0112-KDIL2-1.4011.498.2021.2.DJ - Opodatkowanie dochodów z Irlandii

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2021 r. (data wpływu 12 maja 2021 r.), uzupełnionym pismami z dni: 12 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) oraz 11 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z Irlandii - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z Irlandii.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 3 sierpnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.498.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano 3 sierpnia 2021 r., natomiast w dniu 13 sierpnia 2021 r. (data nadania 11 sierpnia 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo, stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim obywatelem zatrudnionym w irlandzkiej firmie pracującym na stałe w Irlandii od 2005 r. Zainteresowany tam posiada zameldowanie oraz wynajmuje mieszkanie, w którym przebywa oraz na poczet, którego ponosi koszty utrzymania.

Wnioskodawca od 2019 r. przebywa nieprzerwanie na zasiłku chorobowym, wypłacanym z Irlandii. Zatrudnienie Wnioskodawcy w tamtejszej firmie trwa nadal. W Polsce od lat Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego dochodu. Od kilkunastu lat Wnioskodawca jest z żoną w separacji. Ze związku małżeńskiego posiada 2 dorosłych dzieci, które prowadzą już swoje odrębne życie. W Polsce Zainteresowany jest również właścicielem domu oraz samochodu, który użytkuje podczas przyjazdu do kraju. Przez większość roku Zainteresowany przebywa w Irlandii, tam też Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie statusu rezydencji podatkowej.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma obowiązek wykazywania i opodatkowania w polskim urzędzie skarbowym dochodów osiągniętych z zasiłku chorobowego w Irlandii za 2020 rok i lata następne?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany nie ma obowiązku składania deklaracji PIT w Polsce. Dochody osiągnięte w Irlandii opodatkowuje w Irlandii. W Polsce nie osiąga żadnych dochodów.

Celem ustalenia obowiązku podatkowego wobec polskiego urzędu skarbowego należy określić rezydencję podatkową Zainteresowanego.

Bazując na przepisach polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za polskiego rezydenta podatkowego uznaje się osoby:

Wnioskodawca uważa, że przeniósł do Irlandii swój ośrodek interesów życiowych i spędza w Polsce mniej niż 183 dni w roku.

Jeśli za rok 2020 nie miał żadnych dochodów w Polsce i spełnia kryteria wymienione powyżej to nie wykazuje ani nie opodatkowuje w Polsce żadnych dochodów osiągniętych w Irlandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Tym samym, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim obywatelem zatrudnionym w irlandzkiej firmie pracującym na stałe w Irlandii od 2005 r. Tam posiada zameldowanie oraz wynajmuje mieszkanie, w którym przebywa oraz na poczet, którego ponosi koszty. Wnioskodawca od 2019 r. przebywa nieprzerwanie na zasiłku chorobowym, wypłacanym z Irlandii. Wnioskodawca jest nadal zatrudniony w firmie irlandzkiej. Przez większość roku Wnioskodawca przebywa w Irlandii. W Polsce Zainteresowany od lat nie uzyskuje żadnego dochodu. Od kilkunastu lat Wnioskodawca jest z żoną w separacji, a ze związku małżeńskiego posiada 2 dorosłych dzieci, które już prowadzą swoje odrębne życie. Ponadto w Polsce Zainteresowany posiada dom i samochód, który użytkuje podczas przyjazdu do kraju. W okresie objętym wnioskiem, tj. w roku 2020 i w latach następnych Wnioskodawca posiadał, posiada i będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Irlandii, tam też Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie statusu rezydencji podatkowej.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że skoro w okresie objętym wnioskiem miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych - jak sam podał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku - znajdowało się, znajduje się i będzie się znajdowało w Irlandii, nie został spełniony warunek posiadania miejsca zamieszkania na terytorium Polski wymieniony w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, w związku z faktem, że w stosunku do Wnioskodawcy nie znajduje zastosowania przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jednocześnie nie znajduje zastosowania przepis art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

W związku z powyższym Zainteresowany nie będzie zobowiązany do opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w 2020 r. oraz w latach następnych (jeżeli nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) z tytułu zasiłku chorobowego otrzymywanego z Irlandii. W konsekwencji powyższego Zainteresowany nie będzie zobowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.