0112-KDIL1-3.4012.229.2020.3.JK - Brak obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT-UE. Dokumentowanie sprzedaży ceramiki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT-UE,

* dokumentowania sprzedaży ceramiki

- jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT-UE oraz dokumentowania sprzedaży ceramiki. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Opactwo jest personalną jednostką organizacyjną Kościoła. Podstawą działania tej kościelnej osoby prawnej jest art. 8 ust. 1 pkt 8 oraz art. 55 ust. 1-3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1347, dalej: Ustawa PKK). Opactwo należy do " (...)" zrzeszającej obecnie ponad (...) klasztorów męskich i żeńskich, opartych na regule św. Benedykta, w Europie, Afryce, Azji oraz w obu Amerykach, w tym męskie klasztory benedyktyńskie w Polsce.

W Opactwie powstała pracownia ceramiczna, należąca do Opactwa, w której pracuje jeden z braci uczący się tego rękodzieła. Brat samodzielnie organizuje pracę w pracowni, wykonując ceramikę na potrzeby Opactwa oraz na inne przedmioty, wedle jego uznania. Pracę wykonuje on w dni powszednie, zgodnie z klasztornym planem dnia. Wytwarzanie ceramiki nie jest objęte żadnym planem co do ilości w jakiej musi ona zostać wytworzona.

W pracowni wytwarzane są z gliny między innymi krzyże, misy, patery, podstawki do kadzidła, świeczniki, wisiorki oraz inne przedmioty. Wszystko powstaje ręcznie, z zakupionej gliny, bez użycia koła garncarskiego i wypalane jest w specjalnym piecu. Ceramika wyrabiana jest na potrzeby Opactwa oraz dostępna jest też do nabycia na furcie klasztornej.

Zainteresowanie ceramiką wytwarzaną przez Opactwo wyraził, podczas swojej wizyty w XX, przeor irlandzkiego Opactwa G., w związku z czym Wnioskodawca, zamierza w przyszłości dostarczać odpłatnie braciom w Irlandii wyroby ceramiczne na własne potrzeby oraz w celu sprzedaży ich przez Opactwo G. Powyższa działalność pracowni ceramicznej nie jest nastawiona na osiąganie zysku lecz jest wcieleniem w życie dewizy św. Benedykta z Nursji, "ora et labora" (łac. módl się i pracuj). Praca dla benedyktynów stanowi bowiem istotny składnik ich powołania, "który przyczynia się do wzajemnej pomocy i służby, rozwoju duchowego i ludzkiego każdego z członków. Wspólnota i jej członkowie, dzieląc warunki życia z całym stworzeniem, także przez pracę bierze udział w dziele stwórczym i zbawczym Boga i w posłannictwie Kościoła wobec ludzi".

Wszelkie dochody osiągane przez Opactwo z tytułu sprzedaży wyrobów ceramicznych (jak i przyszłe dochody z tytułu sprzedaży ich za granicę) przekazywane są na cele statutowe Opactwa w tym, w szczególności na utrzymanie i remont zabytkowych obiektów Opactwa.

Wartość sprzedaży ceramiki w roku 2019 nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł. Wartość sprzedaży ceramiki w kolejnych latach, także w przypadku rozpoczęcia jej dostaw dla Opactwa G., nie przekroczy łącznie w danym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako płatnik VAT zwolniony.

Opactwo G. jest zarejestrowane w Irlandii jako podatnik VAT-UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Opactwo dokonując sprzedaży ceramiki, jeżeli jej sprzedaż w roku podatkowym nie przekracza łącznie kwoty 200.000 zł, jest zobowiązane do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT-UE, jeśli zamierza rozpocząć dostarczanie ceramiki do innego Opactwa poza Polską, w kraju należącym do UE?

2. W jaki sposób - rachunkiem czy fakturą - Opactwo powinno dokumentować sprzedaż ceramiki, w tym sprzedaż zagraniczną, w sytuacji gdy sprzedaż ta w roku podatkowym nie przekracza łącznie kwoty 200.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej: Ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Użycie przez ustawodawcę określenia "bez względu na cel i rezultat" oznacza, że działalnością gospodarczą, w rozumieniu Ustawy o VAT, będzie również działalność nienakierowana na osiągnięcie zysku, tak jak działalność w zakresie wyrobu ceramiki prowadzona przez Opactwo.

Wnioskodawcy przysługuje jednak zwolnienie podmiotowe z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

W art. 113 ust. 2 Ustawy o VAT wskazano, że do wartości sprzedaży nie wlicza się m.in. wartości wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Odpłatne dostarczanie przez Wnioskodawcę ceramiki dla Opactwa w Irlandii należałoby uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT.

Jednak art. 13 ust. 6 Ustawy o VAT wskazuje, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT.

Zatem, ze względu na zwolnienie Wnioskodawcy od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, dostawę ceramiki dla Opactwa w Irlandii należy traktować jak sprzedaż krajową. Oznacza to, że jej wartość należy uwzględniać w łącznej wartości sprzedaży w danym roku podatkowym oznaczonej limitem 200.000 zł (art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT).

Przepis art. 96 ust. 3 Ustawy o VAT stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast przepis art. 97 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie jest objęty obowiązkiem ujawnienia w rejestrze VAT (ze względu na zwolnienie podmiotowe zgodnie z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT) - aczkolwiek zgłoszenia takiego dokonał - to nie dotyczy go obowiązek ujawnienia w rejestrze VAT-UE, o którym mowa w art. 97 ust. 1 Ustawy o VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zatem mógł, ale nie musiał składać zgłoszenia rejestracyjnego do VAT i może, ale nie musi składać zgłoszenia rejestracyjnego do VAT-UE.

Ad 2.

Przepis art. 106b ust. 2 Ustawy o VAT stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jednak zgodnie z treścią przepisu art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Odnośnie wystawiania rachunków przez podatników, art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa) przewiduje, że jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W związku z powyższym, Opactwo powinno dokumentować sprzedaż ceramiki, w tym sprzedaż zagraniczną dla Opactwa w Irlandii, rachunkiem lub fakturą, wedle uznania (o ile wartość sprzedaży w danym roku podatkowym nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł). Jest jednak zobowiązane wystawić fakturę jeżeli jej wystawienia zażądał nabywca, zgodnie z art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT.

Opactwo, dokonując sprzedaży zwolnionej od podatku na postawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, nie jest zobowiązane do zamieszczania na fakturze przepisu ustawy, zgodnie z którym stosuje to zwolnienie, co wynika z przepisu § 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. poz. 1485).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast art. 2 pkt 3 ustawy stanowi, że przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 13 ust. 1 ustawy, definiuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, jako wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Artykuł 13 ust. 2 ustawy wskazuje, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest personalną jednostką organizacyjną Kościoła. Podstawą działania tej kościelnej osoby prawnej jest art. 8 ust. 1 pkt 8 oraz art. 55 ust. 1-3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Opactwo należy do " (...)" zrzeszającej obecnie ponad (...) klasztorów męskich i żeńskich, opartych na regule św. Benedykta, w Europie, Afryce, Azji oraz w obu Amerykach, w tym męskie klasztory benedyktyńskie w Polsce.

W Opactwie powstała pracownia ceramiczna, należąca do Opactwa, w której pracuje jeden z braci uczący się tego rękodzieła. Brat samodzielnie organizuje pracę w pracowni, wykonując ceramikę na potrzeby Opactwa oraz na inne przedmioty, wedle jego uznania. Wytwarzanie ceramiki nie jest objęte żadnym planem co do ilości w jakiej musi ona zostać wytworzona.

W pracowni wytwarzane są z gliny między innymi krzyże, misy, patery, podstawki do kadzidła, świeczniki, wisiorki oraz inne przedmioty. Wszystko powstaje ręcznie, z zakupionej gliny, bez użycia koła garncarskiego i wypalane jest w specjalnym piecu. Ceramika wyrabiana jest na potrzeby Opactwa oraz dostępna jest też do nabycia na furcie klasztornej.

Zainteresowanie ceramiką wytwarzaną przez Opactwo wyraził, podczas swojej wizyty w XX, przeor irlandzkiego Opactwa, w związku z czym Wnioskodawca, zamierza w przyszłości dostarczać odpłatnie braciom w Irlandii wyroby ceramiczne na własne potrzeby oraz w celu sprzedaży ich przez Opactwo. Powyższa działalność pracowni ceramicznej nie jest nastawiona na osiąganie zysku lecz jest wcieleniem w życie dewizy św. Benedykta z Nursji, "ora et labora" (łac. módl się i pracuj). Praca dla benedyktynów stanowi bowiem istotny składnik ich powołania, "który przyczynia się do wzajemnej pomocy i służby, rozwoju duchowego i ludzkiego każdego z członków. Wspólnota i jej członkowie, dzieląc warunki życia z całym stworzeniem, także przez pracę bierze udział w dziele stwórczym i zbawczym Boga i w posłannictwie Kościoła wobec ludzi".

Wszelkie dochody osiągane przez Opactwo z tytułu sprzedaży wyrobów ceramicznych (jak i przyszłe dochody z tytułu sprzedaży ich za granicę) przekazywane są na cele statutowe Opactwa w tym, w szczególności na utrzymanie i remont zabytkowych obiektów Opactwa.

Wartość sprzedaży ceramiki w roku 2019 nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł. Wartość sprzedaży ceramiki w kolejnych latach, także w przypadku rozpoczęcia jej dostaw dla Opactwa G., nie przekroczy łącznie w danym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako płatnik VAT zwolniony.

Opactwo G. jest zarejestrowane w Irlandii jako podatnik VAT-UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, w pierwszej kolejności kwestii czy dokonując sprzedaży ceramiki, jeżeli jej sprzedaż w roku podatkowym nie przekracza łącznie kwoty 200.000 zł, jest zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT-UE, jeśli zamierza rozpocząć dostarczanie ceramiki do innego Opactwa poza Polską, w kraju należącym do UE.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie (art. 96 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Wnioskodawca wskazał, że jest on zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony, a jego wartość sprzedaży w roku 2019 nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł. Wartość sprzedaży w kolejnych latach, także w przypadku rozpoczęcia dostaw ceramiki dla Opactwa G., nie przekroczy łącznie w danym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Zatem, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie przekroczył/nie przekroczy kwoty obrotu 200.000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 nie ma/nie będzie miał obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny. Podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca korzysta/będzie korzystał ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 nie występuje/nie wystąpi u niego wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca dokonując sprzedaży ceramiki dla Opactwa poza Polską, w kraju należącym do UE (Irlandii) nie dokonuje/nie będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów o których mowa w art. 13 ustawy, nie ma/nie będzie miał obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii w jaki sposób - rachunkiem czy fakturą - powinien dokumentować sprzedaż ceramiki, w tym sprzedaż zagraniczną, w sytuacji gdy sprzedaż ta w roku podatkowym nie przekracza łącznie kwoty 200.000 zł.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy określone w art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na mocy art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Na marginesie dodać należy, że zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Podsumowując, w celu udokumentowania sprzedaży zwolnionej od podatku VAT Wnioskodawca, zgodnie z przepisami art. 106a-106q ustawy, ma/będzie mieć prawo a nie obowiązek wystawienia faktury VAT. Jednakże Wnioskodawca ma/będzie miał obowiązek wystawienia faktury dokumentującej dokonanie dostawy ceramiki na rzecz podmiotu z Irlandii, gdy wystąpi on z takim żądaniem.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują sytuacji dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT dokumentem innym niż faktura VAT. Jednocześnie wskazać należy w niniejszej sprawie nic nie stoi na przeszkodzie aby Wnioskodawca ww. transakcje dokumentował poprzez wystawienie rachunku, o którym mowa w art. 87 Ordynacji podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy, czy dostawy towaru w postaci ceramiki spowodują konieczność zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.