0112-KDIL1-2.4012.254.2017.1.PG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przekazania odpadów do utylizacji a tym samym uwzględniania tej czynności w prowadzonej dla celów podatku VAT ewidencji oraz wystawienia faktury - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przekazania odpadów do utylizacji a tym samym uwzględniania tej czynności w prowadzonej dla celów podatku VAT ewidencji oraz wystawienia faktury.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A.S.A. (dalej: "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem, zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce i posiada numer VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja nawozów i chemikaliów oraz wynajem nieruchomości.

Wnioskodawca w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z usług remontowo budowlanych świadczonych przez nie powiązane z Wnioskodawcą firmy zewnętrzne dalej zwane Zleceniobiorcą.

Usługi remontowo-budowlane realizowane będą na podstawie zaakceptowanego przez strony w formie pisemnej dokumentu, zawierającego essentialia negotii zawartej umowy na realizację usługi remontowo-budowlanej (dalej zwanego: "Zlecenie na usługę"), którego integralną częścią będzie każdorazowo Załącznik nr 1: "Ogólne Warunki Zamówienia Usługi".

Spółka planuje wskazać w Ogólnych Warunkach Zamówienia Usługi, w zakresie istotnym dla opisu zdarzenia przyszłego, że:

"W przypadku usług wykonywanych na terenie Wnioskodawcy Zleceniobiorca jest wytwórcą odpadów w rozumieniu Ustawy o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.) i na nim spoczywa obowiązek gospodarowania odpadami oraz przekazanie Zleceniodawcy karty przekazania odpadów lub inny dokument określający w szczególności ilość i rodzaj uzyskanego odpadu pobranego do utylizacji. Zleceniodawca zastrzega sobie prawo kontroli powyższych działań. Wymieniony dokument należy przekazać najpóźniej w dniu zakończenia prac a jej brak będzie równoznaczny z niewykonaniem usługi".

W przypadku akceptacji "Zlecenia na usługę", Zleceniobiorca, jako wytwórca odpadów będzie zobowiązany do ich usunięcia z terenu Wnioskodawcy i ich utylizacji. Zdarzyć się może, że Wnioskodawca nie poniesie z tego tytułu żadnych kosztów, lecz również mogą mieć miejsce przypadki, gdy Zleceniobiorca podwyższy cenę za usługę budowlano-montażową w związku z ciążącym na nim obowiązkiem zagospodarowania i utylizacji odpadów.

Niewykluczone, że Wnioskodawca w miejsce ww. "zlecenia na usługę" lub łącznie z "zleceniem na usługę" podpisze odrębną umowę na realizację wybranych usług remontowo-budowlanych. W ramach takiej umowy to Wnioskodawca zostanie wskazany jako wytwórca odpadów w rozumieniu Ustawy o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.; dalej: Ustawa o odpadach) i na nim spoczywał będzie obowiązek gospodarowania odpadami. Jednakże taka sytuacja nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca wskazuje jednak na taką możliwość z uwagi na przedstawienie całościowego opisu zdarzenia przyszłego związanego z opisanymi w niniejszym wniosku sytuacjami.

Poprzez odpady w niniejszym opisie zdarzenia przyszłego należy rozumieć w szczególności wszelkie powstałe w wyniku realizowanej usługi remontowo-budowlanej: resztki użytych materiałów budowlanych, gruz, fragmenty wymienianych instalacji, urządzeń, zużyte media (np. przepracowany olej), złom, makulatura, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie odpadów do utylizacji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT a tym samym Wnioskodawca ma obowiązek uwzględnić w prowadzonej dla celów podatku VAT ewidencji podatek należny od przekazanych do utylizacji odpadów, których wytwórcą w rozumieniu Ustawy o odpadach będzie Zleceniobiorca, a przekazanie odpadów udokumentować fakturą VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie odpadów do utylizacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględnienia w prowadzonej dla celów VAT ewidencji podatku należnego od przekazanych do utylizacji odpadów, których wytwórcą w rozumieniu Ustawy o odpadach będzie Zleceniobiorca, w konsekwencji przekazanie odpadów do utylizacji nie będzie dokumentowane fakturą VAT. Wystarczającym dla udokumentowania przekazania odpadów do utylizacji będzie dokument podpisany przez Zleceniobiorcę określający w szczególności ilość i rodzaj uzyskanego odpadu pobranego do utylizacji w wyniku realizacji usługi remontowo-budowlanej.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy przekazanie odpadów do utylizacji firmie remontowo-budowlanej, która udokumentuje pobranie odpadów do utylizacji nie będzie stanowiło czynności podlegającej przepisom Ustawy VAT.

Takie przekazanie odpadów przez Wnioskodawcę, nie będzie bowiem stanowiło ani dostawy towarów, ani świadczenia usługi.

Aby można było mówić w analizowanym zdarzeniu przyszłym o dostawie towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT musi dojść do odpłatnego przekazania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (za wyjątkiem sytuacji przewidzianych w art. 7 ust. 2 Ustawy VAT). Jednakże w analizowanym zdarzeniu przyszłym należy również uwzględnić przepisy Ustawy o odpadach. W świetle tych przepisów nie dojdzie do przekazania prawa do dysponowania towarem jak właściciel gdyż wraz z przejściem odpowiedzialności za odpady na Zleceniobiorcę, nie dochodzi równocześnie do przejścia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, bowiem ich odbiorca (tutaj Zleceniobiorca działający jako uprawniony podmiot do utylizacji) nie ma swobody w dysponowaniu tymi odpadami, lecz zgodnie z uregulowaniami Ustawy o odpadach jest obowiązany do ich utylizacji.

Na podstawie art. 33 ust. 1 Ustawy o odpadach, posiadacz odpadów (w tym zdarzeniu przyszłym Zleceniobiorca) jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarki odpadami, w tym do prowadzenia procesów przetwarzania odpadów w taki sposób, aby procesy te oraz powstające w ich wyniku, odpady nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska, a także w sposób zgodny z przepisami o ochronie środowiska i planami gospodarki odpadami.

Tym samym, wraz z wydaniem towarów (odpady bowiem również mogą spełniać definicje towaru w świetle Ustawy VAT) nie dochodzi do przejścia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, ponieważ Zleceniobiorca jest ograniczony w swoich możliwościach dysponowania odpadami wyłącznie do celów wskazanych w Ustawie o odpadach.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że w takim zdarzeniu przyszłym nie będzie możliwe wskazanie beneficjenta dostawy, ze względu na brak możliwości swobodnego dysponowania odpadami przez Zleceniobiorcę. Zleceniobiorca może wyłącznie realizować czynności wynikające z Ustawy o odpadach w związku z otrzymanymi odpadami. Pośrednim potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest fakt, że Wnioskodawca jako przekazujący towary do utylizacji nie otrzyma za nie wynagrodzenia. Co więcej, to Zleceniobiorca ma prawo obciążyć Wnioskodawcę kosztami ich utylizacji.

Powyższe prowadzi do wniosku, że czynność przekazania towarów do utylizacji nie spełnia przesłanek dostawy towarów na gruncie Ustawy VAT ponieważ:

Brak spełnienia przesłanek wskazanych w pkt 2 i 3 powyżej wskazuje, że przekazania towarów do utylizacji nie można również rozpatrywać po stronie Wnioskodawcy jako świadczenia usług na gruncie Ustawy VAT.

Podsumowując, w odniesieniu do przekazania odpadów/towarów do utylizacji nie można mówić o dostawie towarów lub o świadczeniu usług przez Wnioskodawcę gdyż w istocie nie dochodzi do zmiany właściciela odpadów. W analizowanym zdarzeniu przyszłym nie można ponadto wskazać żadnych korzyści dla stron takiej czynności z uwagi na fakt, że odpady ulegają utylizacji. W takiej sytuacji, jako prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie odpadów do utylizacji nie podlega opodatkowaniu VAT a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględnienia w prowadzonej dla celów VAT ewidencji, podatku należnego od przekazanych do utylizacji odpadów, których wytwórcą w rozumieniu Ustawy o odpadach będzie Zleceniobiorca, a przekazanie odpadów do utylizacji nie będzie dokumentowane fakturą VAT. Wystarczającym dla udokumentowania przekazania odpadów do utylizacji będzie dokument podpisany przez Zleceniobiorcę określający w szczególności ilość i rodzaj uzyskanego odpadu pobranego do utylizacji w wyniku realizacji usługi remontowo budowlanej.

Wnioskodawca pragnie bowiem na zakończenie podkreślić, że status wytwórcy odpadów w rozumieniu Ustawy o odpadach generuje, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, wyłącznie określone obowiązki po stronie Zleceniobiorcy, tym samym nie można mówić w takiej sytuacji o przeniesieniu prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym podkreślić, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicje odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji gospodarczej).

Ponadto w myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem, zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce. Wnioskodawca w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z usług remontowo-budowlanych na podstawie zaakceptowanego przez strony w formie pisemnej dokumentu, zawierającego essentialia negotii zawartej umowy na realizację usługi remontowo-budowlanej (dalej zwanego: "Zlecenie na usługę"), którego integralną częścią będzie każdorazowo Załącznik nr 1: "Ogólne Warunki Zamówienia Usługi".

Spółka planuje wskazać w Ogólnych Warunkach Zamówienia Usługi, w zakresie istotnym dla opisu zdarzenia przyszłego, że: "W przypadku usług wykonywanych na terenie Wnioskodawcy Zleceniobiorca jest wytwórcą odpadów w rozumieniu Ustawy o odpadach i na nim spoczywa obowiązek gospodarowania odpadami oraz przekazanie Zleceniodawcy karty przekazania odpadów lub inny dokument określający w szczególności ilość i rodzaj uzyskanego odpadu pobranego do utylizacji. Zleceniodawca zastrzega sobie prawo kontroli powyższych działań. Wymieniony dokument należy przekazać najpóźniej w dniu zakończenia prac a jej brak będzie równoznaczny z niewykonaniem usługi".

W przypadku akceptacji "Zlecenia na usługę", Zleceniobiorca, jako wytwórca odpadów będzie zobowiązany do ich usunięcia z terenu Wnioskodawcy i ich utylizacji. Poprzez odpady w opisie sprawy należy rozumieć w szczególności wszelkie powstałe w wyniku realizowanej usługi remontowo-budowlanej: resztki użytych materiałów budowlanych, gruz, fragmenty wymienianych instalacji, urządzeń, zużyte media (np. przepracowany olej), złom, makulatura, itp.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy przekazanie odpadów do utylizacji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT a tym samym Wnioskodawca ma obowiązek uwzględnić w prowadzonej dla celów podatku VAT ewidencji podatek należny od przekazanych do utylizacji odpadów, których wytwórcą w rozumieniu ustawy o odpadach będzie Zleceniobiorca, a przekazanie odpadów udokumentować fakturą VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987, z późn. zm.), przez odpady rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, przez posiadacza odpadów rozumie się wytwórcę odpadów lub osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.

Ponadto na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 32 cyt. ustawy, przez wytwórcę odpadów rozumie się każdego, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów (pierwotny wytwórca odpadów), oraz każdego, kto przeprowadza wstępną obróbkę, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów; wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach, posiadacz odpadów jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania.

Posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarki odpadami, o których mowa w art. 16-31, w tym do prowadzenia procesów przetwarzania odpadów w taki sposób, aby procesy te oraz powstające w ich wyniku odpady nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska, a także w sposób zgodny z przepisami o ochronie środowiska i planami gospodarki odpadami (art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach).

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o odpadach wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, jest podmiot, który świadczy usługę. W przedmiotowej sprawie wytwórcą odpadów (posiadaczem odpadów) jest zatem Zleceniobiorca działający w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Potwierdzeniem tego faktu są karty przekazania odpadów, w których to właśnie posiadaniu jest Zleceniobiorca. A zatem Zleceniobiorca jako posiadacz odpadów (wytwórca odpadów) jest obowiązany na mocy cyt. art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach do ich usunięcia.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy to Zleceniobiorca jest wytwórcą odpadów w rozumieniu ustawy o odpadach i na nim spoczywa obowiązek gospodarowania odpadami oraz przekazanie Zleceniodawcy karty przekazania odpadów lub inny dokument określający w szczególności ilość i rodzaj uzyskanego odpadu pobranego do utylizacji.

Zatem w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do odpadów, które powstały w wyniku przeprowadzonej przez Zleceniobiorcę usługi remontowo-budowlanej i do których utylizacji zobowiązany jest Zleceniobiorca - na podstawie zawartej umowy - nie dochodzi do przeniesienia prawa rozporządzania tymi "towarami" jak właściciel, bowiem Zleceniobiorca jako wytwórca odpadów, obowiązany jest wyłącznie do ich usunięcia zgodnie z cyt. art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach (nie ma możliwości faktycznego dysponowania rzeczą). Odpady, o których mowa we wniosku, zostają zutylizowane, a zatem nie dochodzi tu do zmiany właściciela i nikt nie odnosi korzyści z tytułu ich posiadania.

Podsumowując przekazanie przez Wnioskodawcę odpadów podmiotowi, który będzie zobowiązany do ich utylizacji, nie wypełni dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy. Czynności tej nie będzie można bowiem uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani tym bardziej za świadczenie przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym nie wystąpi po stronie Wnioskodawcy żadna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, a co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury oraz uwzględnienia jej w prowadzonych dla celów podatku VAT ewidencji.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie i odpowiadając na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że przekazanie odpadów do utylizacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględnienia w prowadzonej dla celów podatku VAT ewidencji podatku należnego od przekazanych do utylizacji odpadów, których wytwórcą w rozumieniu ustawy o odpadach będzie Zleceniobiorca i jednocześnie przekazanie odpadów nie należy udokumentować poprzez wystawienie faktury.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.