0112-KDIL1-3.4012.177.2020.2.JK - Przesłanki 0% stawki VAT dla eksportu towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku - brak daty sporządzenia (data wpływu 14 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla eksportu towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipiec 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (zwana dalej: "Wnioskodawcą" lub "Spółką") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"), prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie produkcji mebli. Działalność prowadzona przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Produkowane meble są przedmiotem dostawy zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza terytorium Unii Europejskiej.

W dniu 20 listopada 2019 r. Wnioskodawca wysłał wraz z towarem i dokumentami przewozowymi wynajętego busa do Szwajcarii. Kierowca, jadąc do Szwajcarii nie odprawił się w Polsce w Oddziale Celnym (...), tak jak należało to przeprowadzić. Zajechał natomiast na granicę Niemiec i Szwajcarii do miejscowości (...), położonej po szwajcarskiej stronie granicy i stawił się tam do odprawy w Agencji Celnej. Agencja ta zazwyczaj przygotowuje dla Spółki odprawy celne do/z Szwajcarii.

W tej sytuacji, agent celny nie mógł przygotować odprawy celnej, gdyż nie posiadał on dokumentu T1 potwierdzającego odprawę towaru przy wyjściu z UE. W związku z tym, iż owa Agencja ma swoje biura również po stronie niemieckiej, jak i po stronie polskiej zaproponowała przygotowanie odprawy eksportowej z UE (ale z Niemiec) i na tej podstawie przygotowała odprawę importową po stronie szwajcarskiej, a auto mogło przekroczyć granicę. W tym przypadku towar wyjechał z Polski, natomiast wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej został odprawiony na granicy w miejscowości (...) na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN, złożonego poza systemem teleinformatycznym do obsługi zgłoszeń wywozowych i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym, (...). Na dokumencie tym jest informacja o zarejestrowaniu tego zgłoszenia przez szwajcarską administrację celną.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwość, czy na podstawie wyżej przedstawionych okoliczności można zastosować 0% stawkę podatku VAT dla eksportu towarów.

W uzupełnieniu z dnia 29 czerwca 2020 r. Wnioskodawca w odpowiedzi na pytania wskazał, że:

1. Czy z dokumentów przewozowych jednoznacznie wynika, że transport towarów rozpoczął się na terytorium Polski?

Tak. Na dokumencie "GESTELLUNG" wykazano Polskę jako kraj wysyłki (Versendungsland: PL).

2. Czy wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej nastąpił w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze?

Wywóz miał charakter nieprzerwalny, auto (...).

3. Który z podmiotów, Wnioskodawca czy nabywca towarów, organizował transport (w czyim imieniu i na czyją rzecz działał przewoźnik)?

Transport organizował Wnioskodawca. Przewoźnik działał na rzecz firmy SP. z o.o. Na dokumencie "GESTELLUNG" wskazano jako wysyłający (Versender) SP. z o.o.

4. Czy z posiadanego przez Wnioskodawcę dokumentu "GESTELLUNG" jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem sprzedaży opuściły terytorium Unii Europejskiej ?

Z dokumentu wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej. Jako odbiorcę/importera wskazano na dokumencie "GESTELLUNG" firmę w Szwajcarii.

5. Czy rozpoczęcie procedury eksportu towarów nastąpiło w niemieckim urzędzie celnym? Jeżeli nie, to w jakim urzędzie celnym (na terytorium jakiego państwa) rozpoczęła się procedura eksportu przedmiotowych towarów?

Kierowca odprawił się na granicy Niemiec i Szwajcarii, po szwajcarskiej stronie granicy w miejscowości (...), w Agencji Celnej.

6. Czy wywóz opisanych towarów na terytorium Szwajcarii został potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych? Jeżeli tak, to w jaki sposób?

Agencja Celna ma swoje biura po stronie niemieckiej, jak i po stronie polskiej. Zaproponowali więc przygotowanie odprawy Eksportowej z UE ale z Niemiec, i na tej podstawie Agencja przygotowała odprawę importową po stronie szwajcarskiej. Towar wyjechał więc z Polski, wywóz towarów poza terytorium UE został odprawiony na granicy w miejscowości (...) na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym określonym "GESTELLUNG". Na dokumencie tym jest informacja o zarejestrowaniu tego zgłoszenia przez szwajcarską administrację celną.

7. Czy z posiadanego przez Wnioskodawcę dokumentu "GESTELLUNG" wynika tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu?

Tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu potwierdzają faktury wystawione przez firmę (...), wykazane na dokumencie wywozowym po stronie niemieckiej (...) - oraz na dokumencie "GESTELLUNG" po stronie szwajcarskiej (...).

8. Czy posiadany przez Wnioskodawcę dokument "GESTELLUNG" jest:

W tym przypadku wywóz towarów poza terytorium UE został odprawiony na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN, złożonego poza systemem teleinformatycznym do obsługi zgłoszeń wywozowych, i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym "GESTELLUNG".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych okoliczności można zastosować stawkę 0% dla eksportu towaru?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w ustawie jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

˗ jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy eksport towarów. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje na zasadach ogólnych zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. z momentem wydania towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%, pod określonymi warunkami. Podatnik przed złożeniem deklaracji VAT za okres, w którym dokonał dostawy towarów, musi dysponować dokumentem lub kopią dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych, potwierdził wywóz tych towarów. Ponadto istotne jest, żeby z dokumentu, potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 7 grudnia 2012 r. o sygn. akt IFSK 970/11 "Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Wspólnoty znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., podlegający w Polsce - jako miejscu świadczenia - stawce 0%. Eksport towarów stanowi bowiem formę dostawy, w ramach której towar nią objęty podlega wywozowi poza terytorium Wspólnoty, a miejsce opodatkowania tej dostawy (stawka 0% lub zwolnienie) określone jest na zasadach ogólnych, wynikających z art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. Nie wynika przy tym z tego, że podlegający eksportowi towar musi opuścić terytorium Unii za pośrednictwem krajowego granicznego urzędu celnego, gdyż może to nastąpić poprzez każdy unijny urząd celny, niezbędnym jest jedynie, aby transport (wysyłka) tego towaru, przed opuszczeniem terytorium Wspólnoty, rozpoczął się na terytorium Polski".

W przedmiotowym stanie faktycznym towar wyjechał z Polski, został odprawiony w Niemczech i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną. Wobec tego wszystkie warunki dla zastosowania stawki 0% zostały spełnione, a zatem Wnioskodawca ma prawo wykazać w deklaracji eksport ze stawką 0% za okres, w którym posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu poza terytorium UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

˗ jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy, podlegający w Polsce - jako miejscu świadczenia - opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%.

W kwestii eksportu towarów wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/12 orzekając, że: "(...) Dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. - w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego".

W powyższej uchwale stwierdzono również, " (...) w sytuacji gdy eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 146 w zw. z art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), stanowi wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Wspólnoty znajdują się na terytorium kraju, oznacza to, że wywóz tych towarów z kraju poza obszar Unii Europejskiej powinien nastąpić w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze. Dla przybliżenia charakteru takiego transportu przydatne może być sięgnięcie do normy art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a u.p.t.u., stanowiącej, że przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej. W sytuacji gdy transport towaru z Polski zostanie przerwany na terytorium innego kraju unijnego i ponownie podjęty w okolicznościach wskazujących, że miejscem jego rozpoczęcia, w celu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest tenże inny kraj unijny, brak podstaw do stwierdzenia, że eksport tych towarów nastąpił z terytorium Polski. Oznacza to, że w przypadku gdy towar jest transportowany (wysyłany, przemieszczany) z Polski do innego państwa członkowskiego z pominięciem procedury wywozu i tam rozładowany i magazynowany (składowany poza składem celnym), po czym dopiero z tego kraju transportowany (wysyłany) - po zgłoszeniu w nim tegoż towaru do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej - nie ma podstaw do stwierdzenia, że wywóz tego towaru poza terytorium Wspólnoty nastąpił z terytorium Polski, gdyż miejscem świadczenia takiej dostawy eksportowej, w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), nie jest w takiej sytuacji Polska, lecz tenże kraj unijny, w którym znajdują się eksportowane towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy poza terytorium Unii Europejskiej. Nie są zatem w tym przypadku spełnione przesłanki do stwierdzenia eksportu takiego towaru w Polsce, a tym samym do stosowania z tego tytułu stawki 0%".

Z powyższego nie wynika, że podlegający eksportowi towar musi opuścić terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem krajowego granicznego urzędu celnego, gdyż może to nastąpić poprzez każdy unijny urząd celny, lecz niezbędnym jest, aby transport (wysyłka) tego towaru, przed opuszczeniem terytorium Unii Europejskiej, rozpoczął się na terytorium Polski oraz istotne jest, aby transport miał nieprzerwany charakter. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt fizyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał np. tylko jeden podmiot (np. spedytor) czy też towar nie mógł być przeładowany, czy chwilowo składowany. Istotne jest, aby przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie produkcji mebli. Działalność prowadzona przez niego podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Produkowane meble są przedmiotem dostawy zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza terytorium Unii Europejskiej.

W dniu 20 listopada 2019 r. Wnioskodawca wysłał wraz z towarem i dokumentami przewozowymi wynajętego busa do Szwajcarii. Kierowca, jadąc do Szwajcarii nie odprawił się w Polsce, tak jak należało to przeprowadzić. Zajechał natomiast na granicę Niemiec i Szwajcarii do miejscowości, położonej po szwajcarskiej stronie granicy i stawił się tam do odprawy w Agencji Celnej. Agencja ta zazwyczaj przygotowuje dla Spółki odprawy celne do /z Szwajcarii.

W tej sytuacji, agent celny nie mógł przygotować odprawy celnej, gdyż nie posiadał on dokumentu T1 potwierdzającego odprawę towaru przy wyjściu z UE. W związku z tym, iż owa Agencja ma swoje biura również po stronie niemieckiej, jak i po stronie polskiej zaproponowała przygotowanie odprawy eksportowej z UE (ale z Niemiec) i na tej podstawie przygotowała odprawę importową po stronie szwajcarskiej, a auto mogło przekroczyć granicę. W tym przypadku towar wyjechał z Polski, natomiast wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej został odprawiony na granicy na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN, złożonego poza systemem teleinformatycznym do obsługi zgłoszeń wywozowych i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym, określonym "GESTELLUNG". Na dokumencie tym jest informacja o zarejestrowaniu tego zgłoszenia przez szwajcarską administrację celną.

Na dokumencie "GESTELLUNG" wykazano Polskę jako kraj wysyłki.

Wywóz miał charakter nieprzerwalny.

Transport organizował Wnioskodawca. Przewoźnik działał na rzecz Spółki. Na dokumencie "GESTELLUNG" wskazano jako wysyłający (Versender) (...) SP. z o.o.

Z dokumentu wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej. Jako odbiorcę/importera wskazano na dokumencie "GESTELLUNG" Firmę w Szwajcarii.

Kierowca odprawił się na granicy Niemiec i Szwajcarii, po szwajcarskiej stronie granicy, w Agencji Celnej.

Agencja Celna ma swoje biura po stronie niemieckiej, jak i po stronie polskiej. Zaproponowali więc przygotowanie odprawy Eksportowej z UE ale z Niemiec, i na tej podstawie Agencja przygotowała odprawę importową po stronie szwajcarskiej. Towar wyjechał więc z Polski, wywóz towarów poza terytorium UE został odprawiony na granicy w miejscowości (...) na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym określonym "GESTELLUNG". Na dokumencie tym jest informacja o zarejestrowaniu tego zgłoszenia przez szwajcarską administrację celną.

Tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu potwierdzają faktury wystawione przez firmę (...), wykazane na dokumencie wywozowym po stronie niemieckiej (MRN...) - Internationale Unterlagen: (...) z dnia 20 listopada 2019 r. - oraz na dokumencie "GESTELLUNG" po stronie szwajcarskiej (...).

W omawianej sprawie wywóz towarów poza terytorium UE został odprawiony na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN, złożonego poza systemem teleinformatycznym do obsługi zgłoszeń wywozowych, i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym "GESTELLUNG".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia czy w świetle przedstawionych okoliczności można zastosować stawkę 0% dla eksportu towaru.

Wnioskodawca wskazał, że na dokumencie "GESTELLUNG" wykazano Polskę jako kraj wysyłki a wywóz miał charakter nieprzerwalny.

Mając na względzie powyższe okoliczności należy stwierdzić, że opisana transakcja sprzedaży towarów spełnia warunek podstawowy do uznania jej za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, ponieważ miejscem rozpoczęcia wywozu jest terytorium Polski, a wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej następuje w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze.

Jednak, aby spełniona została definicja eksportu, w myśl ww. przepisu oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie również warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Stawka podatku - stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Jak wskazuje art. 41 ust. 6 ustawy, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wskazał Wnioskodawca, towar został odprawiony na granicy Niemiec i Szwajcarii na podstawie zgłoszenia wywozowego w formie papierowej MRN, złożonego poza systemem teleinformatycznym do obsługi zgłoszeń wywozowych i potwierdzony przez szwajcarską administrację celną na zgłoszeniu celnym, określonym "GESTELLUNG". Na dokumencie tym jest informacja o zarejestrowaniu tego zgłoszenia przez szwajcarską administrację celną. Z dokumentu "GESTELLUNG" wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej. Jako odbiorcę/importera wskazano na ww. dokumencie firmę ze Szwajcarii.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wystawiony przez Agencję Celną dokument o nazwie "GESTELLUNG", z którego - jak wskazał Wnioskodawca - wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej, może stanowić w ocenie tutejszego organu dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, po otrzymaniu którego Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla sprzedawanych towarów.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że posiadane dokumenty stanowią potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji na podstawie takich dokumentów oraz wystawionej faktury dla odbiorcy spoza Unii Wnioskodawca może stosować stawkę 0% dla towarów eksportowanych zgodnie z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.