0112-KDIL1-1.4012.273.2019.1.SJ - Ustalenie prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanym datą 19 maja 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 5 lipca 2019 r.) oraz pismem sygnowanym datą 19 maja 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy A - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy A. Wniosek uzupełniono 5 lipca 2019 r. oraz 9 lipca 2019 r. poprzez podpis osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oraz o wskazanie adresu elektronicznego e-PUAP do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina A jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina oraz jej jednostki budżetowe występują jako jeden podatnik podatku VAT. Jednostki budżetowe Gminy A: to Urząd Gminy, dwie szkoły podstawowe, przedszkole i ośrodek pomocy społecznej.

Gmina na terenie nie posiada żadnego zakładu budżetowego.

Kanalizacja i wodociągi są zadaniem własnym gminy i gmina zajmuje się dostawą, odbiorem oraz użytkowaniem. Z tytułu świadczonych usług Gmina wystawia na kontrahentów faktury VAT oraz odprowadza należny podatek. W grudniu 2018 r. Gmina podpisała umowy pożyczki z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy A na zadania: sieć wodociągowa i sieć kanalizacji sanitarnej.

Udzielone pożyczki to kwoty netto na pokrycie kosztów kwalifikowanych. Podatek VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego przedsięwzięcia i jest zapłacony z dochodów własnych gminy. Budowa wodociągu i kanalizacji wiąże się z podłączeniem mieszkańców wsi B do podłączenia gminnego wodociągu i kanalizacji. Wcześniej Zakład Rolny (dawniej PGR) był dostawcą wody.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Przystępując do inwestycji Gmina zakłada, że wybudowany/nabyty w ramach tej inwestycji majątek będzie przez nią wykorzystywany do czynności opodatkowanych, tj. odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków do mieszkańców Gminy A.

Gmina zawrze z mieszkańcami odpowiednie umowy cywilnoprawne w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków, obciąży ich z tytułu świadczenia wyżej wymienionych usług. Za korzystanie z infrastruktury pobierane będą opłaty przez Gminę na podstawie wystawianych przez podatnika faktur VAT za wodę i odbiór ścieków. Uzyskiwany z tego tytułu obrót Gmina ujmie w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykaże w składanych deklaracjach VAT.

Wybudowane nowe odcinki wodociągu i kanalizacji będą podłączone wyłącznie do budynków nienależących do Gminy. Budynki jednostek budżetowych nie zostaną objęte wodociągiem i kanalizacją zatem nie będą zawierane z nimi żadne umowy cywilnoprawne. Te odcinki wodociągu i kanalizacji będą wykorzystywane wyłącznie do odpłatnego świadczenia usług dostarczania wody i odbioru ścieków do budynków prywatnych oraz nie będą podłączone do żadnych obiektów, z których ścieki byłyby odprowadzane nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała możliwość do pełnego odliczenia kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodnościekowej na terenie gminy A zadanie: sieć wodociągowa C oraz zadanie sieć kanalizacji sanitarnej D?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina oraz jej jednostki budżetowe występują jako jeden podatnik podatku VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, a także ochronę środowiska. Przystępując do inwestycji Gmina zakłada, że wybudowany/nabyty w ramach tej inwestycji majątek czyli wodociąg i kanalizacja będzie przez nią wykorzystywany do czynności opodatkowanych, tj. odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków do mieszkańców Gminy A. Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Nabywcą i odbiorcą faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację zadania inwestycyjnego będzie Gmina. Wybudowana infrastruktura sieci wodociągowej i kanalizacyjnej wraz z przyłączami i pompownią wody zostanie przez Gminę przyjęta na stan środków trwałych jako budowla. W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Gmina zawrze z mieszkańcami odpowiednie umowy cywilnoprawne w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków i obciąży ich z tytułu świadczenia wyżej wymienionych usług. Za korzystanie z infrastruktury pobierane będą opłaty przez Gminę na podstawie wystawianych przez podatnika faktur VAT za wodę i ścieki. Uzyskiwany z tego tytułu obrót Gmina ujmie w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykaże w składanych deklaracjach VAT.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina oraz jej jednostki budżetowe występują jako jeden podatnik podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie budowa wodociągu i kanalizacji będzie wykorzystywana bezpośrednio przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT polegających na świadczeniu odpłatnych usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców Gminy i podmiotów prywatnych funkcjonujących na terenie Gminy (Użytkownicy). Gmina zawrze z Użytkownikami umowy cywilnoprawne, których przedmiotem będzie dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków.

Wybudowana infrastruktura będzie wykorzystana do prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej odpłatną dostawę wody i odpłatne odprowadzanie ścieków.

W świetle przepisów i regulacji, Gmina A ma prawa do odliczenia pełnego podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących budowy wodociągu i sieci kanalizacji sanitarnej.

W związku z powyższym Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a u.p.t.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sporawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W grudniu 2018 r. Gmina podpisała umowy pożyczki z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy A na zadania: sieć wodociągowa i sieć kanalizacji sanitarnej. Budowa wodociągu i kanalizacji wiąże się z podłączeniem mieszkańców wsi B do podłączenia gminnego wodociągu i kanalizacji. Wcześniej Zakład Rolny (dawniej PGR) był dostawcą wody. Przystępując do inwestycji Gmina zakłada, że wybudowany/nabyty w ramach tej inwestycji majątek będzie przez nią wykorzystywany do czynności opodatkowanych, tj. odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków do mieszkańców Gminy A. Gmina zawrze z mieszkańcami odpowiednie umowy cywilnoprawne w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków, obciąży ich z tytułu świadczenia wyżej wymienionych usług. Za korzystanie z infrastruktury pobierane będą opłaty przez Gminę na podstawie wystawianych przez podatnika faktur VAT za wodę i odbiór ścieków. Uzyskiwany z tego tytułu obrót Gmina ujmie w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykaże w składanych deklaracjach VAT. Wybudowane nowe odcinki wodociągu i kanalizacji będą podłączone wyłącznie do budynków nienależących do Gminy. Budynki jednostek budżetowych nie zostaną objęte wodociągiem i kanalizacją zatem nie będą zawierane z nimi żadne umowy cywilnoprawne. Te odcinki wodociągu i kanalizacji będą wykorzystywane wyłącznie do odpłatnego świadczenia usług dostarczania wody i odbioru ścieków do budynków prywatnych oraz nie będą podłączone do żadnych obiektów, z których ścieki byłyby odprowadzane nieodpłatnie. Kanalizacja i wodociągi są zadaniem własnym gminy i gmina zajmuje się dostawą, odbiorem oraz użytkowaniem. Z tytułu świadczonych usług Gmina wystawia na kontrahentów faktury VAT oraz odprowadza należny podatek. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej na terenie gminy A.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Jednakże, ani przepisy ustawy, ani rozporządzeń wydanych na jej podstawie nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług dostawy wody i odbioru ścieków. Tym samym czynności wykonywane na rzecz mieszkańców przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury wytworzonej w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji będą opodatkowane podatkiem VAT według właściwej dla nich stawki podatku.

Ponownie należy podkreślić, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji polegającej na budowie infrastruktury sieci wodociągowej i kanalizacyjnej wraz z przyłączami i pompownią wody. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że po oddaniu sieci wodociągowej C oraz sieci kanalizacji sanitarnej D do użytkowania Gmina będzie wykorzystywać wybudowaną infrastrukturę tylko do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (wybudowane nowe odcinki wodociągu i kanalizacji będą podłączone wyłącznie do budynków nienależących do Gminy, a Gmina będzie zawierała z mieszkańcami umowy cywilnoprawne i będzie wystawiać faktury z tytułu dostawy wody i odbioru ścieków). Zatem, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji będą więc miały związek z czynnościami opodatkowanymi Gminy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację inwestycyjnego przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodnościekowej na terenie Gminy A, zadanie: sieć wodociągowa C oraz zadanie: sieć kanalizacji sanitarnej D.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej - przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.