0112-KDIL2-1.4011.412.2020.2.KF - PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4011.412.2020.2.KF PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 20 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 4 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 1 czerwca 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.412.2020.1.KF, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 1 czerwca 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 1 czerwca 2020 r., natomiast w dniu 4 czerwca 2020 r. uzupełniono wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej Nr (...) z dnia (...) lipca 2019 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Dowództwie Eurokorpusu, mającym siedzibę w (...), na okres od 1 sierpnia 2019 r. do 31 lipca 2022 r.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Zainteresowanemu przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1578) - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Wysokość należności zagranicznej określona jest przy zastosowaniu mnożnika (...) stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.). Należność zagraniczna jest wypłacana Zainteresowanemu przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w Euro i była ona opodatkowana. Uposażenie zasadnicze w PLN wypłaca w czasie pełnienia przez żołnierza służby poza granicami państwa, Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej.

Wnioskodawca nie jestem członkiem służby zagranicznej i nie przebywa w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej. Pełni służbę w Eurokorpusie, który jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną Traktatem Strasburskim z dnia 22 listopada 2004 r. (wszedł w życie 26 lutego 2009 r.) na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (dawny art. 17) - jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Jednostka jednocześnie pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO jako korpus szybkiego reagowania NATO. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), tj. bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO). Eurokorpus, na poziomie operacyjnym jest wykorzystywany jako Dowództwo Sił (...) dla grup bojowych UE lub jako Dowództwo Misji w ramach operacji wojskowych UE. W latach 2015-2017 Eurokorpus wydzielał personel do Dowództwa Misji UE w (...). Jednocześnie w związku z wprowadzeniem na terytorium Francji stanu wyjątkowego (na skutek (...)), personel Eurokorpusu wzmacniał (...) (w latach 2015-2018). Siły sojusznicze są również wspierane przez Eurokorpus w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń, czyli dokładnie w ten sam sposób w jaki działają Polskie Kontyngenty Wojskowe.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż Eurokorpus jako jednostka wojskowa realizuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.). Eurokorpus jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną Traktatem Strasburskim z dnia 22 listopada 2004 r. (wszedł w życie 26 lutego 2009 r.) na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (dawny art. 17) - jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Jednostka jednocześnie pozostaje również w łańcuchu dowodzenia NATO. Podane przykłady z lat 2015-2018 stanowią objaśnienie rodzajów wykonywanych przez Eurokorpus operacji, nie oznacza to jednak, iż zostały one zakończone.

W 2019 r., w którym Wnioskodawca rozpoczął pełnienie służby w Eurokorpusie, realizowany był proces przygotowania i certyfikacji do pełnienia dyżuru, jako siły szybkiego reagowania NATO. Odbywało się to w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń z innymi siłami sojuszniczymi (...) poza miejscem stałego stacjonowania (m.in. ćwiczenie (...)), w których Zainteresowany uczestniczył.

W obecnej chwili wyznaczeni żołnierze Eurokorpusu, do których Wnioskodawca należy, pełnią ww. dyżur, co oznacza, że pozostają w ciągłej gotowości do przeprowadzenia różnorodnych operacji wojskowych na całym świecie, a także operacji reagowania kryzysowego. Gotowość tą utrzymują m.in. poprzez udział w szeregu ćwiczeń np. (...).

Ponadto na przełomie 2019/2020 Eurokorpus rozpoczął fazę wstępną przygotowań do roli Dowództwa Misji operacji wojskowych UE w latach 2021-2022 (...), co w kolejnych miesiącach skutkować będzie procesem szkolenia bojowego i ćwiczeń zbliżonych do wyżej opisanych, w których Wnioskodawca będzie brał udział.

Dodatkowo w całej Francji obowiązuje 2 poziom zagrożenia Planu (...). Oznacza to, że w ocenie władz francuskich, wciąż istnieje ryzyko zamachu. Kontynuowana jest wspomniana wyżej operacja wojskowa (...), mająca na celu ochronę wrażliwych "punktów" Francji poprzez utrzymanie wzmocnionej ochrony i kontroli miejsc publicznych. Eurokorpus jako jednostka znajdująca się na terytorium Republiki Francuskiej, jak również wszyscy żołnierze w niej służący, podlegają prawu i regulacjom francuskim, a zatem mogą również czynnie uczestniczyć w zwalczaniu (...).

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż szczegółowe zadania, które realizuje, są objęte klauzulą niejawności, lecz zapewnia, że specyfika i charakter służby wypełnia wymogi art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zaświadczenie Eurokorpusu (załączone do wniosku) mówiące, iż swoją służbą przyczynia się do wzmocnienia sił państw sojuszniczych, jest tego dowodem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (Eurokorpus) utworzonej i mającej na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, za jaką należy uznać Eurokorpus, należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom (...) lub ich skutkom, niezależnie od tego czy jest to jednostka wojskowa polska, czy sojusznicza.

Eurokorpus jest jednostką wielonarodową szczebla taktycznego (korpus) wysokiej gotowości, realizującą misje na rzecz NATO oraz Unii Europejskiej, wzmacniając siły sojusznicze w różnej formie. W okresie objętym wnioskiem jednostka pełni dyżur w ramach sił wysokiej gotowości NATO (...) i może być użyta do wykonywania zadań bojowych w czasie pokoju.

Dotychczasowe zwolnienie podatkowe było stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa.

Wydany 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego II FSK 3279/15 potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że: "w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

a)

podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego,

b)

otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa,

c)

zadania te wykonywane są "w składzie jednostki wojskowej",

d)

jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo)".

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia "jednostki wojskowej", jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit.a. ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw; 2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r. poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1.

w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:

a.

organizacjach międzynarodowych,

b.

międzynarodowych strukturach wojskowych;

2.

bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;

3.

w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;

4.

przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei, jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

a.

w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510),

b.

w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,

c.

jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

a.

konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,

b.

misji pokojowej,

c.

akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei, żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1.

należność zagraniczna - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;

2.

jednorazowy zasiłek adaptacyjny - w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r. poz. 1578), wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

a. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,

b. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych - z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (...) lipca 2019 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Dowództwie Eurokorpusu, mającym siedzibę w (...), na okres od 1 sierpnia 2019 r. do 31 lipca 2022 r. Eurokorpus jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną Traktatem Strasburskim - jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Eurokorpus jako jednostka wojskowa realizuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO).

W 2019 r., w którym Wnioskodawca rozpoczął pełnienie służby w Eurokorpusie, realizowany był proces przygotowania i certyfikacji do pełnienia dyżuru, jako siły szybkiego reagowania NATO. Odbywało się to w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń z innymi siłami sojuszniczymi poza miejscem stałego stacjonowania, w których Zainteresowany uczestniczył. W obecnej chwili wyznaczeni żołnierze Eurokorpusu, do których Wnioskodawca należy, pełnią ww. dyżur, co oznacza, że pozostają w ciągłej gotowości do przeprowadzenia różnorodnych operacji wojskowych na całym świecie, a także operacji reagowania kryzysowego. Gotowość tą utrzymują m.in. poprzez udział w szeregu ćwiczeń. Ponadto na przełomie 2019/2020 Eurokorpus rozpoczął fazę wstępną przygotowań do roli Dowództwa Misji operacji wojskowych UE w latach 2021-2022 (...), co w kolejnych miesiącach skutkować będzie procesem szkolenia bojowego i ćwiczeń zbliżonych do wyżej opisanych, w których Wnioskodawca będzie brał udział. Dodatkowo w całej Francji obowiązuje 2 poziom zagrożenia Planu (...). Oznacza to, że w ocenie władz francuskich, wciąż istnieje ryzyko zamachu. Kontynuowana jest wspomniana wyżej operacja wojskowa (...), mająca na celu ochronę wrażliwych "punktów" Francji poprzez utrzymanie wzmocnionej ochrony i kontroli miejsc publicznych. Wnioskodawca wskazał, iż szczegółowe zadania, które realizuje, są objęte klauzulą niejawności, lecz zapewnił, że specyfika i charakter służby wypełnia wymogi art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zaświadczenie Eurokorpusu (załączone do wniosku) mówiące, iż swoją służbą przyczynia się do wzmocnienia sił państw sojuszniczych, jest tego dowodem.

W związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze oraz należność zagraniczna na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazem Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa w Dowództwie Eurokorpusu, m.in. w celu stałego wspierania i wzmacniania sił państw tworzących Unię Europejską, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia sądu administracyjnego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadło.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, odnośnie dokumentu stanowiącego załącznik do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanego dokumentu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl