0112-KDIL1-2.4012.274.2017.1.TK - Zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lipca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu 2017 r. Wnioskodawca uzyskał uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego. W ramach prowadzonej działalności będzie świadczyć usługi polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych, analiz rynku nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD: 68.31.Z.

Świadczone usługi polegają głównie na opracowywaniu operatów szacunkowych, tj. pisemnych opinii określających wartość nieruchomości, wartość ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń. W ramach wykonywania analiz rynku sporządza się je na podstawie danych zawartych w transakcjach kupna-sprzedaży, zawierają one skrócony opis badanego segmentu rynku z wyszczególnieniem ilości transakcji wraz z ich cenami transakcyjnymi. Świadczone usługi będą na rzecz osób fizycznych, jak również na rzecz administracji: Urzędów Gmin, Starostw Powiatowych, Agencji Nieruchomości Rolnych.

Celem powstawania operatów szacunkowych w formie opinii pisemnej, analiz rynku nieruchomości jest określenie wartości nieruchomości w celu ich: zbycia, nabycia, określanie wartości praw do nieruchomości i praw rzeczowych w postępowaniach administracyjnych, gdzie przedmiotowe opracowania stanowią dowód w sprawie (np. dla potrzeb nabycia, odszkodowania, opłaty, renty, wywłaszczenia, zamiany, uzupełnienia - zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami). Działalność ma charakter działalności regulowanej ustawowo - zasady wykonywania tej działalności określa Dział IV i V ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z przepisów tej ustawy wynika, że przedmiotem wyceny nieruchomości jest ustalanie jej wartości. Ustalenie wartości następuje w oparciu o proces wyceny, sposób przeprowadzenia którego regulują przepisy prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego). Rezultatem wyceny jest operat szacunkowy lub opinia co do wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Nie będzie prowadzona tzw. działalność doradcza. Na co dzień Wnioskodawca pracuje w innej branży "na etat", a prowadzona działalność będzie dodatkowym zajęciem i dochód z tego tytułu nie przekroczy 200.000 zł w roku podatkowym.

Ponadto, w piśmie z dnia 25 lipca 2017 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

W ramach działalności Zainteresowany nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie sporządzał operaty szacunkowe określające wartość nieruchomości wykonywane na zlecenie właściciela nieruchomości lub innego podmiotu. Prowadzone będzie również pośrednictwo polegające na kojarzeniu potencjalnego klienta i sprzedającego. W ramach prowadzonej działalności nie będzie prowadzone doradztwo, ani usługi polegające na udzielaniu porad, wyjaśnień.

Ad. 3

Wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2017 nie przekroczy 200.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba fizyczna prowadząca działalność w zakresie wycen nieruchomości, analiz i pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nieprowadząca tzw. działalności doradczej, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od płacenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia od płacenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym "Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w marcu 2017 r. Wnioskodawca uzyskał uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego. W ramach prowadzonej działalności będzie świadczyć usługi polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych, analiz rynku nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD: 68.31.Z.

Świadczone usługi polegają głównie na opracowywaniu operatów szacunkowych, tj. pisemnych opinii określających wartość nieruchomości, wartość ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń. W ramach wykonywania analiz rynku sporządza się je na podstawie danych zawartych w transakcjach kupna-sprzedaży, zawierają one skrócony opis badanego segmentu rynku z wyszczególnieniem ilości transakcji wraz z ich cenami transakcyjnymi. Świadczone usługi będą na rzecz osób fizycznych jak również na rzecz administracji: Urzędów Gmin, Starostw Powiatowych, Agencji Nieruchomości Rolnych.

Celem powstawania operatów szacunkowych w formie opinii pisemnej, analiz rynku nieruchomości jest określenie wartości nieruchomości w celu ich: zbycia, nabycia, określanie wartości praw do nieruchomości i praw rzeczowych w postępowaniach administracyjnych, gdzie przedmiotowe opracowania stanowią dowód w sprawie (np. dla potrzeb nabycia, odszkodowania, opłaty, renty, wywłaszczenia, zamiany, uzupełnienia - zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami). Działalność ma charakter działalności regulowanej ustawowo - zasady wykonywania tej działalności określa Dział IV i V ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z przepisów tej ustawy wynika, że przedmiotem wyceny nieruchomości jest ustalanie jej wartości. Ustalenie wartości następuje w oparciu o proces wyceny, sposób przeprowadzenia którego regulują przepisy prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego). Rezultatem wyceny jest operat szacunkowy lub opinia co do wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Nie będzie prowadzona tzw. działalność doradcza. Na co dzień Wnioskodawca pracuje w innej branży, a prowadzona działalność będzie dodatkowym zajęciem i dochód z tego tytułu nie przekroczy 200.000 zł w roku podatkowym.

Zainteresowany w ramach działalności nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie sporządzał operaty szacunkowe określające wartość nieruchomości wykonywane na zlecenie właściciela nieruchomości lub innego podmiotu. Prowadzone będzie również pośrednictwo polegające na kojarzeniu potencjalnego klienta i sprzedającego. W ramach prowadzonej działalności nie będzie prowadzone doradztwo, ani usługi polegające na udzielaniu porad, wyjaśnień.

Wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2017 nie przekroczy 200.000 zł.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy jako osoba fizyczna prowadząca działalność w zakresie wycen nieruchomości, analiz i pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nieprowadząca tzw. działalności doradczej, Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które są wykonywane w ramach prowadzonej działalności, należy zaliczyć do usług, których świadczenie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa.

W potocznym rozumieniu, termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa prawnego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że będzie świadczyć usługi z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ww. ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 174 ust. 2 cyt. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Stosownie do art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, "rzeczoznawca" to osoba powoływana do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jej kwalifikacji.

Zatem z przytoczonej definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Wnioskodawca w opisie sprawy zaznaczył, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie świadczyć usługi polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych, analiz rynku nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD: 68.31.Z i nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2017 nie przekroczy 200.000 zł.

Zatem Zainteresowany będzie spełniał wskazane wyżej warunki i zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu.

Podsumowując, w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność w zakresie wycen nieruchomości, analiz i pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nieprowadząca tzw. działalności doradczej, może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że w sytuacji, gdy wartość sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawcę przekroczy w trakcie roku podatkowego wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 200.000 zł, bądź też Zainteresowany w ramach działalności będzie wykonywał którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawca, utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w oparciu o przepis art. 113 ust. 1 ustawy.

W myśl przepisu art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.