0111-KDSB1-1.4019.26.2022.3.WK - Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

- przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

- klientów detalicznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 22 lipca 2022 r. (data wpływu) oraz 29 lipca 2022 r. (data wpływu) oraz 21 września 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest hurtowa i detaliczna sprzedaż artykułów spożywczych, w tym także napojów alkoholowych do różnych odbiorców: hurtowych, sklepów detalicznych i konsumentów.

Spółka posiada zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu, do 18% i do 4,5% oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w każdej kategorii: powyżej 18%, do 18% i do 4,5%.

Spółka nabywa napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml od producentów lub od podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi.

Na dzień 1 stycznia 2021 r., tj. dzień wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492, dalej: "Ustawa nowelizująca"), wprowadzającej m.in. opłatę za zezwolenie dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (dalej: Opłata) oraz opłatę od środków spożywczych (tj. napojów słodzonych), Spółka posiadała na stanie magazynowym napoje alkoholowe zakupione do dnia 31 grudnia 2020 r., tj. przed wejściem w życie przepisów dotyczących ww. Opłaty.

Pytania

Czy dokonana w 2021 r. sprzedaż napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r.:

podlega opłacie wskazanej w art. 9 (2) ust. 11 ustawy, a w konsekwencji na Wnioskodawcy ciążą obowiązki wynikające z art. 9 (2) ust. 17 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 9 (2) ust. 15 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju przekraczającej (ze względu na treść powołanej jednostki redakcyjnej powinno być: nieprzekraczającej - organ odnosi się do treści powołanego przepisu ustawy) 300 ml. Natomiast zgodnie z art. 9 (2) ust. 12 podmiotem obowiązanym do jego naliczenia i zapłacenia jest przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, albo zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9 (5) ust. 4, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż napojów alkoholowych w 2021 r. nabytych przed 1 stycznia 2021 r. nie podlega opłacie wskazanej w art. 9 (2) ust. 11 ustawy. Powyższe stanowisko jest spójne z wydanymi w dniu 23 lutego 2021 r. objaśnieniami prawnymi Ministra Zdrowia odnośnie opłaty od środków spożywczych (tj. napojów słodzonych). Opłata od środków spożywczych nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, niemniej należy podkreślić, iż została ona również wprowadzona przez Ustawę nowelizującą oraz opiera się na analogicznym, wprowadzonym przez Ustawodawcę, mechanizmie naliczania i odprowadzania opłaty, tj. obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje (słodzone) podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

W objaśnieniach prawnych z dnia 23 lutego 2021 r. (syg. ZPN.611.55.2021 - w załączeniu) ujęto m.in. odpowiedź na pytanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw: Czy w świetle art. 12a ust. 1 UOZ opłacie podlegają towary nabyte przez przedsiębiorcę przed końcem 2020 r., a zbywane dopiero w 2021 r.?, na które Minister Zdrowia odpowiedział, iż: W przypadku napojów znajdujących się na stanie magazynowym na koniec 2020 r. podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, należy zwrócić uwagę na art. 12e ust. 3 ustawy, który mówi, że obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą. W związku z powyższym, ani podmiot sprzedający napoje do podmiotu prowadzącego sprzedaż detaliczną i hurtową ani podmiot prowadzący sprzedaż detaliczną i hurtową nie są zobowiązani do zapłaty opłaty od produktów sprzedanych i nabytych w 2020 r.

Zdaniem Spółki powyższe stanowisko należy stosować analogicznie w odniesieniu do opłaty, ponieważ przyjęcie odmiennego podejścia do dwóch analogicznych opłat opartych na tym samym mechanizmie naliczania i odprowadzania, wprowadzanych tą samą ustawą nowelizującą nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach i podważałoby zasadę zaufania do organów Państwa.

Spółka uważa ponadto, iż wskazane stanowisko Ministra Zdrowia powinno zostać wzięte pod uwagę przy rozstrzyganiu niniejszego wniosku w świetle obowiązku wynikającego z art. 9 (2) ust. 23a Ustawy, zgodnie z którym organ właściwy w sprawie interpretacji ogólnych, objaśnień i interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłat, o których mowa w ust. 11 i 21,może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawie. W przypadku interpretacji ogólnych wydawanych na wniosek i interpretacji indywidualnych minister właściwy do spraw zdrowia zajmuje stanowisko w terminie 21 dni od dnia doręczenia wniosku o zajęcie stanowiska, przy czym do terminu do wydania interpretacji ogólnej i interpretacji indywidualnej nie wlicza się okresu od dnia doręczenia tego wniosku do dnia otrzymania stanowiska.

Spółka stoi na stanowisku, iż z treści art. 9 (2) ust. 11 ustawy nie wynika obowiązek naliczenia oraz odprowadzenia opłaty w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych do przedsiębiorców posiadających wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi lub do klientów detalicznych, w związku z czym obowiązkowi temu nie będzie podlegała sprzedaż przedsiębiorcom posiadającym wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi lub klientom detalicznym (konsumentom) napojów alkoholowych nabytych przez spółkę przed 1 stycznia 2021 r.

Natomiast w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych do przedsiębiorców posiadających wyłącznie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży lub do przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży obowiązek też również nie będzie miał zastosowania powołując się na zacytowane powyżej objaśnienia prawne Ministra Zdrowia.

Spółka uważa, że nie ciążą na niej obowiązki wynikające z art. 9 (2) ust. 17 ustawy dla sprzedaży napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r., ponieważ Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty tej opłaty. Dodatkowym argumentem jest to, że dla bieżącej sprzedaży napojów alkoholowych Spółka nie nalicza i nie odprowadza opłaty, ponieważ korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 9 (2) ust. 13, który mówi, że "przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których opłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. i sprzedawanych w 2021 r. oraz obowiązków wynikajacych z art. 9² ust. 17 ustawy w przypadku, gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz:

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

- przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

- klientów detalicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,

Obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy,

obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 2¹ ust. 1 pkt 7 ustawy,

obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Jak stanowi art. 18 ust. 1 ustawy,

sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".

Zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy,

opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Dodatkowo, jak wskazuje art. 9² ust. 12 ustawy,

w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, albo zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Natomiast, stosownie do art. 9² ust. 13 ustawy,

przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Jak stanowi art. 9² ust. 15 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

W myśl art. 9² ust. 17 ustawy,

Przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, lub zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, jest obowiązany, odrębnie w odniesieniu do każdego zezwolenia, do:

1) złożenia w postaci elektronicznej informacji, opatrzonej podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 30, organowi, o którym mowa w ust. 16, za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

2) obliczenia i wniesienia na rachunek właściwego urzędu skarbowego opłaty w wysokości, o której mowa w ust. 11 - do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że posiadają Państwo zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Napoje alkoholowe sprzedają Państwo do różnych odbiorców: podmiotów prowadzących sprzedaż hurtową, sklepów detalicznych oraz konsumentów. Na dzień 31 grudnia 2020 r. posiadali Państwo na stanie magazynowym napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Państwa wątpliwości budzi, czy w związku z dokonaną w 2021 r. sprzedażą napojów alkoholowych zakupionych przed 1 stycznia 2021 r., na rzecz:

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

- klientów detalicznych,

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

- przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

są Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, a w konsekwencji czy na Państwu ciążą obowiązki wynikające z art. 9² ust. 17 ustawy.

W świetle cytowanych powyżej przepisów ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml po 1 stycznia 2021 r.:

- przedsiębiorcom posiadającym wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi,

- klientom detalicznym,

w ogóle nie podlega opłacie, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, gdyż opłata ta jest związana z posiadaniem zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi (natomiast sprzedaż napojów alkoholowych na rzecz klientów detalicznych w bezpośredniej sprzedaży detalicznej nie jest bowiem możliwa w oparciu o takie zezwolenia) oraz zaopatrywaniem w napoje alkoholowe o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Tym samym dokonując sprzedaży na rzecz ww. podmiotów nie jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy. Jednocześnie ponieważ sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml na rzecz podmiotów posiadających wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz klientów detalicznych nie została wymieniona w art. 92 ust. 11 ustawy, nie ciążą na Państwu również obowiązki wynikające z art. 9² ust. 17 ustawy.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko dotyczące pytań oznaczonych we wniosku jako nr 2 oraz nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Inaczej wygląda natomiast sytuacja w przypadku dokonywania zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml w 2021 r.:

- przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

- przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

gdyż są to podmioty, o których mowa w art. 9² ust. 11 i 12 ustawy.

Zgodnie z treścią cytowanych powyżej przepisów art. 9² ust. 11 i 12 ustawy każdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorcę, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, zobowiązany jest do uiszczenia "dodatkowej" opłaty za zezwolenie na obrót hurtowy.

W tej sytuacji kluczowe znaczenie ma art. 9² ust. 13 ustawy, z treści którego wynika, że jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia z zapłaty opłaty dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono już opłatę.

W każdej innej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty opłaty jeżeli zaopatruje w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorcę, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zarówno przepisy ustawy z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą zmieniającą wprowadzające "dodatkową" opłatę za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, jak i przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości regulujące wskazaną opłatę, nie zawierają przepisów przejściowych dotyczących napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabytych w 2020 r. i będących na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r.

Należy zauważyć, że art. 9² ust. 11 ustawy obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. Pomimo, iż nabyliście Państwo napoje będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do końca 2020 r., to o "zaopatrzeniu" w dacie którego realizuje się obowiązek zapłaty opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml można mówić dopiero począwszy od 1 stycznia 2021 r. Zatem od daty wejścia w życie przepisów ustawy regulujących opłatę, o której mowa w art. 9² ust. 11 każde zaopatrzenie przedsiębiorcy, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie (jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia z zapłaty opłaty dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono już opłatę, jednak nie ma to zastosowania do "stanów magazynowych" z racji nieobowiązywania w 2020 r. przepisów dotyczących "dodatkowej" opłaty).

Jednocześnie należy zauważyć, że na gruncie ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie "zaopatrzenia", zasadnym jest uznanie (przy zastosowaniu wykładni językowej), że przez zaopatrzenie należy rozumieć realne wejście we władanie nad rzeczą (tu: nad produktami podlegającymi opłacie), co z kolei można utożsamić z wydaniem towaru przez dostawcę na rzecz odbiorcy. Zgodnie bowiem z definicją słownikową, pojęcie "zaopatrzyć" rozumie się następująco: "dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy" oraz (w formie zwrotnej) "kupić lub zgromadzić potrzebne rzeczy; też: zabrać ze sobą rzeczy potrzebne na daną okazję" (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/zaopatrzenie.html). W konsekwencji pojęcia zaopatrzenia nie można wiązać wyłącznie z pierwszą czynnością dokonaną w łańcuchu dostaw. Bowiem każdy podmiot, który uczestniczy w łańcuchu dostaw dokonuje zaopatrzenia, natomiast obowiązek zapłaty opłaty wiąże się z datą wejścia w życie przepisów ustawy, tj. 1 stycznia 2021 r., oraz rodzajem posiadanych zezwoleń po stronie dostawcy oraz nabywcy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, zgodnie z treścią art. 9² ust. 11 ustawy.

Tym samym dokonaliście Państwo zaopatrzenia, sprzedając w 2021 r. napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml nabyte w 2020 r., przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Analizując powyższe przepisy w odniesieniu do pytania, czy opłacie podlega sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, zakupionych w 2020 r., wskazać należy, że jeśli zaopatrzenie przedsiębiorcy posiadającego:

- zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, oraz

- jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

w te napoje ma miejsce począwszy od 1 stycznia 2021 r., opłata, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, powinna zostać przez Państwa odprowadzona.

Jeżeli bowiem opłata nie została dotychczas zapłacona, a przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 albo ust. 12 ustawy, opłata powinna zostać zapłacona odpowiednio zgodnie z treścią tych przepisów.

Wobec powyższego, co do zasady przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie odprowadza opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, jedynie jeśli opłata została odprowadzona na podstawie art. 92 ust. 12 ustawy.

W przypadku, gdy po wejściu w życie przepisów wprowadzających opłatę za zezwolenie na obrót hurtowy w związku z zaopatrzeniem w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabyte do końca 2020 r., przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dokona zaopatrzenia, o którym mowa w art. 9² ust. 11 lub 12 ustawy w 2021 r., zobowiązany jest do zapłaty opłaty.

Nie można zgodzić się z Państwem, że stanowisko Ministra Zdrowia zawarte w piśmie z dnia 23 lutego 2021 r. znak ZPN.611.55.2021, a dotyczące opłaty od środków spożywczych należy stosować analogicznie w odniesieniu do opłaty, ponieważ przyjęcie odmiennego podejścia do dwóch analogicznych opłat opartych na tym samym mechanizmie naliczania i odprowadzania, wprowadzanych tą samą ustawą nowelizującą nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach i podważałoby zasadę zaufania do organów Państwa.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że ustawą zmieniającą, wprowadzono dwie nowe opłaty, których celem jest wykorzystanie polityki fiskalnej jako narzędzia służącego promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów:

- opłatę od środków spożywczych, oraz

- opłatę za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi o zawartości do i powyżej 18% alkoholu, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4 dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w opakowaniach jednostkowych do 300 ml,

- które zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2021 r.

Zatem tym samym aktem prawnym - ustawą zmieniającą, zostały wprowadzone nowe opłaty, których podstawę prawną stanowią odrębne ustawy tj. ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwana dalej ustawą o zdrowiu publicznym oraz ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, które to odmiennie regulują kwestie przedmiotu opłaty, podmiotów zobowiązanych do jej zapłaty, momentu powstania obowiązku jej zapłaty, informacji składanych w związku z jej zapłatą, itd. W związku z powyższym nie można przekładać rozwiązań prawnych przyjętych na gruncie uregulowań w zakresie opłaty od środków spożywczych niejako automatycznie na grunt przepisów regulujących opłatę od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml. Pomimo bowiem wspólnego celu, któremu mają służyć wskazane opłaty jakim jest stymulowanie prozdrowotnych wyborów konsumentów oraz jednej ustawy zmieniającej, którą wprowadzono zmiany przepisów, są to odrębne opłaty.

Z przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. wynika, że opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzanie na rynek krajowy określonych w ustawie napojów, a opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy podlega zaopatrzenie w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml.

Zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych jest wyłącznie podmiot, który dokonuje wprowadzenia na rynek krajowy napojów. Natomiast w przypadku napojów alkoholowych zobowiązany do uiszczenia opłaty jest podmiot dokonujący zaopatrzenia, jeżeli wcześniej opłata nie została uiszczona, co przedstawiono powyżej.

Państwa wątpliwość budzi również, czy ciążą na Państwu obowiązki wynikające z art. 9² ust. 17 ustawy w przypadku zaopatrzenia w 2021 r. w napoje alkoholowe nabyte do końca 2020 r. przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Mając na uwadze przedstawione powyżej wyjaśnienia Organu oraz treść art. 9² ust. 17 ustawy - przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, lub zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4 dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, jest obowiązany, odrębnie w odniesieniu do każdego zezwolenia, do:

- złożenia w postaci elektronicznej informacji, opatrzonej podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 30, organowi, o którym mowa w ust. 16, za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, oraz do

- obliczenia i wniesienia na rachunek właściwego urzędu skarbowego opłaty w wysokości, o której mowa w ust. 11

do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza.

Tym samym obowiązek złożenia informacji, o której mowa w art. 9² ust. 17 ustawy związany jest z dokonaniem zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, przez przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy, przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

We własnym stanowisku wskazują Państwo, że nie ciążą na Państwu obowiązki wynikające z art. 9² ust. 17 ustawy w związku ze sprzedażą napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r., ponieważ nie są Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy jednocześnie podając, że Dodatkowym argumentem jest to, że dla bieżącej sprzedaży napojów alkoholowych Spółka nie nalicza i nie odprowadza opłaty, ponieważ korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 9 (2) ust. 13, który mówi, że "przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których opłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11".

W tym miejscu należy wskazać, że przedmiotowy wniosek dotyczy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml nabytych przez Państwa w 2020 r., tj. przed wejściem w życie przepisów ustawy oraz sprzedanych w 2021 r., a zatem dotyczy innej sytuacji niż ta na którą powołują się Państwo w uzasadnieniu własnego stanowiska.

Końcowo Organ jeszcze raz pragnie podkreślić, że obowiązek złożenia informacji, o której mowa w art. 9² ust. 17 ustawy związany jest z dokonaniem zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, przez przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy, a nie z obowiązkiem zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy.

Powołany przez Państwa art. 9² ust. 13 ustawy, wskazuje jedynie na brak obowiązku zapłaty opłaty, od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, które zostały objęte opłatą na wcześniejszym etapie dystrybucji. Przytoczony przepis nie stanowi natomiast o braku obowiązku złożenia informacji w sprawie opłaty za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi w opakowaniach do 300 ml.

Reasumując, jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, w związku z dokonaniem zaopatrzenia w 2021 r. przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w napoje alkoholowe znajdujące się na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których ta opłata nie została zapłacona, a tym samym na Państwu ciążą obowiązki wynikające z art. 9² ust. 17 ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku jako nr 1 oraz nr 3, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).