0112-KDIL1-2.4012.669.2018.1.ISN - Ustalenie prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x. jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x. jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x. jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek, VAT). Gmina realizuje projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x. jako centrum kulturalno-rekreacyjne" (dalej: budowa domu ludowego, projekt). Gmina uzyskała pomoc finansową na realizację tego przedsięwzięcia w ramach dofinansowania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 do kwoty brutto wydatków.

Przedmiotem inwestycji jest budowa budynku domu ludowego zawierającego pomieszczenia świetlicy wiejskiej z przeznaczeniem na cele kulturalno-rekreacyjne wraz z budową nowego zbiornika szczelnego na ścieki sanitarne. W obiekcie zlokalizowana będzie sala główna z przeznaczeniem na spotkania grup w ilości do 50 osób, pomieszczenia gospodarcze oraz węzeł higieniczno-sanitarny. Wykonane zostały dwie toalety: jedna dla mężczyzn i jedna dla kobiet z przystosowaniem dla osób niepełnosprawnych.

Wydatki Gminy w ramach realizowanej inwestycji będą obejmowały roboty budowlane, wykonanie przyłączy wodociągowego i elektroenergetycznego, zaopatrzenie budynku w innowacyjną instalację grzewczą z piecem nadmuchowym oraz z dystrybucją ciepłego powietrza. W pomieszczeniach z instalacją wodną zostały zainstalowane grzejniki elektryczne, które będą zapobiegać zamarznięciu instalacji wodnych w okresie zimowym.

Dodatkowo dom ludowy został wyposażony w sprzęt umożliwiający zaspokojenie potrzeb lokalnej społeczności w zakresie kultury, sportu i rekreacji - zakupione zostały m.in.: stół do tenisa stołowego, stół do piłkarzyków, maty do ćwiczeń oraz stepy do aerobiku.

W związku z realizacją projektu Gmina otrzymała zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z podaniem jej numeru NIP dla celów VAT z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina zawarła z wykonawcami umowy cywilnoprawne. Gmina uznała podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na projekt za wydatek kwalifikowany w ramach złożonego oświadczenia VAT stanowiącego załącznik do wniosku o przyznanie pomocy. Zdaniem Gminy, w związku z planowanym wykorzystaniem domu ludowego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT ani w całości, ani w części od ponoszonych wydatków.

Celem realizowanego projektu jest przekazanie do użytkowania mieszkańcom miejscowości x atrakcyjnej bazy kulturalno-rekreacyjnej w postaci domu ludowego. Możliwe będzie również korzystanie z obiektu przez mieszkańców innych miejscowości zlokalizowanych na terenie Gminy, jak również odwiedzających Gminę gości. Potrzeba wybudowania nowego obiektu związana jest z systematycznie wzrastającymi potrzebami lokalnej społeczności w zakresie budowania wzajemnych kontaktów - przykładowo podczas zebrań lokalnej społeczności, organizacji imprez kulturalnych, w trakcie odbywających się festynów czy pikników. Dodatkowo powstanie nowoczesnego domu ludowego ma na celu poprawę jakości komunikacji w lokalnej społeczności jako ważny element kulturotwórczy. Budynek jak i jego otoczenie pełnić będzie rolę świetlicy wiejskiej, która umożliwi spędzanie czasu wolnego, rekreacji, rozwijania zainteresowań i integracji lokalnych społeczności. Planowana baza będzie wykorzystywana również na cele lokalnego Koła Gospodyń Wiejskich. Ta forma zrzeszania się kobiet na wsiach powoli zanika, a powstanie domu ludowego stanowi bazę do rozwoju tego stowarzyszenia i będzie prowadziło do pozyskania nowych członków. Budowa bazy sprawi, że obszar sołectwa x stanie się miejscem atrakcyjniejszym dla lokalnej społeczności, jak i dla potencjalnych nowych mieszkańców i odwiedzających gości.

Gmina planuje, że niezwłocznie po oddaniu obiektu do użytkowania będzie on ogólnodostępny dla lokalnej społeczności co oznacza, że będzie udostępniony bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności. Również wyposażenie zakupione do obiektu nie będzie wykorzystywane na cel działalności odpłatnej.

Tym samym, Gmina (jak również żadna jej jednostka budżetowa) nie planuje pobierać opłat za korzystanie z wybudowanego domu ludowego, jego wyposażenia i terenów przyległych - w szczególności Gmina nie będzie pobierała opłat za wynajem/dzierżawę domu ludowego będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Innymi słowy, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Wybudowany dom ludowy będzie stanowić dla Gminy odrębny środek trwały o wartości przekraczającej kwotę 15 tys. PLN.

Zadania w zakresie wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej, jak również zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 17 oraz pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Przedmiotowe zadania Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie. Budowa i funkcjonowanie domu ludowego w x wiąże się z wykonywaniem przez Gminę wskazanych zadań własnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Mając powyższe na uwadze jednostki samorządu terytorialnego mogą występować w dwojakim charakterze: (i) podmiotów niebędących podatnikami VAT, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz (ii) podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, nawet jeżeli dotyczą one zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie C-140/17 w każdym przypadku weryfikacji czy podmiot prawa publicznego działa w charakterze podatnika VAT powinno się uwzględniać "szerokie rozumienie" pojęcia czynności nabycia "jako podatnik", zgodnie z tym co stwierdziła rzecznik generalna w opinii do sprawy Gminy Ryjewo wydanej w dniu 19 kwietnia 2018 r.

Zgodnie z tą opinią szerokie rozumienie "nabywania jako podatnik VAT" opiera się przede wszystkim na analizie treści art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z tym przepisem podmioty prawa publicznego działają jako organy władzy publicznej a nie jako podatnicy VAT w ramach działalności, którą podejmują, lub w ramach transakcji, których dokonują, korzystając z przysługujących im prerogatyw władztwa publicznego. Przedmiotowe działania i transakcje nie mogą dotyczyć działalność, która jest wykonywana na tych samych warunkach, co działalność podmiotów prawa prywatnego. Rzecznik generalna podkreśla, że korzystanie z przysługującego takim podmiotom imperium władztwa publicznego w sytuacjach nabycia jest niezwykle rzadkie - " (...) na przykład w przypadku wywłaszczenia. Zwykłe zaopatrzenie w dobra konsumpcyjne przez podmiot prawa publicznego rzadko kiedy następuje przy użyciu władztwa publicznego. W rezultacie gmina najczęściej działałaby przy nabyciu jako podatnik" (pkt 50 opinii).

W dalszej części opinii rzecznik podkreśla, iż przepis art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE "wyrażenie odwołuje się do strony wyjściowej (to jest wykonywania świadczeń), a nie do strony wejściowej (to jest nabywania świadczeń). Jeszcze bardziej wyrażane jest to na gruncie art. 13 ust. 1 akapity drugi i trzeci dyrektywy VAT. W tym przypadku przepis odwołuje się do zakłóceń konkurencji (akapit drugi) oraz do większej niż nieznaczna skali działalności (akapit trzeci). Żadna z tych kategorii nie może zostać przeniesiona na stronę wejściową w chwili nabycia". (pkt 51 opinii).

Powyższe spostrzeżenia są również spójne z brzmieniem polskiego przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym "nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych". Powołana regulacja odnosi się do "strony wyjściowej" działania Gminy, czyli do realizowania zadań" i "wykonywania czynności", a nie do "strony wejściowej" czyli nabywania towarów i usług. Tym samym również polski przepis ustawy o VAT precyzuje przypadki uznawania Gminy za organ władzy publicznej w ramach podejmowanych przez nią działań, a nie w ramach wykonywanych na jej rzecz działań. Przenosząc z kolei znaczenie i treść analizowanego przepisu do sytuacji nabycia przez podmiot prawa publicznego, art. 15 ust. 6 ustawy o VAT potwierdza, że Gmina zawierając każda umowę cywilnoprawną działa jako podatnik VAT a nie jako organ władzy publicznej. Skoro zatem zamawiając usługi budowy domu ludowego Gmina zawarła z wykonawcami umowy cywilnoprawne, to działała jako podatnik VAT. Tak należy dokonać zdaniem Gminy interpretacji "szerokiego rozumienia" działania jako podatnik VAT na podstawie polskiego przepisu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki - wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Jak wskazano w opisie sprawy Gmina realizuje projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne", którego głównym celem jest przekazanie do użytkowania mieszkańcom miejscowości x atrakcyjnej bazy kulturalno-rekreacyjnej. Dodatkowo powstanie nowoczesnego domu ludowego ma na celu poprawę jakości komunikacji w lokalnej społeczności jako ważny element kulturotwórczy. Z kolei zadania w zakresie wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej, jak również kultury fizycznej i turystyki należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 17 oraz pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanego domu ludowego do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT - w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z domu ludowego przez zainteresowanych lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Przedmiotowa inwestycja będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością nieodpłatną Gminy.

Wobec powyższego zdaniem Gminy nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Nawet gdyby uznać za tezą tzw. "szerokiego rozumienia działania jako podatnik VAT", że Gmina działa w roli podatnika VAT na moment ponoszenia wydatków na dom ludowy w x, to w ramach realizowanego przedsięwzięcia wszystkie wydatki ponoszone przez Gminę nie są związane z działalnością Gminy generującą podatek VAT należy wynikający przykładowo z takich działań jak najem czy dzierżawa domu ludowego. Gmina będzie udostępniać obiekt nieodpłatnie. W konsekwencji nie zostanie spełniony drugi z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy otrzymanych w związku z budową domu ludowego.

Mając powyższe na uwadze Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 17 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne", którego głównym celem jest przekazanie do użytkowania mieszkańcom miejscowości x atrakcyjnej bazy kulturalno-rekreacyjnej. Dodatkowo powstanie nowoczesnego domu ludowego ma na celu poprawę jakości komunikacji w lokalnej społeczności jako ważny element kulturotwórczy. Z kolei zadania w zakresie wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej, jak również kultury fizycznej i turystyki należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 17 oraz pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanego domu ludowego do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT, w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z domu ludowego przez zainteresowanych lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Przedmiotowa inwestycja będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością nieodpłatną Gminy. Innymi słowy, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. Przedmiotowe zadanie Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie. Budowa i funkcjonowanie domu ludowego w x wiąże się z wykonywaniem przez Gminę wskazanych zadań własnych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż jak wskazał Wnioskodawca - realizowany projekt należy do zadań własnych gminy. Tym samym, Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Ponadto zakupy dokonywane w ramach projektu nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na ww. projekt.

Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. "Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne" w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.