0112-KDIL1-3.4012.131.2018.2.PR - Miejsce opodatkowania usług wynajmu nieruchomości na rzecz podmiotów zagranicznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.131.2018.2.PR Miejsce opodatkowania usług wynajmu nieruchomości na rzecz podmiotów zagranicznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1.

uznania czynności wynajmu nieruchomości oraz wynajmu ruchomości za usługi podlegające opodatkowaniu;

2.

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą wynajmu nieruchomości;

3.

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą wynajmu ruchomości;

4.

określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu nieruchomości na rzecz podmiotów z państw innych niż Polska;

5.

określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium państw innych niż Polska;

6.

określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż Polska;

7.

określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wynajmu nieruchomości oraz wynajmu ruchomości za usługi podlegające opodatkowaniu, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą wynajmu nieruchomości, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą wynajmu ruchomości, w zakresie określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu nieruchomości na rzecz podmiotów z państw innych niż Polska, w zakresie określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium państw innych niż Polska, w zakresie określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż Polska oraz w zakresie określenia miejsca opodatkowania usługi wynajmu ruchomości na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakująca opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca, zgodnie z bieżącym oznaczeniem przedmiotu działalności prowadzi działalność w zakresie pozostałego pośrednictwa pieniężnego (przeważające PKD 64.19.Z.), a także działalność związaną ze sprzętem komputerowym (PKD 47.41.Z. i inne). Wnioskodawca zamierza natomiast świadczyć usługi wynajmu przestrzeni biurowej i magazynowej nieruchomości najmowanych, a kiedyś może i własnych (PKD 68.20.Z) oraz wynajmu ruchomości (przede wszystkim sprzętu komputerowego) zdefiniowanego pod kodem PKD 77.33.Z. Wnioskodawca zgłosił się do rejestru podatników podatku VAT. Tytułem rejestracji w dniu 13 lutego 2018 r. do właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego złożony został druk rejestracyjny VAT-R, na którym wskazano rozpoczęcie wykonywania czynności opodatkowanych od dnia 14 lutego 2018 r.

Przedmiotem złożonego wniosku jest planowana działalność, którą określić można jako działalność w zakresie wynajmu nieruchomości oraz ruchomości. Wnioskodawca nie wyklucza, że działalność ta zostanie przez niego zdefiniowana, jako główny przedmiot jego działalności.

I tak, Wnioskodawca planuje dostosować powierzchnię biurową i magazynową, w której umiejscowi swój zakupiony sprzęt komputerowy o dużej mocy obliczeniowej (tzw. koparki do kryptowalut), służący do wykonywania operacji na kryptowalutach, a dokładnie na wyszukiwaniu nowych transakcji oraz emisji nowych wirtualnych monet (o ile są przewidziane w danym protokole). Powierzchnia ta i sprzęt będą przygotowane na wynajem dla podmiotów zewnętrznych (przedsiębiorców i osób fizycznych - zarówno rezydentów, jak i nierezydentów, dalej zwanych Klientami) - przygotowanie stanowisk i serwerów, przygotowanie łączy internetowych, zabezpieczenie dostaw energii elektrycznej oraz zabezpieczenie chłodzenia pomieszczeń, w których znajdować się będzie sprzęt komputerowy Wnioskodawcy, jak i jego Klientów.

Model biznesowy Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług najmu ma przebiegać dwutorowo:

1. Wnioskodawca udostępni samą powierzchnię biurową/magazynową (na zasadzie podnajmu) Klientom, którzy umieszczą w niej swój sprzęt komputerowy (tzw. koparki kryptowalut), w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę.

2. Wnioskodawca wynajmie swój sprzęt komputerowy (tzw. koparki kryptowalut) Klientom, by ci mogli za pośrednictwem tego sprzętu, wykonywać operacje "wydobycia" kryptowalut, w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 17 kwietnia 2018 r. poinformował, że ponosić będzie wydatki związane ze świadczeniem usług najmu, takie jak koszty zakupu sprzętu komputerowego i wyposażenia, zakupu biurek i stanowisk roboczych; zakupu usług internetowych (dostępu do sieci) oraz usług serwisowania i utrzymania infrastruktury (ruchomości). Wydatki te będą dokumentowane fakturami i będą takie same dla każdej z wynajmowanych ruchomości, niezależnie od tego kto będzie ich najemcą. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie również posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku VAT ze świadczeniem usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi najmu nieruchomości i ruchomości podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą najmu, w szczególności naliczonego podatku od towarów i usług związanego z:

* nabyciem infrastruktury komputerowej i sprzętu peryferyjnego, w tym tzw. koparek kryptowalut;

* nabyciem usług dostępu do sieci Internet;

* nabyciem energii elektrycznej oraz pozostałych mediów i kosztów eksploatacyjnych;

* nabyciem usługi najmu lokalu?

3. Gdzie znajdzie się miejsce opodatkowania usługi najmu biura świadczonej dla przedsiębiorców oraz osób fizycznych niebędących rezydentami - podmiotów z krajów innych niż Polska?

4. Gdzie znajdzie się miejsce opodatkowania usługi najmu infrastruktury komputerowej (ruchomości) świadczonej na rzecz przedsiębiorców posiadających siedzibę w kraju innym niż Polska?

5. Gdzie znajdzie się miejsce opodatkowania usługi najmu infrastruktury komputerowej (ruchomości) świadczonej na rzecz osób fizycznych posiadających adres zamieszkania w kraju innym niż Polska?

Pytanie nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi najmu nieruchomości oraz ruchomości, będą stanowiły czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Umowa najmu jest umową nazwaną prawa cywilnego, przez którą wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (zob. art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - dalej k.c.).

Z punktu widzenia podatku od towarów i usług najem stanowi odpłatne świadczenie usługi, a więc jednej z czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.

Zgodnie z u.p.t.u. podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 u.p.t.u.). Jednocześnie przepisy u.p.t.u. na własny użytek definiują pojęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja ta jest szersza od definicji działalności gospodarczej określonej przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - dalej u.s.d.g. W konsekwencji podatnikami VAT są nie tylko przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów u.s.d.g. (co ma miejsce w szczególności wówczas, gdy wynajem stanowi przedmiot działalności gospodarczej zgłoszony w ewidencji działalności gospodarczej lub rejestrze przedsiębiorców), ale również w niektórych przypadkach mogą nimi być podmioty niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów u.s.d.g. (np. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów u.s.d.g.).

Jeśli więc Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zamierza podjąć się świadczenia usługi odpłatnego najmu nieruchomości oraz ruchomości, czynność taka będzie stanowiła czynności opodatkowane (usługi) w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, w oparciu o definicję zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem przez niego usługi najmu nieruchomości oraz ruchomości, to jest czynności opodatkowanych w rozumieniu u.p.t.u., będzie miał on również prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycia towarów i usług związanych ze świadczoną usługą.

Podatek od wartości dodanej, w tym polski podatek od towarów i usług, z założenia powinien być neutralny finansowo dla wszystkich profesjonalnych (podmiotów gospodarczych - zarejestrowanych podatników podatku od wartości dodanej) uczestników obrotu gospodarczego, poza ostatnimi - konsumentami. Do istoty podatku od wartości dodanej należy fazowe przenoszenie na konsumentów ekonomicznego ciężaru fiskalnego. I właśnie przenoszeniu przez zarejestrowanych podatników owego obciążenia fiskalnego na następnych uczestników obrotu gospodarczego (w efekcie na konsumenta lub inne podmioty, którym nie przysługuje prawo do rozliczenia podatku zawartego w cenie nabywanych świadczeń lub rozpoznawanego w związku z nabyciem takiego) służyć mają przysługujące im uprawnienia do rozliczania (przez odliczenie, potrącenie) podatku naliczonego z należnym, a przy nadwyżce tego pierwszego nad drugim do przeniesienia na następne okresy w celu późniejszego rozliczania lub do uzyskania bezpośredniego zwrotu różnicy pomiędzy nimi.

W myśl ogólnej zasady zapisanej w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. zarejestrowani, czynni podatnicy podatku od towarów i usług uprawnieni są do obniżania podatku należnego o podatek naliczony przy dokonywaniu zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Czynności opodatkowane (dostawa towarów lub świadczenie usług), a tym samym podatek naliczony, winny być udokumentowane za pomocą właściwie wystawionych faktur (w tym dokumentów zrównanych z fakturami). Jeżeli źródłem podatku naliczonego jest wprowadzenie towaru na obszar celny Unii Europejskiej w ramach importu towarów, naliczonym VAT jest kwota podatku:

a.

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a u.p.t.u.,

c.

wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b u.p.t.u.

Uprawnienie rozliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, w przypadku w którym dokonane nabycie towarów lub usług, przy dokonaniu których podatek został naliczony, powiązane są z czynnościami opodatkowanymi VAT. Powiązanie danego zakupu z wydatkiem nie musi mieć charakteru ścisłego - może więc być to nabycie towaru lub usług następnie odsprzedanej z naliczonym podatkiem VAT, jak również mogą to być zakupu towarów i usług jedynie zabezpieczające możliwość świadczenia usług opodatkowanych (np. opłaty eksploatacyjne w lokalu, w którym prowadzona jest działalność opodatkowana).

Skoro więc Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi wynajmu (podnajmu) powierzchni biurowej oraz wynajmu ruchomości, a więc świadczyć usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, widniejącego na fakturach oraz dokumentach celnych, potwierdzających nabycie:

* infrastruktury komputerowej i sprzętu peryferyjnego, w tym tzw. koparek kryptowalut;

* usług dostępu do sieci Internet;

* energii elektrycznej oraz pozostałych mediów i kosztów eksploatacyjnych;

* usługi najmu lokalu

zgodnie z zasadami ogólnymi wyrażonymi w art. 86 ust. 1 u.p.t.u.

Pytanie nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem opodatkowania usługi najmu w przypadku świadczenia jej dla przedsiębiorców i osób fizycznych będzie miejsce położenia nieruchomości, z którą związana jest usługa, a więc terytorium Polski.

Opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.). A contrario - nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatne świadczenie usług poza terytorium kraju. O tym, czy świadczenie usług jest dokonane na terytorium kraju decydują przepisy o miejscu świadczenia usług, tj. przepisy art. 28a-28o u.p.t.u.

W przypadku gdy przedmiotem usługi najmu jest nieruchomość nie ma znaczenia kto jest nabywcą usługi najmu, ani jego status. Miejsce świadczenia takiej usługi, jako usługi związanej z nieruchomością, ustala się według miejsca położenia wynajmowanej nieruchomości (zob. art. 28e u.p.t.u.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie, niezależenie czy wynajmującym przestrzeń będzie podmiot zagraniczny, czy też krajowy, z tytułu świadczenia usługi najmu powierzchni biurowej, Wnioskodawca będzie zobligowany opodatkować usługę na terenie Polski.

Pytanie nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem przez niego usługi najmu ruchomości, w przypadku świadczenia jej dla przedsiębiorców nieposiadających siedziby na terenie Polski, miejscem opodatkowania będzie miejsce siedziby tego przedsiębiorcy.

Z art. 28b ust. 1 u.p.t.u. wynika zasada, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (zob. art. 28b ust. 1 u.p.t.u.). Jednakże - jak stanowi art. 28b ust. 2 u.p.t.u. - w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

U.p.t.u. w art. 28a posiada własną definicję podatnika na potrzeby określenia miejsca świadczenia usługi. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć mowa o podatniku, rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Wskazać więc należy, że świadczenie usługi na rzecz podmiotów gospodarczych, które nie mają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski, będzie opodatkowane w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę lub miejsce stałego prowadzenia działalności. Tym samym usługa najmu ruchomości w postaci sprzętu komputerowego (koparek kryptowalut) nie będzie opodatkowana na terenie Polski.

Pytanie nr 5

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem przez niego usługi najmu ruchomości, w przypadku świadczenia jej dla osób fizycznych nieposiadających siedziby na terenie Polski, miejscem opodatkowania będzie:

a.

dla osoby fizycznej mieszkającej na terenie innego państwa Unii Europejskiej - teren Polski;

b.

dla osoby fizycznej mieszkającej na terenie Państwa poza terytorium Unii Europejskiej - stałe miejsce zamieszkania tej osoby lub zwykłe miejsce pobytu.

Zgodnie z art. 28c u.p.t.u. miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Zgodnie z tym przepisem, świadczenie usług na rzecz osób fizycznych, a więc podmiotów, którzy zgodnie z definicją zawartą w art. 28a u.p.t.u. nie są podatnikami, podlega opodatkowaniu w miejscu, w którym Wnioskodawca ma siedzibę, a więc na terenie Polski.

Przepis ten odwołuje się do wyjątków określonych w dalszych regulacjach tego samego rozdziału ustawy.

I tak, zgodnie z art. 28I pkt 7 u.p.t.u. w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (a więc również osób fizycznych), posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Tym samym, wynajem sprzętu komputerowego (koparek kryptowalut) nie będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, że generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez podmiot będący podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działający w takim charakterze.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznacza się, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego, w świetle którego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego - przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zgłosił się do rejestru podatników podatku VAT. Tytułem rejestracji w dniu 13 lutego 2018 r. do właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego złożony został druk rejestracyjny VAT-R, na którym wskazano rozpoczęcie wykonywania czynności opodatkowanych od dnia 14 lutego 2018 r. Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi wynajmu przestrzeni biurowej i magazynowej nieruchomości najmowanych, a kiedyś może i własnych, oraz wynajmu ruchomości (przede wszystkim sprzętu komputerowego). Przedmiotem złożonego wniosku jest planowana działalność w zakresie wynajmu nieruchomości oraz ruchomości. Wnioskodawca planuje dostosować powierzchnię biurową i magazynową, w której umiejscowi swój zakupiony sprzęt komputerowy o dużej mocy obliczeniowej (tzw. koparki do kryptowalut), służący do wykonywania operacji na kryptowalutach, a dokładnie na wyszukiwaniu nowych transakcji oraz emisji nowych wirtualnych monet. Powierzchnia ta i sprzęt będą przygotowane na wynajem dla podmiotów zewnętrznych (przedsiębiorców i osób fizycznych, dalej zwanych Klientami) - przygotowanie stanowisk i serwerów, przygotowanie łączy internetowych, zabezpieczenie dostaw energii elektrycznej oraz zabezpieczenie chłodzenia pomieszczeń, w których znajdować się będzie sprzęt komputerowy Wnioskodawcy, jak i jego Klientów. Model biznesowy Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług najmu ma przebiegać dwutorowo:

1. Wnioskodawca udostępni samą powierzchnię biurową/magazynową (na zasadzie podnajmu) Klientom, którzy umieszczą w niej swój sprzęt komputerowy (tzw. koparki kryptowalut), w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę.

2. Wnioskodawca wynajmie swój sprzęt komputerowy (tzw. koparki kryptowalut) Klientom, by ci mogli za pośrednictwem tego sprzętu, wykonywać operacje "wydobycia" kryptowalut, w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług wynajmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Wskazać zatem należy, że wykonując cywilną umowę najmu, wynajmujący świadczy na rzecz najemcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi wynajmu nieruchomości i ruchomości będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy - przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy - przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia (opodatkowania) danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zatem z powyższego przepisu wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 28c ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia.

I tak, stosownie do art. 28e ustawy - miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepisowi art. 28e ustawy odpowiada zapis art. 47 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej dyrektywą 2006/112/WE - zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia "nieruchomość" oraz pojęcia "usługi związanej z nieruchomościami". Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 284 z 26 października 2013 r., s. 1) do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie "nieruchomość", jak również wyjaśnił, na czym polegają "usługi związane z nieruchomościami". Art. 13b, 31a rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Jak stanowi art. 13b rozporządzenia 282/2011 - do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za "nieruchomość" uznaje się:

a.

każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b.

każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c.

każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d.

każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 - usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a.

gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b.

gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Natomiast stosownie do art. 31a ust. 2 lit. h rozporządzenia 282/2011 - ustęp 1 obejmuje w szczególności wynajem lub wydzierżawianie nieruchomości inne niż opisane w ust. 3 lit. c, łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę.

Na podstawie art. 31a ust. 3 lit. c rozporządzenia 282/2011 - ustęp 1 nie ma zastosowania do świadczenia usług reklamowych, nawet jeżeli wiąże się to z wykorzystaniem nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że opisana we wniosku usługa wynajmu biura ma charakter usługi związanej z nieruchomością. Tym samym miejsce jej świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usługi związanej z nieruchomością jest miejsce położenia tej nieruchomości, czyli terytorium Polski.

W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy, bez znaczenia jest status ich nabywcy oraz okoliczność, czy jest on podatnikiem mającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, czy też jest podatnikiem zagranicznym. Decydujące znaczenie dla ustalenia miejsca świadczenia takiej usługi ma miejsce położenia nieruchomości.

Podsumowując, miejsce opodatkowania usługi wynajmu biura świadczonej dla przedsiębiorców oraz osób fizycznych niebędących rezydentami - podmiotów z krajów innych niż Polska - będzie się znajdować na terytorium Polski.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 3 także jest prawidłowe.

Jak już wcześniej wyjaśniono, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej.

Dla usług wynajmu ruchomości (infrastruktury komputerowej) na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium państw innych niż Polska nie przewidziano szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia takiej usługi i miejscem jej świadczenia będzie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej.

Podsumowując, miejsce opodatkowania usługi wynajmu infrastruktury komputerowej (ruchomości) świadczonej na rzecz przedsiębiorców posiadających siedzibę w kraju innym niż Polska będzie się znajdować na terytorium państw, w których ci przedsiębiorcy posiadają/będą posiadać siedziby działalności gospodarczych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4 jest prawidłowe.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami zawarta została w wyżej cytowanym art. 28c ust. 1 ustawy.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące określania miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi wynajmu ruchomości.

I tak, jednym z zastrzeżeń wskazanych w art. 28c ust. 1 ustawy jest art. 28I pkt 7 ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Wobec powyższego w przypadku świadczenia usług wynajmu rzeczy ruchomych (z wyjątkiem wynajmu środków transportu) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w sytuacji gdy podmioty te pochodzą z:

1. Unii Europejskiej - miejscem świadczenia tej usługi będzie co do zasady terytorium państwa siedziby działalności gospodarczej usługodawcy (art. 28c ust. 1 ustawy),

2. krajów trzecich - miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium państwa, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28I pkt 7 ustawy).

Podsumowując, miejsce opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi wynajmu ruchomości (infrastruktury komputerowej):

1.

na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż Polska będzie znajdować się na terytorium państwa, w którym Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. na terytorium Polski;

2.

na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej będzie znajdować się na terytorium państwa gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5 również jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługą wynajmu nieruchomości oraz usługą wynajmu ruchomości należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów kwota podatku:

a.

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c.

wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jednak, jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy - podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W tym miejscu należy wskazać, że z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju.

Przepis ten wprowadza dwa podstawowe warunki, których łączne spełnienie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju:

1.

pierwszym z nich jest to, aby hipotetycznie - w przypadku świadczenia takich samych usług w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem świadczenie usług poza terytorium kraju powinno mieć charakter sprzedaży opodatkowanej;

2.

drugi z tych warunków dotyczy posiadania przez podatnika dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem:

* infrastruktury komputerowej i sprzętu peryferyjnego, w tym tzw. koparek kryptowalut;

* nabyciem usług dostępu do sieci Internet;

* nabyciem energii elektrycznej oraz pozostałych mediów i kosztów eksploatacyjnych;

* nabyciem usługi najmu lokalu

które to towary i usługi związane będą ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami wynajmu nieruchomości oraz ruchomości. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a ww. towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z usługami wynajmu nieruchomości oraz z usługami wynajmu ruchomości, dla których miejscem opodatkowania będzie terytorium Polski. Również prawo do odliczenia podatku naliczonego zostanie zachowane w odniesieniu do ww. towarów i usług nabytych w związku ze świadczeniem usług wynajmu ruchomości, których miejsce świadczenia będzie się znajdowało poza terytorium kraju z uwagi na to, że gdyby usługi te były wykonywane na terytorium kraju, byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Wobec tego posiadając stosowne dokumenty, z których wynika związek poniesionych wydatków - nabytych ww. towarów i usług - z usługami wynajmu ruchomości świadczonymi poza terytorium kraju, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z usługami wynajmu, w szczególności naliczonego podatku od towarów i usług związanego z:

* nabyciem infrastruktury komputerowej i sprzętu peryferyjnego, w tym tzw. koparek kryptowalut;

* nabyciem usług dostępu do sieci Internet;

* nabyciem energii elektrycznej oraz pozostałych mediów i kosztów eksploatacyjnych;

* nabyciem usługi najmu lokalu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl