0112-KDIL1-1.4012.114.2019.1.OA - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt. Przedsięwzięcie zostało dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, w ramach osi priorytetowej 6 - Kultura i dziedzictwo; Priorytetu inwestycyjnego - Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego; działanie 2 - Dziedzictwo naturalne; poddziałanie 3 - Efektywne wykorzystanie zasobów. Dofinansowanie na podstawie umowy z dnia 27 czerwca 2017 r. Data rozpoczęcia realizacji projektu: 7 października 2015 r., data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu: 3 lipca 2017 r., data finansowego zakończenia realizacji projektu (dokonanie ostatecznej płatności): 28 września 2018 r.

W ramach realizacji projektu Gmina poniosła następujące rodzaje wydatków objętych podatkiem od towarów i usług:

Opisane wydatki, w części kwalifikowalnej zostały dofinansowane w 80,99% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i wkładu własnego Gminy w 19,01%. Środki EFRR w rozumieniu § 12 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatków od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018.701) nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, a zatem nie jest możliwe ubieganie się o zwrot podatku od towarów i usług w oparciu o przepisy zawarte w tym rozporządzeniu.

Gmina Miejska w ramach projektu, zagospodarowuje teren Wyspy na cele turystyczno-rekreacyjne z uwzględnieniem obsługi turystyki kajakowej w formie otwartego publicznie dostępnego parku.

Zakres prac:

* Likwidacja ogródków działkowych, dróg asfaltowych i betonowych, zabudowy i ogrodzeń,

* Trakty piesze,

* Kładka przez rzekę,

* Strefa turystyczno-rekreacyjna - w formie parku, obejmująca m.in.:

o Wyposażenie w urządzenia umożliwiające aktywny pobyt: urządzenia do zabaw i siłownie terenowe; elementy edukacyjne promujące turystykę aktywną (tablica z kodami QR);

o Obiekty architektoniczne: A1: stanowiący pergolę z fontanną (z reflektorami LED), akcentującą wejście do parku, umożliwiającą organizowanie imprez okolicznościowych; A2: budynek o funkcji zaplecza sanitarnego i technicznego, akcentujący wejście na plażę trawiastą (sanitariaty, przebieralnie, sezonowe natryski, ochrona i dozór parku) z panelami fotowoltaicznymi (produkcja energii wyłącznie na potrzeby obiektu);

o Zagospodarowanie cypla przy Małym Jeziorze na plażę trawiastą i na potrzeby kajakarzy;

o Ławki, kosze na śmieci;

o Nasadzenia zieleni;

o System nawadniania zieleni;

o Oświetlenie;

o Przyłącza wod.-kan. do fontanny (obiekt A1) i sanitariatów (obiekt A2).

Cała infrastruktura będzie dostępna dla osób niepełnosprawnych. Projekt wpisuje się w założenia RPO 2014-2020, realizuje 6 cel, temat.: Zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami, priorytet inwest. 6c: Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego, cel szczegółowy: utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego. Wyspa z zagospodarowaniem będzie atrakcyjnym i bezpiecznym punktem na trasie szlaku rowerowego i kajakowego.

CEL SZCZEGÓŁOWY PROJEKTU Nr 1:

Wykorzystanie naturalnych walorów Wyspy dla potrzeb rozbudowy oferty turystyki aktywnej na terenie województwa.

Korzyści społeczno-gospodarcze:

* Umiejętne wykorzystanie zasobów środowiska przyrodniczego miasta na potrzeby zwiększenia atrakcyjności turystycznej oraz regionu, bez ich nadmiernej eksploatacji, tj. w sposób gwarantujący ochronę i zachowanie dla przyszłych pokoleń;

* Odpowiednia kanalizacja ruchu turystycznego mająca na celu ograniczenie dostępu do miejsc szczególnie cennych. Rzeka leży w obszarze chronionego krajobrazu, wydzielanie trasy dla ruchu rowerowego ograniczy dowolną eksploatację tej przestrzeni, niszczenie siedlisk, płoszenie bytującej fauny;

* Rozbudowanie oferty turystycznej w oparciu o znane i wykorzystywane już obiekty przyrodnicze (rzeka), zgodnie ze współczesnymi trendami. Oferta turystyczna miasta jest systematycznie rozbudowywana, wprowadzane są nowe elementy, które łącznie stworzyć mogą ciekawą ofertę. Wykonanie planowanej infrastruktury w obrębie Wyspy wzdłuż rzeki jest potrzebnym i oczekiwanym uzupełnieniem, które pozwoli na rozszerzenie oferty turystycznej miasta, wykorzystującej posiadany potencjał przyrodniczy;

* Budowanie przewagi konkurencyjnej województwa nad innymi regionami w zakresie tworzenia produktów turystycznych. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego województwa, posiadającego znaczne powierzchnie obszarowych chronionych, cennych przyrodniczo, o ciekawym krajobrazie - systematyczna rozbudowa tras rowerowych jest szansą na stworzenie konkurencyjnego produktu turystycznego.

CEL SZCZEGÓŁOWY PROJEKTU Nr 2:

Zwiększenie potencjału turystycznego poprzez budowę wielokierunkowej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej w obszarze Wyspy. Korzyści społeczno-gospodarcze:

* Umiejętne wykorzystanie zasobów środowiska przyrodniczego miasta na potrzeby zwiększenia atrakcyjności turystycznej oraz regionu, bez ich nadmiernej eksploatacji, tj. w sposób gwarantujący ochronę i zachowanie dla przyszłych pokoleń;

* Zróżnicowanie oferty turystycznej i nadanie jej wielokierunkowego charakteru w tym wprowadzenie elementów, pozwalających na wydłużenie sezonu turystycznego;

* Tworzenie ogólnodostępnych miejsc aktywnego spędzania czasu, służących przez cały rok. Propagowanie ich wykorzystania;

* Integracja społeczna, budowanie tożsamości i zwiększenie aktywności społecznej.

Wskaźniki rezultatu: 1. Liczba osób korzystających z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu: 15 232 osoby/rok (2019 r.) Wskaźniki produktu: 1. Wzrost oczekiwanej liczby odwiedzin w objętych wsparciem miejscach należących do dziedzictwa kulturowego i naturalnego oraz stanowiących atrakcje turystyczne: 15 232 osoby/rok (2018 r.), 2. liczba obiektów dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami: 1 szt. (2018 r.), 3. Długość utworzonych ciągów pieszych (2018 r.): 0,34 km Wskaźniki kluczowe horyzontalne (informacyjne): 1. Liczba obiektów dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (2018 r.): 1 szt.

Porealizacyjnie właścicielem powstałego majątku jest Gmina Miejska. Gmina Miejska przekazała przyłącza sanitarne do fontanny i sanitariatów jako środek trwały w dzierżawę Spółce z o.o. Wodociągi. Spółka ta jest jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej. Środek trwały został przekazany nieodpłatnie Spółce Zarządzeniem Burmistrza z dnia 31 grudnia 2018 r. celem utrzymania i konserwacji przyłączy. Spółka przekazuje Gminie stałą opłatę dzierżawną, wynikającą z zarządzania sieciami sanitarnymi Miasta. Opłata ta nie zwiększa się w przypadku przekazania przyłączy w dzierżawę, również przy przekazaniu przedmiotowych przyłączy opłata dzierżawna nie uległa zwiększeniu.

Przedmiotowy projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury w celu zaspokojenia potrzeb wspólnoty, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania, w związku z czym wydatek poniesiony na przebudowę infrastruktury objętej projektem nie służy czynnościom opodatkowanym.

Gmina Miejska zrealizowała również przedmiotowe zadanie w celu realizacji zadań własnych, w tym zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty z zakresu: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; zieleni gminnej i zadrzewień; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych; promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12, 15, 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994).

Gmina Miejska nie zwracała się nigdy o zwrot podatku od towarów i usług zapłaconego w ramach realizacji zadania uznając za prawidłowe, że nie ma możliwości do jego odliczenia, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi przez tego samego podatnika.

Gmina Miejska jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisaną sytuacją, Gmina Miejska ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach, związanych z realizacją zadania polegającego na zagospodarowaniu turystycznym brzegów rzeki i brzegów jeziora?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017.1221 t.j. z 2017.06.24), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego, związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Sytuacja taka ma właśnie miejsce w opisanym zdarzeniu, w związku z tym Gminie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie tej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu, podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018.994 t.j. z dnia 2018.05.24), gmina posiada osobowość prawną, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy zawarty został w cytowanej wyżej ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 przedmiotowej ustawy mówi, iż zaspakajanie potrzeb wspólnoty, należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy:

Z przedstawionych zadań wynika, że realizacja projektu, należy w całości do zadań własnych Gminy. Należy tu zauważyć, że ustawa nie wylicza szczegółowo zakresu zadań w sprawach: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; zieleni gminnej i zadrzewień, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, promocji gminy. Wszystkie te sprawy związane z realizacją przedmiotowego zadania są zadaniami własnymi Gminy. Wybudowana infrastruktura została udostępniona nieodpłatnie. Z opisanego zdarzenia wynika, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina Miejska nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu. Gminie nie przysługuje też prawo do odzyskania tego podatku, gdyż środki otrzymane na realizację projektu nie są środkami, o których mowa w § 12 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018.701 t.j. z dnia 2018.04.10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12, 15 i 18 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy; w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

* 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

* 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

* 12) zieleni gminnej i zadrzewień;

* 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

* 18) promocji gminy.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu przyłączy sanitarnych do fontanny i sanitariatów odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Gmina realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt ten realizowany jest przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty jego realizacji nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach, związanych z realizacją projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działała jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W zakresie realizowanego projektu, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. organ wyjaśnia, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy - Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.