Gminy B ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwudziestu trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na działce o numerze ewidencyjnym 14/7 wraz z podziałem terenu.

8. Czy Wnioskodawczyni poniosła jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania przedmiotowych nieruchomości do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub/i elektrycznej; ogrodzenie; utwardzenie dróg wewnętrznych; wystąpienie o warunki zabudowy; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości? Jeśli tak, to jakie to były nakłady?

Odp.

Wnioskodawczyni poniosła nakłady związane z uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy, tj. koszt geodety i architekta oraz koszty pozyskania mapek ewidencyjnych.

9. Czy Zainteresowana zamieszczała ogłoszenia o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?

Odp.

Wnioskodawczyni nie umieszczała ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, ani nie korzystała z pośredników.

Ogłoszenie w internecie o sprzedaży nieruchomości zostało zamieszczone przez syna Wnioskodawczyni na portalu (...).pl.

Osoby, które dokonały zakupu działek objętych wnioskiem, o ofercie dowiedziały się bezpośrednio od Wnioskodawczyni.

10. Czy Zainteresowanej z tytułu nabycia działki nr 14/7 przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Odp.

Nie przysługiwało.

11. Czy nieruchomości opisane we wniosku były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

Odp.

Tak.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości powinien zostać uiszczony również podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż kilku działek rolnych, wydzielonych z zakupionej w roku 2001 nieruchomości nr 14/7 i położonej w miejscowości X, nie ma charakteru działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni wskazała, że jako właściciel nieruchomości nie podejmowała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażowała środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców, czy też usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zainteresowana zaznaczyła, że nabywając w roku 2001 nieruchomość, nie zrobiła tego w celu jej późniejszej sprzedaży. Przyczynami zbycia części działek jest konieczność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych Wnioskodawczyni i jej synów, gdyż jest ona osobą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i orzeczonym świadczeniu rentowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 112, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2001, będąc wdową, Wnioskodawczyni zakupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych działkę rolną o nr 14/7. We wrześniu i październiku 2018 r. trzy z działek wydzielonych z działki nr 14/7 zostały przez Zainteresowaną sprzedane osobom prywatnym. Z tytułu umów sprzedaży przez nabywców, uiszczony został na rzecz Skarbu Państwa podatek od czynności cywilnoprawnych. Sprzedane działki są działkami rolnymi i niezabudowanymi. Podziału działki nr 14/7 dokonano na wniosek Wnioskodawczyni. Nieruchomości wydzielone z działki nr 14/7 nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe nieruchomości służyły jako pastwiska dla bydła. Działka nr 14/7 została nabyta przez Wnioskodawczynię w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe nieruchomości nie były oddawane w użytkowanie/dzierżawę/najem/użyczenie osobom trzecim. Decyzją z dnia 13 lipca 2018 r. Wójta Gminy ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwudziestu trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na działce nr 14/7 wraz z podziałem terenu. Wnioskodawczyni poniosła nakłady związane z uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy, tj. koszt geodety i architekta oraz koszty pozyskania mapek ewidencyjnych. Zainteresowana nie umieszczała ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, ani nie korzystała z pośredników. Ogłoszenie w internecie o sprzedaży nieruchomości zostało zamieszczone przez syna Wnioskodawczyni. Osoby, które dokonały zakupu działek objętych wnioskiem, o ofercie dowiedziały się bezpośrednio od Wnioskodawczyni. Zainteresowanej z tytułu nabycia działki nr 14/7 nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomości opisane we wniosku były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości powinien zostać uiszczony podatek VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Zainteresowana spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowana nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni posiadaną nieruchomość nabyła w roku 2001 od Agencji Nieruchomości Rolnych w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Decyzją z dnia 13 lipca 2018 r. Wójta Gminy ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwudziestu trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na działce nr 14/7 wraz z podziałem terenu. We wrześniu i październiku 2018 r. trzy z działek wydzielonych z działki nr 14/7 zostały przez Zainteresowaną sprzedane osobom prywatnym. Sprzedane działki są działkami rolnymi i niezabudowanymi. Przedmiotowe nieruchomości służyły jako pastwiska dla bydła. Ponadto, ww. nieruchomości nie były oddawane w użytkowanie/dzierżawę/najem/użyczenie osobom trzecim. Zainteresowana nie umieszczała ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, ani nie korzystała z pośredników. Osoby, które dokonały zakupu działek objętych wnioskiem, o ofercie dowiedziały się bezpośrednio od Wnioskodawczyni. W analizowanym przypadku jedyną czynnością, jaką Zainteresowana podjęła w związku z planowaną sprzedażą, był podział ww. działki oraz poniesienie nakładów związanych z uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy, tj. koszt geodety i architekta oraz koszty pozyskania mapek ewidencyjnych. Zainteresowana nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Ponadto, nieruchomości wydzielone z przedmiotowej działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie działała jako handlowiec, a podjęte przez nią czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanej w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotowe działki, korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.