0112-KDIL1-2.4012.658.2019.2.PM - Prawo do skorzystania z ulgi na złe długi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do skorzystania z ulgi na złe długi,

* obowiązku posiadania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy

- jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do skorzystania z ulgi za złe długi,

* obowiązku posiadania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy.

Wniosek został uzupełniony w dniu 9 marca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej określana jako Wnioskodawca) jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz klientów usługi opodatkowane podatkiem VAT. W praktyce prowadzonej działalności gospodarczej występują sytuacje w których klienci nie płacą w terminie całości lub części wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi uregulowanej w art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.).

Sytuacja pierwsza: Wnioskodawca wystawia na rzecz klienta fakturę za wykonaną usługę. Faktura nie została uregulowana w terminie płatności oraz nie została uregulowana w ciągu 90 dni do dnia terminu płatności. Faktura została częściowo uregulowana po upływie 90 dni od dnia terminu płatności. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z tym, czy może on skorzystać z ulgi na złe długi w stosunku do całej wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury, czy jedynie od nieuregulowanej części wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury.

Przykład: Wnioskodawca wystawia na rzecz klienta fakturę na 1000 zł brutto z terminem płatności do dnia 14 czerwca 2019 r., faktura nie została uregulowana do dnia 14 czerwca 2019 r., w dniu 12 września 2019 r. minęło 90 dni od dnia terminu płatności i doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, faktura nie została uregulowana do dnia 12 września 2019 r., w dniu 3 listopada 2019 r. faktura została częściowo uregulowana (klient wpłacił kwotę 200 zł brutto). W dniu 10 grudnia 2019 r. Wnioskodawca chce skorzystać z ulgi na złe długi poprzez dokonanie korekty deklaracji za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, czyli w deklaracji za 09/2019. Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z tym, czy w dniu 10 grudnia 2019 r. może on skorzystać z ulgi na złe długi w stosunku do kwoty 1000 zł brutto, czy jedynie w stosunku do kwoty 800 zł brutto.

Dowody potwierdzające możliwość skorzystania z ulgi.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 1 i pkt 3 u.p.t.u. skorzystanie z ulgi na złe długi jest możliwe, jeśli na dzień dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług oraz na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej w której dokonuje się korekty:

- Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z tym, czy skorzystanie z ulgi na złe długi jest uzależnione od posiadania przez niego dowodów potwierdzających spełnienie ww. warunków. W szczególności dotyczą tego czy skorzystanie z ulgi na złe długi jest uzależnione od posiadania przez niego następujących dowodów potwierdzających spełnienie ww. warunków: - zapisany w formie elektronicznej raport/potwierdzenie uzyskane ze strony internetowej zawierającej "Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT" (...) potwierdzający status wierzyciela i dłużnika jako podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, -w przypadku dłużników będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą zapisany w formie elektronicznej raport/potwierdzenie uzyskany ze strony internetowej Centralnej Ewidencji i Informacja o Działalności Gospodarczej (...) potwierdzający fakt niebycia w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub likwidacji w przypadku dłużników będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, - zapisany w formie elektronicznej raport/potwierdzenie uzyskany ze strony internetowej Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego (...)) potwierdzających fakt niebycia w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub likwidacji w przypadku dłużników będących osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

Wierzytelność - w części, która nie została uregulowana w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze - nie została zbyta w jakiejkolwiek formie.

Usługa została dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji podatkowej, w której Wnioskodawca dokonywał będzie korekty, o której mowa w art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:

a. Wnioskodawca (wierzyciel) i usługobiorca (dłużnik) będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b. Usługobiorca (dłużnik) nie będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

c. Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłyną 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego sytuacji pierwszej, jeśli w okresie po uprawdopodobnieniu nieściągalności wierzytelności doszło do częściowego uregulowania wierzytelności, a Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi poprzez skorygowanie deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności, to czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do całej kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury, czy jedynie w stosunku do kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury i nieuregulowanej na moment składania skorygowanej deklaracji?

2. Czy w celu skorzystania z ulgi na złe długi Wnioskodawca jest zobowiązany do posiadania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 u.p.t.u., a w szczególności czy jest zobowiązany do posiadania dowodów w postaci: - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej zawierającej "Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT", - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 u.p.t.u., "Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona".

Zgodnie z art. 89a ust. 1a u.p.t.u. "Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze".

Artykuł 89a ust. 2 u.p.t.u. stanowi, że "Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 89a ust. 3 u.p.t.u., "Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie".

Zgodnie z art. 89a ust. 4 u.p.t.u, "W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części". Natomiast zgodnie z art. 89a ust. 5 u.p.t.u. "Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika".

Pytanie pierwsze: Wątpliwości Wnioskodawcy wynikają z treści art. 89a ust. 3 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem skorzystanie z ulgi na złe długi jest możliwe, jeśli do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności, wierzytelność nie została uregulowana albo zbyta.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, na moment uprawdopodobnienia nieściągalności i składania deklaracji za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności, wierzytelność była nieuregulowana. Do częściowo uregulowania wierzytelności doszło już po złożeniu deklaracji za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności. Jednak skorzystanie z ulgi na złe długi będzie miało miejsce poprzez skorygowanie deklaracji za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności.

W takiej sytuacji Wnioskodawca uważa, że będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi jedynie w stosunku do nieuregulowanej na moment skorygowania deklaracji kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury. W przedstawionym przykładzie będzie to kwota 800 zł brutto.

Po pierwsze, za takim stanowiskiem przemawia cel ustanowienia przepisów o uldze na złe długi. Skoro celem tym jest poprawa sytuacji podatników, którzy muszą zapłacić podatek należny, ale którzy nie otrzymali zapłaty od klienta, to nie ma sensu stosowanie tej ulgi w stosunku do już uregulowanej części wierzytelności. Nie zmienia tego fakt, że uregulowanie części wierzytelności miało miejsce po uprawdopodobnieniu nieściągalności, a zastosowanie ulgi ma miejsce poprzez skorygowanie deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności.

Po drugie, przyjęcie stanowiska że Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do całej wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury oznaczałoby, że od razu powinien wykazać podatek należny związany z częściowym uregulowaniem wierzytelności zgodnie z art. 89a ust. 4 u.p.t.u. Tym samym skorzystanie z ulgi na złe długi w stosunku do uregulowanej już części wierzytelności byłoby zabiegiem czysto formalnym, pozbawionym znaczenia praktycznego, stanowiącym jedynie obciążenie administracyjne dla Wnioskodawcy.

Po trzecie, zdaniem Wnioskodawcy, warunek nieuregulowania wierzytelności wynikający z art. 89a ust. 3 u.p.t.u. należy rozumieć jako nieuregulowanie wierzytelności na moment składania skorygowanej deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności. Patrząc funkcjonalnie, skorzystanie z ulgi na złe długi będzie bowiem miało miejsce dopiero poprzez skorygowanie deklaracji i to na moment skorygowania deklaracji powinno być weryfikowane, czy wierzytelność została uregulowana. Reasumując: w przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego sytuacji pierwszej, jeśli w okresie po uprawdopodobnieniu nieściągalności wierzytelności doszło do częściowego uregulowania wierzytelności, a Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi poprzez skorygowanie deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności, to Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi jedynie w stosunku do kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury i nieuregulowanej na moment składania skorygowane deklaracji.

Pytanie drugie: Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 u.p.t.u. Zgodnie z tymi przepisami, skorzystanie z ulgi na złe długi jest możliwe, jeśli na dzień dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług oraz na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej w której dokonuje się korekty wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wnioskodawca uważa, że w celu skorzystania z ulgi na złe długi jest zobowiązany zweryfikować spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 u.p.t.u. Oznacza to, że Wnioskodawca powinien na wskazane dni zweryfikować status wierzyciela i dłużnika jako podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni oraz zweryfikować, że dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Natomiast przepisy nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku posiadania dowodów potwierdzających przeprowadzenie weryfikacji oraz wyniki tej weryfikacji. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku zbierania i przechowywania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 u.p.t.u.

Reasumując, w celu skorzystania z ulgi na złe długi, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do posiadania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 u.p.t.u., a w szczególności nie jest zobowiązany do posiadania dowodów w postaci: - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej zawierającej "Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT", - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą.

I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na mocy art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Jednocześnie, na podstawie art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Przywołane wyżej przepisy art. 89a ustawy dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Należy jednak zauważyć, że tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Ponadto, stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług świadczy na rzecz klientów usługi opodatkowane podatkiem VAT. W działalności Zainteresowanego występują m.in. sytuacje, w których po wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury na rzecz klienta nie zostaje ona uregulowana w terminie jej płatności, ani też po upływie 90 dni od tego terminu.

Faktura zostaje częściowo uregulowana po upływie 90 dni od terminu jej płatności. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Wierzytelność - w części, która nie została uregulowana w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze - nie została zbyta w jakiejkolwiek formie. Usługa została dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji podatkowej, w której Wnioskodawca dokonywał będzie korekty - o której mowa w art. 89 ust. 1 ustawy - Wnioskodawca (wierzyciel) i usługobiorca (dłużnik) będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni; usługobiorca (dłużnik) nie będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłyną 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii, czy w przedstawionej sytuacji będzie on uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do całej kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury, czy jedynie w stosunku do kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury i nieuregulowanej na moment składania skorygowanej deklaracji (pytanie oznaczone nr 1).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że spełnione będą wszystkie przesłanki z art. 89a ust. 1-2 ustawy warunkujące prawo do przedmiotowej ulgi, tj.: nieściągalność wierzytelności zostanie uprawdopodobniona; usługa zostanie wyświadczona na rzecz zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty (ulgi na złe długi) zarówno Wnioskodawca jak i dłużnik będą zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT, dłużnik nie będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji, natomiast od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie miną 2 lata.

W sytuacji gdy uregulowana zostanie wyłącznie część kwoty należnej - co będzie miało miejsce w przedmiotowej sprawie - Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w odniesieniu do pozostałej części należności, która nie zostanie uregulowana.

Reasumując, jeśli w okresie po uprawdopodobnieniu nieściągalności wierzytelności doszło do częściowego uregulowania wierzytelności, a Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na złe długi poprzez skorygowanie deklaracji podatkowej za okres w którym doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności, to będzie on uprawniony do skorzystania z ulgi na złe długi w stosunku do kwoty wierzytelności wynikającej z wystawionej faktury i nieuregulowanej na moment składania skorygowanej deklaracji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 1 należało uznać jako prawidłowe.

W dalszej części wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii obowiązku posiadania przez Niego - w celu skorzystania z ulgi na złe długi - dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy (pytanie oznaczone nr 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, z późn. zm.), wpisowi do CEIDG podlegają następujące dane informacyjne:

Stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1500, z późn. zm.), w dziale 6 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane informacje o otwarciu i zakończeniu likwidacji, ustanowieniu zarządu i zarządu komisarycznego.

Ponadto, jak stanowi art. 96 ust. 13 ustawy, na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Nie ulega wątpliwości, iż z tego przepisu wynika, że Wnioskodawca jako świadczący usługi dla danego konkretnego podmiotu (jako zainteresowany) ma prawo do wystąpienia do urzędu o potwierdzenie rejestracji kontrahenta jako podatnik czynny lub zwolniony.

Ponadto, od dnia 1 września 2019 r. można w ramach tzw. białej listy sprawdzać na stronie Ministerstwa Finansów status podatnika VAT.

W art. 89a ustawy - mającym zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - nie podano jakie dokumenty potwierdzają, że wierzyciel i dłużnik są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, czy też, że dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w stanie likwidacji. Przepis ten nie nakłada na podatnika obowiązku posiadania odpowiednich dokumentów. Nie fakt posiadania dokumentów, ale samo istnienie wszystkich niezbędnych przesłanek upoważnia do dokonania korekty.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym spełni wszystkie przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi na złe długi, co potwierdzi dokonana przez niego samodzielna weryfikacja niezbędnych informacji.

Reasumując, w celu skorzystania z ulgi na złe długi Wnioskodawca - po dokonaniu ww. koniecznej weryfikacji informacji - nie jest zobowiązany do posiadania dowodów potwierdzających spełnienie warunków wskazanych w art. 89a ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy, a w szczególności do posiadania dowodów w postaci: - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej zawierającej "Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT", - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, - zapisanego w formie elektronicznej raportu/potwierdzenia uzyskanego ze strony internetowej Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2 również należało uznać jako prawidłowe.

Podkreślić należy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Wskazać również należy, że rolą Organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń czy dokonywanie wyliczenia, odnośnie podanych kwot brutto w zakresie ulgi na złe dugi.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.