0112-KDIL2-1.4011.74.2020.2.JK - Opodatkowanie przychodu z tytułu udzielania korepetycji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4011.74.2020.2.JK Opodatkowanie przychodu z tytułu udzielania korepetycji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania korepetycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania korepetycji.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 12 lutego 2020 r. nr 0112.KDIL2-1.4011.74.2020.1.JK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 12 lutego 2020 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 24 lutego 2020 r. Natomiast w dniu 28 lutego 2020 r. (data nadania 26 lutego 2020 r.) wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podpisała kontrakt z firmą z Singapuru w ramach którego będzie udzielać korepetycji z j. angielskiego przez internet (tzw. korepetycje online). W kontrakcie Zainteresowana jest określona jako "independent contractor" czyli niezależny wykonawca. Firma ta pośredniczy pomiędzy uczniami i nauczycielami oraz udostępnia platformę stworzoną do udzielania korepetycji.

Firma nie określa godzin pracy, na platformie Wnioskodawczyni ma dostępny harmonogram, w którym w każdej chwili może określić swoją dostępność do prowadzenia lekcji. Jedynym wymogiem jest, aby przeprowadzić jedną lekcję w ciągu 90 dni, aby kontrakt pozostał w mocy.

Może się więc zdarzyć tak, że w jednym miesiącu Zainteresowana przeprowadzi wiele lekcji, a w innym wcale.

Firma będzie wypłacać wynagrodzenie za przeprowadzone lekcje po zakończonych okresach rozliczeniowych, tj. 20-go każdego miesiąca, za okres od 11-go poprzedniego miesiąca do 10-go aktualnego miesiąca. Zapłata nastąpi w walucie USD na konto w serwisie płatniczym.

Zainteresowana nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jej miejsce zamieszkania to Polska. Ponadto jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze, a opisywane tutaj korepetycje online są tylko zajęciem dodatkowym i biorąc pod uwagę możliwości Wnioskodawczyni szacuje, że przychód jaki z nich będzie osiągać nie przekroczy kilkuset złotych miesięcznie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku podano, że:

* usługi polegające na udzielaniu korepetycji nie będą wykonywane we własnym imieniu Zainteresowanej (będą wykonywane w imieniu firmy, z którą podpisała umowę, gdzie najważniejsza jest platforma na której odbywają się lekcje, a Zainteresowana będzie tylko jednym z tysięcy nauczycieli). Nie będzie ona wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, ponieważ Wnioskodawczyni nie musi planować swoich lekcji, może w każdej chwili wejść na stronę i zaznaczyć swoją gotowość do przeprowadzenia lekcji w danej chwili, wtedy zapisują się na nią przypadkowi uczniowie. W związku z tym usługi polegające na udzielaniu korepetycji będą wykonywane okazjonalnie, incydentalnie, w sposób przypadkowy i nieregularny.

* Wnioskodawczyni nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych umową (kontraktem) w zakresie udzielania korepetycji. Jest to całkowicie po stronie firmy, z którą podpisała umowę i jej nie dotyczy.

* Czynności wynikające z umowy nie będą wykonywane pod kierownictwem w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Jest to zależne od Zainteresowanej.

* Wnioskodawczyni nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego.

* Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego: "Oświatowy - dotyczący oświaty, związany z upowszechnieniem wiedzy wśród mas, mający na celu podnoszenie ich poziomu umysłowego; działający na polu oświaty". Biorąc pod uwagę tę definicję, Zainteresowana uważa, że wykonywana przez nią działalność będzie oświatową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak należy zakwalifikować źródło przychodu?

2. Według jakich zasad obliczyć i wpłacać podatek?

3. Jakie koszty uzyskania przychodu zastosować?

4. Po jakim kursie waluty powinien zostać przeliczony dochód z USD na PLN?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.1.

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W związku z tym określając źródło przychodu, Zainteresowana uważa, że należy zakwalifikować je jako działalność wykonywana osobiście - działalność oświatowa. Liczne interpretacje i wyroki sądów też na to wskazują w podobnych sytuacjach:

1. I SA/Kr 944/16 - wyrok WSA w Krakowie

2. III SA/Wa 2699/15 - wyrok WSA w Warszawie

3. 0115-KDIT3.4011.152.2019.2.DP - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

4. II FSK 2839/16 - wyrok NSA z 3 października 2018 r.

Ad 2.

Artykuł 1a. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników

1.

ze stosunku pracy z zagranicy,

2.

z emerytur i rent z zagranicy,

3.

z tytułów określonych w art. 13 przychód z działalności wykonywanej osobiście pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Artykuł 3a. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27.

Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 wykaz kosztów uzyskania przychodów ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 podstawa obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych ust. 1 pkt 2 lub 2a.

Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 skala podatkowa ust. 1. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że dochód powinien być opodatkowany na zasadach ogólnych wg. skali podatkowej, pomniejszony o 20% kosztów uzyskania przychodów. Zaliczki powinny być wpłacane do urzędu skarbowego do 20. każdego miesiąca po miesiącu, w którym został uzyskany przychód (tj. przelew), a zaliczki powinny być rozliczone po zakończonym roku w PIT-36.

Ad 3.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułów określonych w art. 13 przychód z działalności wykonywanej osobiście pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 podstawa obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Wnioskodawczyni uważa więc, że powinna zastosować 20% koszty uzyskania przychodu.

Ad 4.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Zainteresowana uważa więc, że dochód powinien być przeliczony z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania przelewu w serwisie platniczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się przy tym - stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wyżej wymienione przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz protokół do tej umowy, podpisanej w Singapurze dnia 4 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 443), dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania działalności zawodowej lub innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem niżej wymienionych okoliczności, w których taki dochód może być opodatkowany również w drugim Umawiającym się Państwie:

a.

jeżeli osoba ta posiada w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę, w celu wykonywania działalności; w takim przypadku dochód może być opodatkowany w drugim Państwie tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany takiej stałej placówce; lub

b.

jeżeli jej pobyt w drugim Umawiającym się Państwie wynosi łącznie lub przekracza 365 dni w jakimkolwiek piętnastostomiesięcznym okresie; w takim przypadku dochód w tym drugim Państwie może być opodatkowany tylko w takim zakresie, w jakim jest osiągany z działalności wykonywanej w tym drugim Państwie.

Określenie "działalność zawodowa" - w świetle ust. 2 ww. przepisu - obejmuje samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów, i księgowych.

Zatem udzielanie korepetycji online przez polskiego rezydenta podatkowego na podstawie umowy zawartej z firmą z Singapuru podlega opodatkowaniu w świetle zacytowanych przepisów w Polsce.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

* wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;

* prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest działalnością zarobkową,

* jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,

* nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,

* generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście.

Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski i nieprowadząca działalności gospodarczej, jako zajęcie dodatkowe udziela korepetycji na podstawie kontraktu zawartego z firmą mającą siedzibę w Singapurze. Wynagrodzenie wypłacane jest za pośrednictwem serwisu płatniczego w walucie USD. Korepetycje te udzielane są za pośrednictwem platformy internetowej udostępnianej przez wskazaną firmę. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że świadczone przez nią usługi polegające na udzielaniu korepetycji nie będą wykonywane we własnym imieniu Zainteresowanej (będą wykonywane w imieniu firmy, z którą podpisała umowę), usługi polegające na udzielaniu korepetycji będą wykonywane okazjonalnie, incydentalnie, w sposób przypadkowy i nieregularny, Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat i wykonywanie czynności objętych kontraktem, wynikające z umowy czynności nie będą wykonywane kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego, Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła ryzyka gospodarczego. Wykonywana przez nią działalność będzie działalnością oświatową. Ponadto Zainteresowana wskazała, że jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze.

W konsekwencji stwierdzić należy, że skoro z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że podejmowana przez Zainteresowaną działalność jest działalnością oświatową i nie ma charakteru ani zorganizowanego, ani ciągłego w znaczeniu wynikającym z cytowanej uprzednio definicji ustawowej to przychody uzyskiwane z jej tytułu winny zostać zakwalifikowane do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności wykonywanej osobiście.

Przy powyższym należy mieć na uwadze przepis art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji. Zatem dniem uzyskania przychodu jest dzień otrzymania przelewu w serwisie płatniczym.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio (art. 22 ust. 10 ustawy).

Jak wynika, że z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując powyższą konstatację, stwierdzić należy, że przychody Wnioskodawczyni uzyskane z tytułu udzielania korepetycji stanowią - w myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Zainteresowana jest uprawniona do zastosowania 20% kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni zobowiązana jest w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyska dochód, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ww. ustawy. Ponadto po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawczyni będzie zobowiązana w terminie do 30 kwietnia złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym. W tym samym terminie, stosownie do art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników. Przy czym dochód uzyskany wartościach dewizowych powinien być przeliczony z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania przelewu w serwisie płatniczym. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl