0112-KDIL1-3.4012.332.2019.2.PR - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.332.2019.2.PR Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi na działce o nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi na działce o nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego Gmina wykonuje swoje zadania, zgodnie z ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506). Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina, ubiegająca się o pozyskanie dofinansowania ze środków unijnych, zamierza przystąpić do realizacji projektu przebudowy drogi w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem operacji będzie przebudowa drogi na działce nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...). Wnioskowana wysokość dofinansowania wynosi 74.527,000 tys., co stanowi 63,63% kosztów kwalifikowanych operacji. Celem planowanej operacji jest poprawa i podwyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych infrastruktury drogowej na terenie Gminy poprzez przebudowę ww. drogi. Realizacja operacji przyczyni się do poprawy parametrów drogi, komfortu jazdy, a także ułatwi dostęp mieszkańcom miejscowości (...) do ośrodka gminnego oraz budynków użyteczności publicznej - budynku po byłej szkole podstawowej w (...) będącego siedzibą Stowarzyszenia Rozwoju Wsi (...) oraz budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w (...). Poniesione wydatki inwestycyjne będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy. Warunkiem do zakwalifikowania w ww. projekcie kosztów brutto zadania jest uzyskanie interpretacji indywidualnej.

Gmina w piśmie z dnia 23 lipca 2019 r. doprecyzowała opis sprawy o informację, że nabywane przez nią towary i/lub usługi w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi na działce o nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...) nie będą wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, będąc czynnym podatnikiem VAT nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż planowana inwestycja stanowi jego zadanie własne i nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów, ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Budowa dróg ma na celu poprawę bezpieczeństwa mieszkańców Gminy oraz wszystkich osób korzystających z dróg publicznych znajdujących się na terenie Gminy, a nie generowanie przychodów. Gmina nie mając możliwości odliczenia podatku VAT, może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w całości podlega zwrotom w ramach wniosku o płatność z PROW 2014-2020.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W kwestii prawa do odliczenia VAT kluczowe znaczenie ma przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikom, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, które to zastrzeżenia nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie.

W celu ustalenia możliwości skorzystania z prawa do odliczenia istotne znaczenie ma więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika podatku VAT (przesłanka podmiotowa) oraz pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

Zestawienie przywołanych wyżej przepisów ze stanem faktycznym w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, iż Gmina, pomimo faktu bycia zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak realizując przedmiotowe zadanie nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Celem realizacji zadania będzie bowiem realizacja zadań własnych Gminy wynikających z odrębnych przepisów prawa, co wyłącza uznanie Gminy za podatnika w tym zakresie, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Ponadto, z literalnej wykładni przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż odliczyć można wyłącznie podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Gmina wskazuje, iż realizowane inwestycje nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi Gminy, a jedynie związek z takimi czynnościami mógłby skutkować istnieniem prawa do odliczenia.

Przebudowana droga będzie stanowiła ogólnodostępną infrastrukturę publiczną, bezpłatnie udostępnianą wszystkim użytkownikom. W związku z powyższym, poniesione wydatki na inwestycję nie będą pozostawać w związku z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi, generującymi podatek należny. W tych okolicznościach nie wystąpi więc związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie odliczenia podatku związanego z wydatkami na realizację przedmiotowej inwestycji.

Reasumując, w ocenie Gminy nie będzie ona miała prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne. Analogiczne stanowisko potwierdza jednolita linia orzecznicza organów skarbowych w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina, ubiegająca się o pozyskanie dofinansowania ze środków unijnych, zamierza przystąpić do realizacji projektu przebudowy drogi w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem operacji będzie przebudowa drogi na działce nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...). Poniesione wydatki inwestycyjne będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy. Nabywane przez Gminę towary i/lub usługi w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja opisanej inwestycji odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując ją działać będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizować będzie ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizować będzie opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i/lub usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione i Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie drogi na działce o nr ewidencyjnym (...) w miejscowości (...) na odcinku od k.m. (...) do k.m. (...). Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Gminę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl