0112-KDIL1-2.4012.135.2020.2.PM - Prawo do odliczenia VAT przez wspólnotę mieszkaniową w związku z realizacją projektu termomodernizacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.135.2020.2.PM Prawo do odliczenia VAT przez wspólnotę mieszkaniową w związku z realizacją projektu termomodernizacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w ramach zrealizowanego projektu termomodernizacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w ramach zrealizowanego projektu termomodernizacyjnego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 27 maja 2020 r. o pełnomocnictwo do reprezentowania w przedmiotowej sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca) jest jednostką organizacyjną, niemającą osobowości prawnej, wyposażoną w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Posiada własny nr REGON i NIP. Organem Wspólnoty jest Zarząd, działający w oparciu o art. 20-21 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wszelkie jego działania zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania budynku mieszkalnego, który jest własnością członków Wspólnoty mieszkaniowej. Jedyne przychody osiągane przez Wspólnotę to przychody z tytułu zaliczek płaconych przez członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania poszczególnych, wyodrębnionych lokali mieszkalnych. Czynności te nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - dalej jako ustawa VAT.

Wspólnota nie osiąga obrotów z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z tym nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zrealizował inwestycję, polegającą na termomodernizacji budynku Wspólnoty w ramach projektu pn. "..."

W wyniku powyższego działania Wspólnota otrzymała faktury VAT od wykonawców robót budowlanych, prac przygotowawczych (audyty energetyczne ex ante i ex post, projekt budowlany, opinia ornitologiczna), wykonawcy czynności nadzoru inwestorskiego, z tytułu wydatków na promocję projektu (tablice) oraz wykonanie tzw. studium wykonalności inwestycji. Wspólnota ww. faktury VAT opłaciła i zaewidencjonowała w całości w koszty w kwocie brutto.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji termomodernizacyjnej służą i będą służyć Wnioskodawcy w przyszłości wyłącznie do wykonywania czynności, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspólnota nie realizuje i nie będzie realizować czynności podlegających opodatkowaniu na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład wspólnoty (np. najmu powierzchni reklamowych, najmu pomieszczeń na cele niemieszkalne, itd.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca) ma prawne możliwości odzyskania podatku od towarów usług (VAT) z faktur wystawionych przez Wykonawców/Dostawców w ramach zrealizowanego przez Wspólnotę projektu termomodernizacyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa nie ma możliwości odzyskania/odliczenia podatku VAT wyszczególnionego na fakturach wystawionych przez Wykonawców/Dostawców w ramach zrealizowanego projektu termomodernizacyjnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wtedy, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz gdy odliczenia dokonuje tzw. czynny podatnik VAT.

Wnioskodawca - Wspólnota mieszkaniowa - osiąga i będzie osiągać w przyszłości wyłącznie przychody, niestanowiące obrotu w rozumieniu art. 29a ustawy VAT.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701, z późn. zm.) zwalnia się od podatku wykonywane przez Wspólnotę czynności, związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli tych lokali, tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę.

Wspólnota nie realizuje natomiast i nie będzie realizować czynności podlegających opodatkowaniu VAT na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład wspólnoty (np. najmu powierzchni reklamowych, najmu pomieszczeń na cele niemieszkalne, itd.).

Skoro zaś nabyte w ramach projektu termomodernizacyjnego towary i usługi nie służą i nie będą służyć w przyszłości do sprzedaży opodatkowanej, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego czy zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w Rozdziale 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić - wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r.

Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów Rozdziału 4 cyt. rozporządzenia. Przedstawione wyżej zasady wykluczają możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i zwrotu różnicy podatku VAT związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wspólnota nie spełnia więc warunków uprawniających do odliczenia/zwrotu różnicy podatku VAT gdyż towary i usługi nabyte w ramach zrealizowanego projektu termomodernizacyjnego nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy VAT. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, w związku z czym nie może skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku i zwrotu różnicy podatku należnego.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz okoliczności faktyczne, zdaniem Wnioskodawcy, nie posiada on prawnej możliwości odzyskania podatku VAT z faktur od wykonawców/dostawców wystawionych w ramach zrealizowanego projektu termomodernizacji budynku Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną, niemającą osobowości prawnej, wyposażoną w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wszelkie jego działania zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania budynku mieszkalnego, który jest własnością członków Wspólnoty mieszkaniowej. Jedyne przychody osiągane przez Wspólnotę to przychody z tytułu zaliczek płaconych przez członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania poszczególnych, wyodrębnionych lokali mieszkalnych. Czynności te nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29a ustawy.

Wspólnota nie osiąga obrotów z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z tym nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zrealizował inwestycję, polegającą na termomodernizacji budynku Wspólnoty w ramach projektu pn. "..."

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji termomodernizacyjnej służą i będą służyć Wnioskodawcy w przyszłości wyłącznie do wykonywania czynności, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspólnota nie realizuje i nie będzie realizować czynności podlegających opodatkowaniu na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład wspólnoty (np. najmu powierzchni reklamowych, najmu pomieszczeń na cele niemieszkalne, itd.).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z faktur wystawionych przez Wykonawców/Dostawców w ramach zrealizowanego przez Wspólnotę projektu termomodernizacyjnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż - jak wskazał Zainteresowany - Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wspólnota nie osiąga obrotów z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z tym nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany wskazał również, że towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji termomodernizacyjnej służą i będą służyć Wnioskodawcy w przyszłości wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca nie będzie mieć możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. W analizowanym przypadku nie będą bowiem spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki, tj. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi - jak wynika z opisu sprawy - nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714, z późn. zm.), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia. Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest jednak pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wspólnota Mieszkaniowa nie będzie miała prawnej możliwości odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) z faktur wystawionych przez Wykonawców/Dostawców w ramach zrealizowanego przez Wspólnotę projektu termomodernizacyjnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl