0112-KDIL1-3.4012.483.2020.1.JK - Obowiązek rejestracji jako podatnik VAT-UE. Rozpoznanie importu usług.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2020 r. (data wpływu 14 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE - jest prawidłowe,

* braku obowiązku rozpoznania importu usług z tytułu nabywanych usług od podmiotów zagranicznych i rozliczania podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług oraz braku obowiązku składania deklaracji VAT-9M - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE oraz braku obowiązku rozpoznania importu usług z tytułu nabywanych usług od podmiotów zagranicznych i rozliczania podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług oraz braku obowiązku składania deklaracji VAT-9M.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Fundacja jest organizacją pozarządową i posiada osobowość prawną.

Fundacja realizuje następujące cele:

(...)

Fundacja posiada jednego fundatora i całość posiadanych środków przeznaczana jest na realizację celów statutowych (...).

Armatorem żaglowca jest A.

Fundacja jest operatorem jachtu "B" (należący do A) i tym samym projektu o tej samej nazwie, którego nadrzędnym celem jest stworzenie możliwości (...). Jacht jest wykorzystywany przede wszystkim do prowadzenia działań o charakterze szkoleniowym, na którym realizowane są między innymi praktyki dla absolwentów programów szkoleniowych (...), nad którymi patronat drugi raz objęło między innymi C. Na jachcie nie jest realizowana żadna działalność komercyjna ani rozrywkowa. Pobocznym celem żeglugi i startów w regatach jest promocja (...).

Omawiany jacht żaglowy nie służy celom rozrywkowym, natomiast służy wyłącznie do uprawiania sportu - załoga stała oraz lotna (absolwenci programów szkoleniowych) wraz z najbardziej doświadczonymi żeglarzami z całego świata startują z sukcesami w regatach, aby zdobyć doświadczenie niezbędne do samodzielnej kontynuacji kariery na podobnych oceanicznych jachtach wyczynowych. Żadna z osób przebywających na pokładzie nie płaci za swój udział.

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT, ani żadnej formy realizacji odpłatnych usług.

Fundacja pozostaje zarejestrowana do czynności wewnątrzwspólnotowych czyli w systemie VIES.

Wnioskodawca nie złożył naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia dotyczącego wyboru opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE od dnia 29 października 2020 r.

Fundacja, w związku z realizacją celów statutowych, dokonała nabycia towarów (żagli), które to zostały dostarczone bezpośrednio na żaglowiec znajdujący się poza terytorium Polski. W związku z nabyciem żagli w kwocie powyżej 50.000 zł fundacja złożyła we właściwym urzędzie skarbowym deklarację VAT-8 i dokonała płatności podatku VAT.

Następnie Fundacja dokonała zakupu kolejnych towarów związanych z działalnością statutową oraz dostarczonych bezpośrednio na żaglowiec tj. łożyska do sterów, hydrogenerator (części zamienne), odsalarka (części zamienne, proszki do konserwacji), odzież techniczna (sztormiaki, spodenki, itp.), wtyczki wodoodporne do hydrogeneratora, baksztagi (liny miękkie). Zakupione towary zostały dostarczone od sprzedawców bezpośrednio na żaglowiec, tj. poza terytorium Polski.

Fundacja dokonała zakupu towarów wskazanych powyżej wyłącznie w celu zrealizowania zadań/celów statutowych (prowadzenie projektu "B"). Zakupione towary były w całości przeznaczone do zamontowania na jachcie/żaglowcu i stanowiły niezbędne wyposażenie jednostki.

Wnioskodawca dokonał zakupu towarów wskazanych w opisie sprawy w następujących terminach:

1. IV kwartał 2019 r.:

a. FR (...) - uszczelki do łożysk steru (zamontowane na jachcie),

b. FR (...) - zestaw naprawczy do hydrogeneratora (zamontowane na jachcie),

c. GC (...) - części naprawcze do odsalarki (zamontowane na jachcie),

d. NL (...) - odzież techniczna dla załogi (sztormiaki, ocieplacze, koszulki, spodenki regatowe, itp.) - zużywalne;

2. I kwartał 2020 r.:

a. DE (...) - drobne części (wtyczki, przewody, taśmy) - zamontowane na jachcie,

b. DE (...) - liny (zamontowane na jachcie),

c. NL (...) - odzież techniczna dla załogi (sztormiaki, ocieplacze, koszulki, spodenki regatowe, itp.) - zużywalne.

Wszystkie zakupione towary (z wyłączeniem tych zakupionych od kontrahenta o numerze identyfikacyjnym NL (...)) były wysyłane do Portugalii bezpośrednio z siedzib kontrahentów tj.: FR (...) - Francja, FR (...) - Francja, GB (...) - Wielka Brytania, DE (...) - Niemcy, DE (...) - Niemcy.

Odzież zakupiona od marki (...) była transportowana kurierem z Holandii do Polski, gdzie wykonywane były znakowania, a następnie została wysyłana kurierem również do Portugalii (...).

Jacht żaglowy w momencie dostawy towarów znajdował się w Portugalii. Towary docierały do Portugalii podczas postoju jachtu. Konkretnie towary docierały do Mariny w (...), skąd załoga odbierała paczki i montowała na jachcie.

Kontrahenci od których Wnioskodawca nabywał towar są podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. Wszystkie numery identyfikacyjne kontrahentów, od których zostały zakupione towary wymienione posiadają aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanym przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy - tj. zawierają dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Fundacja każdorazowo podawała dokonującym dostaw towarów (wskazanych w opisie sprawy) numer identyfikacji podatkowej VAT UE poprzedzony kodem PL.

Zakupione przez Wnioskodawcę towary, z wyłączeniem tych kupionych od kontrahenta o numerze identyfikacyjnym NL (...) (odzież), są częściami eksploatacyjnymi zamontowanymi na jachcie, zostały w niego wbudowane i służą do jego eksploatacji. Zakupione towary stanowią części do jachtu żaglowego, natomiast nie są częściami jednostki wskazanymi w art. 83 ust. 1.

W związku z działalnością statutową Fundacja dokonała także importu usług od kontrahentów zagranicznych. Import usług od kontrahentów zagranicznych dotyczył następujących usług:

a. IE (...) - pakiet biurowy (...),

b. IE (...) - dysk (...),

c. PT (...) - prace stoczniowe (szlifowanie dna, antifouling, itp.),

d. PT (...) - transport kontenera technicznego (z USA do Portugalii i z Portugalii na Karaiby),

e. NL (...) - specjalistyczna usługa transportu jachtu frachtem morskim (na pokładzie statku).

Ze względu na uwięzienie na Karaibach przez COVID, Wnioskodawca był zmuszony do wynajęcia najemnej załogi, która przetransportowała jego jacht na wyspę (...), gdzie podjął go statek (...) i przetransportował jacht do... (Holandia).

Usługi wskazane powyżej były wykonywane na terytorium poniżej wskazanych państw.

a. IE (...) - w Portugalii (na żaglowcu), czasami zdalnie z Polski, ale dotyczyły wprost żaglowca,

b. IE (...) - w Portugalii (na żaglowcu), czasami zdalnie z Polski, ale dotyczyły wprost żaglowca,

c. PT (...) - Portugalia (na żaglowcu),

d. PT (...)- transport kontenera technicznego (z USA do Portugalii i z Portugalii na Karaiby),

e. NL (...) - specjalistyczna usługa transportu jachtu frachtem morskim (na pokładzie statku). Ze względu na uwięzienie na Karaibach przez COVID, Wnioskodawca był zmuszony do wynajęcia najemnej załogi, która przetransportowała jego jacht na wyspę (...), gdzie podjął go statek (...) i przetransportował jacht do... (Holandia).

Usługi wskazane w punkcie

Jednakże czasami zdarzało się, iż z uwagi na specyfikę działania Fundacji były one wykonywane zdalnie z Polski przez wzgląd np. na konieczność dokonania pilnych uzgodnień z fundatorem lub przesłanie projektów do zatwierdzenia przez fundatora. Opisane usługi stanowią usługi elektroniczne w myśl art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Poprzez usługi elektroniczne rozumieć należy usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Do "usług świadczonych drogą elektroniczną", o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Ustęp 1 obejmuje w szczególności:

Kontrahent Fundacji jest podatnikiem nieposiadającym w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności oraz nie jest zarejestrowany na terytorium Polski jako podatnik podatku od towarów i usług.

Usługi świadczone przez kontrahentów zagranicznych nie stanowią usługi związanej z obsługą jednostek pływających, o których mowa w powołanym art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy i nie były świadczone na cele osobiste załogi jachtu.

Usługi od kontrahentów o numerach PT (...) oraz NL (...) nie polegały na remoncie, przebudowie lub konserwacji jednostki pływającej - wymienionej w powołanym art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Fundacja, która nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w związku z transakcją zakupu żagli od kontrahentów zagranicznych była zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik VAT UE?

2. Czy Wnioskodawca, który nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT jest zobligowany do rozpoznawania importu usług od nabywanych usług od podmiotów zagranicznych i rozliczania podatku od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, w konsekwencji czego jest zobligowany do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług?

3. Czy Fundacja nieosiągająca jakichkolwiek przychodów z działalności zarobkowej dokonując importu ww. usług związanych wyłącznie z realizacją celów statutowych od kontrahentów zagranicznych ma obowiązek składania deklaracji VAT-9?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W sytuacji gdy Fundacja nie dokonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych), nie powinna być czynnym podatnikiem VAT, a w konsekwencji nie ma obowiązku dokonania rejestracji dla potrzeb tego podatku.

Jednakże wskazać należy, iż nawet w przypadku podmiotu/podatnika zwolnionego z bycia czynnym podatnikiem ustawa w pewnych sytuacjach nakłada na podmiot szczególne obowiązki. Stąd też w sytuacji gdy Wnioskodawca - Fundacja dokona wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w kwocie powyżej 50.000 zł to jest on obowiązany przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zarejestrować się jako podatnik VAT-UE (dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych) lub musi złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze takiego rozliczania (art. 10 ust. 6 ustawy o VAT).

Jednocześnie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

d. osoby prawne, które nie są podatnikami - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

Zatem, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT UE ciąży na podatnikach VAT czynnych, którzy zamierzają dokonywać transakcji:

* wewnątrzwspólnotowego nabycia (WNT) czy też,

* wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Jednakże ww. przedsiębiorcy to nie jedyne podmioty mające obowiązek rejestracji jako podatnicy VAT UE.

Jak wskazuje art. 97 ust. 2 ustawy o VAT, przepis stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 (czyli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) innych niż wymienieni powyżej i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (50.000 zł), oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6 (dobrowolny wybór rejestracji do wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów).

Oznacza to, że rejestracji jako podatnik VAT UE nie musi dokonać podmiot, który:

* nie dokonał/nie był zobowiązany dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny (np. nie jest podatnikiem w świetle art. 15 ustawy o VAT),

* u którego wartość WNT nie przekroczyła kwoty 50.000 zł.

W przypadku, gdy wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia w całości nie przekroczyła w danym roku podatkowym 50.000 zł, to podmiot ten może nie wykazywać WNT przy nabyciu towarów z innego kraju Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami taki nabywca może nie kwalifikować danej transakcji jako WNT lub może dobrowolnie zgłosić, iż transakcję nabycia towaru od kontrahentów z UE będzie traktował jako WNT.

Przez wzgląd na powyższe Fundacja w sytuacji nabycia żagli w kwocie powyżej 50.000 zł była obowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT-UE, złożenia deklaracji VAT-8 oraz odprowadzenia z tego tytułu podatku.

Natomiast w sytuacji nabycia towarów od kontrahentów zagranicznych w kwocie nie przekraczającej w danym roku 50.000 zł, Fundacja nie ma obowiązku kwalifikowania tych transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Podatnikami, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy (regulującego kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług):

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że działalność fundacji uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.). Stosownie do art. 1 tej ustawy, fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. W myśl art. 4 ww. ustawy, fundacja działa na podstawie przepisów tej ustawy i statutu. Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt prawa podatkowego, w odniesieniu do przedstawionej sprawy trzeba jeszcze raz zaznaczyć, że przepis art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest natomiast odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ustawy.

Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku usług wymienionych w art. 28b ustawy - z uwzględnieniem zawartych w tym przepisie wyjątków - podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca. Przepis odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy usługi świadczone są na rzecz podmiotów będących podatnikami.

Natomiast zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

W niniejszej sprawie Fundacja nabywa usługi wyłącznie w celu realizacji działań statutowych, nie prowadzi działalności gospodarczej, a zatem nie jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nie spełnia przesłanek wynikających z art. 28a ust. 1 ustawy i nie jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu.

Wobec powyższego w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 28c ust. 1 ustawy. Przez wzgląd na powyższe Fundacja w sytuacji importu usług jest zobligowana do nabywania ich z naliczonym przez usługodawcę (sprzedawcę) podatkiem od towarów i usług - zgodnie z miejscem gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

W świetle powołanych przepisów, przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

* miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi - zgodnie z przepisami ustawy - jest terytorium Polski;

* usługodawcą jest podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, niezależnie od tego, czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium;

* usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca, niebędący Podatnikiem nie spełnia warunków określonych w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zatem nie jest zobligowany do dokonywania rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadzie importu usług, w myśl ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W takim przypadku Fundacja, która zgodnie z powoływanymi tu przepisami ustawy nie spełnia definicji Podatnika nabywając usługi od kontrahentów mających siedzibę w kraju unijnym innym niż Polska lub w państwie trzecim nie ma obowiązku wykazywania ich w polskim urzędzie skarbowym oraz składania w tym zakresie deklaracji VAT-9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE,

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku rozpoznania importu usług z tytułu nabywanych usług od podmiotów zagranicznych i rozliczania podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług oraz braku obowiązku składania deklaracji VAT-9M.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast przez państwo członkowskie, na mocy art. 2 pkt 2 ustawy, rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Jednakże zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Fundacja jest organizacją pozarządową i posiada osobowość prawną.

Fundacja posiada jednego fundatora i całość posiadanych środków przeznaczana jest na realizację celów statutowych (prowadzenie projektu "B.", programu szkoleniowego (...)).

Armatorem żaglowca jest A.

Fundacja jest operatorem jachtu "B" (należącego do A) i tym samym projektu o tej samej nazwie, którego nadrzędnym celem jest stworzenie możliwości (...). Jacht jest wykorzystywany przede wszystkim do prowadzenia działań o charakterze szkoleniowym, na którym realizowane są między innymi praktyki dla absolwentów programów szkoleniowych, nad którymi patronat objęło między innymi C. Na jachcie nie jest realizowana żadna działalność komercyjna ani rozrywkowa. Pobocznym celem żeglugi i startów w regatach jest promocja (...).

Omawiany jacht żaglowy nie służy celom rozrywkowym, natomiast służy wyłącznie do uprawiania sportu - załoga stała oraz lotna (absolwenci programów szkoleniowych) wraz z najbardziej doświadczonymi żeglarzami z całego świata startują z sukcesami w regatach, aby zdobyć doświadczenie niezbędne do samodzielnej kontynuacji kariery na podobnych oceanicznych jachtach wyczynowych. Żadna z osób przebywających na pokładzie nie płaci za swój udział.

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT, ani żadnej formy realizacji odpłatnych usług. Fundacja pozostaje zarejestrowana do czynności wewnątrzwspólnotowych czyli w systemie VIES. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE od dnia 29 października 2020 r.

Fundacja, w związku z realizacją celów statutowych, dokonała nabycia towarów (żagli), które to zostały dostarczone bezpośrednio na żaglowiec znajdujący się poza terytorium Polski. W związku z nabyciem żagli w kwocie powyżej 50.000 zł fundacja złożyła we właściwym urzędzie skarbowym deklarację VAT-8 i dokonała płatności podatku VAT.

Następnie Fundacja dokonała zakupu kolejnych towarów związanych z działalnością statutową oraz dostarczonych bezpośrednio na żaglowiec tj. łożyska do sterów, hydrogenerator (części zamienne), odsalarka (części zamienne, proszki do konserwacji), odzież techniczna (sztormiaki, spodenki, itp.), wtyczki wodoodporne do hydrogeneratora, baksztagi (liny miękkie). Zakupione towary zostały dostarczone od sprzedawców bezpośrednio na żaglowiec, tj. poza terytorium Polski.

Kontrahenci od których Wnioskodawca nabywał towar są podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. Wszystkie numery identyfikacyjne kontrahentów, od których zostały zakupione towary posiadają aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy - tj. zawierają dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Fundacja każdorazowo podawała dokonującym dostaw towarów numer identyfikacji podatkowej VAT UE poprzedzony kodem PL.

W związku z działalnością statutową Fundacja dokonała także importu usług od kontrahentów zagranicznych. Import usług od kontrahentów zagranicznych dotyczył następujących usług: pakiet biurowy, dysk chmurowy, prace stoczniowe, transport kontenera technicznego (z USA do Portugalii i z Portugalii na Karaiby) oraz specjalistyczna usługa transportu jachtu frachtem morskim (na pokładzie statku).

Kontrahenci Fundacji są podatnikami nieposiadającymi w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności oraz nie są zarejestrowani na terytorium Polski jako podatnicy podatku od towarów i usług.

Usługi świadczone przez kontrahentów zagranicznych nie stanowią usługi związanej z obsługą jednostek pływających, o których mowa w powołanym art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy i nie były świadczone na cele osobiste załogi jachtu.

Usługi od kontrahentów nie polegały na remoncie, przebudowie lub konserwacji jednostki pływającej - wymienionej w powołanym art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą określenia, czy Fundacja w związku z transakcją zakupu żagli od kontrahentów zagranicznych była zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik VAT UE.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na mocy art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

- z zastrzeżeniem art. 10; 2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

d. osoby prawne, które nie są podatnikami - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł;

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jednakże w myśl art. 25 ust. 2 lit. a ustawy, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Na mocy art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6 (art. 97 ust. 2 ustawy).

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jest organizacją pozarządową i posiada osobowość prawną. Od kontrahenta zagranicznego, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dokonał nabycia towarów (żagli), które to zostały dostarczone bezpośrednio na żaglowiec znajdujący się w Portugalii. W związku z nabyciem żagli w kwocie powyżej 50.000 zł. Fundacja złożyła we właściwym urzędzie skarbowym deklarację VAT-8 i dokonała płatności podatku VAT.

Fundacja wskazała, że każdorazowo podawała dokonującym dostaw towarów numer identyfikacji podatkowej VAT UE poprzedzony kodem PL. Wnioskodawca nie wskazał, również, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdowały się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (tj. w porcie w Portugalii, w którym znajdował się jacht).

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (żagli) na terytorium kraju, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy w zw. z art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy oraz art. 25 ust. 2 lit. a ustawy.

W związku z powyższym wskazać należy, że zgodnie z art. 97 ust. 2 ustawy, Wnioskodawca z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego na terytorium kraju winien przed dniem dokonania pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Podsumowując, Fundacja w związku z transakcją zakupu żagli od kontrahentów zagranicznych była zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik VAT UE, na podstawie art. 97 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy Wnioskodawca jest zobligowany do rozpoznawania importu usług z tytułu nabywanych usług od podmiotów zagranicznych i rozliczania podatku od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług.

Przez import usług - na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy (regulującego kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług):

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że działalność fundacji uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2167).

Fundacja, w myśl art. 1 ustawy o fundacjach, może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu (art. 4 ustawy o fundacjach).

Artykuł 5 ust. 1 ustawy o fundacjach wskazuje, że fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057 z późn. zm.), ustawa reguluje zasady:

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Organizacjami pozarządowymi są niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).

Stosownie do art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424), i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia (art. 7 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).

Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest m.in., w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie. Przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, organizacja pozarządowa oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4 mogą uzyskać status organizacji pożytku publicznego pod warunkiem, iż działalność o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 prowadzona jest nieprzerwanie przez co najmniej 2 lata.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego, w odniesieniu do przedstawionej sprawy należy ponownie podkreślić, że przepis art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Trzeba też zaznaczyć, że działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być - co do zasady - prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikami VAT mogą być również podmioty typu "non profit", realizujące np. zadania charytatywne, przy czym, opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane odpłatnie. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa czy przynosząca straty.

W analizowanej sprawie Fundacja jest organizacją pożytku publicznego, która wykonuje czynności polegające m.in. na stworzeniu możliwości (...). Jacht jest wykorzystywany przede wszystkim do prowadzenia działań o charakterze szkoleniowym, na którym realizowane są między innymi praktyki dla absolwentów programów szkoleniowych. Pobocznym celem żeglugi i startów w regatach jest promocja Polski.

Tym samym Wnioskodawca świadczy usługi o charakterze szkoleniowym w zakresie uprawiania sportu - załoga stała oraz lotna (absolwenci programów szkoleniowych) wraz z najbardziej doświadczonymi żeglarzami z całego świata startują z sukcesami w regatach, aby zdobyć doświadczenie niezbędne do samodzielnej kontynuacji kariery na podobnych oceanicznych jachtach wyczynowych. A zatem Fundacja jest usługodawcą i mieści się wśród podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy, do którego odnosi się przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy. Ponadto, jak wskazał ustawodawca w art. 28a pkt 1 lit. a ustawy, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak charakteru zarobkowego wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie może stanowić okoliczności wyłączającej Zainteresowanego z definicji podatnika określonej w tym przepisie.

Należy zatem wskazać, iż Wnioskodawca wykonując samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i świadcząc czynności nieodpłatne, a więc niepodlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, spełnia przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na mocy art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powołanych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady usługa świadczona na rzecz podatnika, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W świetle powołanych przepisów, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, import usług ma miejsce wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

* miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi jest terytorium Polski;

* usługodawcą jest podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju (niezależnie od tego, czy na terenie Unii Europejskiej czy też poza jej terytorium), nieposiadający w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;

* usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabył od kontrahentów zagranicznych następujące usługi: pakiet biurowy, dysk, prace stoczniowe (szlifowanie dna, antifouling, itp.), transport kontenera technicznego (z USA do Portugalii i z Portugalii na Karaiby) oraz specjalistyczną usługę transportu jachtu frachtem morskim (na pokładzie statku) - najemna załoga, przetransportowała jacht na wyspę (...), gdzie jacht podjął statek, który przetransportował jacht do... (Holandia). Kontrahenci Fundacji są podatnikami nieposiadającymi w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności oraz nie są zarejestrowani na terytorium Polski jako podatnicy podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów oraz fakt, że Wnioskodawca spełnia przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu, to miejscem świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy, do których nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia określone w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy jest - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - terytorium kraju, gdzie znajduje się siedziba Fundacji. Zatem nabywane przez Fundację usługi, świadczone przez podmioty zagraniczne, nieposiadające w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zatem Wnioskodawca nabywając od kontrahentów zagranicznych, nieposiadających w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, wskazane wyżej usługi winien rozpoznać w Polsce import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Podsumowując, Wnioskodawca jest zobligowany do rozpoznawania importu usług z tytułu nabywanych usług od podmiotów zagranicznych oraz rozliczania podatku od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji jest zobligowany do naliczania i odprowadzania podatku VAT od nabytych usług na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy określenia czy Fundacja nieosiągająca jakichkolwiek przychodów z działalności zarobkowej dokonując importu ww. usług związanych wyłącznie z realizacją celów statutowych od kontrahentów zagranicznych ma obowiązek składania deklaracji VAT-9M.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast z art. 99 ust. 8 ustawy wynika, że podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Zgodnie z art. 99 ust. 9 ustawy, w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca wskazał, że w związku z nabyciem żagli w kwocie powyżej 50.000 zł złożył we właściwym urzędzie skarbowym deklarację VAT-8 i dokonał płatności podatku VAT. Ponadto, jak wskazano w niniejszej interpretacji Fundacja dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Zatem nie będąc zarejestrowana jako podatnik VAT czynny zobligowana jest do składania deklaracji VAT-8, a tym samym nie składa deklaracji VAT-9M, gdyż kwoty podatku należnego z tytułu importu usług zostaną wykazane w deklaracji VAT-8.

Podsumowując, Fundacja dokonując importu usług związanych wyłącznie z realizacją celów statutowych od kontrahentów zagranicznych nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-9M na podstawie art. 99 ust. 9 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, z uwagi na inne uzasadnienie prawne, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl