0112-KDIL1-2.4012.112.2020.2.AG - Mechanizm podzielonej płatności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2020 r. (data wpływu 27 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy sprzedaży kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe;

* zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, której elementem jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy sprzedaży kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz w przypadku świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, której elementem jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa na rynku elektromobilności oraz rynku energetycznym. Świadczy usługi budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych. W ramach świadczonych usług jednocześnie dostarcza towary (stacje ładowania, kable elektryczne, transformatory, rozdzielnie itp.) oraz dokonuje ich montażu, testów i uruchomienia (usługi). Mieszany charakter świadczonych usług powoduje, że powstały wątpliwości co do stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

W piśmie z dnia 6 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowana udzieliła następujących odpowiedzi na zadane przez tut. Organ pytania o treści:

Pytanie DKIS nr 1:

Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź:

Tak, Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem.

Pytanie DKIS nr 2:

a. Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wymienionych w pytaniu nr 1 towarów bez równoczesnego świadczenia opisanych we wniosku usług?

* Jeżeli TAK, wówczas należy wskazać:

* czy sprzedawane przez Wnioskodawcę towary, tj. kable elektryczne, rozdzielnie elektryczne, transformatory, wymienione są w załączniku nr 15 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.)? Jeżeli tak, to pod którą pozycją ww. załącznika do ustawy o VAT się mieszczą?

* czy sprzedawane przez Wnioskodawcę ww. towary były/są udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.), tj. kwota należności ogółem (kwota brutto) przekracza 15 000 zł lub jej równowartość?

* czy podmioty, na rzecz których Wnioskodawca sprzedawał/sprzedaje ww. towary były/są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług?

Odpowiedź:

Opcja a)

* sprzedawane towary NIE są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług;

* TAK, są udokumentowane fakturą której kwota przekracza 15 000 zł.

Pytanie DKIS nr 3:

Jakie Wnioskodawca oprócz świadczenia usługi budowy infrastruktury ładowania świadczy usługi (należy je enumeratywnie wymienić).

Ponadto należy:

* wskazać czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi, wymienione są w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to pod którą pozycją ww. załącznika do ustawy o VAT się mieszczą?

* wskazać czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi były/są udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, tj. kwota należności ogółem (kwota brutto) przekracza 15 000 zł lub jej równowartość?

* wskazać czy podmioty, na rzecz których Wnioskodawca świadczył/świadczy ww. usługi były/są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług?

Odpowiedź:

Świadczone usługi są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług pod pozycją nr 119. Usługi są dokumentowane fakturą, której kwota przekracza 15 000 zł. Podmioty na rzecz których są świadczone usługi są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie).

1. Czy sprzedaż kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych, transformatorów jest objęta mechanizmem podzielonej płatności?

2. Czy w przypadku świadczenia usługi budowy infrastruktury ładowania, której elementem jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów oraz świadczenie usługi wymienionej w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, cała płatność objęta jest mechanizmem podzielonej płatności?

Wnioskodawca wyjaśnia, że zadane we wniosku pytania odnoszą się do generalnej zasady dotyczącej stosowania płatności podzielonej. W takiej sytuacji nie ma znaczenia których konkretnie usług z załącznika nr 15 dotyczy pytanie - zasada powinna znajdować zastosowanie do wszystkich usług wskazanych we wspomnianym załączniku.

Zdaniem Wnioskodawcy, (sformułowanym ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie).

Ad. 1. Sama sprzedaż kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych i transformatorów nie jest objęta mechanizmem split payment (podzielonej płatności). Towary te nie są objęte załącznikiem nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2. W przypadku gdy faktura dotyczy usługi objętej załącznikiem nr 15 i dostawy towarów nim nie objętych podzielona płatność powinna zostać zastosowana tylko do kwoty/wartości usług wymienionych w załączniku nr 15. W pozostałym zakresie mechanizm nie ma zastosowania.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany stwierdził, że jego stanowisko jest następujące - w przypadku świadczenia usługi (przykładowo nr 119 z załącznika nr 15), której składową jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów itp. należy wystawić dwie odrębne faktury, z których jedna obejmuje usługę objętą załącznikiem nr 15 (jeśli ta usługa jest warta więcej niż 15 000 zł) - do niej zastosowanie znajdzie mechanizm podzielonej płatności. Jednocześnie wystawiana jest druga faktura obejmująca dostawę kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów itp., która nie jest objęta mechanizmem podzielonej płatności (nawet jeśli wartość dostawy przekracza 15 000 zł). Usługa budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych, składająca się z usługi wskazanej w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz z dostawy kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów itp. jest więc rozliczana za pomocą dwóch odrębnych faktur. W konsekwencji nie jest prawidłowym podejście, zgodnie z którym za wykonanie usługi budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych, które tylko w części składają się z usług objętych załącznikiem nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług należy wystawić jedną fakturę w całości objętą mechanizmem podzielonej płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy sprzedaży kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe;

* zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, której elementem jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r. poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r.m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. - zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy - zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy - faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura powinna zawierać wyrazy "mechanizm podzielonej płatności".

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

Jednocześnie w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż kabli elektrycznych, rozdzielni elektrycznych, transformatorów objęta jest mechanizmem podzielonej płatności (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1 pkt 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany sprzedaje m.in. towary, tj. kable elektryczne, rozdzielnie elektryczne, transformatory. Towary te nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, są udokumentowane fakturą, której kwota przekracza 15 000 zł.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro towary, o których mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1, nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, ich sprzedaż nie będzie objęta obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, której elementem jest dostawa kabli elektrycznych, rozdzielni, transformatorów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Aby móc określić, że dana usługa jest usługą kompleksową (jednolitą/złożoną), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L nr 347, str. 1, z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W kontekście przytoczonych regulacji stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

W tym miejscu należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych. W ramach świadczonych usług jednocześnie dostarcza towary (stacje ładowania, kable elektryczne, transformatory, rozdzielnie itp.) oraz dokonuje ich montażu, testów i uruchomienia (usługi).

Przedmiotem dokonywanej sprzedaży jest - jak wynika z ww. opisu sprawy - jedno świadczenie polegające na usłudze budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych obejmujące również dostawę ww. towarów, tj. świadczenie kompleksowe.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika również, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT świadczy usługi na rzecz podmiotów, które są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zatem skoro Wnioskodawca świadczy usługi budowy infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych w ramach których dostarcza towary (kompleksowe świadczenie usług) i zostały one wymienione w załączniku nr 15 do ustawy oraz dokumentowane są fakturą, której kwota przekracza 15 000 zł, to na jednej fakturze od świadczonej kompleksowej usługi powinien zastosować tzw. mechanizm podzielonej płatności.

Zatem stanowisko, w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.