0112-KDIL1-1.4012.665.2017.2.PS - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego lub ubiegania się zwrot podatku z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu "Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności (...)".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego lub ubiegania się zwrot podatku z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego lub ubiegania się zwrot podatku z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 stycznia 2018 r. o doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Projekt "Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności..." realizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Działanie 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna - Działania o charakterze dobrych praktyk, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych, współfinansowanego ze środków Funduszu Spójności, ma dotyczyć ochrony czynnej specyficznych zbiorowisk rozwijających się na siedliskach przekształconych w wyniku górnictwa cynku i ołowiu. Stanowi cenne uzupełnienie działań zmierzających do zachowania różnorodności roślinności murawowej regionu i kraju. Zadanie realizowane jest przez Uniwersytet (Wnioskodawca) oraz Gminę A i Gminę B.

Murawy galmanowe objęte projektem, zlokalizowane są w południowej Polsce w obrębie dwóch województw: (...). Jeden z obszarów jest położony na terenie miasta B, 3 obszary w A, natomiast w C leżą dwa obiekty.

Murawy galmanowe:

1. Hałda popłuczkowa

2. Płaty

3. C- obszar Natura 2000 " (...)"

4. C- obszar Natura 2000 " (...)".

Działania zaplanowane w ramach projektu są zgodne z tym, co jest zalecane w ramach czynnej ochrony muraw oraz przy ich odtwarzaniu, są zgodne z zaleceniami GIOŚ dla muraw galmanowych. Jak wykazano, główne działania służące poprawie stanu istniejących muraw to koszenie i ręczne naruszanie powierzchni podłoża. Koszenie powinno się odbywać późną jesienią, co umożliwia gatunkom murawowym wydanie nasion. Natomiast ręczne naruszanie powierzchni murawy spowoduje odsłonięcie niewielkich fragmentów podłoża, które mogą być kolonizowane przez gatunki porostów, mszaków oraz gatunki roślin rocznych i dwuletnich, które są bardzo istotnym elementem wpływającym na zwiększenie bioróżnorodności muraw. W przypadku muraw zarośniętych przez gatunki drzewiaste i krzewiaste, pierwszym etapem ich odtwarzania jest wycinka bądź karczowanie tych roślin. Wycinka jest stosowana dla gatunków drzew i krzewów, które nie wytwarzają odrośli korzeniowych np. Pinus sylvestris, natomiast karczowanie jest zabiegiem koniecznym przy usuwaniu gatunków dających silne odrośla, np. trzmielina, kruszyna czy gatunek inwazyjny, jakim jest grochodrzew. Do karczowania będą wyznaczone nieliczne drzewa czy krzewy, stanowiące największe zagrożenie znajdujące się w centralnej części murawy galmanowej. Gatunki o których mowa powyżej, zlokalizowane na obrzeżach terenów galmanowych, pozostaną bez ingerencji, będąc miejscem schronienia dla ptaków oraz bytowania niektórych owadów i stanowiąc istotny element różnorodności biologicznej terenu. Bardzo ważnym elementem aktywnej ochrony muraw, jest przeciwdziałanie eutrofizacji siedliska, działanie to polega na usuwaniu nagromadzonej materii organicznej z powierzchni murawy (usunięcie opadłego igliwia bądź listowia spod okapu drzew, a także usunięcie, wytworzonego przez gatunki o dużej biomasie, wielosezonowego wojłoku liści, gatunków traw takich jak trzęślica modra, trzcinnik piaskowy itp.). Zabieg ten jest niezwykle istotny w przypadku terenu przeznaczonego do karczowania, ponieważ nie powinno dojść do przemieszania materii organicznej z podłożem mineralnym, które zostanie odsłonięte. W miejsca odkryte powinny zostać wysiane nasiona wyselekcjonowanych gatunków murawowych, pochodzące z najbliższego otoczenia. A w przypadku gatunków rzadkich i zagrożonych należy zastosować wysadzanie sadzonek wyhodowanych ex situ. Miejsca, które nie zostaną obsiane, mogą być kolonizowane przez gatunki ekspansywne lub inwazyjne. W przypadku gatunków inwazyjnych takich jak nawłoć, czy ekspansywnych - trzcinnik, należy zastosować koszenie min. 2 razy w sezonie przez kolejne lata.

Bazując na danych literaturowych wiadomym jest, że rozmnażanie generatywne sasanki otwartej Pulsatilla patens jest na bardzo niskim poziomie i nie daje pożądanego efektu. Jedną z metod ochrony ex situ różnorodności biologicznej, szczególnie w odniesieniu do gatunków zagrożonych wyginięciem, jest mikropropagacja in vitro. W warunkach laboratoryjnych możliwe jest namnożenie dużej liczby osobników danego gatunku przy wykorzystaniu niewielkiej ilości roślinnego materiału wyjściowego, co jest szczególnie istotne w przypadku ograniczonej dostępności osobników gatunków ginących.

Wprowadzenie do środowiska naturalnego osobników nieprzeanalizowanych pod kątem ewentualnej zmienności somaklonalnej mogłoby zagrozić genetycznej strukturze populacji doprowadzając w skrajnym przypadku do jej wymarcia, dlatego w zaplanowanych działaniach znalazły się wszystkie, niezbędne badania w celu uzyskania jak najlepszego wyniku. Namnożony materiał, zostanie przeniesiony do wcześniej wyznaczonego i przygotowanego siedliska, gdzie będzie poddawany zabiegom ochronnym, pielęgnacyjnym i będzie podlegał monitoringowi.

Ważnym elementem każdego projektu mającego na celu ochronę zbiorowisk murawowych jest uchwycenie stanu wyjściowego, a zwłaszcza ocena lokalnej puli gatunków związanych z tego typu siedliskami. Takie rozpoznanie pozwala ustalić, czy potrzebne jest wzbogacanie ich składu florystycznego oraz jakie działania ochrony czynnej będą najkorzystniejsze.

Niezbędny jest także monitoring prowadzony podczas całego projektu. Pozwala on nie tylko na ocenę skuteczności podejmowanych działań, ale także na opracowanie dalszych wytycznych co do ochrony poszczególnych obiektów oraz wzbogaca ogólną wiedzę na temat czynnej ochrony muraw. Projekt nie będzie generował zysków dla uczestników.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że:

1. Gmina B jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Faktury związane z ww. projektem (w zakresie realizowanego przez Gminę) będą wystawiano na Gminę B.

3. Towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu lub ubiegania się o zwrot tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu, ani też prawo do ubiegania się o zwrot tego podatku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 (z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z przepisu tego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zawiera autonomiczną definicję działalności gospodarczej, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy o VAT zawiera specyficzne uregulowania dotyczące organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy. W myśl tego przepisu, w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są uznawane za podatnika, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że jednostka samorządu terytorialnego będzie uznana za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tj. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszelkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Gmina wypełniając wskazania ustawowe zawarte w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.) jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone w zakresie administracji rządowej nałożone ustawami. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności spraw ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gminy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, rezultaty projektu będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie na potrzeby działalności publicznoprawnej, tj. zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody, w ramach której Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących po stronie Gminy podatek VAT należny. W rezultacie należy stwierdzić, że w świetle przedstawionych powyżej regulacji prawnych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu.

W ocenie Wnioskodawcy, Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.), gdyż środki finansowe wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w zawartych tam regulacjach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności maja charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego lub możliwości ubiegania się zwrot podatku z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu "Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności (...)".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT. Działania zaplanowane w ramach projektu będą dokonywane bowiem przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany - czyli ustawą o samorządzie gminnym, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

W zakresie realizowanego zadania, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia i zwrotu podatku z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu: "Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności (...)".

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnymi błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.