0112-KDIL1-3.4012.175.2017.2.AP - Zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia dla wykonywanych czynności (prac).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla wykonywanych czynności (prac) - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla wykonywanych czynności (prac). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi podwykonawcze z zakresu elektromontażu dla spółki B. zajmuje się ona świadczeniem usług automatyzacji przemysłowej m.in. w branży samochodowej, spożywczej czy transportowej. Świadczone usługi polegają na automatyzowaniu linii produkcyjnych w fabrykach, np. samochodów, fabrykach produkujących meble, art. spożywcze czy systemy transportu na lotniskach. Do wykonania projektu spółka korzysta z usług podwykonawców m.in. z usług świadczonych przez elektryków.

Opis standardowych, powtarzalnych prac elektrycznych Wnioskodawca przedstawia na przykładzie zrobotyzowanego stanowiska aplikacji pianki na elementy konstrukcyjne samochodów (metalowe części podszybia).

W omawianym przykładzie usługi elektryczne dokonywane były na gotowym stanowisku (celka zrobotyzowana) w wyodrębnionym miejscu w fabryce, ogrodzonym metalowym ogrodzeniem, w którym znajdują się poszczególne elementy systemu:

* Robot przemysłowy,

* Dozownik pianki,

* Stanowisko załadunkowe z 2 ruchomymi przyrządami pozycjonującymi element,

* Szafa sterownicza wraz z pulpitem sterowniczym i kontrolerem robota,

* Przenośnik sezonujący elementy z systemem wind.

W załączeniu (załącznik nr 1) poglądowy rysunek maszyny (celki zrobotyzowanej).

Robot przemysłowy znajdujący się w celce wykonuje pracę polegającą na nakładaniu pianki na element podszybia samochodu - jest to fragment prac będący jednym z wielu elementów składowych w produkcji gotowego samochodu (linia produkcji samochodów osobowych).

Do napędu urządzeń w tej celce zostały wykorzystane silniki elektryczne oraz siłowniki pneumatyczne.

Szczegółowe prace elektryczne polegają na montażu elementów wyposażenia stanowiska, tj. szafy sterowniczej, pulpitu sterowniczego, skrzynek łączeniowych, włączników i wyłączników (w tym awaryjnych), kasetek sterowniczych, kolumny świetlnej, montaż bezpieczników oraz wyłączników silnikowych, podłączanie do zasilania napędów portali, pozycjonerów, przenośników itd.

Prace elektryczne polegają na dostosowaniu urządzenia do prawidłowego funkcjonowania oraz na podłączeniu: czujników, włączników, silników napędowych, szafy sterowniczej, wszystkich elementów linii produkcyjnej (elementów znajdujących się w celce) do zasilania elektrycznego.

Do prac elektrycznych Wnioskodawca zalicza także zapewnienie izolacji podstawowych części czynnych przewodów i urządzeń oraz zabezpieczenie przed dostępem osób niepowołanych przez zamykanie i zabezpieczenie szaf sterowniczych czy też łączenie z uziemionym punktem sieci za pomocą przewodów ochronnych PE. Finalnie następuje podłączenie szafy sterowniczej (łączącej wszystkie elementy zasilane elektrycznie) do głównego źródła zasilania na fabryce.

Prace elektryczne polegają także na weryfikacji i sprawdzeniu stanu izolacji przewodów elektrycznych oraz skuteczności zerowania poprzez dokonanie niezbędnych pomiarów elektrycznych.

W złożonym uzupełnieniu wskazano, że:

1. Nr PKWiU, który Wnioskodawca uważa za stosowny w opisanej sytuacji - 43.21.10.2;

2. Wnioskodawca wykonuje ww. czynności na rzecz głównego wykonawcy;

3. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona z podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9;

4. Nabywca usług jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane powyżej elektromontażowe prace podwykonawcze powinny zostać opodatkowane według standardowej stawki obowiązującej dla świadczenia usług dla podmiotów krajowych, tj. 23% VAT czy na zasadzie odwrotnego obciążenia, tj. stawką 0% VAT obowiązującą dla prac budowlanych o PKWiU 43.21.10.2?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez podwykonawców prace elektromontażowe opisane we wniosku są zaliczane do robót związanych z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych (PKWiU 43.21.10.2), które związane są zarówno z typowymi pracami budowlanymi (np. położenie instalacji elektrycznej w budynku, czy np. oświetlenie hali) jak i polegającymi na zapewnieniu instalacji elektrycznej linii produkcyjnej, która sama w sobie znajduje się w halach produkcyjnych lecz jest elementem ruchomym, niescalonym, który można zdemontować i przenieść w inne miejsce. Prace wykonywane na halach produkcyjnych i zapewniające zasilanie linii produkcyjnych podlegają również pod prawo budowlane. W ocenie Wnioskodawcy prace elektryczne o specyfice opisanej na powyższym przykładzie powinny zostać opodatkowane według odwróconego obciążenia, tj. 0% VAT i zakwalifikowane do PKWiU 43.21.10.2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy identyfikacji usług należy mieć na uwadze, że dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz wytyczne metodologiczne do tej klasyfikacji.

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem świadczonych usług.

Ponieważ stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika z tego, że to właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle powyższego nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy" (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny.

Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

W załączniku nr 14 do ustawy pod poz. 23 wymienione zostały "Roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych" PKWiU 43.21.10.2.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi podwykonawcze z zakresu elektromontażu dla spółki zajmującej się oferowaniem usług automatyzacji przemysłowej m.in. w branży samochodowej, spożywczej czy transportowej. Usługi te polegają na automatyzowaniu linii produkcyjnych w fabrykach, np. samochodów, fabrykach produkujących meble, artykuły spożywcze czy systemy transportu na lotniskach. Do wykonania projektu spółka korzysta z usług podwykonawców m.in. z usług świadczonych przez elektryków, w tym Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynności będące przedmiotem zapytania, czyli elektromontażowe prace podwykonawcze realizowane przez niego na rzecz spółki sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 43.21.10.2, czyli mieszczą się w grupowaniach PKWiU wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. Wnioskodawca poinformował również, że jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona z podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 oraz wykonuje ww. czynności na rzecz głównego wykonawcy. Jednocześnie nabywca usług jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu elektromontażu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.21.10.2 - "Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych", które są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, na rzecz swojego nabywcy jako podwykonawca, dla ww. usług ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Obowiązek rozliczenia podatku należnego w przedmiotowej sytuacji spoczywa na nabywcy usługi.

Zatem elektromontażowe prace podwykonawcze wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz głównego wykonawcy powinny zostać rozliczone na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Ogólne zasady opodatkowania nie mają więc zastosowania w opisanym przypadku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie ocenia prawidłowości klasyfikacji czynności dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia (w przedstawionym stanie faktycznym) lub w dniu wydania interpretacji (w przedstawionym zdarzeniu przyszłym). Stosownie do treści art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć zatem należy, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o wskazanie, że Wnioskodawca wykonuje przedmiotową usługę jako podwykonawca. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Dodatkowo tutejszy organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla wykonywanych czynności (prac). Natomiast w zakresie stwierdzenia czy wykonywane czynności (prace) podlegają pod jurysdykcję maszynową czy budowlaną zostało wydane postanowienie z dnia 27 lipca 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.269.2017.1.AP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.