0112-KDIL1-2.4012.594.2018.1.TK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją operacji inwestycyjnej pn. "Przebudowa targowiska".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją operacji inwestycyjnej pn. "Przebudowa targowiska" - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją operacji inwestycyjnej pn. "Przebudowa targowiska". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 października 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Gmina) łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność opodatkowana i zwolniona z tego podatku) oraz działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.

W przypadku, kiedy dokonywane przez Gminę zakupy towarów i usług służą wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie do tego rodzaju działalności, Gmina dokonuje odliczenia podatku naliczonego w całości, w przypadku gdy dokonywane zakupy służą zarówno działalności opodatkowanej VAT, jak i działalności zwolnionej z tego podatku a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT nie jest możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej Gminy ustała się w sposób proporcjonalny z wykorzystaniem tzw. współczynnika i prewspółczynnika wyliczonego odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej Gminy.

Na podstawie umowy zawartej w dniu 12 września 2017 r. z Samorządem Województwa, Gmina realizuje zadanie inwestycyjne, polegające na przebudowie targowiska gminnego, którego jest właścicielem. Zadanie to realizowane jest przy współudziale środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach tej inwestycji na placu targowym pojawią się zadaszenia, tereny zielone, zostanie wykonana nawierzchnia targowiska oraz komunikacja pieszo jezdna. Realizacja projektu, związana będzie z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym, według którego sprawy targowisk i hal targowych należą do zadań własnych gminy. Wydatki związane z inwestycją będą udokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę. Ponoszone wydatki w związku z przebudową targowiska nie będą jednak miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż Gmina nie będzie sprzedawać usług, ani nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych związanych z dysponowaniem targowiskiem, pobierać będzie jedynie opłatę targową, która ma charakter daniny publicznoprawnej i stanowi dochód publiczny. Po zakończeniu przebudowy targowisko nadal stanowić będzie własność Gminy. W związku z czym obsługa i administracja targowiska również będzie leżeć po stronie Gminy. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że operacja inwestycyjna realizowana w ramach PROW na lata 2014-2020 nosi nazwę "Przebudowa targowiska". Operacja ta realizowana jest w ramach zadań niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją inwestycji Gminie jako jednostce samorządu terytorialnego przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczenia podatku VAT, bowiem przebudowa targowiska gminnego nie stanowi świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Odliczenie podatku naliczonego możliwe jest wtedy, kiedy nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W powyższej inwestycji warunek ten nie jest spełniony, ponieważ efekty inwestycji będą służyć zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, co oznacza, że Gmina realizuje zadania własne i występuje w tym przypadku jako organ władzy publicznej, który w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie jest podatnikiem. W przypadku, gdy za udostępnienie miejsc targowych będzie pobierana opłata targowa od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku Gmina również będzie działać jako organ władzy publicznej, gdyż opłata targowa nie jest zapłatą za dostarczony towar lub wykonaną usługę, lecz jest świadczeniem publicznoprawnym, nie stanowiącym czynności cywilnoprawnej i nie podlegającym pod VAT.

Z powyższego wynika, że w podczas przebudowy targowiska gminnego, Gminy nie można uznać za podatnika VAT, ponadto Gmina nie ma możliwości dokonania czynności opodatkowanych w zakresie towarów i usług związanych z taką przebudową, dlatego też nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy: targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.

Na podstawie umowy zawartej w dniu 12 września 2017 r. z Samorządem Województwa, Gmina realizuje operację inwestycyjną pn. "Przebudowa targowiska". Zadanie to realizowane jest przy współudziale środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Realizacja projektu, związana będzie z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym. Wydatki związane z inwestycją będą udokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę. Ponoszone wydatki w związku z przebudową targowiska nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż Gmina nie będzie sprzedawać usług, ani nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych związanych z dysponowaniem targowiskiem, pobierać będzie jedynie opłatę targową, która ma charakter daniny publicznoprawnej. Po zakończeniu przebudowy targowisko nadal stanowić będzie własność Gminy. W związku z czym obsługa i administracja targowiska również będzie leżeć po stronie Gminy.

Operacja realizowana jest w ramach zadań niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości, czy w związku z realizacją inwestycji przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy przeanalizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniająca do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie zostanie spełniony, gdyż - jak wynika z opisu sprawy - operacja inwestycyjna realizowana jest w ramach zadań niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina nie będzie sprzedawać usług, ani nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych związanych z dysponowanym targowiskiem, pobierać będzie jedynie opłatę targową, która ma charakter daniny publicznoprawnej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące przebudowy targowiska realizowanej w ramach operacji inwestycyjnej pn. "Przebudowa targowiska".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.