0112-KDIL1-3.4012.755.2018.2.AK - 8% stawka VAT dla sprzedaży drewna opałowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej do 8% stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży drewna opałowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania obniżonej do 8% stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży drewna opałowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowane pytanie, stanowisko własne do sformułowanego pytania, wyjaśnienie, że wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz dowód wpłaty opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa na rynku od stycznia 2013 r. Od początku działalności głównym profilem Wnioskodawcy jest produkcja fryzów dębowych, mozaikowych oraz parkietowych (fryzy to półfabrykat do produkcji podłóg).

W ramach działalności Wnioskodawca surowiec nabywa w Lasach Państwowych, jako drewno średniowymiarowe w belach o długości 1,2 m lub 2,4 m w klasie S₂A i S₂B (kod PKWiU 02.202.12.0) ze stawką VAT 23%. Surowiec z Nadleśnictw na plac zakładu jest przywożony autami. Wnioskodawca korzysta z usług firm zewnętrznych, za usługę wystawiane są faktury ze stawką 23% VAT.

Drewno to poddawane jest obróbce, polegającej na: przetarciu na trakach tarczowych i trakach taśmowych, następnie otrzymana pryzma trafia na wielopiłę i Wnioskodawca otrzymuje listwy o grubości 30 mm i szerokości 80 mm, długość taka jak kłoda 120 mm lub 240 mm.

Listwy te trafiają na tzw. piły kopiujące, dzięki którym Wnioskodawca otrzymuje fryzy zgodnie z danym zapotrzebowaniem. Fryzy są układane zgodnie z wymiarami na paletach i dostarczane do kontrahenta.

Podczas opisanego wyżej procesu powstaje odpad w postaci: zrzyn poprodukcyjnych, wiórów, kory i trocin.

Odpad poprodukcyjny Wnioskodawca pakuje w paczki 1,5 m przestrzennego, lub drobniejsze w big-bagi i to sprzedaje jako opał.

Kłody za cienkie, które są nieprzydatne do produkcji Wnioskodawca tnie piłą łańcuchową ręczną na drewno kominkowe i też sprzedaje jako opał. Natomiast wióry spod maszyn, korę z trocin spod maszyn Wnioskodawca sprzedaje w big-bagach osobom prywatnym jako opał, a czystą trocinę w podstawionym kontenerze sprzedaje firmie do produkcji brykietu na fakturach VAT. Opał klienci odbierają sami lub Wnioskodawca zawozi swoim transportem wg zamówień.

Okoliczni mieszkańcy chętnie kupują odpad Wnioskodawcy jako drewno opałowe czy kominkowe, czy trocinę do opału.

Wnioskodawca ma zamiar kupić maszynę do cięcia drewna kominkowego aby ograniczyć koszty pracownika oraz ograniczyć straty.

Drewno w Lasach Państwowych Wnioskodawca kupuje od 145-290,- + VAT za m³ + transport tego drewna na plac ok. 40-80,- + VAT za m³. Natomiast odpad Wnioskodawca sprzedaje od 80,- brutto za mp., 180,- brutto za drewno kominkowe.

Powstaje też bardzo duża strata z ofisów czy z za cienkich kłód do produkcji. Norma to S₂A od 7 cm a fryzy Wnioskodawca produkuje 8 cm szer. x 3 cm gr. x długość bez bieli i rdzenia. Nowa maszyna bardzo by ułatwiła pracę i zmniejszyła straty.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, co następuje.

Ad. 1.

Przedmiotem wniosku jest drewno opałowe takie jak: zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny, kominkowe.

Ad. 2.

Drewno opałowe według klasyfikacji statystycznej obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - posiada symbol PKWiU 02.20.14.0.

Ad. 3.

Sprzedawany towar przeznaczony jest na cele opałowe.

Ponadto Wnioskodawca wskazał we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r., że produkuje on fryzy dębowe mozaikowe i parkietowe (fryzy to półfabrykat do produkcji podłóg). Jest to główny profil działalności Wnioskodawcy. W wyniku procesu produkcji (obróbki drewna) powstają fryzy (główny produkt) oraz zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny.

Fryzy sprzedawane są producentom podłóg. Natomiast zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny - jako drewno opałowe sprzedawane są ludności na cele opałowe.

Wnioskodawca przy sprzedaży zrzyn (ścinek), wiórów, kory i trocin na cele opałowe stosuje stawkę podstawową 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Jaką stawkę VAT należy stosować sprzedając drewno opałowe takie jak: zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny, czy drewno kominkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), towary pozyskane w wyniku przerobu drewna takie jak: zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny, kominkowe, powstałe po wytworzeniu fryzów do produkcji podłóg - przeznaczone na cele opałowe można zakwalifikować jako drewno opałowe.

W przedmiotowej sprawie najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. To podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Tak więc Wnioskodawca towary takie jak: zrzyny (ścinki), wióry kora, trociny klasyfikuje jako drewno opałowe o symbolu PKWiU 02.20.14.0.

Tej klasyfikacji dokonano według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Zgodnie z klasyfikacją "drewno opałowe" mieści się w grupowaniu PKWiU 02.20.14.0.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług stanowiących wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 18 mieści się "drewno opałowe" (PKWiU 02.20.14.0).

W związku z powyższym, sprzedawane przez Wnioskodawcę towary takie jak: zrzyny (ścinki), wióry kora, trociny - z przeznaczeniem na cele opałowe podlegają opodatkowaniu stawką 8%.

To opodatkowanie stawką 8% stosuje się bez względu na sposób pakowania tych towarów, także przy ich sprzedaży luzem.

Natomiast sprzedaż trocin dla firm produkujących brykiety nie korzysta z obniżonej stawki VAT 8%, gdyż w tym przypadku trociny nie stanowią drewna opałowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danego towaru istotne jest właściwe jego zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów, a dla prawidłowego jego opodatkowania niezbędne jest jego zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towary będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku towarów) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Przy czym, na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%", pod poz. 18 zostały wymienione towary zgrupowane pod symbolem PKWiU 02.20.14.0 "Drewno opałowe".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje fryzy dębowe, mozaikowe i parkietowe. Jest to główny profil działalności Wnioskodawcy. W ramach działalności Wnioskodawca nabywa drewno w Lasach Państwowych ze stawką VAT 23%. Jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca przedmiotem złożonego wniosku są towar pozyskane w wyniku obróbki drewna, tj. zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny oraz drewno kominkowe. Drewno kominkowe powstaje w ten sposób, że kłody za cienkie, które są nieprzydatne do produkcji Wnioskodawca tnie piłą łańcuchową ręczną na drewno. Wnioskodawca sprzedaje zrzyny (ścinki), wióry, kory, trociny oraz drewno kominkowe jako drewno opałowe. Sprzedawany towar przeznaczony jest na cele opałowe. Wnioskodawca wskazał, że drewno opałowe według - Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - posiada symbol PKWiU 02.20.14.0.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż drewna opałowego takiego jak: zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny oraz drewno kominkowe, sklasyfikowanego w PKWiU w grupowaniu 02.20.14.0 "Drewno opałowe" - podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ust. 1 pkt 2 ustawy, w powiązaniu z poz. 18 załącznika nr 3 do ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca sprzedając drewno opałowe takie jak: zrzyny (ścinki), wióry, kora, trociny czy drewno kominkowe może stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania obniżonej do 8% stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży drewna opałowego, zaklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 02.20.14.0, jest prawidłowe.

Należy zgodzić się także ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że sprzedaż trocin, które nie stanowią drewna opałowego, nie korzysta ze stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku. Zatem tutejszy organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.