0112-KDIL1-1.4012.770.2018.2.RW - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tzw. palet Euro.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tzw. palet Euro - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tzw. palet Euro.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jawna prowadząca działalność pod firmą: "A", zwana dalej Spółką, Stroną lub Wnioskodawcą, prowadzi działalność handlową, a głównym przedmiotem tej działalności jest sprzedaż detaliczna wyposażenia do łazienek i glazury. Wspólnikami Spółki są wyłącznie dwie osoby fizyczne, a udziały wspólników w uzyskanych przez Spółkę zyskach oraz poniesionych kosztach w danym roku obrotowym są równe. Umowa Spółki nie stanowi, iż Spółka jest zobowiązana do tworzenia kapitałów np. kapitału zapasowego, kapitału z tytułu niewypłaconego wspólnikom zysku itp. W roku obrotowym 2017 Spółka nie prowadziła ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395) zwaną dalej w skrócie ustawą o rachunkowości. W roku obrotowym 2017 Strona była zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2018 r. poz. 200), zwanej dalej w skrócie podatkową księgą przychodów i rozchodów. Wspólnicy Spółki w dniu 22 marca 2018 r. podjęli uchwałę o podziale zysku za rok obrotowy 2017 ustalonego przez powyżej wymienionych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów na kwotę zł, wskazując jednocześnie ww. uchwale, iż zysk za rok 2017 został wypłacony do dnia 22 marca 2018 r. wspólnikom przez Spółkę zaliczkowo na podstawie podjętych uchwał w kwocie zł, a nie wypłacona część zysku za rok 2017 w kwocie zł zostanie pozostawiona w Spółce na finasowanie bieżącej działalności gospodarczej, z możliwością jego wypłaty wspólnikom w roku obrotowym 2018 r. lub też w latach obrotowych następnych.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług deklaracji kwartalnych. Spółka prowadząc działalność handlową nabywa od sprzedawców towarów, między innymi od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: "B", zwanymi dalej sprzedawców towarów, podatników VAT czynnych, tzw. palety Euro, na których są przywożone nabyte przez Stronę towary handlowe. Strona nie opłaca kaucji sprzedawcy towarów za palety. Dostarczenie przez sprzedawcę towarów palet Euro jest traktowane jak sprzedaż towarów i jest dokumentowane przez ww. fakturą, która jest przez Spółkę ewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 11 - uboczne koszty zakupu towarów, a podatek naliczony wyszczególniony przez sprzedawców towarów w ww. fakturze dokumentującej nabycie palety Euro jest ewidencjonowany przez Stronę w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług i jest odliczany od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy. W przypadku zwrotu palety Euro dla sprzedawcy towarów Spółka otrzymuje fakturę korygującą która jest ewidencjonowana przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług, a podatek VAT w niej wyszczególniony pomniejsza podatek naliczony do odliczenia od podatku należnego za dany kwartał obliczeniowy, w którym doręczono Stronie ww. fakturę korygującą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze dokumentującej nabycie przez Stronę od sprzedawców towarów tzw. palet Euro? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedawca towarów nie pobierający kaucji za opakowania, w tym wypadku za palety Euro, miał prawo uznania, iż dostawa ww. palet jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% i do udokumentowania ww. dostawy fakturą. Strona po otrzymaniu ww. faktury ma prawo do zaewidencjonowania jej w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług i odliczenia od podatku należnego za dany kwartał na podstawie art. 86 ust. 1 u.p.t.u. podatku naliczonego wyszczególnionego w ww. fakturze. Reasumując powyższe należy uznać, iż Spółce przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany kwartał podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze dokumentującej nabycie przez Stronę od sprzedawców towarów palet Euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towarów zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, który stanowi, że są nimi rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do ust. 6 pkt 2 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12.

Jak stanowi art. 29a ust. 11 ustawy, do podstawy opodatkowania nie wlicza się wartości opakowania, jeżeli podatnik dokonał dostawy towaru w opakowaniu zwrotnym, pobierając kaucję za to opakowanie lub określając taką kaucję w umowie dotyczącej dostawy towaru.

W myśl art. 29a ust. 12, w przypadku niezwrócenia przez nabywcę opakowania, o którym mowa w ust. 11, podstawę opodatkowania podwyższa się o wartość tego opakowania:

Odnosząc przywołane przepisy do regulacji unijnych należy wskazać, że Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.) w art. 92 przewiduje, że w przypadku kosztów opakowań zwrotnych, państwa członkowskie mogą przyjąć jeden z następujących środków:

Nadmienić należy, że opakowania zwrotne są specyficznym przedmiotem obrotu gospodarczego. Powoduje to konieczność zastosowania wobec nich specyficznych zasad rozliczania ze względu na ich akcesoryjność względem towarów, które są w nich przenoszone.

Polski ustawodawca w obowiązujących regulacjach zdecydował się na pierwsze rozwiązanie, o którym mowa w Dyrektywie, tj. wyłączenie opakowań zwrotnych z podstawy opodatkowania, podejmując jednak niezbędne środki w celu skorygowania tej podstawy w przypadku niezwrócenia opakowań.

Celem regulacji zwartej w art. 29a ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług jest uproszczenie rozliczeń w zakresie opakowań zwrotnych, których koszt, co do zasady, powinien zwiększać podstawę opodatkowania, a których specyfika polega na tym, że po wykorzystaniu są z reguły zwracane sprzedawcy. Na mocy art. 29a ust. 11 ustawy, w podstawie opodatkowania nie uwzględnia się wartości opakowań zwrotnych, jeżeli są one objęte kaucją lub kaucja taka została określona w umowie dotyczącej dostawy towarów. Wydanie opakowań zwrotnych za kaucją nie jest dokumentowane fakturą. W przypadku niezwrócenia przez nabywcę opakowania, o którym mowa w ust. 11, podstawę opodatkowania podwyższa się o wartość niezwróconego w terminie określonym w umowie opakowania zwrotnego, w dniu następnym po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot tego opakowania, a w przypadku gdy w umowie nie określono terminu zwrotu opakowania zwrotnego, podstawę opodatkowania podwyższa się 60. dnia od dnia wydania opakowania (art. 29a ust. 12 ustawy). Podstawę opodatkowania stanowi wówczas kwota pobranej lub określonej kaucji, pomniejszona o należny podatek.

Natomiast w przypadku opakowań zwrotnych, które nie zostały objęte kaucją, w podstawie opodatkowania dostarczanych towarów uwzględnia się wartość tych opakowań. W takim przypadku ich wartość uwzględnia się w cenie sprzedawanego towaru (w ramach jego podstawy opodatkowania) i jako całość opodatkowuje stawką właściwą dla tego towaru.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Terminy, w jakich należy wystawiać faktury ustawodawca określił w art. 106i ustawy.

Na podstawie art. 106i ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 12, fakturę wystawia się nie później niż:

W przypadku zatem niezwrócenia w odpowiednim terminie opakowań zwrotnych, podatnik powinien dokonać w terminach wynikających z art. 29a ust. 12 ustawy, podwyższenia, o wartość opakowań, podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy dokumentując tę czynność wystawieniem stosownej faktury.

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca nabywa od sprzedawców towarów tzw. palety Euro, na których są przywożone nabyte przez niego towary handlowe. Wnioskodawca nie opłaca kaucji sprzedawcy towarów za palety. Dostarczenie przez sprzedawcę towarów palet Euro jest traktowane jak sprzedaż towarów i jest dokumentowane fakturą, a podatek naliczony wyszczególniony przez sprzedawców towarów w ww. fakturze dokumentującej nabycie palety Euro jest ewidencjonowany przez Stronę w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług i jest odliczany od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy. W przypadku zwrotu palety Euro dla sprzedawcy towarów Wnioskodawca otrzymuje fakturę korygującą która jest ewidencjonowana przez niego w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług, a podatek VAT w niej wyszczególniony pomniejsza podatek naliczony do odliczenia od podatku należnego za dany kwartał obliczeniowy, w którym doręczono Stronie ww. fakturę korygującą.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - Spółka nabywa od kontrahentów towary handlowe wraz z tzw. paletami Euro (za palety nie jest pobierana kaucja, a ich dostawa jest przez kontrahentów traktowana jak sprzedaż towarów i udokumentowana fakturą) - to Spółka nabywa prawo do rozporządzania paletami Euro jak właściciel.

W związku z powyższym Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie tzw. palet Euro, w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, o ile nie zachodzą inne ograniczenia przewidziane w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Zauważyć też należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług oznaczone we wniosku jako nr 2, natomiast w zakresie pytania dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych oznaczonego we wniosku jako nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.