0112-KDIL1-2.4012.589.2018.3.DC - VAT w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT z tytułu odkupienia samochodu będącego przedmiotem leasingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT z tytułu odkupienia samochodu będącego przedmiotem leasingu - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT z tytułu odkupienia samochodu będącego przedmiotem leasingu. Wniosek uzupełniono pismem w dniu 31 października 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności pod nazwą (...) od dnia 18 stycznia 2016 r. Zajmuje się doradztwem i pośrednictwem finansowo-gospodarczym. W 08/2018 Podatnik postanowił wziąć w leasing Samochód od spółki, która wcześniej wykorzystywała go do swojej działalności. W celu rozliczenia transakcji pomiędzy podmiotami spółka wystawiła Wnioskodawcy (nowemu właścicielowi) fakturę z opisem: "opłata za przejęcie leasingu - odstępne". Samochód został zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-26 jako pojazd wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika.

W uzupełnieniu z dnia 26 października 2018 r. Wnioskodawca na zadane pytania udzielił następujących odpowiedzi:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

Odpowiedź: tak, wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

2. Czy pojazd, o którym mowa we wniosku jest przedmiotem leasingu operacyjnego czy leasingu finansowego?

Odpowiedź: Wnioskodawca wystąpił do leasingodawcy z wnioskiem o leasing operacyjny. Obecnie wniosek jest w trakcie rozpatrywania.

3. Czy samochód będący przedmiotem wniosku jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.); zwanej dalej ustawą?

Odpowiedź: tak, samochód będący przedmiotem wniosku jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy, tj. pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

4. Czy istnieją okoliczności obiektywne potwierdzające brak możliwości wykorzystania ww. pojazdu do użytku prywatnego - jeżeli tak to należy szczegółowo wskazać jakie?

Odpowiedź: Wnioskodawca posiada jednocześnie dwa samochody-pierwszy do użytku prywatnego oraz drugi, który jest przedmiotem wniosku - do użytku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dla samochodu wykorzystywanego do działalności gospodarczej prowadzona jest kilometrówka, która stanowi formalny spis kilometrów. Podane zostają data wyjazdu i przyjazdu, cel wyjazdu, opis skąd i dokąd był wyjazd oraz stan początkowy i końcowy licznika samochodu.

Do kontrolowania sposobu wykorzystania samochodu służy GPS, dzięki któremu możliwe jest rejestrowanie przebytych pojazdem tras. GPS stanowi formę kontroli i dokumentacji sposobu wykorzystania samochodu wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą.

Podsumowując: w opinii Wnioskodawcy obiektywną okolicznością potwierdzającą brak możliwości wykorzystania ww. pojazdu do użytku prywatnego jest fakt posiadania samochodu przeznaczonego wyłącznie do użytku prywatnego oraz posiadanie systemu monitoringu GPS w samochodzie będącym przedmiotem wniosku.

5. Czy wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu dla pojazdu będącego przedmiotem wniosku?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu dla samochodu będącego przedmiotem wniosku.

6. Czy pojazd, o którym mowa we wniosku, jest pojazdem, którego konstrukcja wyklucza do użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, czy Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty wydane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy, potwierdzające wymagania dla pojazdu o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie będzie posiadał dokumentów wskazanych w art. 86a ust. 10 ustawy. Pojazd, o którym mowa we wniosku, nie jest pojazdem, którego konstrukcja wyklucza do użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

7. Jeśli konstrukcja pojazdu, o którym mowa we wniosku, nie wyklucza użycia go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to należy wyjaśnić: a. w jaki sposób Wnioskodawca będzie nadzorował używanie pojazdu i w czym to się będzie przejawiać?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i tylko on będzie korzystał z auta w celach służbowych. Każda jazda tym autem jest skrupulatnie notowana w comiesięcznym rejestrze przebiegu, a cel wyjazdu wynika ze spraw dotyczących prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę.

b. kto i w jaki sposób korzysta/będzie korzystał w firmie z pojazdu?

Odpowiedź: z pojazdu będzie korzystał wyłącznie właściciel firmy, w celach dotyczących prowadzonej działalności: wizyty i spotkania z klientami, podróże służbowe na spotkania z klientami i potencjonalnymi klientami, w celach przejazdów pomiędzy dwoma miejscami, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

c. gdzie pojazd będzie garażowany w godzinach pracy i po pracy?

Odpowiedź: pojazd będzie garażowany w miejscu rejestracji działalności gospodarczej (...) oraz w okolicy gdzie znajduje się lokalizacja dodatkowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej (...).

d. czy będzie wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdu używanego przez pracowników, bez możliwości ich pobrania?

Odpowiedź: nie ma takiego obowiązku. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności i konieczność ciągłego spotkania z klientami nie ma określonych godzin ani dni pracy (możliwe jest świadczenie usług i prowadzenie działalności gospodarczej w weekendy).

e. czy będzie istnieć nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych (np. GPS)?

Odpowiedź: będzie istniał monitoring GPS stanowiący nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.

f. czy Wnioskodawca dołoży należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych pracownika, należy wskazać jakie czynności zostaną podjęte, w czym ta staranność będzie się przejawiać?

Odpowiedź: Wnioskodawca dołoży wszelkiej należytej staranności. Przy każdorazowym wyjeździe autem Wnioskodawca będzie określał cel wyjazdu, który będzie związany z prowadzoną działalnością i zostanie opisany w rejestrze. Prywatne wyjazdy Wnioskodawcy będą realizowane innym pojazdem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od faktury wystawionej tytułem "opłata za przejęcie leasingu - odstępne" podatnik może odliczyć 100% VAT przy założeniu, że pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pytania nr 1, jeśli leasingowany samochód został zgłoszony na druku VAT-26, który niejako potwierdza fakt, że pojazd będzie wykorzystywany w 100% do działalności gospodarczej podatnika, to VAT od faktury za odstępne może zostać odliczony w 100%. Przepis, który ma zastosowanie do wymienionego przypadku to art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy. Wnioskodawca będzie dodatkowo prowadził szczegółową ewidencję pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 i 7 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o VAT.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i ust. 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów - dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Jak wynika z art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Natomiast w myśl art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wziął w leasing Samochód od spółki, która wcześniej wykorzystywała go do swojej działalności. W celu rozliczenia transakcji pomiędzy podmiotami spółka wystawiła Wnioskodawcy fakturę z opisem: "opłata za przejęcie leasingu - odstępne". Samochód został zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-26 jako pojazd wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i tytko on będzie korzystał z auta w celach służbowych. Każda jazda tym autem jest skrupulatnie notowana w comiesięcznym rejestrze przebiegu, a cel wyjazdu wynika ze spraw dotyczących prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę. Z pojazdu będzie korzystał wyłącznie właściciel firmy, w celach dotyczących prowadzonej działalności: wizyty i spotkania z klientami, podróże służbowe na spotkania z klientami i potencjonalnymi klientami, w celach przejazdów pomiędzy dwoma miejscami, z których prowadzona jest działalność gospodarcza. Pojazd będzie garażowany w miejscu rejestracji działalności gospodarczej oraz w okolicy gdzie znajduje się lokalizacja dodatkowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy od faktury wystawionej tytułem "opłata za przejęcie leasingu - odstępne" może odliczyć 100% VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że wydatek związany z przejściem praw do pojazdu samochodowego z dotychczasowego leasingobiorcy na Wnioskodawcę na podstawie umowy cesji leasingu ("opłata za przejęcie leasingu - odstępne"), wywołuje u nabywcy takie same skutki podatkowe jak w przypadku nabycia przez niego prawa do użytkowania samochodu osobowego bezpośrednio u leasingodawcy. W związku z tym wydatek taki podlega szczególnym zasadom o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatku należy dokonywać z uwzględnieniem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w odniesieniu do samochodu, o którym mowa we wniosku, nie będą spełnione przesłanki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, dające prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatku związanego z przejściem praw do pojazdu samochodowego z dotychczasowego leasingobiorcy na Wnioskodawcę. Przede wszystkim nie będzie spełniona - wynikająca z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy - przesłanka wyłącznego wykorzystania pojazdów do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie można obiektywnie uznać, że samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przesłanki, o których wspomina Wnioskodawca, tj. monitoring GPS czy prowadzenie ewidencji pojazdu nie eliminują w całości możliwości użycia samochodu do celów prywatnych. W sytuacji takiej jak Wnioskodawcy nie sposób uznać, że Zainteresowany sam siebie kontroluje. Ponadto posiadanie drugiego samochodu (do celów prywatnych) nie może również wykluczyć użycia przedmiotowego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jak wskazał Wnioskodawca pojazd będzie garażowany m.in. w miejscu, które Zainteresowany wskazał we wniosku jako adres zamieszkania. Zatem w przypadku gdy np. samochód przeznaczony do użytku prywatnego ulegnie awarii, nie można - w ocenie tut. Organu - obiektywnie stwierdzić, że prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą Wnioskodawca nie będzie użytkował pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej również do celów prywatnych.

Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że przesłanki wskazane we wniosku, tj. monitoring GPS, prowadzenie ewidencji pojazdu czy też posiadanie drugiego auta są bezwzględnie wystarczające do uznania samochodu, o którym mowa we wniosku za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Wykorzystywanie samochodu, nawet potencjalne, do celów innych niż działalność gospodarcza uprawniać będzie Wnioskodawcę do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego.

Podsumowując, od faktury wystawionej tytułem "opłata za przejęcie leasingu - odstępne" Wnioskodawca nie może odliczyć 100% podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 z wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT z tytułu odkupienia samochodu będącego przedmiotem leasingu. Natomiast wniosek w zakresie obowiązku dokonania korekty z tytułu zmiany przeznaczenia sposobu użytkowania samochodu zostanie załatwiony w oddzielnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.