0112-KDIL1-2.4012.83.2017.11.TK - Mechanizm odwrotnego obciążenia usług budowlanych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2017 r. wpłynął Pana wniosek z 31 marca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania Pana za podwykonawcę. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 czerwca 2017 r. (wpływ 19 czerwca 2017 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) (dalej również: Wnioskodawca lub Zainteresowany) świadczy usługi m.in. na rzecz (...) S.A., a dokładnie na rzecz (...) S.A. Oddział (...) (dalej również: Zamawiający lub Zlecający) w ramach umowy nr (...) na realizację prac związanych z przyłączeniem odbiorców (...). Do komparycji ww. umowy wpisani zostali: (...) Sp. Komandytowa (dalej również: Lider Konsorcjum), jak również Wnioskodawca (Uczestnik Konsorcjum).

Z komparycji ww. umowy wynika jednoznacznie, że zarówno Lider Konsorcjum, jak również Zainteresowany uznawani są przez Zamawiającego, jako "Wykonawcy" zwani dalej łącznie Stronami, a oddzielnie Stroną.

Wnioskodawca jako jeden z wykonawców podpisał ww. umowę. Świadczy tym samym usługi w zakresie ww. umowy w ramach umowy konsorcjum z innym podmiotem (tzw. Konsorcjantem), tj. (...) Sp.k. Wynika to z rozmiaru i charakteru przedsięwzięcia gospodarczego do którego Wnioskodawca przystąpił. Celem zawarcia umowy konsorcjum było bowiem współdziałanie stron w zakresie kompleksowej obsługi Zamawiającego i wspólne realizowanie zamówienia. Umowa konsorcjum określa szczegółowe zasady współpracy.

I tak, jednym z faktycznych elementów traktujących przedsiębiorstwo Zainteresowanego jako wykonawcę jest podpisywanie przez Zamawiającego z ww.m.in.:

- załącznika nr 1 do wytycznych w sprawie odbioru i sprawdzeń urządzeń elektroenergetycznych i sieci dystrybucyjnej w (...) S.A. (w miejscu złożenia podpisu przez Wykonawcę podpis składa (...),

- załącznika nr 11 do wytycznych w sprawie odbioru i sprawdzeń urządzeń elektroenergetycznych i sieci dystrybucyjnej w (...) S.A. (w miejscu złożenia podpisu przez Wykonawcę podpis składa (...).

W ramach umowy, mimo że zakres prac wykonywany jest na rzecz Zamawiającego, rozliczenia ze względów organizacyjnych przebiegają w ten sposób, iż Wnioskodawca wystawia faktury za wykonanie swoich prac dla Zamawiającego na rzecz Lidera Konsorcjum, a Lider Konsorcjum wystawia fakturę dla Zamawiającego. Lider Konsorcjum po otrzymaniu należności od Zamawiającego rozlicza się następnie z Wnioskodawcą. Oznacza to, że wszelkie płatności od Zamawiającego, za realizację kontraktu ze względów organizacyjnych odbywają się za pośrednictwem Lidera Konsorcjum, który po otrzymaniu płatności od Zamawiającego zobowiązany jest dokonać płatności na rzecz Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu z 14 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

2. Lider Konsorcjum jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

3. Wnioskodawca nie świadczy usług budowlanych na rzecz Lidera. Wnioskodawca jest bowiem stroną umowy nr (...) na realizację prac związanych z przyłączeniem odbiorców (...). Z komparycji ww. umowy wynika jednoznacznie, że zarówno Lider Konsorcjum, jak również Wnioskodawca uznawani są przez Zamawiającego, jako "Wykonawcy" zwani dalej łącznie Stronami, a oddzielnie Stroną. Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie (...) opublikowanej w (...) jednoznacznie wskazało, iż: "Usługi budowlane świadczone przez podatników na rzecz inwestorów nie są usługami świadczonymi na rzecz podwykonawców, jeżeli są świadczone bezpośrednio na zlecenie inwestora". Tym samym Wnioskodawca świadczy bezsprzecznie i jednoznacznie usługi w ramach ww. umowy bezpośrednio na zlecenie inwestora, co w konsekwencji wyklucza możliwość przypisania mu, w tym konkretnym stanie faktycznym, statusu podwykonawcy.

4. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę są to usługi o symbolu PKWiU 42.21.22.0.

Pytanie

Czy przedsiębiorstwu Wnioskodawcy w świetle wprowadzonej nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) z dniem 1 stycznia 2017 r. można przypisać status podwykonawcy, czy też nie, a w konsekwencji - w sytuacji pozytywnej odpowiedzi - czy wobec Wnioskodawcy w tym konkretnym stanie faktycznym mają zastosowanie przepisy dotyczące mechanizmu odwróconego obciążenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te sługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki: w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Nowelizacja ustawy

Z dniem 1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024). Jedna z wprowadzanych zmian polegała na poszerzeniu katalogu usług objętych procedurą odwrotnego obciążenia. Ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie nowego załącznika nr 14 do ustawy, który zawiera pełen wykaz usług, w tym w szczególności usług budowlanych objętych mechanizmem revers charge (odwrotne obciążenie) w obrocie krajowym.

Zmieniony został również art. 17 ustawy, określający podmioty uznawane za podatnika w danej transakcji, oraz treść załącznika 11. Tym samym zgodnie z zapisami ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia dotyczy świadczenia niektórych usług budowlanych, w przypadku gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

- przedmiotem zakupu są usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy,

- usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,

- usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie przepis o odwrotnym obciążeniu w przypadku usług budowlanych stosowany będzie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy o VAT).

Konsorcjum

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. W prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje definicja konsorcjum, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum, np. ze względów organizacyjnych na zewnątrz.

Jednocześnie aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Konsorcjum nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum, a przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. W konsekwencji działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie, celem zawarcia umowy konsorcjum jest współdziałanie stron w zakresie kompleksowej obsługi Zamawiającego i wspólne realizowanie zamówienia, jednakże podatnikiem podatku o towarów i usług nie jest Konsorcjum, lecz każda ze stron, która działa w określonym zakresie jako samodzielny i niezależny podatnik.

Podkreślić należy, że Ministerstwo Finansów na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: Ordynacja Podatkowa), 17 marca 2017 r. wydało - Ogólne wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego w zakresie stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych. Zgodnie z art. 14n § 4 Ordynacji Podatkowej zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k-14 m ustawy, wskazując jednocześnie wprost: "Jak wskazano już wcześniej, w związku z zasadą swobody zawierania umów, każde z konsorcjów ma w praktyce biznesowej indywidualny charakter, dlatego też ocena funkcjonowania konsorcjum pod kątem obowiązku rozliczenia podatku VAT od wykonywanych przez jego członków usług budowlanych powinna odbywać się w oparciu o analizę całokształtu okoliczności występujących w każdej, konkretnej, indywidualnej sytuacji - każda usługa powinna być rozpatrywana osobno, z zachowaniem indywidualnego charakteru". (str. 15 Ogólnych wyjaśnień z 17 marca 2017 r.).

Status podwykonawcy

W ustawie nowelizującej nigdzie nie zdefiniowano pojęcia podwykonawcy.

Ministerstwo Finansów odnosząc się do powyższego zagadnienia w raporcie z konsultacji społecznych wskazuje, że pojęcie podwykonawcy wobec braku legalnej definicji w ustawie należy interpretować zgodnie z definicją słownikową, tj. - podwykonawca to podmiot wykonujący usługi na rzecz wykonawcy.

Dodatkowo w ogólnych wyjaśnieniach z 17 marca 2017 r. wskazano: "Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu »podwykonawca« wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego: »podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy«. Należy mieć na uwadze, że jeżeli »generalny/główny wykonawca« zleci wykonanie usług w ramach swojej umowy zawartej z inwestorem kolejnemu podatnikowi - wówczas ten podatnik staje się jego podwykonawcą. Każdy kolejny podatnik w takim szeregu zleceń staje się podwykonawcą w stosunku do »generalnego/głównego wykonawcy« niezależnie od liczby dalszych podzleceń usługi. Podzlecone usługi budowlane zostaną opodatkowane na zasadzie odwróconego obciążenia, zatem przy dalszych »podzleceniach« przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca »podzlecający« usługę kolejnemu podatnikowi jest - w stosunku do tego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i rozliczy »podzlecone« usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia)" oraz "Natomiast każde dalsze zlecenie usług kolejnym podatnikom (podwykonawcom) będzie już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia. W takim przypadku do rozliczenia podatku jest zobowiązany nabywca usług, który otrzyma od podwykonawcy fakturę z kwotą netto, bez podatku VAT (rozliczenie takich usług - patrz pkt 8 broszury). Uwaga!!! Fakt zgłoszenia, lub nie inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wyniku bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług".

Ministerstwo Finansów również w odpowiedzi na pytanie Dziennika Gazety Prawnej opublikowanej (...) wskazało: "Usługi budowlane świadczone przez podatników na rzecz inwestorów nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców, jeżeli są świadczone bezpośrednio na zlecenie inwestora".

Tym samym bezsprzecznie i jednoznacznie przedmiotowa definicja na gruncie prawa podatkowego nie jest precyzyjna, a wątpliwości budzi już samo ustalenie, czy przy takim rozumieniu słowa "podwykonawca" podwykonawcami są również członkowie konsorcjum, czy też nie, co z kolei przedkłada się w istotny sposób na przyjęcie właściwej metody księgowania.

Wnioski

Analiza stanu faktycznego oraz prawnego, w ocenie Wnioskodawcy nie dają podstaw do przypisania przedsiębiorstwu Wnioskodawcy statusu podwykonawcy - nawet pomimo zapisów dotyczących Lidera Konsorcjum, o czym będzie dalej - w ramach realizowanej umowy nr (...) na realizację prac związanych z przyłączeniem odbiorców (...) oraz umowy konsorcjum zawartej 5 października 2016 r. Wskazać bowiem należy, iż Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie Dziennika Gazety Prawnej publikowanej w (...) jednoznacznie wskazało, że: "Usługi budowlane świadczone przez podatników na rzecz inwestorów nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców, jeżeli są świadczone bezpośrednio na zlecenie inwestora". Wnioskodawca jest natomiast, jak wynika z komparycji umowy stroną umowy nr (...) na realizację prac związanych z przyłączeniem odbiorców (...). Z komparycji ww. umowy wynika jednoznacznie, że zarówno Lider Konsorcjum, jak również Zainteresowany są przez Zamawiającego, jako Wykonawcy zwani dalej łącznie Stronami a oddzielnie Stroną.

Tym samym Wnioskodawca świadczy bezsprzecznie i jednoznacznie usługi w ramach ww. umowy bezpośrednio na zlecenie inwestora, co w konsekwencji wyklucza możliwość przypisania mu, w tym konkretnym stanie faktycznym, statusu podwykonawcy.

Odnosząc się natomiast do zapisów umów w których wskazano: "Faktury w imieniu Wykonawców wchodzących w skład Konsorcjum będzie wystawiał wyłącznie Lider Konsorcjum" (§ 4 ust. 14 umowy) oraz " (...). Realizacja umowy z Zamawiającym zawartej w wyniku wygrania Przetargu będzie przebiegać wyłącznie we współpracy z Liderem Konsorcjum; dotyczy to również dokonywania rozliczeń z tytułu wykonania umowy z Zamawiającym." (§ 4 umowy konsorcjum), wskazać należy, że mają one jedynie charakter organizacyjny i w żaden sposób nie wpływają na uznaniu Wnioskodawcy jako podwykonawcy.

W tym miejscu wskazać należy, że znane są Wnioskodawcy interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym w szczególności z 28 marca 2017 r., sygn. (...) w treści której wskazano: "W przedstawionej sprawie, skoro Partner (Wnioskodawca) będzie wystawiał faktury VAT na rzecz Lidera Konsorcjum za wykonane usługi (w zakresie wynikającym z umowy zawartej pomiędzy konsorcjantami), natomiast Lider wystawi faktury VAT na rzecz inwestora za wszystkie prace (w tym usługi wykonane przez Partnera) wykonane przez Konsorcjum na podstawie umowy zawartej z inwestorem, należy uznać, że Partner Konsorcjum będzie w tym schemacie występował w charakterze podwykonawcy Lidera Konsorcjum, działającego w takim przypadku jako generalny wykonawca względem inwestora (Zamawiającego). W świetle obowiązujących przepisów prawa oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku VAT od wykonanych przez Partnera - jako podwykonawcę - usług, będzie w tej sytuacji ciążył na - Liderze konsorcjum. W szczególności, w niniejszej sprawie nie można uznać, że zarówno Lider jak i Partner Konsorcjum równocześnie będą głównymi wykonawcami względem Zamawiającego (Inwestora)".

Brak jest jednak podstaw faktycznych i prawnych do przyjęcia, że stany faktyczne przedstawione w przedmiotowych sprawach, tj. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 marca 2017 r., sygn. (...) oraz w niniejszym wniosku są tożsame, ponieważ Wnioskodawca jest stroną umowy z Zamawiającym, a tym samym Wnioskodawcy jak i również Liderowi Konsorcjum można przypisać - co wynika wprost z komparycji umowy - status głównych wykonawców.

Niezależnie od powyższego podnosi się, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 marca 2017 r. (...) stwierdził, iż dla jednoznacznego wyjaśnienia jakie relacje łączą inwestora, wykonawcę i podwykonawcę trzeba odwołać się do przepisów prawa cywilnego.

I tak: "W myśl art. 647 ustawy - Kodeks cywilny przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. W umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647, zawartej między inwestorem a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robot, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców (art. 647¹ § 1 Kodeksu cywilnego). Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora". (interpretacja indywidualna z 17 marca 2017 r. (...).

Wskazać natomiast należy, że Wnioskodawca - jak już podnoszono powyżej w treści interpretacji - jest traktowany przez Zamawiającego w toku realizowanej umowy jako jeden z Wykonawców, ponieważ:

- jest wymieniany w komparycji umowy jako "Wykonawca", tj. strona umowy;

- podpisał umowę jako jeden z Wykonawców;

- dokonuje odbioru prac jako wykonawca umowy zgodnie z wzorem załącznika nr 1 oraz 11 do wytycznych w sprawie odbioru i sprawdzeń urządzeń elektroenergetycznych i sieci dystrybucyjnej w (...) S.A. (w miejscu złożenia podpisu przez Wykonawcę podpis składa (...)).

Rozpatrzyłem Pana wniosek - 22 czerwca 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL1-2.4012.83.2017.2.TK, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 26 czerwca 2017 r.

Skarga na interpretację indywidualną

12 lipca 2017 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie 12 lipca 2017 r.

Wniósł Pan o:

- na podstawie art. 106 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) o przeprowadzenie dowodu z pisma (...) S.A. z 22 maja 2017 r., sygn. (...), ponieważ jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie na okoliczność tego, że zgodnie ze stanowiskiem (...) S.A. każdy z członków konsorcjum w przedmiotowej sprawie ma status wykonawcy, a nie podwykonawcy,

- uchylenie zaskarżonej interpretacji z 22 czerwca 2017 r.,

- na podstawie art. 200 p.p.s.a. wnosi się o zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił skarżoną interpretację - wyrokiem z 6 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 829/17.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny - wyrokiem z 2 września 2021 r. sygn. akt I FSK 730/18 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 2 września 2021 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

* uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

* ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 829/17 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 września 2021 r. sygn. akt I FSK 730/18.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ponadto, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego - art. 17 ust. 2 ustawy.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że główny wykonawca - nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług budowlanych przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "podwykonawcy", zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: "podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy" (...)

Podwykonawca to zatem dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

- nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);

- podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Świadczy usługi m.in. na rzecz (...) S.A. w ramach umowy. Do komparycji ww. umowy wpisani zostali: (...) Komandytowa, jak również Wnioskodawca.

Z komparycji ww. umowy wynika jednoznacznie, iż zarówno Lider Konsorcjum, jak również Zainteresowany uznawani są przez Zamawiającego, jako "Wykonawcy" zwani dalej łącznie Stronami, a oddzielnie Stroną.

Wnioskodawca jako jeden z wykonawców podpisał ww. umowę. Świadczy tym samym usługi w zakresie ww. umowy w ramach umowy konsorcjum z innym podmiotem (tzw. Konsorcjantem). Wynika to z rozmiaru i charakteru przedsięwzięcia gospodarczego do którego Wnioskodawca przystąpił. Celem zawarcia umowy konsorcjum było bowiem współdziałanie stron w zakresie kompleksowej obsługi Zamawiającego i wspólne realizowanie zamówienia. Umowa konsorcjum określa szczegółowe zasady współpracy.

W ramach umowy, mimo iż zakres prac wykonywany jest na rzecz Zamawiającego, rozliczenia ze względów organizacyjnych przebiegają w ten sposób, że Wnioskodawca wystawia faktury za wykonanie swoich prac dla Zamawiającego na rzecz Lidera Konsorcjum, a Lider Konsorcjum wystawia fakturę dla Zamawiającego. Lider Konsorcjum po otrzymaniu należności od Zamawiającego rozlicza się następnie z Wnioskodawcą. Oznacza to, iż wszelkie płatności od Zamawiającego, za realizację kontraktu ze względów organizacyjnych odbywają się za pośrednictwem Lidera Konsorcjum, który po otrzymaniu płatności od Zamawiającego zobowiązany jest dokonać płatności na rzecz Wnioskodawcy.

Lider Konsorcjum jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę są to usługi o symbolu PKWiU 42.21.22.0.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca - będący Uczestnikiem Konsorcjum - powziął wątpliwości czy w ramach świadczonych usług budowlanych można przypisać mu status podwykonawcy, a w konsekwencji czy wobec Wnioskodawcy mają zastosowanie przepisy dotyczące mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku zapadłym w niniejszej sprawie 6 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 829/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że: "Po pierwsze, z wniosku o interpretację wprost wynika, że Skarżący zawarł umowę konsorcjum w celu współdziałania w zakresie kompleksowej obsługi Zamawiającego oraz wspólnego realizowania zamówienia, objętego umową nr (...) na realizacje prac związanych z przyłączeniem odbiorców (dalej umowa o zamówienie), i na równi z drugim konsorcjantem jest stroną tego zamówienia uwidocznionym w umowie o zamówienie, w tym dokonuje odbioru prac jako wykonawca tej umowy. Po drugie, Skarżący oświadczył, że nie świadczy usług budowlanych na rzecz Lidera Konsorcjum. Po trzecie, z wniosku tego jednoznacznie wynika również, że jedynie dla usprawnienia organizacji wzajemnych rozliczeń Skarżący wystawia Liderowi Konsorcjum faktury VAT z tytułu realizacji umowy o zamówienie, a Lider - w imieniu obu konsorcjantów - Zamawiającemu".

Sąd zaznaczył, że: "(...) zgadza się z wywodem organu co do statusu podatkowego konsorcjum jako takiego. Zachowanie przez Skarżącego i Lidera Konsorcjum odrębnego statusu podatników podatku od towarów i usług nie może jednak przesądzać, że rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Z przyjętego w tej sprawie stanu sprawy wynika, że Lider Konsorcjum nie działa wyłącznie we własnym imieniu, lecz w ramach zawartego porozumienia. Nie odsprzedawał robót na rzecz Zamawiającego, skoro Skarżący nie świadczył na jego rzecz tych robót. Sąd podzielił pogląd wyrażany w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. z dnia 8 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1839/15 czy z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1128/12, że dychotomiczny podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy bogatej aktywności podmiotów gospodarczych a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów. Takiego przyporządkowania nie determinuje także podkreślana przez organ okoliczność, że każdy podmiot będący Partnerem konsorcjum jest odrębnym podatnikiem VAT a takim podatnikiem nie jest samo konsorcjum".

Sąd podkreślił, że: "Wystawianie faktur w wewnętrznych rozliczeniach ma w tej sprawie charakter organizacyjny, ponieważ Skarżący wskazał, że nie świadczy na rzecz Lidera robót objętych umową o zamówienie. Jak również Skarżący, otrzymując przychód od Lidera Konsorcjum nie otrzymuje w istocie żadnego świadczenia od Lidera, lecz odbiera należne mu od Zamawiającego wynagrodzenie, które tylko dla pewnego usprawnienia relacji pomiędzy uczestnikami konsorcjum a Zamawiającym, dokonywane jest poprzez Lidera Konsorcjum. Za wykonanie zamówienia odpowiada, zgodnie z umową, przed Zamawiającym a nie Liderem Konsorcjum, skoro odbiera samodzielnie części wykonanych zamówieniem robót i usług - co wynika ze stanu sprawy".

Sąd zauważył, że: "W przedstawionym stanie faktycznym sprawy wzajemnego rozliczenia się nie następowały w wykonaniu usług świadczonych przez uczestników tego konsorcjum. Jakkolwiek ze stanu sprawy wynika, że faktury VAT były wystawiane, to jednak tylko w celu sprawniejszej organizacji rozliczeń z Zamawiającym. Tym samym błędnie, w oderwaniu od celu gospodarczego umowy konsorcjum i pomijając podany stan sprawy, organ przyjął, że w relacjach wewnętrznych w ramach konsorcjum Skarżący i Lider Konsorcjum występowali jako odrębni podatnicy VAT, a w relacjach z Zamawiającym tylko Lider Konsorcjum miał status bezpośredniego wykonawcy (generalnego wykonawcy). Niewątpliwe rozliczenie kompleksowe całego zamówienia w zakresie podatku od towarów i usług odbywa się na linii pomiędzy Konsorcjum (reprezentowanym przez Lidera Konsorcjum), a Zamawiającym. I to w tym stosunku prawnym dochodzi do świadczenia usług i dostaw towarów objętych podatkiem VAT. Trzeba w tym miejscu wskazać na pojęcie świadczenia w rozumieniu ustawy o VAT. Szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie oznacza, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Z powyższych uregulowań ustawy o VAT wynika bowiem, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (będący konsumentem danej usługi) odnosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. W szeregu orzeczeń (np. C-498/99, publ. LEX nr 83900, C-16/93, publ. LEX nr 83886, C-89/81, publ. (...), czy C-154/80, publ. (...)), istotnych z punktu widzenia spornej w tej sprawie kwestii Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyraził pogląd, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

Z kolei w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro Trybunał stwierdził, że »czynności wykonywane przez członków konsorcjum, na podstawie postanowień umowy tworzącej to konsorcjum oraz odpowiadające części przypisanej każdemu z nich w tej umowie, nie stanowią dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy VAT, ani też w konsekwencji czynności opodatkowanej na podstawie tej dyrektywy«".

Końcowo WSA zauważył, że: "(...) przyjęta przez Lidera rola w rozliczeniach pomiędzy Zamawiającym, a Skarżącym (jako członkiem Konsorcjum) nie zmieniła strony umowy o zamówienie. Z wniosku o interpretację jasno wynika, że Skarżący realizuje umowę o zamówienie jako jej wykonawca, na zlecenie Zamawiającego. Jest wyraźnie oznaczoną stroną umowy o zamówienie oraz dokonuje np. odbioru sprawdzeń urządzeń elektroenergetycznych i sieci dystrybucyjnej. Odbiór ten wymaga podpisu Skarżącego, a nie Lidera Konsorcjum. Wszystko to świadczy o statusie Skarżącego jako wykonawcy umowy o zamówienie, a zatem o działaniu z mocy tej umowy i na zlecenie Zamawiającego, a nie z mocy umowy Konsorcjum i na zlecenie Lidera Konsorcjum. W uzupełnieniu wniosku - na wezwanie organu - Skarżący oświadczył przecież, że nie świadczy usług budowlanych na rzecz Lidera Konsorcjum".

Zatem, jak podkreślił Sąd: "Przyjęty w Konsorcjum sposób wzajemnych rozliczeń - na podstawie faktur VAT - nie skutkuje automatycznie uznaniem konsorcjantów za podatników VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT w tych rozliczeniach, co przekłada się na ustalenie relacji pomiędzy Liderem Konsorcjum a Skarżącym - jako odpowiednio generalnym wykonawcą i podwykonawcą. A skoro tak, to Organ błędnie uznał, że w stanie sprawy może mieć zastosowanie art. 17 ust. 1h ustawy o podatku VAT (mechanizm odwrotnego obciążenia) względem Skarżącego - jako podwykonawcy".

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 września 2021 r. sygn. akt I FSK 730/18 stwierdził, że: "Należy odwołać się do charakteru umowy konsorcjum, rozumianej jako umowa o realizację wspólnego przedsięwzięcia.

W ramach tego typu umowy strony ustalają zakres zaangażowania każdej ze stron w realizację tego przedsięwzięcia oraz udział w kosztach ponoszonych w ramach takiego przedsięwzięcia.

Odnotować również należy, że w art. 647¹ § 1 Kodeksu cywilnego, wprowadzone zostały regulacje, których celem jest ochrona podwykonawcy. Przepis ten wprowadzając solidarną odpowiedzialność inwestora i (generalnego) wykonawcy wobec podwykonawcy, stanowi, że do powstania takiej odpowiedzialności konieczne jest wystąpienie trzech przesłanek: zawarcie przez wykonawcę z podwykonawcą umowy, której przedmiotem jest wykonanie robót budowlanych, wyrażenie przez inwestora (w sposób czynny, w tym wyraźny lub dorozumiany, albo bierny) zgody na dojście do skutku tej umowy oraz istnienie wymagalnej wierzytelności podwykonawcy wobec wykonawcy o zapłatę wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane.

Organ podatkowy nie miał zatem podstaw do przyjęcia na gruncie tego co przedstawiono we wniosku, że Skarżący będący członkiem Konsorcjum, wykonywał swoje usługi, jako »podwykonawca«, tj. na zlecenie i na rzecz Lidera Konsorcjum. Podkreślić należy, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy, przyjęty w umowie konsorcjum podział prac nie daje podstaw do przyjęcia, że Skarżący będący jedną ze stron (konsorcjant) był »podwykonawcą« względem Lidera Konsorcjum w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT (podobnie wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2021 r., I FSK 1955/18)".

Dalej NSA podkreślił, że: "(...) zachowanie przez Skarżącego i Lidera Konsorcjum odrębnego statusu podatników podatku od towarów i usług nie może przesądzać, że rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Z przyjętego w tej sprawie stanu sprawy wynika, że Lider Konsorcjum nie działa wyłącznie we własnym imieniu, lecz w ramach zawartego porozumienia. Nie odsprzedawał robót na rzecz zamawiającego, skoro Skarżący nie świadczył na jego rzecz tych robót.

O innej ocenie stanu faktycznego nie może przesądzać również okoliczność, że Wnioskodawca wystawia faktury za wykonanie swoich prac dla zamawiającego na rzecz Lidera Konsorcjum, a Lider Konsorcjum wystawia fakturę dla zamawiającego. Skutki wystawienia przez Wnioskodawcę faktury na rzecz Lidera Konsorcjum nie mogły stanowić podstawy do uznania, że Skarżący działa względem Lidera Konsorcjum w charakterze podwykonawcy. Dla takiej oceny kluczowe były okoliczności związane charakterem w jakim Skarżący występuje realizując prace.

Okoliczności te wynikają z treści umowy na realizację prac oraz charakteru przedsięwzięcia, do którego Skarżący przystąpił. Istotne jest zatem m.in. to, że Skarżący traktowany przez zamawiającego w toku realizowanej umowy jako jeden z wykonawców, ponieważ jest wymieniany w komparycji umowy jako »wykonawca«, tj. strona umowy, podpisał umowę jako jeden z wykonawców, dokonuje odbioru prac jako wykonawca".

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt I SA/Wr 829/17 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FSK 730/18 należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, przedsiębiorstwu Wnioskodawcy w świetle wprowadzonej nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) z dniem 1 stycznia 2017 r. nie można przypisać statusu podwykonawcy. Zatem do Wnioskodawcy w tym konkretnym stanie faktycznym nie mają zastosowania przepisy dotyczące mechanizmu odwróconego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).