0112-KDIL1-2.4012.103.2017.2.TK - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych powstałych w wyniku podziału działki o pow. 2 ha - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych powstałych w wyniku podziału działki o pow. 2 ha. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Zainteresowany jest osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą, jednak w zakresie innym niż handel nieruchomościami, jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. W dniu 22 stycznia 2013 r. Zainteresowany nabył i stał się właścicielem (w formie aktu notarialnego) gruntu o powierzchni 2 ha. Nabyta nieruchomość stała się majątkiem osobistym właściciela. Sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy dokonała osoba fizyczna, nie specjalizująca się handlem nieruchomościami. Grunt według klasyfikacji gruntów należy w większości do klasy V oraz częściowo do klasy IVb, która przez wzgląd na niską jakość może podlegać wyłączeniu od produkcji rolnej. Zainteresowany od momentu nabycia gruntu nie wykorzystywał go do celów produkcji rolnej, ani innych działań rolniczych. Zainteresowany wystąpił o warunki zabudowy dla posiadanego gruntu i uzyskał je z dniem 8 listopada 2016 r., a w kolejnym kroku planuje dokonać podziału gruntu na działki budowlane, z zamiarem ich sprzedaży. Wnioskodawca, zbywając działki stanowiące jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zainteresowany nie dokonywał na posiadanym gruncie działań mających na celu zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, ogrodzenia działek, czy wszelakich działań marketingowych podejmowanych w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Grunty nie były również przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Na wniosek Urzędu Gminy Zainteresowany dokonał sprzedaży części omawianego we wniosku gruntu w związku z budową ścieżki rowerowej, która została utworzona wzdłuż drogi wojewódzkiej, będącej w pobliżu użytku. Transakcja nie miała charakteru ukierunkowanego na zysk, a fakt jej zaistnienia spowodowany był planami Urzędu w kwestii budowy ścieżki.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że grunt o pow. 2 ha zakupił ze środków własnych (Zainteresowany w 2007 r. sprzedał nieruchomość otrzymaną w spadku i za część uzyskanej kwoty dokonał zakupu). Celem nabycia nieruchomości od synowej była chęć przeprowadzki w sąsiedztwo jej rodzinnego domu i pomoc w opiece nad jej planowanymi dziećmi. Wnioskodawca dokonał jedynie sprzedaży wcześniej wskazanej nieruchomości gruntowej odziedziczonej w spadku po ojcu i jego rodzinie. Za poradą Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i podziale gruntu na 16 działek (15 budowlanych i 1 drogową). Działki po uzyskaniu prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy zostały wystawione na sprzedaż, a także wystąpiono z wnioskiem o ich podział. Wnioskodawca planuje sprzedać działki jednemu klientowi, jeśli nie znajdzie się chętny sprzedawać będzie działki na sztuki. Zainteresowany wystawił ofertę sprzedaży działki na portalu internetowym. Nie planuje innej formy ofertowania lub sprzedaży. Na gruncie tym Wnioskodawca organizował 2 imprezy rodzinne (ogniska). W części nieruchomości Zainteresowany zorganizował ogródek warzywny z ekologiczną żywnością na potrzeby swoje i rodziny. Teren od momentu zakupu utrzymywany był w nienagannym porządku. W związku ze złym stanem zdrowia i koniecznością bieżącej kontroli lekarskiej Wnioskodawca postanowił nabytą nieruchomość sprzedać. Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na budowę domu mieszkalnego (bez lokali komercyjnych). Grunt będzie posiadał przeznaczenie budowlane na podstawie uzyskanej decyzji o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy z tytułu planowanej sprzedaży ww. działek powstałych w wyniku podziału gruntu Wnioskodawca będzie działał tutaj w charakterze podatnika VAT na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, i czy w konsekwencji transakcje dostawy gruntu będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu planowanej sprzedaży ww. działek powstałych w wyniku podziału gruntu transakcje dostawy gruntu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie przepisów art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż będzie to jednorazowa transakcja w ramach rozporządzania majątkiem osobistym Zainteresowanego. Ponadto, Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż tych działek nie jest traktowana jako handel zakupionym towarem.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dlatego też w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem określenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie były również przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Co prawda - jak wynika z wniosku - Wnioskodawca sprzedał już wcześniej część omawianego gruntu, ale było to wymuszone planami gminy związanymi z zagospodarowaniem przestrzennym. Ponadto, Wnioskodawca nie wykonał na działkach żadnych innych czynności mogących mieć wpływ na wzrost ich wartości poza uzyskaniem decyzji dotyczącej warunków zabudowy. Powyższe okoliczności wskazują, że w związku z ww. sprzedażą Właściciel nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż powyższa będzie sprzedażą majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Należy zatem stwierdzić brak aktywności sprzedawcy w aspekcie zbywania gruntów, która mieściłaby się w definicji działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak charakteru zawodowego - stałego i zorganizowanego rodzaju takiej działalności).

Z racji tego mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie mającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą, jednak w zakresie innym niż handel nieruchomościami, jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. W dniu 22 stycznia 2013 r. Zainteresowany nabył w formie aktu notarialnego grunt o powierzchni 2 ha. Nabyta nieruchomość stała się majątkiem osobistym właściciela. Sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy dokonała osoba fizyczna, nie specjalizująca się handlem nieruchomościami.

Grunt według klasyfikacji gruntów należy w większości do klasy V oraz częściowo do klasy IVb, która przez wzgląd na niską jakość może podlegać wyłączeniu od produkcji rolnej. Zainteresowany od momentu nabycia gruntu nie wykorzystywał go do celów produkcji rolnej, ani innych działań rolniczych. Zainteresowany wystąpił o warunki zabudowy dla posiadanego gruntu i uzyskał je z dniem 8 listopada 2016 r. a w kolejnym kroku planuje dokonać podziału gruntu na działki budowlane, z zamiarem ich sprzedaży. Zainteresowany, zbywając działki stanowiące jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Wnioskodawca nie dokonywał na posiadanym gruncie działań mających na celu zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, ogrodzenia działek, czy wszelakich działań marketingowych podejmowanych w celu sprzedaży działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Grunty nie były również przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze.

Na wniosek Urzędu Gminy Wnioskodawca dokonał sprzedaży części omawianego we wniosku gruntu w związku z budową ścieżki rowerowej, która została utworzona wzdłuż drogi wojewódzkiej, będącej w pobliżu użytku.

Wnioskodawca grunt o pow. 2 ha zakupił ze środków własnych (Zainteresowany w 2007 r. sprzedał nieruchomość otrzymaną w spadku i za część uzyskanej kwoty dokonał zakupu). Celem nabycia nieruchomości od synowej była chęć przeprowadzki w sąsiedztwo jej rodzinnego domu i pomoc w opiece nad jej planowanymi dziećmi. Wnioskodawca dokonał jedynie sprzedaży wcześniej wskazanej nieruchomości gruntowej odziedziczonej w spadku po ojcu i jego rodzinie. Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i podziale gruntu na 16 działek (15 budowlanych i 1 drogową). Działki po uzyskaniu prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy zostały wystawione na sprzedaż, a także wystąpiono z wnioskiem o ich podział. Wnioskodawca planuje sprzedać działki jednemu klientowi, jeśli nie znajdzie się chętny sprzedawać będzie działki na sztuki. Zainteresowany wystawił ofertę sprzedaży działki na portalu internetowym. Nie planuje innej formy ofertowania lub sprzedaży. Na omawianym gruncie Wnioskodawca organizował 2 imprezy rodzinne. W części nieruchomości Zainteresowany zorganizował ogródek warzywny z ekologiczną żywnością na potrzeby swoje i rodziny. W związku ze złym stanem zdrowia i koniecznością bieżącej kontroli lekarskiej. Wnioskodawca postanowił nabytą nieruchomość sprzedać. Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na budowę domu mieszkalnego (bez lokali komercyjnych). Grunt będzie posiadał przeznaczenie budowlane na podstawie uzyskanej decyzji o warunkach zabudowy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy będzie on działał w charakterze podatnika i od sprzedaży działek budowlanych będzie zobowiązany zapłacić podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np.: uzbrojenie terenu, wytyczenie dróg, działań marketingowych itd.).

W niniejszej sprawie brak jest więc przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Zatem w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca dokonując dostawy działek będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dokonując dostawy działek opisanych we wniosku Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego - stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcje zbycia działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że transakcje dostawy gruntu nie będą opodatkowane podatkiem VAT, gdyż wskazane transakcje nie będą stanowiły działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Zainteresowany z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawca od sprzedaży powyższych działek budowlanych nie będzie zobowiązany zapłacić podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.