0112-KDIL1-2.4012.674.2018.1.MR - Zwolnienie z VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b oraz art. 43 ust. 7a ustawy.

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresach.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 15 kwietnia 1992 r. Do dnia 11 maja 2011 r. działalność prowadzona była w zakresie produkcji i handlu odzieżą i obuwiem roboczym oraz wynajmu pomieszczeń magazynowych, natomiast od dnia 12 maja 2011 r. tylko w zakresie wynajmu gruntów i pomieszczeń magazynowych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, natomiast jako formę opodatkowania wybrał podatek liniowy. Jednym z miejsc prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest A. Nieruchomość ta była przedmiotem przetargu w dniu 22 lutego 2008 r.

Dnia 30 czerwca 2008 r. Sąd wydał postanowienie przysądzając Wnioskodawcy prawo wieczystego użytkowania nieruchomości składającej się z jednej działki o pow. 12.753 m², zabudowanej budynkami stanowiącymi odrębny przedmiot prawa własności. Dla nieruchomości tej prowadzona jest Księga Wieczysta.

Zgodnie z postanowieniem Sądu nieruchomość została opłacona, a z tytułu jej nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od momentu nabycia ww. nieruchomości służy ona prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, polegającej na jej wynajmie. Ze względu na brak zainteresowanych jest ona wynajmowana częściowo.

Na nieruchomości tej położone są dwa budynki oraz budowla.

1. Budynek administracyjno-biurowy:

o obiekt ten jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332),

o budynek jest trwale związany z gruntem,

o klasyfikacja budynku według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) to: 1251,

o zajęcie budynku nie było pierwszym zasiedleniem,

o budynek nie był ulepszany,

o budynek wprowadzono do ewidencji środków trwałych dnia 31 lipca 2008 r.,

o budynek wykorzystywany do działalności opodatkowanej, nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej.

2. Budynek magazynowy:

o obiekt ten jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332),

o budynek jest trwale związany z gruntem,

o klasyfikacja budynku według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) to: 1252,

o zajęcie budynku nie było pierwszym zasiedleniem,

o budynek nie był ulepszany,

o budynek wprowadzono do ewidencji środków trwałych dnia 31 lipca 2008 r.,

o budynek wykorzystywany do działalności opodatkowanej, nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej.

3. Budowla, tj. rurociągi, linie telekomunikacyjne i energetyczne:

o środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych dnia 31 lipca 2008 r., służy działalności opodatkowanej, nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej.

Od nabycia ww. budynków i budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nabycie nieruchomości jest udokumentowane postanowieniem Sądu, nie było udokumentowane fakturą.

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość w całości. Sprzedaż ta nie stanowi dostawy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks Cywilny, ani dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).

Na dzień dzisiejszy nieruchomość ta stanowi własność Wnioskodawcy, nie posiada on już prawa wieczystego użytkowania, ponieważ zostało ono zamienione na własność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając opisaną nieruchomość w całości (grunt + budynki) można skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając opisaną nieruchomość w całości (grunt + budynki) można skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a lit. a i b oraz art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b ustawy oraz art. 43 ust. 7a ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

W świetle powyższych przepisów, nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT prowadzi działalność gospodarczą od dnia 15 kwietnia 1992 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość w przetargu w dniu 22 lutego 2008 r. Dnia 30 czerwca 2008 r. Sąd wydał postanowienie przysądzając Wnioskodawcy prawo wieczystego użytkowania nieruchomości składającej się z jednej działki zabudowanej budynkami stanowiącymi odrębny przedmiot prawa własności. Z tytułu jej nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od momentu nabycia ww. nieruchomości służy ona prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na nieruchomości tej położone są dwa budynki oraz budowla. Jak wskazał Wnioskodawca zarówno budynek administracyjno-biurowy, jak i budynek magazynowy:

* są budynkami w rozumieniu ustawy - Prawo Budowlane,

* są trwale związane z gruntem,

* nie były ulepszane,

* wprowadzono je do ewidencji środków trwałych dnia 31 lipca 2008 r.,

* były wykorzystywane do działalności opodatkowanej, nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej.

Z kolei, znajdująca się na działce budowla (rurociągi, linie telekomunikacyjne i energetyczne), stanowi środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych dnia 31 lipca 2008 r. służący działalności opodatkowanej, nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość w całości. Sprzedaż ta nie stanowi dostawy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny, ani dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy. Na dzień dzisiejszy nieruchomość ta stanowi własność Wnioskodawcy, nie posiada on już prawa wieczystego użytkowania ponieważ zostało ono zamienione na własność.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości w całości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Wskazać należy, że w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Ponadto w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej, dla ustalenia kwestii opodatkowania VAT dostawy budynków, budowli lub ich części w pierwszej kolejności należy określić, czy i kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14. Z uzasadnienia przedstawionego przez Sąd w ww. wyroku wynika, że "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Takie rozumienie pojęcia "pierwszego zasiedlenia" odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT, tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku, budowli (po ich wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość wskazana we wniosku jest zabudowana dwoma budynkami oraz budowlą. Przedmiotem sprzedaży będzie cała nieruchomość, tym samym rozstrzygnięcie dotyczy sprzedaży nieruchomość w całości, tj. z uwzględnieniem znajdujących się na niej budynków i budowli wskazanych we wniosku.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w całości, (zabudowanej dwoma budynkami oraz budowlą) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż spełnione zostaną warunki wymienione w tym przepisie. Jak wskazał Wnioskodawca - cała opisana we wniosku nieruchomość od momentu nabycia służy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Tym samym do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości doszło najpóźniej w 2008 r., tj. w momencie, w którym Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość i zaczął wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w całości, tj. wraz z budynkami i budowlą będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym - zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy - również dla dostawy gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe budynki i budowla, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości w całości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Wobec powyższego, w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem, sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości w całości może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a lit. a i b oraz art. 43 ust. 7a ustawy.

Jak wcześniej wskazano, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w całości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podkreślić należy, że przepisy ustawy nie pozwalają na zastosowanie zwolnienia od podatku VAT - w przypadku dostawy budynków/budowli lub ich części - jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, gdyż dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku tylko na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, lub na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym, wobec zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla sprzedaży ww. nieruchomości bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy, a także art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości w całości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b oraz art. 43 ust. 7a ustawy.

Wobec powyższego, w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.