0112-KDIL2-1.4012.56.2018.1.AS - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizowanym przez gminę projektem w zakresie przewozu osób niepełnosprawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 marca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4012.56.2018.1.AS Prawo do odliczenia VAT w związku z realizowanym przez gminę projektem w zakresie przewozu osób niepełnosprawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: "(...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: "(...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług w wąskim zakresie, który obejmuje w szczególności: użytkowanie wieczyste gruntów, najem lokali użytkowych, sprzedaż i dzierżawę gruntów. Gmina realizuje projekty infrastrukturalne i nieinfrastrukturalne.

W lutym br. Gmina złoży wniosek o dofinansowanie pn. " (...)" w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami" w 2018 ze środków PFRON.

Projekt będzie polegał na zakupie busa 9-osobowego, dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych (4 miejsca dla wózków inwalidzkich, sterowana elektrycznie winda do transportu osób niepełnosprawnych).

Celem projektu jest wyrównanie szans osób niepełnosprawnych w dostępie do rehabilitacji społecznej i zawodowej, poprzez likwidację barier transportowych.

Realizacja projektu stworzy możliwość i odpowiednie warunki do przewozu osób niepełnosprawnych z terenu Gminy, dając im tym samym szansę aktywnego uczestnictwa w życiu społeczności lokalnej.

Gmina, na podstawie umowy o powierzenie realizacji zadania publicznego z zakresu pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób z dnia 2 stycznia 2014 r., zleciła Caritas prowadzenie Środowiskowego Domu Samopomocy (ŚDS) w latach 2014-2018. Zakupiony samochód zostanie przekazany umową użyczenia ŚDS. Zakup przez Gminę środka transportu specjalnie przystosowanego do przewozu osób na wózkach inwalidzkich, umożliwi osobom niepełnosprawnym uczestnictwo w zajęciach ŚDS z zakresu rehabilitacji społecznej, zawodowej, socjalnej, psychologicznej, pedagogicznej.

Dzięki własnemu pojazdowi dostosowanemu do przewozu osób niepełnosprawnych, Gmina stworzy możliwość i zapewni odpowiednie warunki do transportu osób niepełnosprawnych w różnym wieku, korzystających z zajęć rehabilitacji społeczno-zawodowej realizowanych na terenie gminy zwłaszcza ŚDS. Umożliwi im również udział w organizowanych przedsięwzięciach społecznych, kulturalnych i sportowych.

W przypadku otrzymania dofinansowania, projekt będzie realizowany w roku 2018.

Właścicielem inwestycji po jej zakończeniu w wyżej opisanym zakresie będzie Gmina. Zakupiony środek trwały - bus będzie wykorzystywany do przewozu osób niepełnosprawnych korzystających z usług Środowiskowego Domu Samopomocy. Wykonywana usługa transportu będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Będą z niej mogły skorzystać wszystkie osoby niepełnosprawne korzystające z usług ŚDS. Zaplanowany do realizacji projekt ma charakter niekomercyjny i nie generuje przychodu. Towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą w żadnym zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, wykonywanymi przez Gminę. Wydatki wynikające z projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Podatek VAT zapłacony w związku z realizacją projektu nie jest odliczany, gdyż zakres rzeczowy przedmiotowego projektu nie przyczynia się do uzyskania przychodów opodatkowanych. W związku z powyższym podatek VAT został przez Wnioskodawcę uznany jako kwalifikowany i Gmina będzie ubiegać się o sfinansowanie go w całości w ramach projektu współfinansowanego ze środków PFRON.

Realizacja projektu będzie zgodna z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - będzie służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in.: wyrównanie szans osób niepełnosprawnych w dostępie do rehabilitacji społecznej i zawodowej, poprzez likwidację barier transportowych.

Będzie wspomagać realizację zadań własnych Gminy, szczególnie w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gmina ma możliwość odliczenia, w całości lub w części, podatku od towarów i usług związanego z zaplanowanym do realizacji projektem pn. " (...)", składanego w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami" w 2018 ze środków PFRON?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma możliwości odliczenia, w całości lub w części, podatku od towarów i usług, związanego z planowanym do realizacji projektem pn. " (...)", składanego w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami" w 2018 ze środków PFRON.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług w wąskim zakresie, który obejmuje w szczególności: użytkowanie wieczyste gruntów, najem lokali użytkowych, sprzedaż i dzierżawę gruntów. Gmina realizuje projekty infrastrukturalne i nieinfrastrukturalne. W lutym br. Wnioskodawca złoży wniosek o dofinansowanie w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami" w 2018 ze środków PFRON. Projekt będzie polegał na zakupie busa 9-osobowego, dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych (4 miejsca dla wózków inwalidzkich, sterowana elektrycznie winda do transportu osób niepełnosprawnych). Celem projektu jest wyrównanie szans osób niepełnosprawnych w dostępie do rehabilitacji społecznej i zawodowej, poprzez likwidację barier transportowych. Realizacja projektu stworzy możliwość i odpowiednie warunki do przewozu osób niepełnosprawnych z terenu Gminy, dając im tym samym szansę aktywnego uczestnictwa w życiu społeczności lokalnej. Gmina, na podstawie umowy o powierzenie realizacji zadania publicznego z zakresu pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób z dnia 2 stycznia 2014 r., zleciła Caritas prowadzenie Środowiskowego Domu Samopomocy (ŚDS) w latach 2014-2018. Zakupiony samochód zostanie przekazany umową użyczenia ŚDS. Zakup przez Gminę środka transportu specjalnie przystosowanego do przewozu osób na wózkach inwalidzkich, umożliwi osobom niepełnosprawnym uczestnictwo w zajęciach ŚDS z zakresu rehabilitacji społecznej, zawodowej, socjalnej, psychologicznej, pedagogicznej. Dzięki własnemu pojazdowi dostosowanemu do przewozu osób niepełnosprawnych, Gmina stworzy możliwość i zapewni odpowiednie warunki do transportu osób niepełnosprawnych w różnym wieku, korzystających z zajęć rehabilitacji społeczno-zawodowej realizowanych na terenie gminy zwłaszcza ŚDS. Umożliwi im również udział w organizowanych przedsięwzięciach społecznych, kulturalnych i sportowych. W przypadku otrzymania dofinansowania, projekt będzie realizowany w roku 2018. Właścicielem inwestycji po jej zakończeniu w wyżej opisanym zakresie będzie Wnioskodawca. Zakupiony środek trwały - bus będzie wykorzystywany do przewozu osób niepełnosprawnych korzystających z usług Środowiskowego Domu Samopomocy. Wykonywana usługa transportu będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Będą z niej mogły skorzystać wszystkie osoby niepełnosprawne korzystające z usług ŚDS. Zaplanowany do realizacji projekt ma charakter niekomercyjny i nie generuje przychodu. Towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą w żadnym zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Wydatki wynikające z projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Podatek VAT zapłacony w związku z realizacją projektu nie jest odliczany, gdyż zakres rzeczowy przedmiotowego projektu nie przyczynia się do uzyskania przychodów opodatkowanych. W związku z powyższym, podatek VAT został przez Wnioskodawcę uznany jako kwalifikowany i Gmina będzie ubiegać się o sfinansowanie go w całości w ramach projektu współfinansowanego ze środków PFRON. Realizacja projektu będzie zgodna z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - będzie służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in.: wyrównanie szans osób niepełnosprawnych w dostępie do rehabilitacji społecznej i zawodowej, poprzez likwidację barier transportowych. Będzie wspomagać realizację zadań własnych Gminy, szczególnie w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Wątpliwości Wnioskodawcy, przy tak przedstawionym opisie sprawy, dotyczą kwestii ustalenia, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z ww. projektem.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że w świetle powołanych przepisów, głównym celem ponoszonych wydatków w zakresie wykonania wskazanej w opisie sprawy inwestycji, polegającej na zakupie busa 9-osobowego, dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych (4 miejsca dla wózków inwalidzkich, sterowana elektrycznie winda do transportu osób niepełnosprawnych), będzie wykonywanie zadań publicznych (zadań własnych Gminy) w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Gmina zakupiony samochód przekaże umową użyczenia ŚDS. Zakup środka transportu specjalnie przystosowanego do przewozu osób na wózkach inwalidzkich, umożliwi osobom niepełnosprawnym uczestnictwo w zajęciach ŚDS z zakresu rehabilitacji społecznej, zawodowej, socjalnej, psychologicznej, pedagogicznej. Dzięki własnemu pojazdowi dostosowanemu do przewozu osób niepełnosprawnych, Gmina stworzy możliwość i zapewni odpowiednie warunki do transportu osób niepełnosprawnych w różnym wieku, korzystających z zajęć rehabilitacji społeczno-zawodowej realizowanych na terenie gminy zwłaszcza ŚDS. Umożliwi im również udział w organizowanych przedsięwzięciach społecznych, kulturalnych i sportowych.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z poniesionymi wydatkami na zakup busa 9-osobowego, dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych wynika, że jego nabycie nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym, z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Inwestycja gminna pn. " (...)", wykonywana będzie przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany - czyli ustawą o samorządzie gminnym. Dodatkowo, jak wynika z wniosku, Gmina zamierza wykorzystywać nabyty w ramach projektu bus 9-osobowy do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane we wniosku przedsięwzięcie, nie działa w charakterze podatnika VAT.

Podsumowując, w związku z realizacją inwestycji pod nazwą: "(...)", Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego związanego z realizacją ww. projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl