0112-KDIL2-1.4011.8.2022.3.JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 31 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 kwietnia 2022 r. (wpływ 20 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Jest Pani osobą fizyczną, obywatelką Rzeczypospolitej Polskiej i Australii. Od czerwca 2018 r. przebywa Pani na terytorium Polski.

Z chwilą przyjazdu do Polski rozpoczęła Pani pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze nauczyciela, którą kontynuowała przez 18 miesięcy. Wszelkie zobowiązania publicznoprawne od tego źródła przychodu były uiszczane w Polsce.

W lipcu 2020 r. z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego wymaganego prawem Australii, tj. 60 lat przeszła Pani na emeryturę i uzyskała prawo do wypłaty środków ze specjalnego subfunduszu emerytalnego (ang. superannuation). Zaprzestała Pani z chwilą przejścia na emerytury wszelkiej aktywności zawodowej.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że australijski system emerytalny składa się z trzech filarów tj.:

I. Emerytury obywatelskie (ang. Age Pension)

II. Zdefiniowana składka opłacana przez pracodawców (ang. Superannuation)

III. Dobrowolny system emerytalny (ang. Retirement Savings Accounts - RSA).

Pierwszy filar emerytalny tzw. Age Pension zapewnia wsparcie dla najbardziej potrzebujących Australijczyków, a dla innych stanowi jedno ze źródeł dochodu emerytalnego. Każdy Australijczyk, który ukończył 65. rok życia (wiek emerytalny będzie stopniowo rosnąć do 67 lat) może kwalifikować się do otrzymywania takiego świadczenia. Jego wysokość zależy albo od dochodów jakie obywatele Australii otrzymują z innych źródeł (II filara, pracy zarobkowej czy inwestycji) albo od aktywów, jakie posiadają.

Emeryturę obywatelską (I filar) wylicza się więc w dwóch wariantach, a obowiązującym jest ten, w którym wychodzi niższa wartość świadczenia.

Superannuacja (z ang. Superannuation) to drugi filar emerytalny w Australii. Pieniądze lokowane są w funduszach inwestycyjnych. W przeciwieństwie do wielu innych podobnych programów na świecie (np. PPK czy kanadyjskich CPP) to przede wszystkim pracodawca wpłaca składki do "super funduszu". Aktualnie wynoszą 9,5% wynagrodzenia brutto. Pracownik może, ale nie musi opłacać składek. Ponadto, jeśli dochody są niskie również państwo dorzuca się do puli. Środki dostępne są dopiero w momencie osiągnięcia odpowiedniego wieku, przy czym jest on niższy niż emerytalny. Ludzie urodzeni przed 1 lipca 1960 r. mogli skorzystać z nich po skończeniu 55 lat. Urodzeni w kolejnych latach stopniowo coraz później, aż do osób urodzonych po 1 lipca 1964 r., które mogą to zrobić w wieku 60 lat, co ma miejsce w Pani sytuacji.

W trzecim, dobrowolnym filarze emerytalnym Australijczycy mają możliwość oszczędzania za pośrednictwem Retirement Savings Accounts (RSAs).

W Australii, superannuation (II filar) jest obowiązkowy dla wszystkich ludzi, którzy pracowali i mieszkają w Australii. Saldo konta superannuation danej osoby jest następnie wykorzystywane do zapewnienia strumienia dochodów w momencie przejścia na emeryturę. Prawo federalne dyktuje minimalne kwoty, które pracodawcy muszą wpłacać na konta superannuation swoich pracowników, jako dodatek do standardowej pensji.

Z uwagi na fakt, że superannuation (II filar) to pieniądze inwestowane z myślą o emeryturze danej osoby, ścisłe zasady rządowe uniemożliwiają wcześniejszy dostęp, z wyjątkiem bardzo ograniczonych i ograniczonych okoliczności. Co do zasady, aby Australijczyk mógł uzyskać dostęp do swoich funduszy, musi osiągnąć co najmniej wiek emerytalny - zazwyczaj jest to przedział pomiędzy 55 a 60 lat (w przypadku Pani - 60 lat).

Konieczne jest, aby uprawniony był na emeryturze, aby uzyskał dostęp do środków w ramach II filaru.

Uprawniony może zatem uzyskać dostęp do funduszy, gdy:

* ma 60 lat lub więcej i zakończył pracę

* ma 65 lat lub więcej, niezależnie od tego, czy nadal pracuje, czy jest na emeryturze

Pani tak jak zostało to wskazane powyżej po osiągnięciu 60 roku życia zaprzestała pracy i nie podejmuje jakiejkolwiek aktywności zawodowej.

Przebywa Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Podkreślenia jednakże wymaga fakt, że Pani powrót do Australii został istotnie utrudniony okolicznościami zewnętrznymi, tj. pandemią COVID-19, która ograniczyła swobodę podróżowania. Planowała Pani po przejściu na emeryturę wrócić do Australii i przebywać przez większą część roku na terytorium Australii. Tam też Pani ma przyjaciół i znajomych, a przebywanie na terytorium Polski przekraczające 183 dni w roku jest spowodowane brakiem swobody podróżowania wywołane pandemią COVID-19. Polska nie jest miejscem w którym przebywa Pani z zamiarem stałego pobytu.

Podkreślenia wymaga fakt, że wjazd do Australii został w praktyce uniemożliwiony od marca 2020 r. do listopada 2021 r.

Chociaż obywatele Australii teoretycznie mogli powrócić, było to niezwykle trudne do wykonania.

Obywatele musieli zapłacić za dwutygodniową kwarantannę w specjalnych hotelach kwarantannowych (koszt ok. 3.000 dolarów australijskich, tj. około 8.800 zł).

Liczba obywateli mogących powrócić została ograniczona do 6000 tygodniowo, a następnie zredukowana do 3000 w lipcu 2021 r. Głównie ze względu na ograniczoną ilość miejsc w hotelowych centrach kwarantanny (konkretne hotele, które przyjmowały powracających podróżnych). Ośrodki te były kontrolowane przez strażników, policję i wojsko. Większość przypadków COVID w tym czasie wystąpiła wewnątrz hoteli (ludzie zarażali się nawzajem z powodu nieodpowiednich warunków w hotelach) oraz od osób opuszczających hotelowe kwarantanny.

Wskazać należy, że granice pomiędzy stanami w Australii były zamknięte (i nadal są w niektórych przypadkach), np. jeśli dany samolot wylądował w Sydney, podróż do dom zlokalizowanego w innym stanie była niemożliwa.

Podsumowując, przy tak znacznych ograniczeniach, ogromnych kosztach podróży, stale zmieniających się przepisach oraz niebezpieczeństwie zakażenia związanym z lotem przez prawie 30 godzin i przemieszczaniem się po lotniskach Pani - jako osoba w podeszłym wieku (62 lata) musi zachować szczególną ostrożność przy planowaniu tak dalekiej podróży. Wobec powyższego, pobyt w Polsce był konieczny i nie wynikał z wolnego wyboru, a był spowodowany szczególnymi okolicznościami związanymi z pandemią COVID-19.

Nadmienić należy, że przy aktualnie gwałtownej eskalacji zachorowań na COVID spowodowanej wariantem omikron w Australii - obecnie 21.000 przypadków dziennie, ale przewiduje się, że w styczniu/lutym liczba ta wzrośnie do ponad 100.000 - z Pani perspektywy trudno jest planować podróż z obawy przed przywróceniem ostrzejszych ograniczeń.

Przez ponad 10 lat pozostawała Pani w związku małżeńskim z Australijczykiem i pomimo rozwodu, który miał miejsce w 2009 r. utrzymuje nadal silne więzi z powinowatymi-szwagierką, siostrzenicą i siostrzeńcami.

Pani szwagierka - obywatelka Australii na stałej zamieszkująca w Australii została ustanowiona jako wykonawca Pani testamentu, a także jako beneficjent środków zgromadzonych na Pani funduszu emerytalnym na wypadek śmierci. Ponadto Pani szwagierka została ustanowiona prawnym opiekunem Pani na wypadek niezdolności do pracy / samodzielnego funkcjonowania w podeszłym wieku.

W testamencie jako spadkobierców wskazała Pani siostrzeńców - obywateli Australii na stałe zamieszkujących w Australii.

Dodatkowo Pani przyjaciółka w Australii przechowuje wszystkie dokumenty dot. Pani, a także zarządza korespondencją oraz wszystkimi pozostałymi sprawami gdy Pani przebywa za granicą. Korespondencja Pani jest kierowana na adres przyjaciółki w Australii.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

W okresach, którego dotyczy wniosek w rozumieniu przepisów podatkowych Australii i zgodnie z wewnętrznym prawem Australii jest Pani traktowana jako rezydent podatkowy Australii i będzie traktowana jako rezydent podatkowy Australii do czerwca 2022 r.

Stałe miejsce zamieszkania miała Pani w Australii. W Polsce na ten moment nie przebywa Pani z zamiarem stałego pobytu, jak tylko zostaną zniesione obostrzenia w podróżowaniu zamierza Pani przemieszczać się pomiędzy Polska, Australią oraz Wielką Brytanią.

Pani aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska była w Australii. Obecnie jest w Polsce i w Australii. Ma Pani podwójne obywatelstwo (polsko-australijskie). Jest Pani zaangażowana w życie kulturalne i polityczne w Australii. Ma Pani uprawnienia do głosowania w Polsce i uczestniczy w życiu kulturalnym Polski. Planuje też, aby to zaangażowanie w dwa Państwa Polskę i Australię było kontynuowane w przyszłości.

W Polsce nie miała Pani przyjaciół ani bliskiej rodziny. Pani wujek zmarł w trakcie II Wojny Światowej. Inni bliscy - ciocia i wujek zmarli jak była Pani dzieckiem. Obecnie ma Pani w Polsce dalekich krewnych - kuzyna ojca, jego żonę i córkę, z którymi spotkała się Pani sporadycznie. Pani przyjaciele są w Australii. Nie wie Pani czy uda jej się nawiązać bliskie relacje w Polsce.

Prowadziła Pani i prowadzi inwestycje do chwili obecnej wyłącznie na terytorium Australii, są to instrumenty finansowe i nieruchomości.

Posiadała Pani kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości w Australii. Obecnie nie ma Pani ani nie planuje zaciągać kredytów.

Posiadała Pani konto bankowe wyłącznie w Australii, obecnie posiadam Pani w Polsce i w Australii i planuje zachować ten stan rzeczy. Polisy ubezpieczeniowe posiadała Pani wyłącznie w Australii. Na ten moment nie posiada Pani ani nie planuje posiadać polis ubezpieczeniowych.

Posiadała Pani i posiadam nieruchomość (mieszkanie) w (...). Z uwagi na zmienną sytuację na rynku nieruchomości i sytuację geopolityczną nie jest Pani w stanie określić, w którym państwie będzie posiadała nieruchomości w przyszłości.

Pytania

1. Czy otrzymywane środki w ramach II filaru - subfunduszu emerytalnego z Australii (ang. Superannuation) od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia złożenia wniosku podlegają opodatkowaniu wyłącznie na terytorium Australii czy też powinny zostać opodatkowane w Polsce?

2. Czy kontynuacja przebywania na terytorium Polski w warunkach trwania epidemii i braku swobody podróżowania będzie miała wpływ na powstanie obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu otrzymywanych przez Panią środków w ramach II filaru - subfunduszu emerytalnego z Australii (ang. Superannuation)?

3. Czy pozostawanie w Polsce po zakończeniu stanu epidemii przy zachowaniu więzi osobistych i ekonomicznych z Australią będzie miało wpływ na powstanie obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu otrzymywanych przez Panią środków w ramach II filaru - subfunduszu emerytalnego z Australii (ang. Superannuation)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, otrzymywane środki w ramach II filaru - subfunduszu emerytalnego z Australii (ang. Superannuation) podlegają opodatkowaniu wyłącznie na terytorium Australii w odniesieniu do wszystkich trzech powyższych pytań.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. ta ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a uPIT).

W stosunku do Pani obowiązków podatkowych względem świadczeń emerytalnych otrzymywanych z tytułu emerytury australijskiej i emerytury polskiej, będzie miał zastosowanie art. 18 ust. 1 Umowy z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Canberze dnia 7 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177) i przepisy polskiego prawa podatkowego, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. Umowy, emerytury (w tym emerytury rządowe) i renty, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie "emerytury i podobne świadczenia", jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę, i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

Stosownie zaś do art. 4 ust. 1 UPO, osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, jeżeli dana osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie w rozumieniu jego przepisów podatkowych. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu osoba nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Umawiającym się Państwie, jeżeli podlega ona opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł w tym Państwie.

W myśl art. 4 ust. 3 UPO, jeżeli stosownie do powyższych postanowień niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to status tej osoby będzie określony według następujących zasad:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Powyższe kryteria rozstrzygają kolizję rezydencji, nie zaś o rezydencji danej osoby, o której decydują przepisy polskiego prawa podatkowego. W przedmiotowej sprawie powyższe reguły kolizyjne zawarte w art. 4 ww. Umowy powinny znaleźć zastosowanie, gdy Pani ma miejsce zamieszkania zarówno w Polsce jak i w Australii. Przebywa Pani w Polsce przez okres przekraczający 183 dni w roku podatkowym jedynie ze względu na brak możliwości swobodnego podróżowania, a zamierza Pani przebywać w Australii przez większą część roku, a Polskę jedynie odwiedzać w miesiącach wiosenno-letnich. Wobec powyższego, osobiste i ekonomiczne powiązania Pani z Australią są ściślejsze, a zatem z uwagi na wystąpienie kolizji rezydencji, powinna być Pani uznana za mającą stałe miejsce zamieszkania na terytorium Australii i zgodnie art. 18 ust. 1UPO emerytury (w tym emerytury rządowe) i renty, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw (Australii), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Australii).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.):

osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Canberze dnia 7 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy:

w rozumieniu niniejszej umowy osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, jeżeli dana osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie w rozumieniu jego przepisów podatkowych.

Zgodnie natomiast z ust. 2 ww. przepisu:

w rozumieniu niniejszej umowy osoba nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Umawiającym się Państwie, jeżeli podlega ona opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł w tym Państwie.

W myśl art. 4 ust. 3 Umowy:

jeżeli stosownie do powyższych postanowień niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to status tej osoby będzie określony według następujących zasad:

Przy czym wyjaśnienia wymaga, że postanowienia ww. art. 4 ust. 3 Konwencji, mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy w myśl postanowień ust. 1 ww. Konwencji, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania. W konsekwencji reguły kolizyjne mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji gdy podatnik w tym samym czasie ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach.

Z przedstawionych we wniosku opisów stanów faktycznych wynika, że:

* jest Pani jest osobą fizyczną, obywatelką Rzeczypospolitej Polskiej i Australii;

* w okresach, których dotyczy wniosek w rozumieniu przepisów podatkowych Australii i zgodnie z wewnętrznym prawem Australii jest Pani traktowana jako rezydent podatkowy Australii i będzie traktowana jako rezydent podatkowy Australii do czerwca 2022 r.;

* od czerwca 2018 r. przebywa Pani na terytorium Polski;

* z chwilą przyjazdu do Polski rozpoczęła Pani pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze nauczyciela, którą kontynuowała przez 18 miesięcy;

* w lipcu 2020 r. z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego wymaganego prawem Australii, tj. 60 lat przeszła Pani na emeryturę i uzyskała prawo do wypłaty środków ze specjalnego subfunduszu emerytalnego (ang. superannuation), zaprzestając jednocześnie wszelkiej aktywności zawodowej;

* przebywa Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni;

* powrót do Australii został istotnie utrudniony okolicznościami zewnętrznymi, tj. pandemią COVID-19, która ograniczyła swobodę podróżowania;

* planowała Pani po przejściu na emeryturę wrócić do Australii i przebywać przez większą część roku na terytorium Australii. Tam też ma przyjaciół i znajomych, a przebywanie na terytorium Polski przekraczające 183 dni w roku jest spowodowane brakiem swobody podróżowania wywołane pandemią COVID-19. Polska nie jest miejscem w którym przebywa z zamiarem stałego pobytu;

* przez ponad 10 lat pozostawała Pani w związku małżeńskim z Australijczykiem i pomimo rozwodu, który miał miejsce w 2009 r. utrzymuje nadal silne więzi z powinowatymi - szwagierką, siostrzenicą i siostrzeńcami;

* szwagierka - obywatelka Australii na stałe zamieszkująca w Australii została ustanowiona jako wykonawca testamentu wnioskującej, a także jako beneficjent środków zgromadzonych na funduszu emerytalnym na wypadek śmierci. Ponadto szwagierka została ustanowiona prawnym opiekunem na wypadek niezdolności do pracy / samodzielnego funkcjonowania w podeszłym wieku;

* w testamencie jako spadkobierców wskazała Pani siostrzeńców - obywateli Australii na stałe zamieszkujących w Australii;

* Pani przyjaciółka w Australii przechowuje wszystkie dokumenty dot. Pani, a także zarządza korespondencją oraz wszystkimi pozostałymi sprawami gdy przebywa za granicą;

* stałe miejsce zamieszkania miała Pani w Australii. W Polsce na ten moment nie przebywa Pani z zamiarem stałego pobytu, jak tylko zostaną zniesione obostrzenia w podróżowaniu zamierza Pani przemieszczać się pomiędzy Polska, Australią oraz Wielką Brytanią;

* Pani aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska była w Australii. Obecnie jest w Polsce i w Australii.

* jest Pani zaangażowana w życie kulturalne i polityczne w Australii. Ma Pani uprawnienia do głosowania w Polsce i uczestniczy w życiu kulturalnym Polski. Planuje też, aby to zaangażowanie w dwa Państwa Polskę i Australię było kontynuowane w przyszłości;

* w Polsce nie miała Pani przyjaciół ani bliskiej rodziny. Pani wujek zmarł w trakcie II Wojny Światowej. Inni bliscy - ciocia i wujek zmarli jak była Pani dzieckiem. Obecnie ma Pani w Polsce dalekich krewnych - kuzyna ojca, jego żonę i córkę, z którymi spotkała się Pani sporadycznie. Pani przyjaciele są w Australii. Nie wie Pani czy uda jej się nawiązać bliskie relacje w Polsce;

* prowadziła Pani i prowadzi inwestycje do chwili obecnej wyłącznie na terytorium Australii, są to instrumenty finansowe i nieruchomości;

* posiadała Pani kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości w Australii. Obecnie nie ma Pani ani nie planuje zaciągać kredytów;

* posiadała Pani konto bankowe wyłącznie w Australii, obecnie posiadam Pani w Polsce i w Australii i planuje zachować ten stan rzeczy. Polisy ubezpieczeniowe posiadała Pani wyłącznie w Australii. Na ten moment nie posiada Pani ani nie planuje posiadać polis ubezpieczeniowych;

* posiadała Pani i posiadam nieruchomość (mieszkanie) w (...). Z uwagi na zmienną sytuację na rynku nieruchomości i sytuację geopolityczną nie jest Pani w stanie określić, w którym państwie będzie posiadała nieruchomości w przyszłości.

Powyższe pozwala uznać, że spełnia Pani warunki uznające ją za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce, jak i w Australii, co z kolei oznacza, że państwo Pani rezydencji należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ww. umowy.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i Australią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z uwagi na fakt, że przebywa Pani w Polsce przez okres przekraczający 183 dni w roku podatkowym jedynie ze względu na brak możliwości swobodnego podróżowania, a zamierza Pani przebywać w Australii przez większą część roku, posiada Pani (w okresie objętym wnioskiem rezydencję podatkową w Australii), posiada ściślejsze powiązania z Australią (zaangażowanie w życie kulturalne i polityczne, posiadanie przyjaciół, prowadzenie inwestycji, posiadanie nieruchomości) należy uznać, że w okresie objętym wnioskiem miejscem Pani zamieszkania dla celów podatkowych stosownie do art. 4 omawianej umowy międzynarodowej jest i będzie Australia.

W stosunku do obowiązków podatkowych Pani względem świadczeń emerytalnych otrzymywanych z tytułu emerytury australijskiej, będzie miał z kolei zastosowanie art. 18 ust. 1 ww. umowy.

Stosownie do art. 18 ust. 1 tej umowy:

emerytury (w tym emerytury rządowe) i renty, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie "emerytury i podobne świadczenia", jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę, i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej. Zatem swym zakresem art. 18 obejmuje również otrzymywane przez Panią środki w ramach II filaru subfunduszu emerytalnego.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy że środki wskazane we wniosku, uzyskiwane przez Panią - jako osobę mającą dla celów podatkowych zamieszkanie w Australii - podlegają stosownie do ww. przepisu art. 18 ust. 1 cyt. umowy opodatkowaniu w Australii. Sytuacja taka ma zastosowanie w odniesieniu do wszystkich zadanych przez Panią pytań w okresach których dotyczy wniosek. Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z Pani wskazaniem w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, że: W okresach, którego dotyczy wniosek w rozumieniu przepisów podatkowych Australii i zgodnie z wewnętrznym prawem Australii jest Pani traktowana jako rezydent podatkowy Australii i będzie traktowana jako rezydent podatkowy Australii do czerwca 2022 r. niniejsza interpretacja dotyczy tylko tych okresów.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).