0112-KDIL1-3.4012.518.2017.2.KB - 0% stawka VAT dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostki pływające.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostki "A";

* prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostkę pływającą używaną do żeglugi na pełnym morzu, stosowaną do celów handlowych i przemysłowych;

* nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów na rzecz pośrednika.

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostki "A", w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostkę pływającą używaną do żeglugi na pełnym morzu, stosowaną do celów handlowych i przemysłowych oraz w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów na rzecz pośrednika. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) o ponownie sformułowane pytania, stanowisko własne oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest producentem drzwi, włazów, mebli okrętowych wbudowanych w jednostki pływające na pełnym morzu.

1. Sprzedaż jest dokonywana bezpośrednio podmiotom, które m.in. jako profil swojej działalności wskazują PKD z grupy o numerze 30.11 (produkcja statków i konstrukcji pływających), a dodatkowo w zamówieniu składanym przez te podmioty wskazana jest konkretna jednostka, w którą zostaną wbudowane wyroby Wnioskodawcy lub w które zostanie wyposażona (meble).

o 1.1. Stocznia złożyła zamówienie na ławkę podnoszoną z przeznaczeniem na "B", czyli okręt Rzeczypospolitej Polskiej służący działaniom na morzu polskiej "A". Stocznia od razu w zamówieniu wskazała stawkę podatku VAT 23%.

Podobnie "C" S.A. zamówiła właz wbudowywany w dalszej kolejności w "D", czyli zgodnie z objaśnieniami powyżej, służący celom polskiej "A".

o 1.2. "E" S.A. zamówiła meble na projekt Z - na projekt przebudowy statku na jednostkę "F" służącą do magazynowania, wstępnego przetwarzania i ekspediowania ropy odbieranej z platform wiertniczych, co oznacza, że meble Wnioskodawcy stają się wyposażeniem przebudowanego statku.

2. Sprzedaż dokonywana jest pośrednikowi, firmie X, będącej przedsiębiorstwem handlu zagranicznego dostarczającego produkty niezbędne do budowy i remontów statków wszystkich typów. W złożonym zamówieniu występuje wprawdzie informacja na temat realizowanego projektu, np. Y statek 112-113, jednakże wg zapewnień klienta należy ją traktować poglądowo. Pojawia się również wskazanie na wymóg certyfikacji przez Rejestr, co oznacza, że zamówienie dotyczy statku pełnomorskiego. Zamawiający - pośrednik dokonuje dalszej sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy Federacji Rosyjskiej i w związku z tym nie uzupełni treści zamówienia o dalszą charakterystykę jednostki pływającej, a szczególnie o jej przeznaczenie, co uniemożliwia porównanie jej z zapisami art. 83 ust. 1 ustawy o VAT.

W załączeniu Wnioskodawca przedłożył zamówienia oraz faktury dotyczące opisanych zdarzeń.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że statek Zx służy do magazynowania, wstępnego przetwarzania i ekspediowania ropy odbieranej z platform wiertniczych. Jest jednostką pływającą, przeznaczoną do żeglugi na pełnym morzu, używaną do celów handlowych, przemysłowych. Klasyfikacja statystyczna dotycząca ww. statku zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług to PKWiU ex 30.11.22.0, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1a.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy w zakresie stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 1.1. wniosku dotyczącego sprzedaży mebli i włazów okrętowych z przeznaczeniem na jednostkę "A", Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT 0% zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 3 znowelizowanej ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towar i usług?

2. Czy w zakresie stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 1.2. wniosku dotyczącego sprzedaży mebli z przeznaczeniem na jednostkę pływającą używaną do żeglugi na pełnym morzu, stosowaną do celów handlowych i przemysłowych, Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT 0% zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 3 znowelizowanej ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

3. Czy w zakresie stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 2 wniosku dotyczącego sprzedaży drzwi i włazów okrętowych pośrednikowi z przeznaczeniem na jednostkę pełnomorską, aczkolwiek bez jej pełnej charakterystyki dla celów podatkowych, Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT 0% zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 3 znowelizowanej ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odnośnie pytania dotyczącego stanu faktycznego zaprezentowanego w punkcie 1.1. wniosku Wnioskodawca uważa, że nie może wystawić faktury korygującej ze stawką VAT 0% ze względu na przeznaczenie statku dla celów "A", a nie przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów. Nie ma w tym przypadku znaczenia fakt, że sprzedaż dokonywana jest bezpośrednio podmiotom, które jako profil swojej działalności wskazują PKD z grupy o numerze 30.11 (produkcja statków i konstrukcji pływających). Nieistotne jest również to, czy Wnioskodawca sprzedaje meble czy włazy okrętowe.

2. Odnośnie pytania dotyczącego stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 1.2. wniosku Wnioskodawca uważa, że może wystawić fakturę korygującą ze stawką VAT 0%, ze względu na klasyfikację statku zgodnie z klasyfikacją PKWiU, o przeznaczeniu mieszczącym się w zakresie treści art. 83 ust. 1 pkt 1a, tj. jednostek przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów. Sprzedaż dokonywana jest bezpośrednio podmiotowi, który jako profil swojej działalności wskazuje PKD z grupy o numerze 30.11 (produkcja statków i konstrukcji pływających). Nieistotny jest natomiast fakt, czy Wnioskodawca sprzedaje meble czy włazy okrętowe.

3. Odnośnie pytania dotyczącego stanu faktycznego zaprezentowanego w puncie 2. wniosku Wnioskodawca uważa, że nie może wystawić faktury korygującej ze stawką VAT 0% ze względu na brak w zamówieniu charakterystyki szczegółowej jednostki pływającej, a w szczególności jej przeznaczenia zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1a, tj. przynależności do jednostek przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów. Wiedza na temat wymogu certyfikacji wyrobów Wnioskodawcy przez Rejestr oznaczającego, że wyroby zostaną wmontowane w statek pełnomorski, nie jest wystarczająca żeby zastosować stawkę 0%. Nie ma natomiast w tym przypadku znaczenia fakt, że sprzedaż dokonywana jest pośrednikowi. Nieistotne jest również to, czy Wnioskodawca sprzedaje meble czy włazy okrętowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest:

* prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostki "A";

* prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów przeznaczonych na jednostkę pływającą używaną do żeglugi na pełnym morzu, stosowaną do celów handlowych i przemysłowych;

* nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku dla sprzedaży towarów na rzecz pośrednika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do ustawy.

I tak, w myśl art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy - stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się dostaw części do jednostek pływających, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych jednostek, jeżeli są w nie wbudowywane lub służą ich eksploatacji.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy - stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw:

a. jednostek pływających używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym w szczególności:

o pełnomorskich liniowców pasażerskich, pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),

o pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),

o pełnomorskich chłodniowców, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),

o pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),

o pełnomorskich statków rybackich, pełnomorskich statków przetwórni oraz pełnomorskich pozostałych jednostek pływających do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),

o pchaczy pełnomorskich i holowników pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0),

o pełnomorskich lodołamaczy (PKWiU ex 30.11.33.0),

Jak wynika z opisu sprawy, przedstawionego w pkt 1.1., Stocznia złożyła u Wnioskodawcy zamówienie na ławkę podnoszoną z przeznaczeniem na "B", czyli okręt Rzeczypospolitej Polskiej służący działaniom na morzu polskiej "A". Podobnie "C" zamówiła u Wnioskodawcy właz wbudowywany na "D", czyli zgodnie z objaśnieniami powyżej, służący celom polskiej "A".

Z treści powołanego art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika, że stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy łącznie spełnione są następujące warunki:

* przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie, wbudowywane lub służące eksploatacji jednostki pływającej,

* ww. części lub wyposażenie dotyczą jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że stawka preferencyjna 0% nie ma zastosowania.

Ze względu na przeznaczenie okrętów dla celów "A" (nie przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów), nie spełniają one ww. warunku dotyczącego jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym, do sprzedaży mebli i włazów okrętowych przeznaczonych na jednostki "A", Wnioskodawca nie może stosować stawki podatku w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Jak wynika z okoliczności sprawy, przedstawionych w pkt 1.2., "E" S.A. zamówiła meble u Wnioskodawcy na projekt Z - na projekt przebudowy statku na jednostkę "F" służącą do magazynowania, wstępnego przetwarzania i ekspediowania ropy odbieranej z platform wiertniczych, co oznacza, że meble Wnioskodawcy stają się wyposażeniem przebudowanego statku. Powyższa jednostka służy do magazynowania, wstępnego przetwarzania i ekspediowania ropy odbieranej z platform wiertniczych. Jest jednostką pływającą, przeznaczoną do żeglugi na pełnym morzu, używaną do celów handlowych, przemysłowych. Klasyfikacja statystyczna dotycząca ww. statku zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług to PKWiU ex 30.11.22.0.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zapisem art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, z preferencyjnej stawki podatku korzysta dostawa części i wyposażenia określonej grupy statków. Wobec braku definicji ustawowej pojęcia "części" i "wyposażenia" w przepisach ustawy zasadnym jest odniesienie się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Bogusław Dunaj, Langenscheidt Warszawa 2007 r.), "częścią" jest element jakiejś większej całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, a "wyposażeniem" ogół sprzętów, urządzeń itp., w które coś zostało wyposażone.

Zatem nie każdy towar dostarczony na wskazane jednostki pływające można objąć mianem "części" czy "wyposażenia" w rozumieniu ww. przepisu. Pod pojęciem tym należy rozumieć tylko taki towar, który bezpośrednio związany jest z funkcją, jaką ma do spełnienia dana jednostka pływająca.

Skoro sprzedawane przez Wnioskodawcę meble (stanowiące wyposażenie) są przeznaczone na statek służący do żeglugi na pełnym morzu, używany do celów handlowych, przemysłowych o symbolu PKWiU ex 30.11.22.0, tj. wymieniony w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, to Wnioskodawca dokonując sprzedaży tych towarów ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie również jest prawidłowe.

W pkt 2. opisu sprawy Wnioskodawca wskazał, że dokonuje sprzedaży swoich wyrobów pośrednikowi, firmie X będącej przedsiębiorstwem handlu zagranicznego, dostarczającego produkty niezbędne do budowy i remontów statków wszystkich typów. W złożonym zamówieniu przez pośrednika, występuje wprawdzie informacja na temat realizowanego projektu, np. Y statek 112-113, jednakże wg zapewnień pośrednika należy ją traktować poglądowo. Zamawiający dokonuje dalszej sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy Federacji Rosyjskiej i w związku z tym nie uzupełni treści zamówienia o dalszą charakterystykę jednostki pływającej, a szczególnie o jej przeznaczenie, co uniemożliwia porównanie jej z zapisami art. 83 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 148 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

W kontekście powyższego przepisu warto przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 3 września 2015 r., o sygn. C-526/13, w którym Trybunał uznał, że "Artykuł 148 lit. a dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie co do zasady nie ma zastosowania do dostaw towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego dokonanych na rzecz pośredników działających we własnym imieniu, nawet jeśli w chwili dostawy ostateczne przeznaczenie towarów jest znane i zostało wykazane w należyty sposób, a potwierdzające to dowody zostają przedłożone organom podatkowym zgodnie z przepisami krajowymi".

Z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy - w kontekście przytoczonego orzeczenia TSUE - wynika, że preferencyjna stawka podatku 0% w odniesieniu do dostaw towarów do jednostek pływających używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów nie ma zastosowania w sytuacji, gdy dostawa dokonywana jest na rzecz podmiotów będących pośrednikami, nawet jeśli w chwili dostawy ostateczne przeznaczenie towarów jest znane. W celu skorzystania z ww. stawki istotne jest, aby transakcja odbywała się na rzecz podmiotu, który bezpośrednio wykorzystuje daną część, a więc podmiotu budującego statek, eksploatującego go lub zajmującego się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych.

Biorcą pod uwagę przedstawiony w pkt 2. opis sprawy w kontekście powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca dokonuje sprzedaży swoich wyrobów pośrednikowi, który dokonuje dalszej ich sprzedaży, tj. pośrednik ten nie jest podmiotem bezpośrednio wykorzystującym te wyroby, a więc nie jest podmiotem budującym statek, eksploatującym go lub zajmującym się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych, to w takim przypadku Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania stawki 0% dla sprzedaży drzwi i włazów okrętowych na rzecz pośrednika.

Należy przy tym podkreślić, że o braku możliwości zastosowania stawki 0% dla sprzedawanych drzwi i włazów okrętowych decydujące znaczenie ma - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - że nabywcą tych towarów jest pośrednik, tj. podmiot, który bezpośrednio nie wykorzystuje zakupionych towarów, a dokonuje wyłącznie ich dalszej sprzedaży. W związku z tym, bez znaczenia w tym przypadku pozostaje to, na jaki statek przeznaczone są sprzedawane przez Wnioskodawcę towary.

Zatem pomimo identycznego skutku, tj. braku możliwości zastosowania stawki 0% dla sprzedaży towarów na rzecz pośrednika, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe w związku z jego błędną argumentacją.

Odnosząc się natomiast do kwestii wystawienia faktur korygujących należy wskazać, że stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy - przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Ponadto jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy - w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy - faktura korygująca powinna zawierać:

Ze wskazanych przepisów ustawy wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca wystawił do wszystkich sprzedawanych towarów, wymienionych w opisie sprawy, faktury nie stosując stawki podatku w wysokości 0%, to dla sprzedaży mebli wymienionych w pkt 1.2. opisu sprawy powinien on wystawić fakturę korygującą, ponieważ w tym przypadku Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0%.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanów faktycznych podanych przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z powyższego wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.