0112-KDIL1-2.4012.730.2018.1.PM - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu polegającego na budowie placu zabaw.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu pn. "Budowa placu zabaw..." - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu pn. "Budowa placu zabaw...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej jako: Wnioskodawca lub Gmina), jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Gmina zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji których została powołana spoza zakresu VAT, jak również czynności podlegające VAT na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina podpisała w dniu 28 lipca 2017 r. umowę z województwem o dofinansowanie zadania w ramach poddziałania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy »LEADER«", objętego programem w zakresie: "Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej lub kulturalnej". W ramach umowy Gmina zobowiązała się do wybudowania ogólnodostępnego i nieodpłatnego placu zabaw. Działania te zmierzają do osiągnięcia celu szczegółowego głównego dla poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność", tj. wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich. Wnioskodawca zwraca również uwagę, że rozwój i popularyzacja kultury fizycznej i turystyki, zaspokajanie potrzeb wspólnoty w tym utrzymane i udostępnianie terenów rekreacyjnych należy do zadań obligatoryjnych Gminy zgodnie z przepisami art. 7 ust. 1 pkt 2 i 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Gminie została przyznana, na podstawie m.in. złożonego wniosku o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2. "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020", pomoc w wysokości 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji. Wnioskodawca podkreśla również, że nie współfinansuje kosztów kwalifikowanych operacji z innych środków publicznych zgodnie z warunkami przyznania pomocy. Inwestycja w zakresie budowy placów zabaw na terenie Gminy nie będzie generowała przychodów, które byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Place zabaw będą służyć do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy będą mogli z nich korzystać. Wnioskodawca, jak już wyżej wspomniał, realizując przedmiotowe przedsięwzięcie realizuje zadanie własne nałożone na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym, a tym samym nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT związanej z realizowaną inwestycją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy, w związku z realizacją opisanego w stanie faktycznym projektu "Budowa placu zabaw...", przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację powyższej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją opisanego w stanie faktycznym projektu "Budowa placu zabaw...", Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację powyższej inwestycji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższych przepisów wynika, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Tym samym, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione dwie przesłanki, tj.:

* odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

* towary/usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę należy zauważyć, iż przystępując do realizacji przedmiotowego projektu Gmina realizuje cele wspólnoty wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W związku z tym, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego nie będą spełnione, gdyż planowana przez Gminę budowa placu zabaw nie będzie generowała przychodów, które byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż place zabaw będą służyć do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy będą mogli z nich korzystać.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, że jego stanowisko w sprawie potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w tożsamy sposób wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.315.2017.1.ISZ oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.698.2017.2.JLt.

Reasumując, Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie uważa, że nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a tym samym nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanego projektu zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

* nabycia towarów i usług,

* dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, art. 15 ust. 2 ustawy - należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem umowy jest realizacja poddziałania "Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy »LEADER« objętego programem w zakresie "Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej lub kulturalnej oraz zachowanie dziedzictwa kulturalnego". Przedmiotem projektu jest "Budowa placu zabaw...", tj. na terenie Gminy. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, plac zabaw będzie służył do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy mogą z niego korzystać. Inwestycja w zakresie budowy placu zabaw na terenie Gminy nie będzie generowała przychodów, które byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadań w ramach projektu pn. "Budowa placu zabaw...".

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - inwestycja w zakresie budowy placu zabaw nie będzie generowała przychodów, które byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Plac zabaw będzie służył do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy mogą korzystać z placu zabaw. Wnioskodawca realizując ww. inwestycję będzie wykonywał zadanie własne gminy nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a tym samym w związku z realizacją ww. inwestycji Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, skoro przedmiotowa inwestycja nie będzie związana z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu budowa obiektu małej architektury - placu zabaw.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.