0112-KDIL2-1.4012.401.2018.1.AS - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Rewitalizacja zabytkowego centrum".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2018 r. (data wpływu 26 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania lub odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania lub odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)". Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2018 r. wskazującym, że wniosek ma zostać rozparzony w zdarzeniu przyszłym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina zamierza w roku 2018 realizować projekt pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020.

Właścicielem parku jest Gmina. Obiekt wpisany jest do rejestru zabytków. Zakres projektu obejmuje:

* budowę placu wypoczynkowego, z akcentem plastycznym w formie fontanny,

* budowę placu wypoczynkowego, z akcentem plastycznym, pomnikiem - popiersie wsparte na cokole,

* budowę placu zabaw dla dzieci najmłodszych, z wyposażeniem i ogrodzeniem od strony ulicy,

* budowę ciągów pieszych utwardzonych oraz schodów terenowych,

* zagospodarowanie terenów zielonych nowymi trawnikami, kwietnikami, nasadzeniami zieleni krzewów i drzew ozdobnych oraz uzupełnienie całości elementami małej architektury typu: ławki parkowe, kosze na odpady, kosze na psie odchody, tablice informacyjne, tablice ogłoszeń, stojak na rowery,

* wykonanie uzbrojenia terenu (przyłącze wodociągowe oraz instalacja wodociągowa do zasilania pompy fontanny i punktu poboru wody, przyłącze energetyczne oraz instalacja doziemna energetyczna nn do zasilania lamp oświetlenia terenu, lampy oświetlenia popiersia, zasilania pompy fontanny i oświetlenia fontanny).

Celem głównym projektu jest podniesienie jakości życia mieszkańców miejscowości poprzez rewitalizację społeczno-gospodarczą dotkniętego problemami obszaru, polegającą na:

* uporządkowaniu i zagospodarowaniu przestrzeni publicznej;

* przebudowie i adaptacji zdegradowanego zabytkowego centrum miejscowości dla przywrócenia oraz nadania im nowych funkcji: kulturalnych, społecznych, edukacyjnych;

* ulepszeniu estetyki oraz nadaniu walorów funkcjonalnych przestrzeni centrum;

* udostępnieniu rewitalizowanych terenów dla mieszkańców i turystów odwiedzających miejscowość.

Teren inwestycji położony jest na obszarze rozplanowania przestrzennego dawnego miasta, obecnie wsi, wpisanego do rejestru zabytków na podstawie decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Zrewitalizowany obiekt będzie służył celom publicznym, stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców.

1. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

2. Opisany we wniosku projekt "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)", realizowany będzie w związku z działalnością statutową gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, poz. 1579).

3. Efekty projektu polegającego na rewitalizacji zabytkowego centrum nie będą wykorzystywane do żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od podatku, ani niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy realizując projekt pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)", Gmina ma możliwość w całości lub w części odzyskania lub odliczenia kosztu podatku VAT poniesionego w ramach projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania lub odliczenia kosztu podatku VAT poniesionego w ramach projektu pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)".

Gmina - jednostka samorządu terytorialnego, czynny podatnik podatku od towarów i usług, będzie inwestorem w zadaniu pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)". Będąc właścicielem przedmiotowego obiektu, tj. zabytkowego parku, nie pobiera żadnych opłat z tytułu korzystania z obszaru parku. Po wykonaniu inwestycji Gmina pozostanie właścicielem obiektu i nie zamierza czerpać jakichkolwiek dochodów z tytułu np. korzystania z nieruchomości. Obiekt będzie wykorzystywany do celów publicznych, będzie otwarty dla wszystkich chętnych użytkowników. Faktury związane z realizacją inwestycji będą wystawiane na Gminę z zastosowaniem nr NIP nadanego Gminie. Zrealizowane zadanie nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm., zwanej dalej ustawą) stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Artykuł 88 ust. 4 wymienionej ustawy określa, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dalej, art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 15 ust. 6 ww. ustawy określa, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; ochrony zdrowia; pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych; wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej; edukacji publicznej; kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 5, 6, 6a, 8 i 9 ww. ustawy).

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, możliwe jest pod warunkiem, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ powstały w wyniku realizacji projektu majątek nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z realizacją przedmiotowego zadania nie będzie przysługiwało jej z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) - Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 i 12 ustawy o samorządzie gminnym - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także zieleni gminnej i zadrzewień.

Z wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina zamierza w roku 2018 realizować projekt pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020. Właścicielem parku jest Gmina. Obiekt wpisany jest do rejestru zabytków. Zakres projektu obejmuje:

* budowę placu wypoczynkowego, z akcentem plastycznym w formie fontanny,

* budowę placu wypoczynkowego, z akcentem plastycznym, pomnikiem - popiersie wsparte na cokole,

* budowę placu zabaw dla dzieci najmłodszych, z wyposażeniem i ogrodzeniem od strony ulicy,

* budowę ciągów pieszych utwardzonych oraz schodów terenowych,

* zagospodarowanie terenów zielonych nowymi trawnikami, kwietnikami, nasadzeniami zieleni krzewów i drzew ozdobnych oraz uzupełnienie całości elementami małej architektury typu: ławki parkowe, kosze na odpady, kosze na psie odchody, tablice informacyjne, tablice ogłoszeń, stojak na rowery,

* wykonanie uzbrojenia terenu (przyłącze wodociągowe oraz instalacja wodociągowa do zasilania pompy fontanny i punktu poboru wody, przyłącze energetyczne oraz instalacja doziemna energetyczna nn do zasilania lamp oświetlenia terenu, lampy oświetlenia popiersia, zasilania pompy fontanny i oświetlenia fontanny).

Celem głównym projektu jest podniesienie jakości życia mieszkańców miejscowości poprzez rewitalizację społeczno-gospodarczą dotkniętego problemami obszaru, polegającą na:

* uporządkowaniu i zagospodarowaniu przestrzeni publicznej;

* przebudowie i adaptacji zdegradowanego zabytkowego centrum miejscowości dla przywrócenia oraz nadania im nowych funkcji: kulturalnych, społecznych, edukacyjnych;

* ulepszeniu estetyki oraz nadaniu walorów funkcjonalnych przestrzeni centrum (...);

* udostępnieniu rewitalizowanych terenów dla mieszkańców i turystów odwiedzających miejscowość.

Zrewitalizowany obiekt będzie służył celom publicznym, stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Opisany we wniosku projekt "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)", realizowany będzie w związku z działalnością statutową gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 12 ustawy. Efekty projektu polegającego na rewitalizacji zabytkowego centrum J nie będą wykorzystywane do żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od podatku, ani niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma wątpliwości czy realizując projekt ma możliwość w całości lub w części odzyskania lub odliczenia kosztu podatku VAT poniesionego w ramach projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Bowiem w ramach realizowanego projektu Gmina nie będzie dokonywać zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Jak wskazał Wnioskodawca - projekt realizowany będzie w związku z działalnością statutową gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto, efekty projektu nie będą wykorzystywane do żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniać tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwości w całości lub w części odzyskać lub odliczyć podatku VAT poniesionego w ramach projektu pn.: "Rewitalizacja zabytkowego centrum (...)".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.