0112-KDIL1-3.4012.312.2019.3.KS - Zastosowanie zwolnienia z tytułu importu samochodu z USA do Polski.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.312.2019.3.KS Zastosowanie zwolnienia z tytułu importu samochodu z USA do Polski.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2019 r. (data wpływu 11 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT za sprowadzany do Polski samochód - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT za sprowadzany do Polski samochód. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 sierpnia 2019 r. (data wpływu 11 sierpnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, stanowisko oraz potwierdzenie uiszczenia opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest żoną obywatela USA od dnia 14 sierpnia 2010 r. W latach 2010-2014 przebywała z mężem w Niemczech, w latach 2015-2018 w USA. Zmiany miejsca zamieszkania były wynikiem rozkazów jakie otrzymywał mąż Wnioskodawczyni jako żołnierz Armii USA. Po przejściu męża w stan spoczynku Wnioskodawczyni wraz z mężem zdecydowali się na zamieszkanie wraz z dziećmi w Polsce. Wnioskodawczyni wraz z mężem jest w trakcie przesiedlenia mienia (...). Wnioskodawczyni chce sprowadzić auto, które jej mąż zakupił na kredyt w Niemczech w 2013 r. podczas służby wojskowej. Ponieważ Urząd Celny wymaga aktu własności, Wnioskodawczyni z mężem musiała w całości spłacić kredyt na samochód. Wnioskodawczyni z mężem są w posiadaniu następujących dokumentów:

1.

umowa z bankiem na udzielenie kredytu na kupno samochodu,

2.

akt własności samochodu wydany przez bank po spłacie kredytu (marzec 2019 r.),

3.

pierwszy dokument z Urzędu Celnego w Gdyni dotyczący przesiedlenia mienia (marzec 2019 r.),

4.

dokumenty potwierdzające ubieganie się męża o status rezydenta. Mąż posiada nadany numer PESEL i tymczasowe zameldowanie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie ciąży na niej obowiązek uiszczenia cła z tytułu sprowadzenia samochodu do Polski, ponieważ sprowadzenie samochodu do Polski korzysta ze zwolnienia od cła. Przedmiotowy samochód nie jest przeznaczony do działalności gospodarczej. Służył on Wnioskodawczyni do użytku osobistego na terytorium USA przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem, w którym Wnioskodawczyni przestała mieć miejsce zamieszkania na terytorium USA. Przedmiotowy samochód będzie używany na terytorium Polski w takim samym celu, w jakim był używany na terytorium USA. Wnioskodawczyni miała miejsce zamieszkania na terytorium USA nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca zamieszkania. Przedmiotowy samochód nie będzie przez 12 miesięcy od dnia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu oddany jako zabezpieczenie, sprzedany, wynajęty, użyczony, wydzierżawiony lub w inny sposób odstąpiony odpłatnie lub nieodpłatnie bez wcześniejszego poinformowania o tym organu celnego. Import samochodu zostanie zgłoszony do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej przypadku Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłacenia podatku VAT za sprowadzany samochód?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w opisanym powyżej przypadku nie jest ona zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług, ponieważ samochód, który jest przedmiotem sprawy użytkowała z mężem od 2013 r. i byli oni jego pierwszymi i jedynymi właścicielami do chwili obecnej. Nie stanowi on jej przychodu, zmienia tylko jego miejsce użytkowania z USA na Polskę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy).

Na podstawie art. 26a ustawy - miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Przez terytorium kraju - stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Stawka podatku - według art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Na mocy art. 47 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku import rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej przenoszącej miejsce zamieszkania z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1.

rzeczy służyły do osobistego użytku tej osobie w miejscu zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, z tym że towary nieprzeznaczone do konsumpcji musiały służyć do takiego użytku przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem, w którym osoba ta przestała mieć miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego;

2.

rzeczy będą używane na terytorium kraju do takiego samego celu, w jakim były używane na terytorium państwa trzeciego;

3.

osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca zamieszkania;

4.

rzeczy te przez 12 miesięcy od dnia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu nie mogą zostać oddane jako zabezpieczenie, sprzedane, wynajęte, użyczone, wydzierżawione lub w inny sposób odstąpione odpłatnie lub nieodpłatnie bez wcześniejszego poinformowania o tym organu celnego.

Jak stanowi art. 47 ust. 2 ustawy - zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do:

1.

napojów alkoholowych;

2.

tytoniu i wyrobów tytoniowych;

3.

środków transportu przeznaczonych do działalności gospodarczej;

4.

artykułów potrzebnych do wykonywania zawodu lub zajęcia, innych niż przenośne przedmioty sztuki stosowanej lub wyzwolonej.

Import rzeczy osobistego użytku jest zwolniony od podatku, jeżeli rzeczy zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia przeniesienia przez osobę, o której mowa w ust. 1, miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zachowaniem warunku określonego w ust. 4 (art. 47 ust. 3 ustawy).

W przypadku sprzedaży lub przeniesienia prawa własności w inny sposób, wynajmu, użyczenia, wydzierżawienia lub innego odstąpienia rzeczy, o których mowa w ust. 1, dokonanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, rzeczy te są opodatkowane podatkiem według stawek obowiązujących w dniu tego odstąpienia, z uwzględnieniem wartości celnej ustalonej dla tego dnia przez organ celny (art. 47 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 81 ustawy - zwolnienia, o których mowa w art. 47-80, stosuje się w przypadku zastosowania zwolnień od cła, z wyjątkiem art. 56 i art. 74 ust. 1 pkt 19.

Artykuł 47 ustawy wskazuje, że zwolnieniu z VAT podlega import rzeczy osobistego użytku osoby przenoszącej miejsce zamieszkania z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Aby móc zastosować przedmiotowe zwolnienie, należy spełnić warunki wskazane w art. 47 ust. 1 pkt 1-4 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest żoną obywatela USA od dnia 14 sierpnia 2010 r. W latach 2010-2014 przebywała z mężem w Niemczech, w latach 2015-2018 w USA. Zmiany miejsca zamieszkania były wynikiem rozkazów jakie otrzymywał mąż Wnioskodawczyni jako żołnierz Armii USA. Po przejściu męża w stan spoczynku Wnioskodawczyni wraz z mężem zdecydowali się na zamieszkanie wraz z dziećmi w Polsce. Wnioskodawczyni wraz z mężem jest w trakcie przesiedlenia mienia (...). Wnioskodawczyni chce sprowadzić auto, które jej mąż zakupił na kredyt w Niemczech w 2013 r. podczas służby wojskowej. Przedmiotowy samochód nie jest przeznaczony do działalności gospodarczej. Służył on Wnioskodawczyni do użytku osobistego na terytorium USA przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem, w którym Wnioskodawczyni przestała mieć miejsce zamieszkania na terytorium USA. Przedmiotowy samochód będzie używany na terytorium Polski w takim samym celu, w jakim był używany na terytorium USA. Wnioskodawczyni miała miejsce zamieszkania na terytorium USA nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca zamieszkania. Przedmiotowy samochód nie będzie przez 12 miesięcy od dnia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu oddany jako zabezpieczenie, sprzedany, wynajęty, użyczony, wydzierżawiony lub w inny sposób odstąpiony odpłatnie lub nieodpłatnie bez wcześniejszego poinformowania o tym organu celnego. Import samochodu zostanie zgłoszony do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Sprowadzenie samochodu do Polski korzysta ze zwolnienia od cła.

Z powyższego wynika, że sprowadzenie samochodu przez Wnioskodawczynię z USA do Polski spełnia wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia z tytułu importu rzeczy osobistego użytku, o których mowa w art. 47 ustawy.

Zatem w opisanym przypadku Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłacenia podatku VAT za sprowadzany samochód.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, że interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Wnioskodawczynię, która z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawczyni nie wywiera skutku prawnego dla jej męża.

Tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT za sprowadzany do Polski samochód. Natomiast w części dotyczącej podatku akcyzowego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl