0112-KDIL2-1.4012.533.2018.1.MK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "Budowa świetlicy (...)".

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4012.533.2018.1.MK Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "Budowa świetlicy (...)".

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "Budowa świetlicy (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "Budowa świetlicy (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Gminne Centrum Kultury (dalej: "Centrum Kultury" lub "Wnioskodawca") nie jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Centrum Kultury jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie:

* ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,

* ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. bibliotekach oraz

* statutu.

Wnioskodawca jako instytucja kultury, posiadająca osobowość prawną nie został objęty tzw. Centralizacją rozliczeń VAT w samorządach.

Centrum Kultury realizuje inwestycję pt.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)" (dalej: "Zadanie" lub "Projekt"). Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Podatek VAT został zakwalifikowany do kosztów kwalifikowanych operacji we wniosku o dofinansowanie ww. zadania.

Projekt ma zapewnić wzrost aktywności współpracy mieszkańców, zwiększenie świadomości kulturalnej oraz poszerzenie oferty spędzania wolnego czasu.

W związku z realizacją tego Zadania, Centrum Kultury ponosi i będzie ponosić wydatki dokumentowane przez dostawców / wykonawców wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Wraz z oddaniem do użytkowania, przedmiotowy budynek świetlicy wiejskiej zostanie przeznaczony do nieodpłatnego udostępniania na rzecz lokalnej społeczności, m.in. będzie służył nieodpłatnie jako miejsce spotkań stowarzyszeń, kół gospodyń wiejskich, czy kół zainteresowań. Budynek nie będzie służył do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Centrum Kultury nie zamierza wynajmować obiektu np. na cele organizacji imprez okolicznościowych, świadczyć z jego wykorzystaniem usług reklamowych, etc.). Centrum Kultury nie będzie pobierało jakichkolwiek opłat tytułem korzystania ze świetlicy wiejskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone w ramach Zadania będą miały związek wyłącznie z dokonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Centrum Kultury przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Centrum Kultury nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu - ani w całości, ani w części.

UZASADNIENIE

Stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT, wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanym VAT, nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym, możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT, bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

W analizowanej sytuacji przesłanki określone w powołanym art. 86 ust. 1 nie zostaną spełnione.

Wnioskodawca bowiem, jak wskazano w opisie sprawy, nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, lecz korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1, tym samym Centrum Kultury nie powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT od wydatków na realizacje Zadania.

W konsekwencji, zdaniem Centrum Kultury, nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu, ani w części, ani w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług (VAT) jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. Wnioskodawca jako instytucja kultury, posiadająca osobowość prawną nie został objęty tzw. Centralizacją rozliczeń VAT w samorządach. Wnioskodawca realizuje inwestycję pt.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)". Projekt ma zapewnić wzrost aktywności współpracy mieszkańców, zwiększenie świadomości kulturalnej oraz poszerzenie oferty spędzania wolnego czasu. W związku z realizacją tego Zadania Centrum Kultury ponosi i będzie ponosić wydatki dokumentowane przez dostawców / wykonawców wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wraz z oddaniem do użytkowania, przedmiotowy budynek świetlicy wiejskiej zostanie przeznaczony do nieodpłatnego udostępniania na rzecz lokalnej społeczności, m.in. będzie służył nieodpłatnie jako miejsce spotkań stowarzyszeń, kół gospodyń wiejskich, czy kół zainteresowań. Budynek nie będzie służył do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Centrum Kultury nie zamierza wynajmować obiektu np. na cele organizacji imprez okolicznościowych, świadczyć z jego wykorzystaniem usług reklamowych, etc.). Centrum Kultury nie będzie pobierało jakichkolwiek opłat tytułem korzystania ze świetlicy wiejskiej. Wydatki ponoszone w ramach Zadania będą miały związek wyłącznie dokonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Centrum Kultury przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostaną spełnione, ponieważ - jak wynika z wniosku - Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nabywane towary i usługi w związku z realizacją zadania nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Gminnemu Centrum Kultury nie przysługuje / nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach realizacji planowanego projektu "Budowa świetlicy wiejskiej (...)".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl