0112-KDIL1-1.4012.143.2020.1.HW - Prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym (pytanie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego) - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym (pytanie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego) oraz w zakresie opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym i ich udokumentowania; prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym, w sytuacji gdy Spółka obciąży swojego Podwykonawcę tymi kosztami oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia; prawa do odliczenia podatku naliczonego od kosztu zakupu usług projektowych od innego Podwykonawcy w przypadku popełnienia błędu przez Podwykonawcę oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia Podwykonawcy; opodatkowania zwrotu kosztów poniesionych przez Kontrahenta w związku z błędem projektowym Podwykonawcy oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia Podwykonawcy (pytania dotyczące zdarzenia przyszłego oznaczone we wniosku nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny I - zaistniałe zdarzenie:

X (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w ramach swojej działalności gospodarczej świadczy usługi architektoniczne polegające na opracowywaniu projektów budowlanych.

Na zlecenie jednego z kontrahentów Spółka wykonała projekt wykonawczy "dla inwestycji Y" realizowanej przez Kontrahenta. Działalność Spółki ograniczona była do usług projektowych. Kontrahent prowadzi działalność w zakresie usług budowlanych.

W projekcie wykonawczym wykonanym przez Wnioskodawcę wystąpił błąd projektowy. Odpowiedzialność Spółki wynika z ogólnych przepisów Kodeksu Cywilnego.

W wyniku złożonej przez kontrahenta reklamacji, Spółka doprowadziła projekt wykonawczy do stanu wolnego od wad - na podstawie art. 556 k.c. (rękojmia) i przekazała kontrahentowi projekt poprawiony, wolny od wad.

Błąd projektowy spowodował jednak po stronie kontrahenta szkodę - w wyniku błędu kontrahent musiał rozebrać część wykonanego obiektu i dokonać przebudowy. Kontrahent zorganizował przebudowę we własnym zakresie, poniósł koszt przebudowy we własnym zakresie i obciążył Spółkę fakturą w wysokości poniesionych kosztów przebudowy. Kontrahent wystawił Spółce fakturę doliczając podatek VAT.

Podsumowując, Spółka wykonała projekt, który, jak się okazało zawierał wadę. Spółka uznała błąd i:

* poprawiła błąd w projekcie doprowadzając go do stanu wolnego od wad i przekazała projekt wolny od wad kontrahentowi oraz

* zgodziła się ponieść koszty, jakie kontrahent musiał ponieść w związku ze skutkami wystąpienia tego błędu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT od faktury wystawionej przez Kontrahenta ?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Kontrahenta.

Ponieważ Spółka odpowiedziała na wezwanie do usunięcia wady w projekcie oraz poniosła koszty, jakie poniósł Kontrahent w związku z błędem w projekcie, należy stwierdzić, że ze strony Kontrahenta doszło do świadczenia usługi na rzecz Spółki. W tym przypadku, Spółka stała się odbiorcą świadczenia polegającego na usunięciu skutków popełnionego błędu.

W ocenie Spółki, najważniejszą kwestią do rozstrzygnięcia o uznaniu danego świadczenia za usługę (opodatkowaną) bądź odszkodowanie (nieopodatkowane), jest wskazanie, czy wykonawca danej usługi odpowiedział na wezwanie do usunięcia wady (to jest: czy przyznał się do błędu).

Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia z dnia 31 stycznia 2018 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.519.2017.2.JNA "We wskazanym przypadku, którym Podwykonawca odpowiada na wezwanie do usunięcia wady, ale za zgodą obu stron usterka usuwana jest za pomocą podmiotu trzeciego, a Wnioskodawca przenosi (refakturuje) koszty zamówionej u podmiotu trzeciego usługi budowlanej na Podwykonawcę, należy stwierdzić, że ze strony Wnioskodawcy dojdzie do świadczenia usług na rzecz Podwykonawcy. W tym przypadku, Podwykonawca stanie się odbiorcą świadczenia polegającego na usunięciu na jego koszt usterki przez podmiot trzeci. Wykonanie tego świadczenia nastąpi na podstawie umowy cywilnoprawnej, zatem otrzymany przez Wnioskodawcę zwrot poniesionych kosztów od Podwykonawcy stanowi wynagrodzenie z tego tytułu".

W stanie faktycznym rozpatrywanym przez Spółkę nie mamy wprawdzie do czynienia z wykonaniem zastępczym, ponieważ Spółka we własnym zakresie poprawiła błąd projektowy, to jednak powyższe wnioski można zastosować do tego stanu faktycznego z uwagi na fakt, że kluczowym aspektem jest zachowanie Spółki względem Kontrahenta w odniesieniu do jego żądania poniesienia przez Spółkę kosztów związanych z powstałą po jego stronie szkodą. Ponieważ Spółka uznała swój błąd i zgodziła się ponieść koszty, jakie Kontrahent musiał ponieść w związku ze skutkami wystąpienia tego błędu, Spółka stała się usługobiorcą usługi świadczonej przez Kontrahenta na jej rzecz udokumentowanej przez Kontrahenta fakturą z naliczonym podatkiem VAT. Zatem, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z ww. faktury z uwagi na jej związek z działalnością gospodarczą wykonywaną przez Spółkę, tj. działalnością projektową opodatkowaną na gruncie VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Wskazać należy, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43).

Zatem usługę uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

* istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

* wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

* istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

* odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

* istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Z kolei, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w ramach swojej działalności gospodarczej świadczy usługi architektoniczne polegające na opracowywaniu projektów budowlanych.

Na zlecenie jednego z kontrahentów Spółka wykonała projekt wykonawczy dla inwestycji realizowanej przez Kontrahenta. Działalność Spółki ograniczona była do usług projektowych. Kontrahent prowadzi działalność w zakresie usług budowlanych.

W projekcie wykonawczym wykonanym przez Wnioskodawcę wystąpił błąd projektowy. Odpowiedzialność Spółki wynika z ogólnych przepisów Kodeksu Cywilnego.

W wyniku złożonej przez kontrahenta reklamacji, Spółka doprowadziła projekt wykonawczy do stanu wolnego od wad - na podstawie art. 556 k.c. (rękojmia) i przekazała kontrahentowi projekt poprawiony, wolny od wad.

Błąd projektowy spowodował jednak po stronie kontrahenta szkodę - w wyniku błędu Kontrahent musiał rozebrać część wykonanego obiektu i dokonać przebudowy. Kontrahent zorganizował przebudowę we własnym zakresie, poniósł koszt przebudowy we własnym zakresie i obciążył Spółkę fakturą w wysokości poniesionych kosztów przebudowy. Kontrahent wystawił Spółce fakturę doliczając podatek VAT.

Podsumowując, Spółka wykonała projekt, który, jak się okazało zawierał wadę. Spółka uznała błąd i:

* poprawiła błąd w projekcie doprowadzając go do stanu wolnego od wad i przekazała projekt wolny od wad kontrahentowi oraz

* zgodziła się ponieść koszty, jakie kontrahent musiał ponieść w związku ze skutkami wystąpienia tego błędu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT od faktury wystawionej przez Kontrahenta z tytułu poniesionych przez niego kosztów przebudowy spowodowanych błędem projektowym popełnionym przez Wnioskodawcę (pytanie dotyczące opisanego stanu faktycznego).

W tym miejscu wskazać należy, że termin odszkodowania nie został zdefiniowany w ustawie. Kwestie odszkodowań regulują przepisy art. 361-363 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej: Kodeksem cywilnym. Odszkodowanie jest zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty.

Z treści art. 361 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron (art. 362 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 363 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie - co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana ze zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Należy wskazać, że z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy, w rozpatrywanym przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczeniem w zamian za wynagrodzenie, gdyż obciążenie kosztami (przebudowy obiektu) Spółki przez Kontrahenta, związane jest z błędem projektowym. W rozpatrywanej sprawie nie występuje zatem świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Kwota z tytułu poniesionych przez Kontrahenta kosztów związanych z wadliwym projektem, którą obciąża Kontrahent Spółkę ma charakter odszkodowawczy, i pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż odszkodowania nie zostały objęte zakresem art. 5 ustawy. Bez wpływu na opodatkowanie ww. zwrotu kosztów pozostaje fakt, czy Wnioskodawca kwestionuje, czy też nie kwestionuje swoją odpowiedzialność za powstałe wady.

Odnosząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta, dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 tej ustawy. W treści tej regulacji ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści powołanego art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, wynika, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tak więc w sytuacji, gdy czynność, która nie podlega opodatkowaniu VAT albo jest z niego zwolniona, zostanie przez wystawcę faktury potraktowana jako czynność opodatkowana i na fakturze wykazany zostanie podatek VAT, nabywca otrzymujący taką fakturę nie ma prawa do jego odliczenia.

W rozpatrywanej sprawie, jak wykazano wyżej, kwota z tytułu poniesionych przez Kontrahenta kosztów związanych z wadliwym projektem, którą obciąża Kontrahent Spółkę, ma charakter odszkodowawczy, i - jak wskazano powyżej - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, pomimo, że została ona przez Kontrahenta (wystawcę faktury) potraktowana jako czynność opodatkowana i na fakturze wykazany został podatek VAT, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania dotyczącego opisu stanu faktycznego oceniono jako nieprawidłowe.

Natomiast, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tutejszy organ nie jest nią związany.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym (pytanie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym i ich udokumentowania; prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej poniesione przez niego koszty w związku z wystąpieniem błędu w projekcie budowlanym, w sytuacji gdy Spółka obciąży swojego Podwykonawcę tymi kosztami oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia; prawa do odliczenia podatku naliczonego od kosztu zakupu usług projektowych od innego Podwykonawcy w przypadku popełnienia błędu przez Podwykonawcę oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia Podwykonawcy; opodatkowania zwrotu kosztów poniesionych przez Kontrahenta w związku z błędem projektowym Podwykonawcy oraz sposobu udokumentowania tego obciążenia Podwykonawcy (pytania dotyczące zdarzenia przyszłego oznaczone we wniosku nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4) został załatwiony postanowieniem z dnia 8 czerwca 2020 r., nr 0112.KDIL1-1.4012.215.2020.1.HW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.