0112-KDIL2-1.4011.11.2020.2.DJ - Ustalenie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 5 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.11.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 stycznia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 31 stycznia 2020 r., natomiast w dniu 5 lutego 2020 r. (data nadania 4 lutego 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnienia).

Wnioskodawczyni wybudowała wraz z mężem (który samodzielnie wykonywał prace) dom. W nowo wybudowanym domu małżonkowie posiadają pompę ciepła oraz fotowoltaiczną instalację, na którą Wnioskodawczyni wzięła kredyt. Małżonkowie zdecydowali o takim rozwiązaniu, aby zmniejszyć emisję dwutlenku węgla (szkodliwej substancji) do atmosfery. Dom oddany został do użytkowania 23 grudnia 2019 r. Mąż obecnie nie pracuje. Zainteresowana pracuje, a 14 listopada 2019 r. małżonkom urodziło się pierwsze dziecko.

Małżonkowie zwrócili się z prośbą o przyznanie ulgi termomodernizacyjnej, która obecnie jest w urzędach. Roboty związane z założeniem pompy ciepła i paneli fotowoltaicznych zostały wykonane zgodnie z przepisami i małżonkowie posiadają do nich odpowiednie certyfikaty jakości oraz faktury VAT.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana doprecyzowała, że w 2019 r. pracowała i otrzymywała dochód z którego pracodawca opłacał wszystkie składki. Zainteresowana jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w którym zastosowano przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Wydatki termomodernizacyjne zostały poniesione w budynku będącym w budowie. Wydatki zostały poniesione w 2019 r.: pompa ciepła - 30 października 2019 r.; panele fotowoltaiczne - 22 sierpnia 2019 r. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało rozpoczęte w 2019 r. i zakończone w 2019 r. Wnioskodawczyni posiada faktury VAT, które zostały wystawione na Wnioskodawczynię. Kredyt na przedsięwzięcie termomodernizacyjne został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię, koszt poniesiony przez Wnioskodawczynię (majątek odrębny) - raczej w takim przypadku Wnioskodawczyni musi go sama spłacić, nie zna przepisów bankowych. W czasie poniesienia wydatków Wnioskodawczyni pozostawała wraz z mężem w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Dodatkowo, Zainteresowana wskazała, że tylko część kwoty, którą wydała była dofinansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy małżonkowie mogą odliczyć w czasie rozliczenia PIT ulgę termomodernizacyjną?

Zdaniem Wnioskodawczyni (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), z ulgi termomodernizacyjnej powinni korzystać, mieć szansę przede wszystkim osoby młode, młodzi małżonkowie, którzy nie mając dachu nad głową (kiedyś były państwowe mieszkania), chcący zapewnić dzieciom dach nad głową i chcący pracować, a nie tylko osoby, które chcą wymienić urządzenia na "nowsze".

Zdaniem Wnioskodawczyni, czy to nowy dom, czy już wybudowany nie różnią się niczym, żeby faworyzować w ten sposób osoby ubiegające się o tę ulgę. Przede wszystkim Wnioskodawczyni zwróciła uwagę na fakt, jak ciężki start w życie mają w dzisiejszych czasach młode rodziny, zawierające związek małżeński.

Wnioskodawczyni uważa, że ulga termomodernizacyjna powinna być dla wszystkich, niezależnie czy jest to dom nowo budowany, czy już wybudowany, bo wymiana w budowanym domu dwa razy sprzętu wiąże się z ogromnymi stratami, więc lepiej od razu zrobić tak, żeby nie zanieczyszczać powietrza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Stosownie do art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Zatem, oznacza to budynek już wybudowany. W przypadku nowo budowanego budynku (w momencie ponoszenia wydatków), podatnik nie jest właścicielem budynku lecz nakładów, które prowadzą do powstania budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r. poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 22h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 22h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 22h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 22h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Należy podkreślić, że ww. przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Zatem, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacje określające warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej wykluczają jej stosowanie w przypadku wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie. Odliczenie dotyczy wyłącznie budynków już wybudowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w którym zastosowano przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Wydatki termomodernizacyjne zostały poniesione w budynku będącym w budowie. Wydatki zostały poniesione w 2019 r.: pompa ciepła - 30 października 2019 r.; panele fotowoltaiczne - 22 sierpnia 2019 r. Dom oddany został do użytkowania 23 grudnia 2019 r. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało rozpoczęte w 2019 r. i zakończone w 2019 r. Na przedsięwzięcie termomodernizacyjne Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt. Faktury VAT, dotyczące ww. przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zostały wystawione na Wnioskodawczynię. W czasie poniesienia wydatków Wnioskodawczyni pozostawała wraz z mężem w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Dodatkowo, Zainteresowana wskazała, że tylko część kwoty, którą wydała była dofinansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie ma prawa do odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (tj. wydatków poniesionych na pompę ciepła i panele fotowoltaiczne), które to wydatki zostały poniesione w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie.

Końcowo, poinformować należy, że pomimo, że zadane pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) odnosi się do sytuacji prawnopodatkowej obojga małżonków (zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej męża), jednakże niniejsza interpretacja została wydana tylko dla osoby Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni. Jak już bowiem wyjaśniono w wysłanym do Wnioskodawczyni wezwaniu z dnia 28 stycznia 2020 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.11.2020.1.DJ, z regulacji art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego - zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Dodatkowo poinformowano Wnioskodawczynię, że w związku z tym, że w poz. 15 formularza ORD-IN jako Wnioskodawczynię wpisano Panią (...), w poz. 78 podania Imię i nazwisko wnioskodawcy lub osoby upoważnionej (osób upoważnionych) wskazano Panią (...), również w poz. 79 Podpis wnioskodawcy lub osoby upoważnionej (osób upoważnionych) złożony został podpis Pani (...), wniosek zostanie rozpatrzony co do istoty sprawy wyłącznie w odniesieniu do osoby wskazanej na wniosku jako Wnioskodawczyni, tj. dla Pani (...). Podkreślić również należy - na co zwrócono także uwagę w ww. wezwaniu - że jeśli wolą męża Wnioskodawczyni jest uzyskanie interpretacji indywidualnej to może - działając w swoim imieniu - wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie (odpowiadającym wymogom określonym w art. 14b § 2-5 oraz art. 14f § 1-2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.