0112-KDIL1-2.4012.131.2019.2.MR - Ustalenie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wynikającej z faktur związanych z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wynikającej z faktur związanych z realizacją inwestycji pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wynikających z faktur związanych z realizacją inwestycji pn. "...". Wniosek uzupełniono w dniu 30 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zrealizowała zadanie pn. "..." z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność", w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER", objętego Programem w zakresie "Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej".

Gmina w dniu 21 maja 2018 r. podpisała umowę z Zarządem Województwa o przyznaniu pomocy. Na podstawie Umowy Beneficjentowi (Gminie) została przyznana pomoc w kwocie 65.923,00 zł, tj. 63,00% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. Całkowity koszt zrealizowanej inwestycji wyniósł 120 000,83 zł.

Gmina prowadzi sprzedaż opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż opodatkowana dotyczy m.in. sprzedaży wody i odprowadzania ścieków, czynszów z najmu i dzierżawy dla osób fizycznych oraz prowadzących działalność gospodarczą.

Podstawowym aktem prawnym regulującym działalność gminy jako organu władzy publicznej jest ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o działaniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Otwarty katalog zadań własnych gminy został zawarty w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina zrealizowała operację pn. "...". W wyniku czego osiągnęła cel "Zaspokojenie potrzeb mieszkańców poprzez modernizację świetlicy środowiskowej". Realizując wyznaczony cel dokonano następujących czynności: wymieniono pokrycie dachowe, wymieniono w części budynku stolarkę okienną i drzwiową, wykonano roboty zewnętrzne i ocieplono ściany zewnętrzne styropianem i otynkowano i pomalowano, zamontowano parapety zewnętrzne. Dzięki czemu budynek zyskał wizualnie na wyglądzie zewnętrznym a termomodernizacja budynku przyczyniła się do zmniejszonej emisji spalin (mniejsze zużycie opału).

Zmodernizowany budynek świetlicy przyczynił się do poprawy jakości życia mieszkańców miasta i okolicznych wsi. Jest on wykorzystywany do spotkań mieszkańców i kultywowania obrzędów m.in.: wicia palm wielkanocnych i wieńców dożynkowych, do spotkań Kół Gospodyń Wiejskich i Stowarzyszeń. W świetlicy będą kultywowane tradycje i obyczaje, wymiana doświadczeń tutejszej społeczności. Zmodernizowany budynek stanowi alternatywne miejsce odpoczynku dla turystów i uczestników rajdów rowerowych i pieszych.

Projekt przyczyni się do zaspokojenia potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców Gminy. Modernizacja budynku świetlicy pozwoliła na większą integrację mieszkańców i utworzono miejsce spotkań różnych grup społecznych oraz różnych grup wiekowych. Gmina nie zamierza wynajmować/dzierżawić pomieszczeń zmodernizowanego budynku świetlicy ani w żadnej innej formie odpłatnie udostępniać przedmiotowy budynek. Inwestycja została ukończona i przyjęta na stan protokołem odbioru końcowego i zaewidencjonowana w księgach rachunkowych Gminy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Ad 1

Realizacja projektu wynikała z ustawy o samorządzie gminnym (ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

* pkt 1 - ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

* pkt 15 - utrzymanie gminnych obiektów, oraz gospodarki wodnej, urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Ad 2

Właścicielem budynku świetlicy - przed modernizacją jak i po modernizacji jest Gmina.

Ad 3

Budynek świetlicy jest w zarządzie Gminy i nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynek jest wykorzystywany nieodpłatnie przez mieszkańców wsi. Gmina nie będzie wynajmować/dzierżawić budynku, nie będzie otrzymywać żadnych dochodów z tego tytułu.

Ad 4

Gmina realizując inwestycję pn. "..." otrzymała faktury wystawione na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując inwestycję pn. "..." współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wynikającej z faktur związanych z realizacją tej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizując inwestycję pn. "..." nie ma prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabytych towarów i usług z faktur związanych z realizacją inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zmodernizowany budynek świetlicy jest obiektem publicznym, a korzystanie z niego jest bezpłatne, nie służy czynnościom opodatkowanym, w wyniku czego Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 15 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zrealizowała zadanie pn. "...", z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programem w zakresie "Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej". Gmina podpisała umowę z Zarządem Województwa o przyznaniu pomocy. Gmina zrealizowała ww. zadanie, w wyniku czego osiągnęła cel "Zaspokojenie potrzeb mieszkańców poprzez modernizację świetlicy środowiskowej". Zmodernizowany budynek świetlicy przyczynił się do poprawy jakości życia mieszkańców miasta i okolicznych wsi. Jest on wykorzystywany do spotkań mieszkańców i kultywowania obrzędów. Realizacja projektu wynikała z ustawy o samorządzie gminnym. Budynek świetlicy nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, wykorzystywany jest wyłącznie nieodpłatnie przez mieszkańców wsi. Gmina nie zamierza wynajmować/dzierżawić pomieszczeń zmodernizowanego budynku świetlicy ani w żadnej innej formie odpłatnie udostępniać przedmiotowy budynek. Inwestycja została ukończona i przyjęta na stan protokołem odbioru końcowego i zaewidencjonowana w księgach rachunkowych Gminy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości, czy przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "...".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT. Przedmiotowa inwestycja realizowana jest przez Gminę jako organ władzy publicznej w ramach zadań własnych gminy nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Jak wskazał Wnioskodawca - budynek świetlicy nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynek jest wykorzystywany nieodpłatnie przez mieszkańców wsi do spotkań i kultywowania obrzędów. Gmina nie zamierza wynajmować/dzierżawić pomieszczeń zmodernizowanego budynku świetlicy ani w żadnej innej formie odpłatnie udostępniać przedmiotowy budynek.

Zatem w omawianej sprawie - pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT - warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, a Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "...".

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.