0112-KDIL1-3.4012.226.2020.1.TK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, którego celem jest zwiększenie dostępu do usług społecznych na terenie w zakresie opieki i rehabilitacji osób starszych i niepełnosprawnych poprzez stworzenie infrastruktury niezbędnej do jej sprawnego świadczenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)"- jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (...) posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP (...). Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP oraz art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) zwaną dalej u.s.g.

Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych-konkretyzujących ich realizację.

Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

Gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych, co wynika z art. 166 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 u.s.g.).

Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920, z późn. zm.), zwanej dalej u.s.p. prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina.

Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p.

Do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p. Zgodnie z art. 9 pkt 2, 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.) zwaną dalej u.f.p., sektor finansów publicznych tworzą m.in. jednostki samorządu terytorialnego, jednostki budżetowe oraz samorządowe zakłady budżetowe.

Jednostkami budżetowymi, zgodnie z art. 11 u.f.p. są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, działające na podstawie statutu określającego w szczególności ich nazwę, siedzibę i przedmiot działalności. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na skutek wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 stwierdzone zostało, iż gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W konsekwencji tego należy uznać, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie TSUE za obowiązkowe uznano "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Termin obowiązkowej centralizacji podatkowej dotyczącej podatku VAT w samorządach został określony komunikatem Ministerstwa Finansów opublikowanym dnia 15 stycznia 2016 r. na dzień 1 stycznia 2017 r., zatem Gmina od tego właśnie terminu rozpoczęła scentralizowane rozliczanie podatku od towarów usług, tj. procesem tym objęte zostały wraz z Urzędem Miasta wszystkie gminne jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy. Formalną podstawę ww. działania stanowi art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacje projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280).

W ramach projektu " (...)" powstanie infrastruktura, którą zarządzać będzie nowa jednostka budżetowa, z którą Gmina będzie w przyszłości scentralizowana w zakresie podatku VAT. Rozbudowa nastąpi poprzez dobudowę trzykondygnacyjnego budynku, w którym będą się mieściły: specjalistyczna rehabilitacja z gabinetami poradnictwa, 30 miejsc dziennego pobytu dla osób z chorobą Alzheimera, zaburzeniami pamięci i schorzeniami pokrewnymi oraz 30 miejsc całodobowego pobytu dla osób z chorobą Alzheimera, zaburzeniami pamięci i schorzeniami pokrewnymi. Ponadto projekt przewiduje budowę chodników ciągu pieszo-jezdnego, który będzie pełnił funkcję drogi przeciwpożarowej, powstanie 2 miejsc parkingowych i postoju dla rowerów. Zadaniami w projekcie będą: sporządzenie studium wykonalności, opracowanie dokumentacji technicznej projektu, roboty budowlane, zakup wyposażenia, nadzór autorski, promocja projektu. Planowany całkowity koszt robót budowlanych wraz z wyposażeniem wynosi (...) zł.

Celem projektu jest zwiększenie dostępu do usług społecznych na terenie (...) w zakresie opieki i rehabilitacji osób starszych i niepełnosprawnych poprzez stworzenie infrastruktury niezbędnej do jej sprawnego świadczenia. W (...) istnieje deficyt usług rehabilitacyjnych i specjalistycznych - poradnictwa psychologicznego i psychiatrycznego, w szczególności dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Realizacja wskazanego projektu przyczyni się do rozwoju kapitału społecznego, poprzez poprawę sytuacji społecznoekonomicznej opiekunów osób z chorobą Alzheimera i innymi zespołami otępiennymi, którzy często z powodu stresu i zmęczenia związanego z opieką nad chorą osobą sami zapadają na różne choroby i nie są w stanie podjąć zatrudnienia.

Po zakończeniu realizacji projektu nowopowstałą infrastrukturą będzie zarządzać nowo powstała w tym celu jednostka budżetowa, która będzie odpowiedzialna za jej prawidłowe utrzymanie i eksploatację. Po zakończeniu realizacji projektu nowopowstałą infrastrukturą będzie zarządzać kierownik powołanej jednostki: Środowiskowego Ośrodka Wsparcia, który będzie odpowiedzialny za jej prawidłowe utrzymanie i eksploatację.

Środki finansowe na utrzymanie efektu rzeczowego będą pokrywane z budżetu Miasta, a wszystkie przychody uzyskane na podstawie pobieranych opłat zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, z późn. zm.) - zwaną dalej u.p.s., będą odprowadzane do budżetu Miasta.

Na podstawie art. 51a ust. 1 u.p.s. środowiskowy dom samopomocy został sklasyfikowany jako ośrodek wsparcia: 1. Ośrodkami wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi są: środowiskowy dom samopomocy lub klub samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi, zwanych dalej "uczestnikami", które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększania zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej.

Środowiskowy dom samopomocy świadczy usługi w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych, polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym (art. 51a ust. 2 u.p.s.).

Jak wyżej wskazano, na nowo powstałym obiekcie (który będzie ośrodkiem wsparcia) stanowiącym nowo powstałą jednostkę budżetową, będą pobierane opłaty, na podstawie art. 51b ust. 1 u.p.s. który mówi, iż: 1 Odpłatność miesięczną za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia osobom z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 5% kwoty dochodu osoby samotnie gospodarującej lub kwoty dochodu na osobę w rodzinie, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę 300% odpowiedniego kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2.

Ponadto w art. 51b ust. 3 u.p.s. wskazano, że odpłatność za usługi całodobowe w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 70% dochodu osoby korzystającej z usług, proporcjonalnie do okresu jej pobytu.

Natomiast w ust. 4 przytoczonego przepisu określono, że: odpłatność, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może być wyższa niż średnia miesięczna kwota dotacji na jednego uczestnika, o której mowa w art. 51c ust. 3, wyliczona dla ośrodka wsparcia, w którym osoba przebywa.

Zgodnie również z art. 51b ust. 7 u.p.s. dochody z tytułu odpłatności za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi stanowią dochód budżetu państwa. Istotne jest, iż ww. opłaty nie są i nie będą opodatkowane wg stawek podatkowych.

Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 1 u.p.s. przyznanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej. Nie ulega wątpliwości, iż podlegają one zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106).

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż z kształtującego się orzecznictwa sądowego, w tym dla Gminy wynika, iż gminy w zakresie realizacji zadań wynikających z ustawy o pomocy społecznej w ogóle nie występują w charakterze podatnika, lecz korzystają z wyłączenia na podstawie art. 15 ust. 6 u.p.t.u (wyroki WSA w Lublinie z dnia 29 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 888/16, z dnia 7 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 974/16, sygn. akt. I SA/Lu 973/16).

Wyroki te stały się prawomocne w związku z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2019 r. sygn. akt I FSK 1173/17, sygn. akt I FSK 1172/17, I FSK 1171/17. Po nich Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretacje indywidualne z dnia 28 października 2019 r. znak 1061-IPTPP3.4512.242.2016.9.JM, z dnia 21 listopada 2019 r. znak 1061-IPTPP1.4512.276.2016.10.MW, z dnia 7 listopada 2019 r. znak 1061-IPTPP1.4512.273.2016.10.MW uznając Gminę realizującą zadania z zakresu pomocy społecznej za organ władzy publicznej. Tak więc kwestia statusu - na gruncie prawnopodatkowym - jednostek budżetowych działających na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej i realizujących zadania nałożone przez tą ustawę korzysta z zasady res iudicata - powagi rzeczy osądzonej.

Podsumowując, w związku z realizacją wyżej opisanego projektu powstanie ośrodek wsparcia, w którym będą pobierane opłaty niepodlegające podatkowi VAT od ich uczestników, którzy będą korzystać z efektów ww. Projektu na podstawie decyzji administracyjnych. Nie wystąpi przy tym sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT wg stawek, obligująca do odprowadzania podatku VAT należnego i dająca ewentualnie prawo do odliczenia podatku VAT od realizacji opisanych projektów.

Faktury za zakupy dokonywane w ramach realizacji opisanego projektu będą wystawiane na Gminę, ale efekty planowanych projektów nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Wnioskodawca składa niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z uwagi na fakt, iż instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014-2020 wymaga interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT dla wskazanego wyżej projektu.

Wnioskodawca informuje, iż występuje w ww. sprawie ponownie. Uzyskał już na ww. projekt interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...) marca 2018 r. znak (...).

Jednak w ww. interpretacji czytamy: "Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność".

Wnioskodawca zaznacza, iż element opisany we wniosku i interpretacji uległ zmianie. We wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. opisano, iż ww. projekt odbędzie się poprzez rozbudowę istniejącej jednostki budżetowej, tj. "Środowiskowego Domu Samopomocy". Z uwagi na uwarunkowania prawne i projektowe infrastruktura powstała w ramach projektu będzie jednak zarządzana przez nową - wyłącznie w tym celu powołaną - jednostkę budżetową. Jest to więc zmiana elementu przedstawionego we wniosku, co w ocenie Wnioskodawcy powoduje konieczność ponownego uzyskania interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. " (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. " (...)".

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwaną dalej u.p.t.u.: 1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza została natomiast zdefiniowana przez ustawodawcę jako działalność obejmująca: wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

Natomiast art. 15 ust. 6 u.p.t.u. określa, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W art. 5 ust. 1 wskazano, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 86 ust. 1 u.p.t.u. wskazano natomiast, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina (...) będzie realizowała projekt dofinansowany z tzw. środków unijnych pn. " (...)".

W ramach projektu powstanie ośrodek wsparcia służący osobom z zaburzeniami psychicznymi. Osoby te, czyli uczestnicy nowo powstałego ośrodka wsparcia będą ponosiły opłaty na rzecz ośrodka wsparcia, które uregulowane zostały poprzez art. 51b ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, z późn. zm.) - zwanej dalej u.p.s.

Opłaty te będą ponoszone za usługi z zakresu pomocy społecznej, art. 51b ust. 1 u.p.s. mówi, iż: 1. Odpłatność miesięczną za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia osobom z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 5% kwoty dochodu osoby samotnie gospodarującej lub kwoty dochodu na osobę w rodzinie, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę 300% odpowiedniego kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2.

Ponadto w art. 51b ust. 3 u.p.s. wskazano, że odpłatność za usługi całodobowe w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 70% dochodu osoby korzystającej z usług, proporcjonalnie do okresu jej pobytu.

Natomiast w ust. 4 przytoczonego przepisu określono, że: odpłatność, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może być wyższa niż średnia miesięczna kwota dotacji na jednego uczestnika, o której mowa w art. 51c ust. 3, wyliczona dla ośrodka wsparcia, w którym osoba przebywa.

Zgodnie również z art. 51b ust. 7 u.p.s. dochody z tytułu odpłatności za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi stanowią dochód budżetu państwa.

Uczestnictwo w danym ośrodku wsparcia będzie następowało na podstawie decyzji administracyjnej, co wynika z art. 106 ust. 1 u.p.s., który mówi, iż przyznanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej.

Prawo do wydawania decyzji administracyjnych w Gminie w tym zakresie posiada Prezydent Miasta i osoby upoważnione przez niego do tego celu.

Uczestnicy ośrodka wsparcia, który powstanie w wyniku realizacji ww. projektu będą, zgodnie z decyzjami administracyjnymi, wnosili opłaty za przyznane im świadczenia z zakresu pomocy społecznej. Żadna inna, komercyjna działalność nie będzie prowadzona w ośrodku wsparcia.

Opłaty, które będą wpłacane przez uczestników ośrodka wynikają z ustawy o pomocy społecznej, co dokładnie wskazano powyżej. Zgodnie natomiast z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 43 ust. 1 pkt 22 u.p.t.u. zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

W związku z powyższym, działalność prowadzona przez ośrodki wsparcia byłaby działalnością zwolnioną z podatku VAT. Gmina była jednak w sporze z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie ww. opłat pobieranych przez Wnioskodawcę na podstawie ustawy o pomocy społecznej, jednak spór ten dotyczył uznania tych opłat, które ewidencjonowane były jako zwolnione za opłaty niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Kwestia ta została rozstrzygnięta w wyrokach WSA w Lublinie z dnia 29 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 688/16, z dnia 7 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 974/16, sygn. akt. I SA/Lu 973/16. Wyroki te stały się prawomocne w związku z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2019 r. sygn. akt I FSK 1173/17, sygn. akt I FSK 1172/17, I FSK 1171/17. Po nich Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretacje indywidualne z dnia 28 października 2019 r. znak 1061-IPTPP3.4512.242.2016.9.JM, z dnia 21 listopada 2019 r. znak 1061-IPTPP1.4512.276.2016.10.MW, z dnia 7 listopada 2019 r. znak 1061-IPTPP1.4512.273.2016.10.MW uznając Gminę realizującą zadania z zakresu pomocy społecznej za organ władzy publicznej.

Tak więc kwestia statusu - na gruncie prawnopodatkowym - jednostek budżetowych działających na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej i realizujących zadania nałożone przez tą ustawę korzysta z zasady res iudicata - powagi rzeczy osądzonej.

Mając na uwadze, iż zarówno prowadzenie przez podmiot będący czynnym podatnikiem podatku VAT działalności zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu nie rodzi prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonywanych przez taki podmiot związanych z taką działalnością to wynik wspomnianego sporu nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy, której dotyczy niniejszy wniosek, jak i uzyskana uprzednio interpretacja indywidualna z dnia (...) marca 2018 r. znak (...).

Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami ustawy o podatku VAT dotyczącymi prawa do odliczenia tego podatku, aby skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego trzeba spełnić określone warunki, tj. odliczenia tego może dokonać zarejestrowany, czynny podatnik VAT, a towary i usługi z których nabycia podatek VAT może zostać odliczony służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Musi zatem występować związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. W przypadku objętym wnioskiem ww. związek nie wystąpi. Fakt iż majątkiem powstałym w ramach projektu zarządzać będzie nowo powołana w tym celu jednostka budżetowa, nie zaś istniejąca jest odmiennym elementem opisu sprawy, lecz bez znaczenia dla skutków prawno-podatkowych i prawa do odliczenia podatku.

Brak prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu dotyczących wskazanego projektu jest skutkiem tego, iż w wyniku ich realizacji nie nastąpią żadne czynności powodujące rozliczanie podatku VAT przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca składa niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z uwagi na fakt, iż Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014-2020 wymaga interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT dla wskazanego powyżej projektu, a jak wspominano wyżej zmienił się opisany we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. element opisu sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. " (...)".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ - jak wynika z opisu sprawy - efekty projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. " (...)", ponieważ nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.