0112-KDIL1-1.4012.66.2018.1.MW - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części z tytułu realizowanego projektu pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części z tytułu realizowanego projektu pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części z tytułu realizowanego projektu pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zadania pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" w ramach RPOP na lata 2014-2020.

Celem projektu jest:

* rewitalizacja i zagospodarowanie przestrzeni publicznej terenów znajdujących się na terenie Gminy w miejscowościach: A., B., C;

* udostępnienie terenów dla mieszkańców - rodzin z dziećmi.

Będzie wykonana:

* rewitalizacja działki w msc. A. o powierzchni 0,02 ha poprzez urządzenie placu zabaw i wykonanie ogrodzenia,

* rewitalizacja obszaru zdegradowanego - działki w msc. B. o powierzchni 0,07 ha poprzez urządzenie placu zabaw, wykonanie ogrodzenia oraz 4 miejsc postojowych,

* rewitalizacji działki w msc. C. o powierzchni 0,06 ha poprzez wymianę starego, zniszczonego placu zabaw na nowe bezpieczne urządzenia.

Projekt realizowany będzie w okresie od 15 kwietnia 2019 r. do 30 czerwca 2019 r. Wybudowana infrastruktura nie będzie wiązała się z żadną odpłatnością od jej użytkowników. Celem inwestycji jest zachęcenie osób w różnym wieku do wspólnej zabawy z dziećmi, poprawa jakości infrastruktury oraz pobudzenie oddolnych inicjatyw. Place zabaw będą bezpłatne i ogólnodostępne zarówno dla mieszkańców, jak i dla osób spoza Gminy.

W związku z realizacją zadania Gmina będzie dokonywać nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami, w których Gmina będzie wskazana jako nabywca.

Towary i usługi związane z realizacją inwestycji będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, które będzie realizowane w 2019 r. pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" przysługuje prawo do odliczenia w całości lub części podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" od wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu.

Rewitalizacja i zagospodarowanie przestrzeni publicznej na terenie Gminy będzie odbywać się w ramach władztwa publicznego, gdyż będzie realizować Gmina zadanie własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia części lub całości podatku VAT, czyli nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację przedmiotowej inwestycji, ponieważ nie zostaną spełnione zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy warunki, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik - aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego - nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zadania pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" w ramach RPOP na lata 2014 -2020. Celem projektu jest:

* rewitalizacja i zagospodarowanie przestrzeni publicznej terenów znajdujących się na terenie Gminy w miejscowościach: A., B., i C.;

* udostępnienie terenów dla mieszkańców - rodzin z dziećmi.

Będzie wykonana:

* rewitalizacja działki w msc. A. o powierzchni 0,02 ha poprzez urządzenie placu zabaw i wykonanie ogrodzenia,

* rewitalizacja obszaru zdegradowanego - działki w msc. B. o powierzchni 0,07 ha poprzez urządzenie placu zabaw, wykonanie ogrodzenia oraz 4 miejsc postojowych,

* rewitalizacji działki w msc. C. o powierzchni 0,06 ha poprzez wymianę starego, zniszczonego placu zabaw na nowe bezpieczne urządzenia.

Projekt realizowany będzie w okresie od 15 kwietnia 2019 r. do 30 czerwca 2019 r. Wybudowana infrastruktura nie będzie wiązała się z żadną odpłatnością od jej użytkowników. Celem inwestycji jest zachęcenie osób w różnym wieku do wspólnej zabawy z dziećmi, poprawa jakości infrastruktury oraz pobudzenie oddolnych inicjatyw. Place zabaw będą bezpłatne i ogólnodostępne zarówno dla mieszkańców, jak i dla osób spoza Gminy.

W związku z realizacją zadania Gmina będzie dokonywać nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami, w których Gmina będzie wskazana jako nabywca. Towary i usługi związane z realizacją inwestycji będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto z treści wniosku wynika, że rewitalizacja i zagospodarowanie przestrzeni publicznej na terenie Gminy będzie odbywać się w ramach władztwa publicznego, gdyż będzie realizować Gmina zadanie własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, które będzie realizowane w 2019 r. pn. "Nadanie nowych funkcji przestrzeni publicznej (...)" przysługuje mu prawo do odliczenia w całości lub części podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. zadania nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części związanego z realizacją przedmiotowego projektu, gdyż Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.