0112-KDIL1-3.4012.136.2019.2.AK - Ustalenie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.136.2019.2.AK Ustalenie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2019 r. (data wpływu 22 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) o doprecyzowany opis sprawy oraz prośbę o przekazanie interpretacji pocztą tradycyjną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina w maju 2018 r. złożyła do Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania "WSPARCIE NA WDROŻENIE OPERACJI W RAMACH STRATEGII ROZWOJU LOKALNEGO KIEROWANEGO PRZEZ SPOŁECZNOŚĆ" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek o powierzenie grantu został pozytywnie oceniony. Gmina podpisała umowę i w najbliższym czasie przystąpi do realizacji.

W ramach grantu Gmina planuje zorganizować rajd rowerowy po atrakcjach przyrodniczych i kulturowych Gminy, a także druk ulotki promocyjnej oraz zakup i montaż dwóch samoobsługowych stacji naprawy rowerów i stojaków na rowery.

Celem grantu jest promocja walorów turystycznych Gminy oraz wzrost liczby turystów i odwiedzających Gminę.

Udział w rajdzie będzie bezpłatny. Również infrastruktura powstała w wyniku realizacji grantu - stacja naprawy rowerów i stojak na rowery będą ogólnodostępne, a korzystanie z nich bezpłatne.

W uzupełnieniu wniosku Gmina poinformowała, co następuje.

1. Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT - czynny.

2. Zadanie wpisuje się w katalog zadań własnych gminy określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r., m.in. w zakresie pkt 10 i 18.

Montaż obiektów małej architektury - samoobsługowych stacji naprawy rowerów i stojaków na rowery zostanie zrealizowany w ramach władztwa publicznego. Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i korzysta ze środków prawnych o charakterze władczym. W związku ze zdarzeniem Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

3. Faktury w ramach zadania będą wystawiane na Gminę.

4. Realizując opisane we wniosku zadanie Gmina nie będzie miała prawa do odzyskania podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że w tym przypadku nie są spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z zrealizowanym zadaniem nie służyły, nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ww. obiekty małej architektury będą usytuowane na terenie rekreacyjnym ogólnodostępnym, nieodpłatnym i służącym zaspokajaniu potrzeb wspólnoty. Tym samym Gmina może zaliczyć koszty podatku VAT do kosztów kwalifikowalnych w ramach projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od zadania, które opisano powyżej, polegającego m.in. na tworzeniu infrastruktury turystycznej z przeznaczeniem do bezpłatnego wykorzystania przez turystów, mieszkańców Gminy - można odliczyć podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaspakajając zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej, do których zaliczyć należy zaliczyć promocję Gminy, rozpowszechnianie turystyki i kultury fizycznej, czyli w szczególności budowanie i poprawa wizerunku Gminy, zgodnie art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym, realizuje zadanie publiczne. W rezultacie w takiej sytuacji zakupione usługi i sprzęt nie pozostają w jakimkolwiek związku z działalnością opodatkowaną.

Na gruncie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT, brak jest podstaw do konstruowania tezy, że wydatki na utworzenie niekomercyjnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Według Wnioskodawcy, opisane zadanie nie podlega podatkowi od towarów i usług i nie ma możliwości od kosztów tego zadania odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych i promocji gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Gmina złożyła do Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania wniosek o powierzenie zadania w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii Rozwoju Lokalnego kierowanego przez Społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek o powierzenie zadania został pozytywnie oceniony. Gmina podpisała umowę i w najbliższym czasie przystąpi do realizacji. W ramach zadania Gmina planuje zorganizować rajd rowerowy po atrakcjach przyrodniczych i kulturowych Gminy, a także druk ulotki promocyjnej oraz zakup i montaż dwóch samoobsługowych stacji naprawy rowerów i stojaków na rowery. Celem zadania jest promocja walorów turystycznych Gminy oraz wzrost liczby turystów i odwiedzających Gminę. Udział w rajdzie będzie bezpłatny. Również infrastruktura powstała w wyniku realizacji zadania - stacja naprawy rowerów i stojak na rowery będą ogólnodostępne, a korzystanie z nich bezpłatne. Zadanie wpisuje się w katalog zadań własnych gminy określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, m.in. w zakresie pkt 10 i 18. Montaż obiektów małej architektury - samoobsługowych stacji naprawy rowerów i stojaków na rowery zostanie zrealizowany w ramach władztwa publicznego. Faktury w ramach zadania będą wystawiane na Gminę. Wydatki związane z zrealizowanym zadaniem nie służyły, nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ww. obiekty małej architektury będą usytuowane na terenie rekreacyjnym ogólnodostępnym, nieodpłatnym i służącym zaspokajaniu potrzeb wspólnoty.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja opisanego zadania odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując ww. zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizować będzie ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizować będzie opisane zadanie w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary lub usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione i Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją przedmiotowego zadania.

Reasumując, od zadania polegającego m.in. na tworzeniu infrastruktury turystycznej z przeznaczeniem do bezpłatnego wykorzystania przez turystów, mieszkańców Gminy, nie będzie mogła ona odliczyć podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego zadania nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocy bezzwrotnej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Gminie przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Gminę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl