0112-KDIL1-3.4012.102.2024.2.AKR - Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu wymiany windy w domu pomocy społecznej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. " (...)". Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 10 maja 2024 r. (wpływ 10 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miasto (...) (dalej: Miasto, Wnioskodawca) wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi (tj. jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi) jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Składa do (...) Urzędu Skarbowego (...) comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług JPK_V7M.

Miasto wystąpiło z wnioskiem do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o dofinansowanie robót budowlanych na zadanie pn. " (...)".

Dom Pomocy Społecznej (...) (dalej: DPS1) jest jednostką organizacyjną Miasta (...) prowadzoną w formie jednostki budżetowej, nad której działalnością nadzór sprawuje Prezydent Miasta. (...).

Wymiana windy odbędzie się w budynku głównym wykorzystywanym przez DPS1 przede wszystkim na potrzeby zakwaterowania pensjonariuszy. W budynku tym, na parterze, znajduje się także kuchnia i stołówka. Budynek ten składa się z trzech kondygnacji - parter oraz pierwsze i drugie piętro. Na pierwszym i drugim piętrze zakwaterowani są mieszkańcy DPS1. W budynku znajduje się poza windą osobową (wymagającą wymiany) także mała winda kuchenna, służąca do przewozu na pierwsze i drugie piętro naczyń oraz posiłków dla mieszkańców zakwaterowanych na pierwszym i drugim piętrze budynku. Mieszkańcy są kierowani do DPS1 na podstawie decyzji administracyjnych.

Kuchnia i stołówka znajdująca się na parterze budynku głównego zajmuje się przygotowaniem i wydawaniem posiłków zarówno dla mieszkańców DPS1 oraz dla pracowników i osób odwiedzających mieszkańców DPS1.

Wyżywienie mieszkańców DPS1 odbywa się w ramach opłat za pobyt, który jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania (art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 901 z późn. zm. - dalej: ustawy o pomocy społecznej) i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Posiłki sprzedawane pracownikom DPS1 oraz osobom odwiedzającym mieszkańców DPS1 opodatkowane są podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.

Doprecyzowanie opisu sprawy

W odpowiedzi na pytanie:

1. Czy na parter budynku Domu Pomocy Społecznej (...) można wjechać windą?

wskazali Państwo, że:

Winda w DPS1 (...), zarówno obecnie, jak i po wymianie, będzie kursowała pomiędzy parterem a pierwszym i drugim piętrem. Windą na parter można i będzie można dojechać jedynie z pierwszego i z drugiego piętra. Ponieważ rozumieją Państwo słowo "wjechać" jako dostać się na poziom powyżej poziomu startu, to windą w DPS1 nie można wjechać na parter. Parter jest najniższą kondygnacją, z której jeździ winda.

2. Czy z windy korzystają wyłącznie pensjonariusze ww. Domu Pomocy Społecznej? Czy też z windy korzystają/mogą korzystać osoby odwiedzające pensjonariuszy, które kupują posiłki w stołówce DPS1 oraz pracownicy DPS1?

wskazali Państwo, że:

Z windy w DPS1 korzystają i mogą korzystać osoby odwiedzające pensjonariuszy. Mogą być to te same osoby, które kupiły lub kupią posiłki w stołówce DPS1. Z windy korzystają i mogą korzystać także pracownicy DPS1, którzy mogą także kupować posiłki w stołówce DPS1. Dodatkowo z windy korzystają służby ratunkowe oraz medyczne (np. przy transporcie mieszkańców domu na dializy, do szpitala).

Należy jednak zauważyć, że wejście do budynku oraz stołówka znajdują się na parterze, a winda kursuje i będzie kursowała po przebudowie, między parterem a pierwszym i drugim piętrem budynku.

Osoby korzystające ze stołówki DPS1 nie mają potrzeby korzystania z windy, aby dostać się do stołówki (wejście do budynku i stołówka są na parterze budynku), a fakt że są to osoby odwiedzające pensjonariuszy zakwaterowanych na pierwszym i drugim piętrze budynku nie ma związku z kupowaniem posiłków w stołówce DPS1. Analogicznie jest w przypadku pracowników - zajmują się oni pensjonariuszami zakwaterowanymi na pierwszym i drugim piętrze budynku, ale nie potrzebują korzystać z windy aby kupić posiłki w stołówce DPS1. Zarówno osoby odwiedzające pensjonariuszy jak i pracownicy DPS1 wchodzą i wychodzą z budynku poprzez wejście na parterze - na tym samym poziomie co stołówka. Sama potencjalna możliwość skorzystania bez potrzeby i w celu niezwiązanym z zakupem posiłków z windy nie zmienia konstatacji, że winda służy jedynie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Winda nie służy osobom odwiedzającym oraz pracownikom DPS1 umożliwienia skorzystania ze stołówki, gdyż ta znajduje się na parterze. Opisana winda ułatwia funkcjonowanie DPS1 w zakresie pobytu jego mieszkańców (zadania z zakresu pomocy społecznej).

3. Czy mają Państwo możliwość przyporządkowania wydatków związanych z realizacją zadania pn. " (...)" do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej (opodatkowanej) i działalności innej niż gospodarcza?

wskazali Państwo, że:

Miasto (...) przyporządkowuje wydatki związane z realizacją zadania pn. " (...)" do działalności innej niż gospodarcza (do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT).

Miasto nie ma możliwości przyporządkowania takich wydatków do działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT) i działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT).

Pytanie

Czy w odniesieniu do wydatków na wymianę windy w DPS1 Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te wydatki?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Miasto nie ma prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki na wymianę windy w DPS1, ponieważ winda ta nie jest wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej.

Co prawda omawiana winda jest w budynku głównym, gdzie na parterze znajduje się kuchnia i stołówka, w których prowadzona jest także sprzedaż posiłków na rzecz pracowników i osób odwiedzających mieszkańców DPS1, to winda nie jest wykorzystywana do sprzedaży tych posiłków.

Osoby korzystające z odpłatnych posiłków nie mają potrzeby korzystania z windy, ponieważ stołówka i kuchnia znajdują się na parterze. Także zaopatrzenie kuchni w materiały oraz przygotowanie posiłków nie wymagają używania omawianej windy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm. - dalej: ustawa o VAT), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest prawem warunkowym. W sytuacji braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Miasto w związku z realizacją Projektu wykonuje zadania własne m.in. w zakresie pomocy społecznej zgodnie z art. 17 § 1 ust. 16 oraz § 2 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach swoich zadań w zakresie pomocy społecznej dokona wymiany windy dla osób niepełnosprawnych w DPS1. Zadanie to zostanie dofinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Zatem w myśl powyższych przepisów nabywane towary i usługi, związane z realizacją ww. przedsięwzięcia inwestycyjnego nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, ponieważ Wnioskodawca nie wykorzystuje omawianej windy do sprzedaży opodatkowanej. Tym samym nie będzie Miastu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowania przedmiotowej inwestycji.

Reasumując należy stwierdzić, iż w myśl powołanych przepisów realizowana przez Wnioskodawcę inwestycja, o której mowa w pytaniu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych, tak więc nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 609):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Miasto wystąpiło z wnioskiem do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o dofinansowanie robót budowlanych na zadanie pn. " (...)". Dom Pomocy Społecznej nr 1 (dalej: DPS1) jest jednostką organizacyjną Miasta prowadzoną w formie jednostki budżetowej. (...).

Wymiana windy odbędzie się w budynku głównym wykorzystywanym przez DPS1 wykorzystywanym przede wszystkim na potrzeby zakwaterowania pensjonariuszy. W budynku tym, na parterze, znajduje się także kuchnia i stołówka. Budynek ten składa się z trzech kondygnacji - parter oraz pierwsze i drugie piętro. Na pierwszym i drugim piętrze zakwaterowani są mieszkańcy DPS1. W budynku znajduje się poza windą osobową (wymagającą wymiany) także mała winda kuchenna, służąca do przewozu na pierwsze i drugie piętro naczyń oraz posiłków dla mieszkańców zakwaterowanych na pierwszym i drugim piętrze budynku. Mieszkańcy są kierowani do DPS1 na podstawie decyzji administracyjnych.

Kuchnia i stołówka znajdująca się na parterze budynku głównego zajmuje się przygotowaniem i wydawaniem posiłków zarówno dla mieszkańców DPS1 oraz dla pracowników i osób odwiedzających mieszkańców DPS1.

Wyżywienie mieszkańców DPS1 odbywa się w ramach opłat za pobyt, który jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Posiłki sprzedawane pracownikom DPS1 oraz osobom odwiedzającym mieszkańców DPS1 opodatkowane są podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.

Winda w DPS1, zarówno obecnie, jak i po wymianie, będzie kursowała pomiędzy parterem a pierwszym i drugim piętrem. Windą na parter można i będzie można dojechać jedynie z pierwszego i z drugiego piętra. Windą w DPS1 nie można wjechać na parter. Parter jest najniższą kondygnacją, z której jeździ winda.

Z windy w DPS1 korzystają i mogą korzystać osoby odwiedzające pensjonariuszy. Mogą być to te same osoby, które kupiły lub kupią posiłki w stołówce DPS1. Z windy korzystają i mogą korzystać także pracownicy DPS1, którzy mogą także kupować posiłki w stołówce DPS1. Dodatkowo z windy korzystają służby ratunkowe oraz medyczne (np. przy transporcie mieszkańców domu na dializy, do szpitala).

Wejście do budynku oraz stołówka znajdują się na parterze, a winda kursuje i będzie kursowała po przebudowie, między parterem a pierwszym i drugim piętrem budynku.

Osoby korzystające ze stołówki DPS1 nie mają potrzeby korzystania z windy, aby dostać się do stołówki (wejście do budynku i stołówka są na parterze budynku), a fakt że są to osoby odwiedzające pensjonariuszy zakwaterowanych na pierwszym i drugim piętrze budynku nie ma związku z kupowaniem posiłków w stołówce DPS1. Analogicznie jest w przypadku pracowników - zajmują się oni pensjonariuszami zakwaterowanymi na pierwszym i drugim piętrze budynku, ale nie potrzebują korzystać z windy aby kupić posiłki w stołówce DPS1. Zarówno osoby odwiedzające pensjonariuszy jak i pracownicy DPS1 wchodzą i wychodzą z budynku poprzez wejście na parterze - na tym samym poziomie co stołówka. Sama potencjalna możliwość skorzystania bez potrzeby i w celu niezwiązanym z zakupem posiłków z windy nie zmienia konstatacji, że winda służy jedynie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Winda nie służy osobom odwiedzającym oraz pracownikom DPS1 umożliwienia skorzystania ze stołówki, gdyż ta znajduje się na parterze. Opisana winda ułatwia funkcjonowanie DPS1 w zakresie pobytu jego mieszkańców (zadania z zakresu pomocy społecznej).

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki na wymianę windy w DPS1.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, bowiem - jak wskazało Miasto - przedmiotowa winda w DPS1 służy jedynie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Winda, zarówno obecnie, jak i po wymianie, będzie kursowała pomiędzy parterem a pierwszym i drugim piętrem. Windą na parter można i będzie można dojechać jedynie z pierwszego i z drugiego piętra. Windą w DPS1 nie można wjechać na parter. Parter jest najniższą kondygnacją, z której jeździ winda. Wejście do budynku oraz stołówka znajdują się na parterze. Osoby korzystające ze stołówki DPS1 nie mają potrzeby korzystania z windy, aby dostać się do stołówki (wejście do budynku i stołówka są na parterze budynku), a fakt że są to osoby odwiedzające pensjonariuszy zakwaterowanych na pierwszym i drugim piętrze budynku nie ma związku z kupowaniem posiłków w stołówce DPS1. Również pracownicy zajmujący się pensjonariuszami zakwaterowanymi na pierwszym i drugim piętrze budynku nie potrzebują korzystać z windy, aby kupić posiłki w stołówce DPS1. Zarówno osoby odwiedzające pensjonariuszy, jak i pracownicy DPS1 wchodzą i wychodzą z budynku poprzez wejście na parterze - na tym samym poziomie co stołówka. Przedmiotowa winda ułatwia funkcjonowanie DPS1 w zakresie pobytu jego mieszkańców (zadania z zakresu pomocy społecznej). Tym samym, wydatki poniesione na wymianę windy w DPS1 nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi Miasta.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Miasto nie ma - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z wymianą windy w DPS1.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w odniesieniu do wydatków poniesionych na wymianę windy w DPS1, Miastu - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te wydatki.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).