0112-KDIL1-1.4012.347.2017.1.SJ - Zwolnienie z VAT usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług pośrednictwa ubezpieczeniowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca rozważa działanie jako agent na rynku ubezpieczeń. Spółka w tym zakresie zostanie wpisana w rejestrze Agentów Komisji Nadzoru Finansowego w związku z czym będzie posiadała status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Spółka podpisze umowę agencyjną (dalej: Umowa Agencyjna) z towarzystwem ubezpieczeniowym (dalej: Towarzystwo Ubezpieczeń, TU). W ramach Umowy Agencyjnej Spółka, jako agent ubezpieczeniowy, będzie świadczyć w imieniu i na rzecz TU kompleksową usługę pośrednictwa ubezpieczeniowego polegającą na zawieraniu umów ubezpieczenia na życie na rzecz TU oraz na wykonywaniu innych czynności polegających na uczestnictwie w administrowaniu i wykonywaniu zawartych umów ubezpieczeniowych.

W celu wykonania ww. kompleksowej usługi pośrednictwa, Spółka podejmie szereg czynności faktycznych mających na celu jej prawidłowe wykonanie, polegających w szczególności na:

Powyższe czynności składać się będą na kompleksową usługę świadczoną na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń. Za realizację przedmiotowej usługi, Spółka otrzymywać będzie od TU określone w umowie wynagrodzenie prowizyjne.

W zakresie wykonywania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego związanego z wykonywaniem umów grupowych ubezpieczeń na życie (obsługa techniczna ubezpieczeń) w podmiotach określonych w zleceniu obsługi technicznej umów ubezpieczenia, Wnioskodawca będzie wykonywał następujące czynności:

Należy zaznaczyć że sporządzanie i dostarczenie do TU wykazu osób po raz pierwszy przystępujących do ubezpieczenia jest czynnością niezbędną do zawarcia umowy ubezpieczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wszystkie czynności, które będą świadczone przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Towarzystwa należy traktować jako świadczenie kompleksowe, a tym samym czy wszystkie przedstawione w zdarzeniu przyszłym czynności będą korzystać w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Jeżeli w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. nie wszystkie czynności przedstawione w stanie faktycznym będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to które z wymienionych świadczeń będą korzystać z przedmiotowego zwolnienia?

3. Jeżeli w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. nie wszystkie czynności przedstawione w stanie faktycznym będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to które z wymienionych świadczeń opodatkowane będą stawką podstawową podatku VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Nie wszystkie czynności świadczone przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Towarzystwa należy traktować jako świadczenie kompleksowe, a tym samym w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. nie wszystkie przestawione w zdarzeniu przyszłym czynności korzystać będą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. czynności polegające na:

* przyjmowaniu od klientów wniosków o ubezpieczenie wraz z potwierdzeniem pierwszej wpłaty na konto TU oraz dostarczanie ich do TU oraz przekazywanie ubezpieczającym dokumentów potwierdzających zawarcie umowy, w tym polis podpisanych przez TU;

* stałym pośredniczeniu przy zawieraniu na rzecz TU umów ubezpieczenia na życie;

* pozyskiwaniu klientów;

* wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania przez TU umów ubezpieczenia;

* rzetelnym informowaniu ubezpieczających o warunkach i rodzajach ubezpieczeń oferowanych przez TU, doręczanie bez wezwania ubezpieczającym tekstów ogólnych warunków ubezpieczenia przed zawarciem umowy ubezpieczenia;

* udzielaniu pomocy ubezpieczającym przy wypełnianiu wniosków o zawarcie umowy ubezpieczenia i innych dokumentów wymaganych w procedurach obsługi umowy ubezpieczenia, obowiązujących w TU;

* udzielaniu informacji ubezpieczonym pracownikom Ubezpieczającego o możliwości przystąpienia do ubezpieczenia;

* udzielaniu pomocy przy spisywaniu deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia;

* przyjmowaniu od ubezpieczonych wypełnionych i podpisanych deklaracji przystąpienia do ubezpieczeń grupowych;

* sporządzaniu i dostarczaniu do TU wykazu osób po raz pierwszy przystępujących do ubezpieczenia

- korzystać będą ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. czynności polegające na:

* nadzorowaniu terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych;

* kontaktowaniu się przynajmniej raz w roku z każdym klientem, którego umowę ubezpieczenia Wnioskodawca obsługuje, a w szczególności z klientami którzy:

o zalegają z płatnością składek;

o zgłosili się do TU z wnioskiem o zmianę warunków ubezpieczenia w trakcie trwania umowy;

o zgłosili się do TU z wnioskiem o realizacje zobowiązania oraz świadczenia;

* przyjmowaniu od ubezpieczających/ubezpieczonych uposażonych druków dotyczących obsługiwanych przez Spółkę umów ubezpieczenia i przekazywanie ich do TU w terminach zgodnych z obowiązującymi procedurami;

* rzetelnym informowaniu ubezpieczających o trybie postępowania w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego (wypadku ubezpieczeniowego);

* wykonywaniu innych powierzonych czynności określonych przez TU, niezbędnych do prawidłowej obsługi ubezpieczeń lub wynikających z istotnych potrzeb TU;

* uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia zawartych przez ubezpieczających pozyskanych przez Spółkę lub przekazanych jej do obsługi przez TU;

* informowaniu TU o aktualnych preferencjach Ubezpieczonych dotyczących roszczenia posiadanej oferty ubezpieczeniowej;

* udzielaniu ubezpieczonym informacji o wszystkich zmianach wprowadzonych w umowach ubezpieczenia, w szczególności o zmianach sumy ubezpieczenia, zakresu wprowadzonych ubezpieczeń dodatkowych oraz o aktualnej ofercie TU;

* sporządzaniu i dostarczaniu do TU wykazu osób, za które ubezpieczający zaprzestał przekazywania składek w danym miesiącu;

* udzielaniu zainteresowanym ubezpieczonym informacji o procedurze realizacji świadczeń z umowy ubezpieczenia i o wymaganych w tym celu dokumentach;

* informowaniu ubezpieczonych o możliwości indywidualnego kontynuowania ubezpieczenia;

* dostarczaniu do TU prawidłowo wypełnionych formularzy zgłoszeń wypadków ubezpieczeniowych;

* wykonywaniu innych czynności związanych z obsługą ubezpieczenia zleconych przez TU

- opodatkowane będą stawką podstawową podatku VAT w wysokości 23%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.; dalej ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W odniesieniu do kwestii świadczeń kompleksowych należy wskazać, że zarówno przepisy ustawy o VAT, jak i prawo unijne nie zawierają stosownych definicji świadczenia złożonego (kompleksowego). Pojęcie to zdefiniowane zostało w wiążącym sądownictwo krajowe orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a w ślad za nim w orzecznictwie administracyjnym. Punktem wyjścia przy definicji świadczenia złożonego jest teza, że każde świadczenie powinno być traktowane odrębnie i niezależnie (jako przedmiot opodatkowania), a traktowanie ich jako świadczeń złożonych ma charakter wyjątkowy. Pogląd taki pojawił się w orzeczeniu Trybunału z 25 lutego 1999 r. C-349/96 Card Protection Plan Ltd, gdzie Trybunał uznał, że świadczenie obejmujące jedną usługę z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT; należy określić zasadnicze cechy transakcji w celu ustalenia, czy podatnik świadczy na rzecz klienta, kilka odrębnych usług zasadniczych czy też jedną usługę. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Pogląd ten był powtarzany w orzeczeniach późniejszych np. w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV. Z kolei w wyroku z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN Trybunał wyraził pogląd, że mając na uwadze dwie okoliczności, mianowicie po pierwsze, z art. 2 (1) szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji celem określenia, czy podatnik zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jedno świadczenie (teza 22).

Zatem, aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), winno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Innymi słowy, pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

W ocenie Wnioskodawcy, nie wszystkie świadczone przez niego czynności będą miały charakter jednej złożonej usługi, w której można wyróżnić usługę główną, wobec której reszta świadczeń ma zadanie uzupełniające i pomocnicze. Czynności świadczone przez Wnioskodawcę nie będą miały charakteru jednolitego świadczenia, gdzie usługi związane z pośrednictwem ubezpieczeniowym stanowić będą tylko cześć z jego składników; występować w nim również będą świadczenia innego rodzaju usług, które swoimi cechami nie wykazują związku z pośrednictwem ubezpieczeniowym sensu stricte. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmą szereg różnego rodzaju czynności, wśród których nie sposób będzie wyróżnić świadczenia dominującego, jako tego, które nadałoby charakteru pozostałym czynnościom. W analizowanym przypadku oddzielenie poszczególnych czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach realizacji umowy nie będzie miało więc charakteru sztucznego. Zasadne jest zatem, aby czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie traktować jako świadczenia kompleksowego właśnie dlatego, że czynności te ze względu na swoje właściwości i charakter nie mogą tworzyć razem ekonomicznie spójnej usługi dla nabywcy.

Zwolnienia zawarte w art. 43 ustawy o VAT uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.; dalej Dyrektywa).

W myśl art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zatem w pierwszej kolejności należy określić, jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dany podmiot jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek ze stron umowy, dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" warto odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że: "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.

Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z kolei w uzasadnieniu wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z 13 grudnia 2001 r. C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest natomiast uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

W kwestii znaczenia słowa "negocjacje", w kontekście art. 13 cześć B lit. d pkt 5 Dyrektywy TSUE w ww. wyroku wskazał, że: "odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem".

Powyższe tezy znalazły potwierdzenie w wyroku w sprawie C-40/15, gdzie Trybunał wskazał (w kontekście uznania danej działalności za usługi "świadczone przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych" w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. a dyrektywy VAT), że w pierwszej kolejności usługodawca powinien pozostawać w stosunku z ubezpieczycielem i ubezpieczonym. Stosunek ten może być wyłącznie pośredni, jeżeli usługodawca jest podwykonawcą brokera lub agenta. W drugiej kolejności jego działalność powinna obejmować istotne aspekty pośrednictwa ubezpieczeniowego, takie jak wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem.

Jak wynika z powołanych przepisów krajowych, wskazanego przepisu Dyrektywy oraz orzecznictwa TSUE, zwolnieniu od podatku podlegają usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym wykonywane przez brokerów i agentów ubezpieczeniowych. W orzecznictwie TSUE dotyczącym tej tematyki wyraźnie jednak zostało podkreślone, że pośrednictwo ubezpieczeniowe, to czynności których celem jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę ubezpieczenia. Zgodnie z i tym orzecznictwem, istotnymi aspektami pośrednictwa ubezpieczeniowego jest wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem w celu zawarcia umowy. W związku z tym należy stwierdzić, że spośród czynności które będą wykonywane przez Wnioskodawcę, tylko czynności polegające na pośredniczeniu w zawieraniu umów ubezpieczenia, których celem będzie doprowadzenie do zawarcia umów ubezpieczeniowych stanowić będzie pośrednictwo ubezpieczeniowe zwolnione od podatku VAT. Natomiast czynności wykonywane przez Spółkę w celu uczestniczenia w wykonaniu umów ubezpieczenia lub utrzymania umów ubezpieczeniowych nie będą stanowić pośrednictwa ubezpieczeniowego i nie będą mogły korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Analiza wymienionych w zdarzeniu przyszłym czynności, do których zobowiąże się Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy, w kontekście powołanych przepisów prawa oraz orzeczeń TSUE prowadzi Wnioskodawcę do wniosku, że tylko część z nich będzie mogła być zakwalifikowana jako usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. I tak:

* przyjmowanie od klientów wniosków o ubezpieczenie wraz z potwierdzeniem pierwszej wpłaty na konto TU oraz dostarczanie ich do TU oraz przekazywanie ubezpieczającym dokumentów potwierdzających zawarcie umowy, w tym polis podpisanych przez TU;

* stałe pośredniczenie przy zawieraniu na rzecz TU umów ubezpieczenia na życie;

* pozyskiwanie klientów;

* wykonywanie czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania przez TU umów ubezpieczenia;

* rzetelnym informowaniu ubezpieczających o warunkach i rodzajach ubezpieczeń oferowanych przez TU, doręczanie bez wezwania ubezpieczającym tekstów ogólnych warunków ubezpieczenia przed zawarciem umowy ubezpieczenia;

* udzielanie pomocy ubezpieczającym przy wypełnianiu wniosków o zawarcie umowy ubezpieczenia i innych dokumentów wymaganych w procedurach obsługi umowy ubezpieczenia, obowiązujących w TU;

* udzielanie informacji ubezpieczonym pracownikom Ubezpieczającego o możliwości przystąpienia do ubezpieczenia;

* udzielanie pomocy przy spisywaniu deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia;

* przyjmowanie od ubezpieczonych wypełnionych i podpisanych deklaracji przystąpienia do ubezpieczeń grupowych;

* sporządzanie i dostarczanie do TU wykazu osób po raz pierwszy przystępujących do ubezpieczenia

- będzie należało uznać za czynności z zakresu pośrednictwa ubezpieczeniowego zmierzające w istocie do zawarcia umowy ubezpieczenia. Tym samym, wymienione powyżej czynności, wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy i udzielonego mu pełnomocnictwa należy uznać za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, podlegające zwolnieniu od podatku.

Z kolei pozostałe wykonywane przez Spółkę czynności, tj.:

* nadzorowanie terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych;

* kontaktowanie się przynajmniej raz w roku z każdym klientem, którego umowę ubezpieczenia Wnioskodawca obsługuje, a w szczególności z klientami którzy:

* zalegają z płatnością składek;

* zgłosili się do TU z wnioskiem o zmianę warunków ubezpieczenia w trakcie trwania umowy;

* zgłosili się do TU z wnioskiem o realizacje zobowiązania oraz świadczenia;

* przyjmowanie od ubezpieczających/ubezpieczonych uposażonych druków dotyczących obsługiwanych przez Spółkę umów ubezpieczenia i przekazywanie ich do TU w terminach zgodnych z obowiązującymi procedurami;

* rzetelne informowanie ubezpieczających o trybie postępowania w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego (wypadku ubezpieczeniowego);

* wykonywanie innych powierzonych czynności określonych przez TU, niezbędnych do prawidłowej obsługi ubezpieczeń lub wynikających z istotnych potrzeb TU;

* uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia zawartych przez ubezpieczających pozyskanych przez Spółkę lub przekazanych jej do obsługi przez TU;

* informowanie TU o aktualnych preferencjach Ubezpieczonych dotyczących roszczenia posiadanej oferty ubezpieczeniowej;

* udzielanie ubezpieczonym informacji o wszystkich zmianach wprowadzonych w umowach ubezpieczenia, w szczególności o zmianach sumy ubezpieczenia, zakresu wprowadzonych ubezpieczeń dodatkowych oraz o aktualnej ofercie TU;

* sporządzanie i dostarczaniu do TU wykazu osób, za które ubezpieczający zaprzestał przekazywania składek w danym miesiącu;

* udzielanie zainteresowanym ubezpieczonym informacji o procedurze realizacji świadczeń z umowy ubezpieczenia i o wymaganych w tym celu dokumentach;

* informowanie ubezpieczonych o możliwości indywidualnego kontynuowania ubezpieczenia;

* dostarczanie do TU prawidłowo wypełnionych formularzy zgłoszeń wypadków ubezpieczeniowych;

* wykonywanie innych czynności związanych z obsługą ubezpieczenia zleconych przez TU

- będzie przejawem uczestniczenia Spółki w wykonaniu lub utrzymaniu zawartych wcześniej umów ubezpieczenia. Czynności te nie będą zmierzały do wyszukiwania klientów ubezpieczeniowych i kontaktowania ich z ubezpieczycielem w celu zawarcia umowy. W związku z tym nie będą stanowiły one pośrednictwa ubezpieczeniowego i nie będą mogły korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Podsumowując, odpowiedzi na pytania będące przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej powinny brzmieć następująco:

Ad. 1

Nie wszystkie czynności, które będą świadczone przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Towarzystwa należy traktować jako świadczenie kompleksowe, a tym samym od 1 lipca 2017 r. nie wszystkie przestawione w zdarzeniu przyszłym czynności będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Ad. 2

W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. czynności polegające na:

* przyjmowaniu od klientów wniosków o ubezpieczenie wraz z potwierdzeniem pierwszej wpłaty na konto TU oraz dostarczanie ich do TU oraz przekazywanie ubezpieczającym dokumentów potwierdzających zawarcie umowy, w tym polis podpisanych przez TU;

* stałym pośredniczeniu przy zawieraniu na rzecz TU umów ubezpieczenia na życie, pozyskiwaniu klientów;

* wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania przez TU umów ubezpieczenia;

* rzetelnym informowaniu ubezpieczających o warunkach i rodzajach ubezpieczeń oferowanych przez TU, doręczanie bez wezwania ubezpieczającym tekstów ogólnych warunków ubezpieczenia przed zawarciem umowy ubezpieczenia;

* udzielaniu pomocy ubezpieczającym przy wypełnianiu wniosków o zawarcie umowy ubezpieczenia i innych dokumentów wymaganych w procedurach obsługi umowy ubezpieczenia, obowiązujących w TU;

* udzielaniu informacji ubezpieczonym pracownikom Ubezpieczającego o możliwości przystąpienia do ubezpieczenia;

* udzielaniu pomocy przy spisywaniu deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia;

* przyjmowaniu od ubezpieczonych wypełnionych i podpisanych deklaracji przystąpienia do ubezpieczeń grupowych;

* sporządzaniu i dostarczaniu do TU wykazu osób po raz pierwszy przystępujących do ubezpieczenia

- korzystać będą ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Ad. 3

W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2017 r. czynności polegające na:

* nadzorowaniu terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych;

* kontaktowaniu się przynajmniej raz w roku z każdym klientem, którego umowę ubezpieczenia Wnioskodawca obsługuje, a w szczególności z klientami którzy:

o zalegają z płatnością składek;

o zgłosili się do TU z wnioskiem o zmianę warunków ubezpieczenia w trakcie trwania umowy;

o zgłosili się do TU z wnioskiem o realizacje zobowiązania oraz świadczenia;

* przyjmowaniu od ubezpieczających/ubezpieczonych uposażonych druków dotyczących obsługiwanych przez Spółkę umów ubezpieczenia i przekazywanie ich do TU w terminach zgodnych z obowiązującymi procedurami;

* rzetelnym informowaniu ubezpieczających o trybie postępowania w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego (wypadku ubezpieczeniowego) wykonywaniu innych powierzonych czynności określonych przez TU, niezbędnych do prawidłowej obsługi ubezpieczeń lub wynikających z istotnych potrzeb TU;

* uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia zawartych przez ubezpieczających pozyskanych przez Spółkę lub przekazanych jej do obsługi przez TU;

* informowaniu TU o aktualnych preferencjach Ubezpieczonych dotyczących roszczenia posiadanej oferty ubezpieczeniowej;

* sporządzaniu i dostarczał do TU wykazu osób po raz pierwszy przystępujących do ubezpieczenia;

* udzielaniu zainteresowanym ubezpieczonym informacji o procedurze realizacji świadczeń z umowy ubezpieczenia i o wymaganych w tym celu dokumentach;

* dostarczaniu do TU prawidłowo wypełnionych formularzy zgłoszeń wypadków ubezpieczeniowych;

* informowaniu ubezpieczonych o możliwości indywidualnego kontynuowania ubezpieczenia;

* wykonywaniu innych czynności związanych z obsługą ubezpieczenia zleconych przez TU

- opodatkowane będą stawką podstawową podatku VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.