0112-KDIL1-2.4012.309.2018.1.ISN - Prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z budową placów sportowo-rekreacyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) uzupełnionym pismem w dniu 6 czerwca 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją pt. "Place sportowo-rekreacyjne (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją pt. "Place sportowo-rekreacyjne (...)". Wniosek uzupełniono pismem w dniu 6 czerwca 2018 r. o upoważnienie dla osoby podpisanej na wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje inwestycję w ramach projektu pt. "Place sportowo-rekreacyjne (...)". Inwestycja realizowana jest w ramach dofinansowania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 - Poddziałanie "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego programem Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. Gmina na realizację powyższej inwestycji w ramach ww. projektu otrzymała dofinansowanie w wysokości 63,63% wartości inwestycji. Pozostała część zadania zostanie sfinansowana ze środków własnych Gminy. Przedmiotem inwestycji jest budowa placów sportowo-rekreacyjnych polegająca na:

1. Place sportowo-rekreacyjne we wsi A:

2. Place sportowo-rekreacyjne we wsi B:

Załącznik do wniosku o płatność do ww. dofinansowania ma stanowić interpretacja indywidualna dotycząca odliczenia podatku od towarów i usług od ww. inwestycji. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako wnioskodawca zaliczyła koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu. Jednakże, aby wniosek o płatność mógł być zrealizowany Gmina musi wykazać, że podatek VAT nie będzie przez Gminę odzyskany w całości, zarówno podczas realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm.), budowa placów sportowo-rekreacyjnych należy do zakresu działania i zadań własnych gminy. Zakończona inwestycja będzie służyć wszystkim użytkownikom. Budowa placów sportowo-rekreacyjnych (zakup usług) nie będzie podlegała sprzedaży, tzn. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z tych obiektów. Wybudowana infrastruktura poprawi jakość życia mieszkańców Gminy. Ponadto budowa placów sportowo-rekreacyjnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją mającą na celu budowę placów sportowo-rekreacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu odliczenie podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji, tj. budowę placów sportowo-rekreacyjnych, ponieważ wydatki te nie były i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT Gminy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Związek z czynnościami opodatkowanymi może mieć charakter bezpośredniego związku nabywanych towarów lub usług z konkretną transakcją (lub konkretnymi transakcjami) albo związku pośredniego z takimi transakcjami, poprzez bezpośrednie powiązanie zakupów z całokształtem działalności gospodarczej wykonywanej przez podatnika. Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika także a contrario, że brak związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych oznacza brak prawa do odliczenia po stronie podatnika. Podatnik nie będzie zatem uprawniony do odliczenia VAT od zakupów dotyczących transakcji zwolnionych z VAT lub takich, które pozostają poza przedmiotowym zakresem podatku VAT.

Reasumując, Gmina nie ma możliwości odliczenia VAT od wydatków na realizację wskazanego projektu we wniosku, gdyż inwestycja stanowi zadanie własne Gminy i nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat czy też innych dochodów z tytułu zrealizowanej inwestycji. Budowa placów sportowo-rekreacyjnych jako zadanie własne pozostaje poza kręgiem podatku VAT, Gmina nie występuje w przypadku realizowanego projektu w charakterze podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zadania własne obejmują sprawy m.in.: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje inwestycję w ramach projektu pt. "Place sportowo-rekreacyjne (...)". Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, budowa placów sportowo-rekreacyjnych należy do zakresu działania i zadań własnych gminy. Zakończona inwestycja będzie służyć wszystkim użytkownikom. Budowa placów sportowo-rekreacyjnych (zakup usług) nie będzie podlegała sprzedaży, tzn. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z tych obiektów. Wybudowana infrastruktura poprawi jakość życia mieszkańców Gminy. Ponadto budowa placów sportowo-rekreacyjnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją mającą na celu budowę placów sportowo-rekreacyjnych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż jak wskazał Wnioskodawca - budowa placów sportowo-rekreacyjnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. Tym samym, Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT. Zatem Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z inwestycją mającą na celu budowę placów sportowo-rekreacyjnych.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją mającą na celu budowę placów sportowo-rekreacyjnych. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.