0112-KDIL2-1.4011.30.2020.2.DJ - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 16 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 6 marca 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.30.2020.1.AMN na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 marca 2020 r., natomiast w dniu 16 marca 2020 r., do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnienia).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, a także ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności ponosi sam Wnioskodawca.

Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych pracowników ani na podstawie umowy o pracę ani na podstawie innej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nie jest też stroną umowy spółki cywilnej. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o PIT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz innej spółki (zamawiający). Przedmiotem tych usług jest tworzenie kodu źródłowego programu komputerowego - platformy do hurtowej sprzedaży produktów cyfrowych (dalej: Oprogramowanie). Jest to aplikacja webowa, tj. aplikacja działająca online dostępna dla użytkownika końcowego z poziomu przeglądarki internetowej. Przy wykorzystaniu interfejsu API Oprogramowanie będzie mogło być wykorzystywane w różnych platformach handlowych. Oprogramowanie tworzone jest przy wykorzystaniu języków Scala, Java, PHP oraz Java Script. Wykorzystywane są bazy danych (...) i język zapytań (...). Oprogramowanie tworzone jest przez zespół współpracujących programistów. Tworzone przez Wnioskodawcę części Oprogramowania opisanej wyżej platformy (kodu źródłowego) są jednak albo kompleksową funkcją tej platformy (Oprogramowania) albo kompletnym algorytmem realizującym określone zadanie informatyczne. Algorytmy te realizują ściśle określone funkcje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (konkretnego modułu). Nie są to algorytmy realizujące funkcje z punktu widzenia użytkownika programu, ale stanowią algorytmy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (Oprogramowania, platformy). Tym samym kody źródłowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią programy komputerowe.

Wnioskodawca jest autorem poszczególnych fragmentów kodu źródłowego, które mają samodzielne znaczenie (stanowią program komputerowy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim), oraz współautorem końcowego, kompleksowego Oprogramowania (platformy). Odróżnić należy bowiem program komputerowy będący efektem końcowym współpracy wielu programistów (platforma do hurtowej sprzedaży produktów cyfrowych) od poszczególnych części tego programu stanowiących również programy komputerowe w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim (są to pojedyncze algorytmy realizujące określone zadanie/funkcję w strukturze programu, bądź kody źródłowe obejmujące kompleksem funkcje użytkowe programu).

Wszystkie kody źródłowe programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są jego wyłącznego autorstwa. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań.

Tym samym Wnioskodawca jest twórcą poszczególnych, napisanych przez siebie algorytmów wyrażonych w języku programowania, będących programem komputerowym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, a po połączeniu tych fragmentów z fragmentami kodu opracowanymi przez innych staje się współtwórcą tak wytworzonego programu końcowego (ww. platformy). Innymi słowy, należy stwierdzić, że w efekcie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. W wyniku połączenia programów komputerowych (kodów źródłowych) opracowanych przez Wnioskodawcę z innymi programami komputerowymi (kodami źródłowymi) powstaje nowy program komputerowy. Nie można w tym kontekście mylić pojęcia "program komputerowy" w znaczeniu potocznym z jego rozumieniem jako przedmiotu ochrony prawami autorskimi. Wszystkie kody źródłowe programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są jego wyłącznego autorstwa. Są one przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań.

W oparciu o swoją wiedzę Wnioskodawca współtworzy zatem nowe narzędzie informatyczne. Efekt jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego. Oprogramowanie autorstwa Wnioskodawcy stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm. dalej: ustawa o prawie autorskim).

Oprogramowanie jest na tyle innowacyjne, że wyróżnia się spośród innych rozwiązań dostępnych na rynku i realizuje indywidualne potrzeby zamawiającego. Na rynku krajowym nie ma w ogóle konkurencyjnego Oprogramowania. Podstawą prawną współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a zamawiającym jest pisemna umowa o świadczenie usług informatycznych, tj. umowa do której odpowiednie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. W treści ww. umowy zawarto zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Określono, że do przeniesienia majątkowych praw autorskich na polach eksploatacji wyraźnie wymienionych w umowie dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez zamawiającego. Przedmiotem przeniesienia są majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego (kodu źródłowego) wytworzonego wyłącznie przez Wnioskodawcę na rzecz zamawiającego.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija istniejące już oprogramowanie, to wynikiem jego prac również jest program komputerowy (kod źródłowy) podlegający samodzielnej ochronie prawnej jako przedmiot prawa autorskiego. W wyniku takich prac powstają zatem nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Wprowadzane samodzielnie przez Wnioskodawcę modyfikacje (ulepszenia) są bowiem przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Do prowadzenia prac rozwojowych nie jest potrzebna licencja wyłączna, dlatego taka nie jest udzielana Wnioskodawcy. Prace rozwojowe prowadzone są za zgodą i wiedzą właściciela programu komputerowego (podmiotu majątkowych praw autorskich), na którego następnie w zamian za wynagrodzenie przenoszone są majątkowe prawa autorskie do ulepszonych (rozwiniętych) części programu komputerowego. Podstawą przeniesienia jest ww. pisemna umowa współpracy.

W ramach współpracy z zamawiającym Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności związane z tworzeniem Oprogramowania. Również w przypadku, gdy Wnioskodawca dokonuje modyfikacji już istniejących fragmentów kodu źródłowego Oprogramowania, do których prawa autorskie przysługują zamawiającemu, to wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i prowadzą do powstania nowego utworu będącego przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim. Prawa te są przenoszone na podstawie ww. umowy.

W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę informatyczną (m.in. znajomość języków programowania, metodologii programowania) oraz wiedzę matematyczną. Wykorzystanie tej wiedzy jest podstawą tworzenia nowych programów komputerowych, które realizują różnego rodzaju funkcje służące usprawnieniu obrotu produktami cyfrowymi. Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany - realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych. Wiele prac jest realizowanych przez Wnioskodawcę we współpracy z innymi programistami, prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne do podatnika umowy o współpracy ze spółką.

Opisane wyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: kwalifikowane prawa IP) od innych podmiotów.

Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję, pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (wynikające z wniosku, a także z jego uzupełnienia).

1. Czy dochody uzyskane z działalności Wnioskodawcy, polegającej na przenoszeniu autorskich praw majątkowych do Oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę, mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym zaistniałym w 2019 r. i który będzie trwał w kolejnych latach (stan ciągły - vide orzeczenie NSA z 30 maja 2012 r. I FSK 1178/11) Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r. (i w latach kolejnych przy niezmienionym stanie faktycznym), kwalifikowanych dochodów uzyskanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadając na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ:

a. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej uzyskuje dochód z praw własności intelektualnej (praw autorskich do programów komputerowych),

W ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości fakt, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. W ramach tej działalności podatnik wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej i osiąga dochody z ich sprzedaży. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały zdefiniowane w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Jedną z kategorii takich praw są prawa autorskie do programu komputerowego. Jednocześnie tworzone przez podatnika programy komputerowe podlegają ochronie z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Prawa autorskie do programu komputerowego przysługujące podatnikowi mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ są wytwarzane przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Prace rozwojowe zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria "twórczości", "systematyczności" i "zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w przypadku Wnioskodawcy kryteria te są spełnione. Z opisu stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi systematyczne (zorganizowane, ciągłe i z wykorzystaniem swoich wszystkich zasobów) i jednocześnie twórcze (kreatywne, tj. prowadzące do wytworzenia nowego Oprogramowania) prace rozwojowe. Prace te polegają na wykorzystaniu zasobów wiedzy (informatycznej i matematycznej) do tworzenia nowego oprogramowania komputerowego usprawniającego proces sprzedaży produktów cyfrowych. Tym samym prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Opisane kwalifikowane prawa IP Wnioskodawca przenosi odpłatnie na podstawie pisemnej umowy, uzyskując tym samym dochód z ich sprzedaży.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Na podstawie tak prowadzonej ewidencji jest możliwe:

Wobec powyższego w opisanym stanie faktycznym uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na osobę trzecią całości praw autorskich do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. To oznacza, że w tym zakresie Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

- ---------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca - posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, a także w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

2. w efekcie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

3. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do powstałych utworów w zamian za wynagrodzenie;

4. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję, pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także poinformować, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej i zastosować 5% stawkę podatku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.