0112-KDIL1-2.4012.8.2020.4.PM - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją inwestycji drogowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.8.2020.4.PM Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją inwestycji drogowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.) uzupełnionym w dniu 16 marca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu realizacji inwestycji drogowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu realizacji inwestycji drogowej.

Wniosek został uzupełniony w dniu 16 marca 2020 r. o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej. Działalność prowadzi skupiając się na różnych gałęziach branży drobiarskiej. Nie posiada wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i nie prowadzi działalności gospodarczej, co wynika z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnik, jako formę opodatkowania wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym. Podatnik prowadzi księgi rachunkowe w związku z przekroczonym limitem wynikającym z ustawy o rachunkowości. Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, gdzie wszystkie sprzedawane towary i usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (w formie gospodarstwa rolnego - prowadzone są księgi rachunkowe) rozpoczął w 2019 r. realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie gospodarstwa rolnego (dalej: "inwestycja"), w którym prowadzona jest działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednym z elementów niezbędnych do realizacji inwestycji jest przebudowanie drogi dojazdowej do rozbudowywanego obiektu. Przedmiotowe prace drogowe zostaną zrealizowane na gruncie stanowiącym własność gminy. Rozbudowanie drogi będzie zatem realizowane przez Wnioskodawcę jako inwestora w oparciu o pismo zawierające zgodę Urzędu Gminy na przebudowę drogi wraz z podaniem warunków. Po rozbudowaniu drogi infrastruktura drogowa zostanie nieodpłatnie przekazana na majątek Gminy. Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia ani zwrotu wydatków z tytułu wybudowania i przekazania przedmiotowej infrastruktury Gminie. Należy również podkreślić, że Wnioskodawca ani w przeszłości ani obecnie nie posiada żadnego szczególnego tytułu prawnego do gruntu, na którym będzie realizowana przebudowa drogi (najem, dzierżawa, użytkowanie czy trwały zarząd). Droga jest drogą powszechnie dostępną.

Wnioskodawca wskazuje, że rozbudowanie przedmiotowej drogi dojazdowej będzie niezbędnym elementem do rozbudowy gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę, prowadzenia przez niego działalności w tym zakresie i uzyskiwanie z tego tytułu przychodów. Brak rozbudowy przedmiotowej drogi dojazdowej uniemożliwiłby prawidłowe prowadzenie działalności w gospodarstwie. Prawidłowy dojazd do gospodarstwa rolnego jest również jednym z podstawowych czynników mających zapewnić bezpieczeństwo użytkowania gospodarstwa rolnego i prowadzenia działalności. Rozbudowa przedmiotowej infrastruktury drogowej umożliwia tym samym prowadzenie działalności przez Wnioskodawcę oraz uzyskiwanie obecnie i w przyszłości przychodów z takiej działalności.

Czynność przebudowy drogi gminnej stanowi zatem świadczenie usług ściśle związanej z działalnością Wnioskodawcy, gdyż zostanie ona wykonana w celu rozbudowy i użytkowania gospodarstwa rolnego, a tym samym w celu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy i uzyskiwania przychodów z tego tytułu (z tytułu działów specjalnych). Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, gdzie wszystkie sprzedawane towary i usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo odliczyć podatek od towarów i usług (VAT) naliczony z tytułu zakupu ww. wydatków od podatku należnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z a art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT") w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca spełnia ten warunek, jednocześnie nie zachodzą przesłanki wyłączające możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego opisane w art. 88 ustawy o VAT. Tym samym, Wnioskodawca miał prawo odliczyć podatek od towarów i usług (VAT) naliczony z tytułu zakupu ww. wydatków od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, gdzie wszystkie sprzedawane towary i usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zrealizował w 2019 r. przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na rozbudowie gospodarstwa rolnego.

Jednym z elementów niezbędnych do realizacji inwestycji jest przebudowanie drogi dojazdowej do rozbudowywanego obiektu. Wnioskodawca wskazał, że rozbudowanie przedmiotowej drogi dojazdowej będzie niezbędnym elementem do rozbudowy gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę, prowadzenia przez niego działalności w tym zakresie i uzyskiwanie z tego tytułu przychodów. Brak rozbudowy przedmiotowej drogi dojazdowej uniemożliwiłby prawidłowe prowadzenie działalności w gospodarstwie. Prawidłowy dojazd do gospodarstwa rolnego jest również jednym z podstawowych czynników mających zapewnić bezpieczeństwo użytkowania gospodarstwa rolnego i prowadzenia działalności. Rozbudowa przedmiotowej infrastruktury drogowej umożliwia tym samym prowadzenie działalności przez Wnioskodawcę oraz uzyskiwanie obecnie i w przyszłości przychodów z takiej działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z przebudową drogi dojazdowej.

Jak wskazano wyżej, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

W przedmiotowej sprawie zachodzi zatem związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami poniesionym na realizację inwestycji drogowej polegającej na przebudowie drogi dojazdowej do rozbudowywanego obiektu, przekazanej następnie na rzecz Gminy oraz czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej (w formie gospodarstwa rolnego). Daje to podstawę do dokonania odliczeń podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na przebudowę drogi dojazdowej do rozbudowywanego obiektu.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z przebudową drogi dojazdowej, z uwagi na spełnienie przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że wydatki na budowę drogi dojazdowej służą wyłącznie działalności rolniczej, która u Wnioskodawcy jest opodatkowana. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl