0112-KDIL1-3.4012.138.2022.2.TK - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 czerwca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.138.2022.2.TK Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 maja 2022 r. (wpływ 30 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani emerytką. Była Pani rolnikiem. Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej i nie była podatnikiem VAT, nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym. Ma Pani wiek emerytalny.

Od grudnia 2017 r. jest Pani zapisana, jako czynny podatnik VAT, ponieważ sprzedała Pani działkę niezabudowaną firmie, która wpłaciła zadatek razem z podatkiem VAT i umowa końcowa przenosząca własność nieruchomości była sporządzona również z podatkiem VAT, który odprowadziła Pani do właściwego Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zgłosiła się Pani do tej jednorazowej transakcji jako płatnik podatku VAT wypełniając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. W urzędzie skarbowym poinformowano Panią, iż przez rok 2018 będzie Pani zmuszona funkcjonować, jako czynny podatnik VAT. Zrozumiała Pani, iż jeśli będzie chciała sprzedać kolejną działkę ze swojego majątku osobistego będzie musiała ją Pani sprzedać z podatkiem VAT.

Od tej pory do dnia dzisiejszego sprzedała Pani 7 działek (nieruchomości niezabudowanych) i każdorazowo sprzedaż następowała z pobraniem od kupującego podatku VAT i odprowadzeniem do właściwego Urzędu Skarbowego.

W swoim majątku osobistym posiada Pani między innymi 2 działki, na które są klienci i które chciałaby Pani sprzedać:

1. Działka położona X, o nr ewidencyjnym 1, wielkość (...) m2.

Działka ta wchodzi w skład Pani majątku osobistego i nabyła ją Pani przed 1999 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Działka ta jest niezabudowana i od momentu zakupu cały czas leżała odłogiem (nie była uprawiana). Nie wydzierżawiała jej Pani również osobom obcym na jakąkolwiek działalność pozarolniczą. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania tego gruntu do sprzedaży (nie opłotowała go Pani i nie uzbrajała, jak również nie był on podzielony od momentu zakupu).

W 2013 r. rada Gminy Miasta (...) uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania (...) - otoczenia jeziora (...), który między innymi obejmuje przedmiotową działkę nr 1 (uchwała nr (...).) z przeznaczeniem pod tereny zabudowy usługowej oraz zabudowy wielorodzinnej. Miasto (...) postanowiło odkupić od Pani tę działkę na drogę publiczną.

2. Działka położona w Y o nr ewidencyjnym 2, wielkość ok. (...) ha.

Działka ta wchodzi w skład Pani majątku osobistego i nabyła ją Pani w drodze umowy kupna-sprzedaży przed 1999 r.

Działka jest niezabudowana i od momentu zakupu cały czas była i jest uprawiana rolniczo - początkowo uprawiała ją Pani sama, a potem oddała ją Pani do uprawy nieodpłatnie osobie obcej, ale z tego tytułu nie miała i nie ma Pani żadnych korzyści majątkowych. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania tego gruntu do sprzedaży (nie opłotowała go Pani i nie uzbrajała).

W 2000 r. Rada Gminy uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania, który między innymi obejmuje przedmiotową działkę nr 2 (uchwała nr (...)) z przeznaczeniem pod tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów, zabudowy usługowej. W planie jest zapisany nr działki nr 3, ale ponieważ w planie miejscowym był zapis o wydzieleniu drogi z działki nr 3 Pani mąż wystąpił do Urzędu Gminy o podział działki nr 3 i powstały z niej działki nr 2 i nr 4. Działka nr 4 decyzją podziałową, jako droga, przechodzi z urzędu na własność Urzędu Gminy.

W grudniu 2020 r. zgłosiła się firma, która podpisała z Panią umowę dzierżawy na inną działkę niebędącą przedmiotem obecnego wniosku, tj. działkę nr 5 położoną w (...) i zapłaciła za dzierżawę za 3 miesiące kwotę (...) zł plus obowiązujący podatek VAT, który odprowadziła Pani do właściwego Urzędu Skarbowego. Jednocześnie była Pani zmuszona zawierając taką umowę zapisać się jako podatnik ryczałtowy i odprowadziła również podatek zryczałtowany (PPE) od tej kwoty.

Ta umowa dzierżawy była związana z umową przedwstępną i miała służyć firmie na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 11 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń określonych w treści umowy przedwstępnej. Ta umowa dzierżawy została podpisana na okres 3 miesięcy i nigdy przedtem ani po tym fakcie nie miała Pani innych dochodów z tytułu dzierżawy jakiejkolwiek działki będącej Pani własnością. Był to jedyny przypadek dzierżawy i jedyny przypadek, w którym zapłaciła Pani podatek PPE.

Ponadto, w piśmie z 24 maja 2022 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - wskazała Pani, że:

1. Dla działki o numerze 1 położonej w X, która stanowi drogę, nie będzie zawieranej umowy przedwstępnej.

2. Działka nr 2 położona w Y:

a) Dla działki nr 2 nie została do dnia dzisiejszego jeszcze zawarta umowa przedwstępna, ale jeśli będzie zawarta to tylko z uwagi na konieczność wyodrębnienia z tej działki drogi dojazdowej do innych działek położonych w Y, a stanowiących Pani własność lub z uwagi na fakt, iż nabywca zainteresowany tą działką będzie chciał przed ostatecznym zakupem uzyskać pozwolenie na budowę. Ani strona kupująca, ani Pani nie będziecie dokonywać inwestycji strukturalnych na przedmiotowej działce po zawarciu umowy przedwstępnej. Nabywca po zawarciu umowy przedwstępnej nie będzie ponosić nakładów finansowych i nie otrzyma innych pełnomocnictw. Jedynie uzyska pełnomocnictwo do uzyskania dokumentów, które będą niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę.

b) Działka nr 2 nie była udostępniania osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych - dzierżawy lub najmu. Od 4 lat udostępnia Pani tę działkę osobie trzeciej do bezpłatnego użytkowania (nie ma Pani z tego tytułu korzyści finansowych).

c) Nigdy nie dokonywała Pani sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działki, a uzyskane zbiory przeznaczyła Pani wyłącznie na własne potrzeby.

Pytanie

Czy sprzedając wymienione we wniosku działki: działkę o numerze 1 położoną w X oraz działkę nr 2 położoną w Y, będzie Pani zobowiązana odprowadzić podatek VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w obu wymienionych przypadkach - dla działki o nr 1 położonej w X, jak również dla działki o numerze 2 - nie zachodzi obowiązek opłaty podatku VAT, ponieważ działki te pochodzą z Pani majątku osobistego i sprzedaż nastąpi do Pani majątu własnego, a uzyskane pieniądze przeznaczy Pani na konsumpcję.

Nabyła je Pani przed 1999 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży, nie przygotowywała ich Pani do sprzedaży i nie ponosiła żadnych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem ich do sprzedaży.

W sektorze G złożonego wniosku podpunkt 61 opisała Pani szczegółowo stan faktyczny, dotyczący każdej z działek i bardzo Pani prosi o interpretację, czy Pani stanowisko jest prawidłowe dla każdej z działek wymienionych we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Jest Pani emerytką. Była Pani rolnikiem. Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej i nie była podatnikiem VAT, nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym. Ma Pani wiek emerytalny.

Od grudnia 2017 r. jest Pani zapisana, jako czynny podatnik VAT, ponieważ sprzedała Pani działkę niezabudowaną firmie, która wpłaciła zadatek razem z podatkiem VAT i umowa końcowa przenosząca własność nieruchomości była sporządzona również z podatkiem VAT, który odprowadziła Pani do właściwego Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zgłosiła się Pani do tej jednorazowej transakcji jako płatnik podatku VAT wypełniając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. Od tej pory do dnia dzisiejszego sprzedała Pani 7 działek (nieruchomości niezabudowanych) i każdorazowo sprzedaż następowała z pobraniem od kupującego podatku VAT i odprowadzeniem do właściwego Urzędu Skarbowego.

W swoim majątku osobistym posiada Pani między innymi 2 działki, na które są klienci i które chciałby Pani sprzedać:

1. Działka położona w X o nr ewidencyjnym 1, wielkość (...) m2.

Działka ta wchodzi w skład Pani majątku osobistego i nabyła ją Pani przed 1999 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Działka ta jest niezabudowana i od momentu zakupu cały czas leżała odłogiem (nie była uprawiana). Nie wydzierżawiała jej Pani również osobom obcym na jakąkolwiek działalność pozarolniczą. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania tego gruntu do sprzedaży (nie opłotowała go Pani i nie uzbrajała, jak również nie był on podzielony od momentu zakupu).

W 2013 r. rada Gminy Miasta uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania (...) - otoczenia jeziora (...), który między innymi obejmuje przedmiotową działkę nr 1, z przeznaczeniem pod tereny zabudowy usługowej oraz zabudowy wielorodzinnej. Miasto postanowiło odkupić od Pani tę działkę na drogę publiczną. Dla działki o numerze 1 położonej w X, która stanowi drogę, nie będzie zawieranej umowy przedwstępnej.

2. Działka położona w Y o nr ewidencyjnym 2, wielkość ok. (...) ha.

Działka ta wchodzi w skład Pani majątku osobistego i nabyła ją Pani w drodze umowy kupna-sprzedaży przed 1999 r.

Działka jest niezabudowana i od momentu zakupu cały czas była i jest uprawiana rolniczo - początkowo uprawiała ją Pani sama, a potem oddała ją Pani do uprawy nieodpłatnie osobie obcej, ale z tego tytułu nie miała i nie ma Pani żadnych korzyści majątkowych. Nigdy nie dokonywała Pani sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działki, a uzyskane zbiory przeznaczyła Pani wyłącznie na własne potrzeby. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania tego gruntu do sprzedaży (nie opłotowała go Pani i nie uzbrajała).

W 2000 r. Rada Gminy uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania, który między innymi obejmuje przedmiotową działkę nr 2, z przeznaczeniem pod tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów, zabudowy usługowej. W planie jest zapisany nr działki 3, ale ponieważ w planie miejscowym był zapis o wydzieleniu drogi z działki nr 3 Pani mąż wystąpił w 2021 r. do Urzędu Gminy o podział działki nr 3 i powstały z niej działki nr 2 i 4. Działka nr 4 decyzją podziałową, jako droga, przechodzi z urzędu na własność Urzędu Gminy. Dla działki nr 2 nie została do dnia dzisiejszego jeszcze zawarta umowa przedwstępna, ale jeśli będzie zawarta to tylko z uwagi na konieczność wyodrębnienia z tej działki drogi dojazdowej do innych działek położonych w Y, a stanowiących Pani własność lub z uwagi na fakt, iż nabywca zainteresowany tą działką będzie chciał przed ostatecznym zakupem uzyskać pozwolenie na budowę. Ani strona kupująca, ani Pani nie będziecie dokonywać inwestycji strukturalnych na przedmiotowej działce po zawarciu umowy przedwstępnej. Nabywca po zawarciu umowy przedwstępnej nie będzie ponosić nakładów finansowych i nie otrzyma innych pełnomocnictw. Jedynie uzyska pełnomocnictwo do uzyskania dokumentów, które będą niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę. Działka nr 2 nie była udostępniania osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych - dzierżawy lub najmu. Od 4 lat udostępnia Pani tę działkę osobie trzeciej do bezpłatnego użytkowania (nie ma Pani z tego tytułu korzyści finansowych). Nigdy nie dokonywała Pani sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działki, a uzyskane zbiory przeznaczyła Pani wyłącznie na własne potrzeby.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy dokonując sprzedaży wymienionych we wniosku działek: działki nr 1 położonej w X oraz działki nr 2 położonej w Y, będzie Pani zobowiązana odprowadzić podatek VAT.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pani - w związku z planowaną sprzedażą ww. działek - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy działki nr 1 i 2, które Pani zamierza sprzedać wchodzą w skład Pani majątku prywatnego. Działki nie były przedmiotem umów najmu lub dzierżawy. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania tych nieruchomości do sprzedaży (nie opłotowała ich Pani oraz nie uzbrajała). Ponadto dla działek będących przedmiotem wniosku nie została zawarta umowa przedwstępna, ale jeśli będzie zawarta to tylko z uwagi na konieczność wyodrębnienia z tej działki drogi dojazdowej do innych działek położonych w Y, a stanowiących Pani własność lub z uwagi na fakt, iż nabywca zainteresowany tą działką będzie chciał przed ostatecznym zakupem uzyskać pozwolenie na budowę. Działka nr 1 od momentu zakupu cały czas leżała odłogiem (nie była uprawiana). Działka nr 2 od momentu zakupu była uprawiana rolniczo, najpierw przez Panią, a potem oddała ją Pani do uprawy, nieodpłatnie, osobie obcej, ale z tego tytułu nie miała i nie ma Pani żadnych korzyści majątkowych. Nigdy nie dokonywała Pani sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działki, a uzyskane zbiory przeznaczała Pani wyłącznie na własne potrzeby. Nabywca tej działki po zawarciu umowy przedwstępnej jedynie uzyska pełnomocnictwo do uzyskania dokumentów, które będą niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę.

W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działkę nr 1, położoną w X oraz nr 2 położoną w Y, będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego, sprzedaż działek nr 1 i nr 2, należy zakwalifikować jako dostawę towarów. Jednakże, w przedmiotowej sprawie, nie będzie Pani działała w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. działek w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedając wymienione we wniosku działki: działkę o numerze 1 położoną w X oraz działkę 2 położoną w Y, nie będzie Pani działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i w konsekwencji, sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie będzie Pani zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* W myśl art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl