0112-KDIL1-2.4012.238.2020.1.PM - Moment dostawy towaru wydawanego z magazynu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Odbiorcę oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Odbiorcę oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo (...) Spółka Akcyjna (dalej "S.A", "Spółka", "Odbiorca") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

S.A. prowadzi działalność w zakresie dostarczania energii cieplnej do mieszkań, przedsiębiorstw oraz instytucji. Energia cieplna wykorzystywana jest nie tylko do ogrzewania, ale także do przygotowania ciepłej wody użytkowej, klimatyzacji, wentylacji i innych specyficznych potrzeb technologicznych. Jednym z elementów sieci ciepłowniczych niezbędnych do dostarczania energii cieplnej jest węzeł cieplny.

Węzeł cieplny to zespół urządzeń lub instalacji służących do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych.

W celu zaspokojenia potrzeb naszych klientów S.A. produkuje węzły cieplne do poszczególnych lokalizacji według indywidualnych projektów.

W celu zapewnienia stałej produkcji węzłów cieplnych Spółka ma zamiar zawrzeć z Dostawcą wybranych elementów wykorzystywanych w ich procesie produkcyjnym umowę, której przedmiotem będzie ciągła dostawa określonych produktów. Towary Dostawcy składowane będą w magazynie Spółki w wyodrębnionym miejscu oddzielnie od innych towarów. Udostępniona powierzchnia będzie używana przez Dostawcę wyłącznie w celu płynnej sprzedaży Produktów określonych umową.

Odbiorca nie będzie pobierał wynagrodzenia za udostępnienie powierzchni magazynowej. Odpowiedzialność za utratę czy uszkodzenie produktów po ich dostarczeniu do magazynu ponosi Odbiorca.

S.A. będzie uprawniony do pobierania z magazynu produktów według własnego uznania, niezbędnych do produkcji węzłów cieplnych i wnioskowania o uzupełnienie ich stanu takimi samymi produktami.

Zgodnie z zapisami umowy towary składowane w magazynie Spółki będą własnością dostawcy do momentu pobrania ich z magazynu do produkcji węzłów cieplnych. Dostawca zobowiązuje się uzupełniać stan produktów w magazynie w miarę pobierania ich przez Spółkę. W momencie pobrania produktu przez Odbiorcę następuje jego sprzedaż i przeniesienie prawa własności.

Dostawca będzie przeprowadzał inwentaryzację Produktów znajdujących się w magazynie w cyklach miesięcznych, na ostatni dzień roboczy danego miesiąca, na podstawie prowadzonej dokumentacji dotyczącej dostaw i pobrań produktów dokonanych w danym miesiącu kalendarzowym. W inwentaryzacji ma prawo uczestniczyć przedstawiciel Spółki. Do momentu pobrania towarów przez S.A. Dostawca zachowuje prawo ich własności oraz może swoje towary wycofać z magazynu lub sprzedać je stronie trzeciej.

Z projektu umowy wynika, że sprzedaż będzie miała miejsce z chwilą pobrania produktów z magazynu i ta data będzie wskazana na fakturze jako data dokonania dostawy.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny; produkty dostarczane przez Dostawcę służą S.A. do wykonywania czynności opodatkowanych; zakup udokumentowany zostanie fakturą wystawioną przez Dostawcę.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zamierza obniżać kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach przez Dostawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy faktura dokumentująca sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Odbiorcę będzie wystawiona zgodnie z przepisami ustawy o VAT, a zatem będzie dawała Odbiorcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku w tej fakturze naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towaru wystąpi w momencie pobrania go z wyodrębnionej części magazynu. Wtedy też dostawca powinien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wydanie towaru należącego do Dostawcy następować będzie w momencie pobrania towaru z magazynu przez pracowników Spółki. Należy więc uznać, że z tą chwilą przechodzić będzie na Spółkę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, a zatem w tym momencie dochodzić będzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Samo umieszczenie towarów w magazynie Spółki nie wiąże się z przekazaniem władztwa nad towarami. Projekt umowy przewiduje, że towar do chwili pobrania z magazynu przez Odbiorcę pozostaje własnością Dostawcy.

Zdaniem S.A. za zachowaniem przez Dostawcę ekonomicznego władztwa nad towarami przemawiają następujące okoliczności:

* Dostawca będzie mógł w każdej chwili wycofać towary z magazynu (w tym aby sprzedać stronie trzeciej);

* na dowód wydania towarów wystawiany będzie dokument WZ, którego wystawcą będzie Dostawca, natomiast pobierającym Spółka;

* towary przechowywane w magazynie będą oddzielnie od innych towarów i oznaczone jako należące do Dostawcy;

* Dostawca będzie odpowiedzialny za monitorowanie stanu magazynowanych towarów;

* Dostawca będzie miał prawo inspekcji magazynowanych towarów.

Zatem dostawca zachowa prawo do rozporządzania towarami składowanymi w magazynie Spółki, w szczególności wskazuje na to fakt, że w każdej chwili będzie mógł towar wycofać.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel będzie następowało - zgodnie z ustaleniami stron umowy - w momencie pobrania towarów przez Spółkę z półki magazynu i w tym momencie będzie dochodziło do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ten moment więc winien być traktowany jako data dostawy wymieniona na fakturze.

Dostawca będzie wystawiał fakturę za towar pobrany z magazynu zgodnie z art. 106i ust. 1, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy.

Aby podatnik miał możliwość odliczenia podatku VAT od dokonanego zakupu muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* powstał obowiązek podatkowy u sprzedawcy,

* nabyte towary lub usługi będą służyły nabywcy wykonywaniu czynności opodatkowanych,

* nabywca otrzymał fakturę.

Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Dodatkowym warunkiem, określonym w art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, jest posiadanie przez podatnika faktury lub dokumentu celnego potwierdzającego zakup.

Zdaniem S.A. obowiązek podatkowy po stronie sprzedawcy powstanie w momencie pobrania towaru z magazynu przez pracowników Nabywcy, dostawa ta zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Dostawcę i przekazaną Nabywcy, nabyte towary będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, a zatem zostaną spełnione wszystkie warunki, które dają prawo do odliczenia podatku VAT od dokonanego zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przepisu art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel" dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu ww. podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.

A zatem - jak wynika z literalnego brzmienia przepisu art. 19a ust. 1 ustawy - dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów - co do zasady - istotny jest moment "dokonania dostawy towarów". Zaznaczyć przy tym jednak należy, że przez "dokonanie dostawy towarów" - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W tym miejscu należy również zauważyć, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy, oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w zakresie dostarczania energii cieplnej. W celu zaspokojenia potrzeb klientów Wnioskodawca produkuje węzły cieplne do poszczególnych lokalizacji według indywidualnych projektów.

W celu zapewnienia stałej produkcji węzłów cieplnych Spółka ma zamiar zawrzeć z Dostawcą wybranych elementów wykorzystywanych w ich procesie produkcyjnym umowę, której przedmiotem będzie ciągła dostawa określonych produktów. Towary Dostawcy składowane będą w magazynie Spółki w wyodrębnionym miejscu oddzielnie od innych towarów. Udostępniona powierzchnia będzie używana przez Dostawcę wyłącznie w celu płynnej sprzedaży Produktów określonych umową.

Odpowiedzialność za utratę czy uszkodzenie produktów po ich dostarczeniu do magazynu ponosi Odbiorca.

Wnioskodawca będzie uprawniony do pobierania z magazynu produktów według własnego uznania, niezbędnych do produkcji węzłów cieplnych i wnioskowania o uzupełnienie ich stanu takimi samymi produktami.

Zgodnie z zapisami umowy towary składowane w magazynie Spółki będą własnością dostawcy do momentu pobrania ich z magazynu do produkcji węzłów cieplnych. Dostawca zobowiązuje się uzupełniać stan produktów w magazynie w miarę pobierania ich przez Spółkę. W momencie pobrania produktu przez Odbiorcę następuje jego sprzedaż i przeniesienie prawa własności.

Do momentu pobrania towarów przez Spółkę Dostawca zachowuje prawo ich własności oraz może swoje towary wycofać z magazynu lub sprzedać je stronie trzeciej.

Z projektu umowy wynika, że sprzedaż będzie miała miejsce z chwilą pobrania produktów z magazynu i ta data będzie wskazana na fakturze jako data dokonania dostawy.

Produkty dostarczane przez Dostawcę służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych, a zakup udokumentowany zostanie fakturą wystawioną przez Dostawcę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Odbiorcę oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że samo przekazanie przez Dostawcę towaru do magazynu Wnioskodawcy nie będzie wiązało się z przekazaniem Zainteresowanemu władztwa nad towarem, gdyż - jak wynika z treści wniosku - towar składowany w magazynie pozostanie nadal własnością Dostawcy. Do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (tj. dostawy towaru) dojdzie dopiero z chwilą jego sprzedaży Wnioskodawcy, u którego jest składowany. W związku z powyższym, obowiązek podatkowy przy dostawie towarów powstanie - zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - z chwilą wydania (sprzedaży) towaru, w tym bowiem momencie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Faktura jest dokumentem wystawianym dla potrzeb dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ustawy, są to między innymi imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy uznać, że przekazanie przez Dostawcę towarów Wnioskodawcy stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, na podstawie powołanego wyżej art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Dostawca dokonując wydania towarów na rzecz Wnioskodawcy ma obowiązek udokumentowania tej dostawy fakturą, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym - zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy - faktura ta powinna być wystawiona nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Ponadto, z uwagi na treść art. 106i ust. 7 ustawy, faktura ta nie powinna być wystawiona wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru.

Ponadto, na postawie art. 86 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Jak wskazał Wnioskodawca w treści złożonego wniosku, Dostawca będzie wystawiał fakturę za towar pobrany z magazynu zgodnie z art. 106i ust. 1, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy. Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyte towary będą służyły Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym wypełnione zostaną wszystkie przesłanki dające prawo do odliczenia.

Reasumując, faktura dokumentująca sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Odbiorcę będzie wystawiona zgodnie z przepisami ustawy. Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w tej fakturze.

Zaznaczenia wymaga jednak, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.